Duzlama.
Balıq ətində 1,5 – 2,0 % miqdarında duzun olması üçün, onu
bölündükdən və porsiyaladıqdan sonra duzlayırlar. Balıq xörəklərinin və
konservlərin istehsalında xammalın yaş duzlanması, quru duzlama və duzun şirəyə
daxil edilməsi kimi üç üsuldan istifadə olunur. Yaş duzlanma zamanı balıq
gövdələrini və ya porsiyalanmış balıq tikələrini 1,18 – 1,2 q/ml sıxlığa 8 – 120
0
C
istiliyə malik duz məhlulunda saxlayırlar.
Unlama.
Bölünmə əməliyyatına məruz qoyulmuş balıq gövdələrinin və ya
porsiyalanmış tikələrin unda diyirlətməklə bulanması prosesi unlama və ya
urvalanma adlandırılır. Unlamadan əvvəl balıq gövdələri və tikələrindən, artıq su
kənarlaşdırılır. Eyni zamanda gövdə və ya tikələrin səthi, çox quru da
olmamalıdır, belə ki, həm bu və həm də digər halda unlama keyfiyyəti aşağı olur.
Unlama, balığın dad keyfiyyətlərini yaxşılaşdırmağa imkan verir, belə ki, unun
tərkibinə daxil olan karbohidratlar yüksək istiliyin və rütubətli mühiti təsiri altında
qismən parçalanır, nişasta dekstrinləşir, şəkərlər qismən karamelləşməyə məruz
qalır, balığın səthində ona xoşagələn dad və iy verən azca qızarmış qabıq əmələ
gəlir. Unlama qızardılmış balıq gövdələri və ya tikələrinin üz təbəqəsini
möhkənləndirir. Balıqları əl ilə və ya mexanikləşdirilmiş unlayıcı maşınların
köməyilə unlayırlar ki, bu maşınlar da titrəyişli – torlu rama və diyircəkli
nəqletdiriciyə (rolqanq) malik olur. Bu qurğulardan keçərkən, balıq dəfələrlə
çevrilir və bərabər vəziyyətdə nazik un təbəqəsi ilə örtülür. Unun artıq hissəsi
maşının altında yerləşdirilən xüsusi yeşiyə yığılır və yenidən qidalandırıcı bunkerə
qaytarılır.
Pörtmə
. Balığın pörtülməsi qaynar su, qızdırlmış duz məhlulu və ya buxarla
həyata keçirilir. Balıq konservləri və xörəklərinin istehsalında, buxardan istifadə
etməklə pörtmə üsulu daha geniş yayılmışdır, belə ki, bu da balıq ətindəki
ekstraktiv maddələrin miqdarca daha az itkiləri ilə şərtlənir. Balığı pörtərkən
qismən rütubət ayrılmaqla zülalların pıxtalaşması baş verir, balığın əti bərkiyir və
daha açıq rəng qazanır. Mikroorqanizmlərlə yoluxmuş balıqlarda onlar qismən
məhv edilir, gövdələrin və ya porsiyalanmış tikələrin üst qatlarında toxuma
72
fermentləri aktivsizləşir. Pörtülmə 95 – 98
0
C istilikdə, fasiləsiz işləyən
aparatlarda yerinə yetirilir. Balıq pörtülərkən əmələ gələn həlim inventar
formalardan sərbəst şəkildə axıb gedir.
Qızartma
. Balığı 150 – 170
0
C istilikdə bitki yağında qızardırlar. Xarici
görünüşünü və dadını yaxşılaşdırmaq üçün balığı qızartmazdan əvvəl unlayır və
unlanmış təbəqənin şişməsi üçün bir neçə dəqiqə saxlayırlar. Qızardılmanın
ə
vvəlində, unlanmış təbəqənin şişmiş
nişasta dənələri 75 – 80
0
C istilikdə ətin
daxilinə nüfuz edən yapışqan əmələ gətirir
ki, bunun da nəticəsində unlanmış
təbəqənin qabığı ilə balıq gövdələri və ya
tikələrinin səthi arasında əlaqə güclənir.
Ş
işmiş kleykovina, nişasta dənələrini
saxlayan torlu karkas əmələ gətirməklə
tədricən bərkiyir. Sonradan 105 – 120
0
C
istiliyədək qızdırılarkən nişastanın susuzlaşması
və dekstrinləşməsi başlanır, zəif turşuların iştirakı isə amiloza və amilopektin
molekulalarının sonuncu bəndlərinin daha dərindən parçalanması ilə əlaqədar
olaraq, olduqca az miqdarda qlikozanın əmələ gəlməsinə səbəb olur. Şəkil 3.x.
Qızartma şkafı.
120
0
C – dən yüksək istiliyədək qızdırıldıqda dekstrinlər və şəkər xoşa gələn
dad və aromatla üstünlük təşkil edən qızılı – sarı və açıq – qəhvəyi rəngli
məhsullar əmələ gətirməklə karamelləşir. Eyni zamanda, yeni dadverici və ətirli
maddələr əmələ gətirməklə, bərkimiş kleykovinanın parçalanması müşahidə
olunur. Qızardılma nəticəsində balıq gövdələrinin və ya porsiyalanmış balıq
tikələrinin səthində, yağla hopdurulmuş möhkəm, qızılı – qəhvəyi rəngli qabıq
ə
mələ gəlir. Qızardılarkən, bitki yağı balıq tikələrinin daha dərin qatlarına nüfuz
edir. Eyni zamanda balıq ətinin piy toxumalarının dağılması hesabına toxumlardan
Şə
kil 3.4. Universal balıq qızardan
aparat
.
73
yağ çıxır ki, bu da qismən əzələ toxumalarında paylanır, qismən isə bitki yağına
qarışır. Bitki yağının balıq yağı ilə qarışığının qızdırılması nəticəsində o, hidrolizə
uğrayır ki, bu da yağın turşuluğunun yüksəlməsinə gətirib çıxarır. Qızardılma
ayrılan rütubətin buxarlanması ilə müşayət olunur, bu rütubətin miqdarı, prosesin
davamiyyəti və temperaturu asılılığından təyin edilir.
Hislə mə .
Hisləmənin mövcud olan qaynar, soyuq və kombinə edilmiş qarışıq
üsullarından, balıq konservləri istehsalında yalnız qaynar hisləmə üsulu tətbiq
edilir. Bu üsul, başlıca olaraq yağda balıq konservləri istehsalı zamanı daha geniş
miqyasda istifadə olunur. Balığın qaynar hislənməsi üsulunun mahiyyəti onun,
oduncağın natamam yanmasından əmələ gələn tüstü ilə emal edilməsini
şə
rtləndirir. Qaynar hisləmə zamanı balıq azca qurudulur, bişirilir və ona hisləyici
tüstü hopdurulur. Tüstü – hava qarışığı ilə qızdırılma prosesində balıqdan nəmlik
qismən buxarlanır, hollagenin jelatinləşməsi ilə zülallar pıxtalaşır, toxuma
fermentləri parçalanır. Tüstünün balığın səthinə çökən hisləyici maddələri, tədricən
ə
zələ toxumasının dərinliyinə diffuziya edir, balığın əti bərkləşir. Buxarlanan
nəmliyə əlavə olaraq onun bir hissəsi, ekstraktiv maddələrdən ibarət olan həlim
şə
klində ayrılır. Yağlı balığı hisləyərkən onun daxili orqanlarından yağ ayrılır və
bu yağ əzələ toxumalarına hopur. Balığın qaynar hislənməsi prosesi üç mərhələyə
ayrılır: 1. 60 – 80
0
C istilikdə azca qurutma; 2. 110 – 150
0
C istilikdə bişirmə;
3. 90 – 110
0
C istilikdə xüsusi hisləmə.
Qurutmanın əsas məqsədi, balığın xarici səthinin bərkləşdirilməsi və ondan
artıq rütubətin kənarlaşdırılmasıdır. Bişirmə balıq ətinin istilik emalını, hisləmə isə
onun hisləyici tüstü ilə hopdurulmasını təmin edir. Hisləmə prosesinin nisbətən
yüksək istiliyi, balığa tüstüdəki fenolların və fenol törəmələrinin mövcudluğu
hesabına, onun bakterisid halını gücləndirən sterilləşdirici təsir göstərir. Tüstünün
hisləmə xüsusiyyəti, onun tərkibindəki buxar şəklində mövcud olan spirtlərin,
uçucu turşuların, habelə kapilyar maye şəklində mövcud olan qatranlı maddələrin
və hissəciklərinin varlığı ilə şərtlənir.[39]
|