92 | Elxan Mikayılov
.
Milli standartlaşdırma sisteminin qida təhlükəsizliyinin təmin edilməsində
rolu: mövcud vəziyyət və beynəlxalq təcrübə
Qazaxstan) bəzi məhsullar üçün həm baytarlıq sertifikatı, həm də uyğunluq bəyannaməsinin
mövcud tələbi ilə bağlı qeyd olunur ki, Gömrük İttifaqının hazırda tərtib etdiyi texniki
reqlamentlərdə uyğunluğun təsdiqi üçün sadəcə bir sənəd tələb olunacaqdır [3, s. 7].
Azərbaycanda qida təhlükəsizliyinin mövcud vəziyyəti və problemlər
Beynəlxalq təcrübəyə əsasən yeyinti məhsullarına dair normativ sənədlərin işlənməsi,
tətbiqi və tələblərinə uyğunluğa nəzarət milli standartlaşdırma sisteminin tərkibinə aid olmasa
da ölkəmizdə bunun məhz milli standartlaşdırma sisteminin tərkibində olması təklif edilən
islahatlar içərisində beynəlxalq sistemə əsasən yeyinti məhsullarının necə tənzimlənməli
olduğun və hansı islahatların aparılmalı olduğunu təsvir etməyi zəruri edir. Belə ki, irəlidə qeyd
ediləcək institutsional islahatlardan əlavə yeyinti məhsullarının tənzimlənməsi sahəsində bir çox
islahatlar aparılmalıdır. ÜTT-nin Sanitariya və Fitosanitariya Sazişinə əsasən üzv ölkələr qida
təhlükəsizliyinə dair Kodeks Alimentarius, bitki məhsulları üzrə Beynəlxalq Bitki Mühafizəsi
Konvesiyası, heyvan mənşəli məhsullar üzrə Beynəlxalq Epizotik Təşkilatının üzvü olmalı və
yeyinti məhsullarına dair norma və qaydalar həmin təşkilatların tələblərinə uyğunlaşdırmalıdır.
Hazırda Azərbaycan həmin təşkilatların və Konvensiyaların üzvü olsa da, onların standartları
ölkədə çox az tətbiq edilir.
Ümumiyyətlə qida təhlükəsizliyi üzrə mövcud sistemdə beynəlxalq tələblərlə müqayisədə
aşağıdakı çatışmazlıqlar mövcuddur:
qida təhülkəsizliyinə dair standartlar, sanitar və fitosanitar norma və qaydaların
əksəriyyəti Sovet dövründə hazırlanmış və bu günün tələblərinə cavab vermir;
yeyinti məhsullarının təhülkəsizliyinə dair görülən tədbirlər onların daşıdığı riskə görə
deyil, sadəcə standartların tələblərinə uyğunluğa görə sertifikatların mövcudluğu əsasında
aparılır. Bu isə məhsulların təhlükəsizliyindən çox, sertifikatların mövcudluğuna nəzarəti
təmin edir;
bütün qanunlar qida məhsullarının məcburi sertifikatlaşdırılmasına əsaslanan nəzarət
modelini tətbiq edir, bu isə risk əsaslı olmadığından, ÜTT –nin SPS Sazişinə uyğun deyil.
Xərclər müəssisələr tərəfindən çəkilməklə yanaşı, demək olar ki, bütün sertifikatlaşdırma
işləri laboratoriya sınağının nəticələrinə əsaslandığından, bu, sahibkarlıq fəaliyyətinə
həddən artıq yük qoyur. Bundan başqa, bəzi qurumlarda nəzarət və sınaq funksiyaları
ayrıca funksiya hesab olunmur ki, bu da maraqların toqquşmasına səbəb olur. Çünki
laboratoriyalar çox böyük kapitala malik avadanlıqların saxlanması üçün gəlir əldə
etməyə çalışır;
qida təhlükəsizliyinə nəzarət sistemində bir çox dövlət orqanları təkrar yoxalamalar
aparır və bir- birinin fəaliyyətlərin təkrarlayır. Bu isə sahibkarlar üçün əhəmiyyətli
dərəcədə əlavə xərc və vaxt itkisi yaradır;
Dövlət Gömrük Komitəsi tərəfindən sərhəddə aparılan məhsulların təftişi, əsasən,
yükün mənşəyi ilə əlaqəli risklərə istinad etmədən aparılır. İxrac nəzarət sistemləri də zəif
olaraq qalır. Rusiya bazarı tərəfindən qida təhlükəsizliyinə dair daha ciddi idxal nəzarəti
AzJESS
Azərbaycanın İqtisadi və Sosial Araşdırmalar Jurnalı Number 2, Volume 1, 2015
Dostları ilə paylaş: |