2) Lifli quruluşa malik ət məhsullarının yaradılması (İMV).
Bu tip ət məhsullarının yaradılmasında zülal məhsullarının nəm “toxunması”
metodu ilə alınan zülal liflərindən istifadə olunur. Sonradan həmin lifləri qida
əlaqələndiricilərinə yapışdırırlar ki, bunların da tərkibində müxtəlif qida maddələri
və boyaq maddələri olur. Bu liflərin tərkibi və fiziki parametrlərini və
əlaqələndiricinin həmin göstəricilərini, onların nisbətini və liflərin yerləşmə
xarakterini dəyişməklə, tam mənada lifli quruluşu bərpa etmək mümkün olur ki, o
həm də ət məhsullarına xas olan orqanoleptiki və istehlak xassələrə malik olur.
Beləliklə, ət, balıq və quş əti çeşidlərinin analoqunu əldə edirlər.
Mahiyyət etibarilə isə İMV tipli süni ət məhsulları lifli quruluşa malik
anizotrop qida həlməşiyindən ibarət olurlar ki, onun da tərkibi müxtəlif nisbətdə
liflərdən və əlaqələndiricidən və müxtəlif dərəcədə istiqamətlənmiş liflərdən təşkil
edilir. İMV tipli süni ət məhsulları quruluşu dedikdə adi gözlə müşahidə oluna
bilən, liflərin varlığı, onların parametrləri və qarşılıqlı yerləşməsi ilə xarakterizə
edilən quruluş başa düşülür.
İMV tipli süni ət məhsulları iki növdə olur ki, bunlar da tərkibinə və alınma
üsuluna görə fərqlənirlər.
80
Birincilər tərkibi yeyilən zülal lifləri yaxud polişəkərlərlə doldurulmuş
(əlaqələndirici) həlməşik sistemlərdən (qida həlməşiyindən) ibarətdir.
İkincilərdə isə İMV - əlaqələndirici ilə bərkidilmiş qida lifləri sistemindən
ibarət olur.
Birincilərdə əsas qida maddələri, dad və ətirli maddələrin miqdarı həlməşiyin
tərkibində toplanır ki, bu da liflərlə doldurulmuş olur. Burada həlməşiyin mexaniki
və fiziki-kimyəvi xassələrinə və onun istiyə davamlığına göstərilən tələblər çox
yüksəkdir. Liflər (soya zülalı izolyatı əsasında) aşağı bioloji dəyərliyə malik ola
bilərlər yaxud mədə-bağırsaq sistemində həzm olunmaya bilərlər (turşu xassəli
polişəkərlər yaxud sellüloza əsaslı olduqda). Onlar məhsula orqanoleptiki cəhətdən
ət konsistensiyasına xas olan bircinsli olmayan quruluş və lifli quruluş verir.
İkincilərdə əsasən az miqdarda əlaqələndirici yaxud tökmə kompozisiyaları
ilə birləşdirilmiş zülal liflərindən istifadə olunur. Burada əlaqələndirici kimi maye
məhlullar yaxud dispersiyalardan istifadə edilir ki, bunlar da qızdırılma nəticəsində
həlməşik yarada bilirlər. Tökmə kompozisiyaları kimi əridilmiş heyvanat yağları,
jelatin məhlulu və digər maye sistemlərdən istifadə olunur ki, bunlar da soyudulma
zamanı bərk vəziyyətə (hala) keçə bilirlər. Bu məhsullarda liflərin yaranma
quruluşu istiqamətləndirilməyə və sıxlığa görə çox yüksək olur. Onlar üçün
əlaqələndirici və liflərin mexaniki xassələri yüksək anizotropiyaya malik olur və
möhkəmlik xarakteristikası böyük fərqə malik olur. Ona görə də bu tip İMV-nin
çeynəmə zamanı dağıdılması və xırdalanması liflərin ayrılmasına, ətə məxsus
bircinsli olmayan quruluşun yaranmasına səbəb olur.
İkinci tip İMV-nin tədqiqi üzrə məlumatlar onu göstərir ki, liflərin mexaniki
və fiziki-kimyəvi xassələrini tənzimləməklə, onları müxtəlif əlaqələndiricilərlə
emal etməklə, məhsulda liflərin istiqamətləndirilməsini və birləşdirilməsini
dəyişmək mümkün olur. Bu da müxtəlif orqanoleptiki və istehlak xassəli süni ət
məhsulları yaratmağa geniş imkanlar açır.
Birinci tip İMV məhsulların yaradılmasının son illər inkişafı onların dəyərini
aşağı salmağa və qidalıq dəyərini yüksəltməyə şərait yaratmışdır. Bu da onların
81
tərkibində olan soya zülalı liflərinin miqdarının azaldılması nəticəsində mümkün
olmuşdur.
Termoplastiki polimerlərdən (toxuculuqda istifadə edilən) fərqli olaraq
əridilmə yolu ilə emal edilən zülallar istiliyin təsiri ilə özlü-axar vəziyyətə keçə
bilmirlər. Ona görə də bu zülalları məhlullar vasitəsilə lifli vəziyyətə emal edirlər
ki, bu da nəm toxunma hesabına mümkün olur. Başqa sözlə, onlar özlü-axar
vəziyyətə yalnız həll olma yolu ilə gətirilirlər, nazik axarla qatı zülal məhlulu
şəklində formalanırlar və onları emal etməklə həlməşikşəkilli lifləri toxunma
liflərinə çevirirlər.
Qeyd olunmalıdır ki, yuna məxsus (oxşar) xassələrin süni zülal lifləri əsasında
yaradılmasına ilk dəfə kazein, sonra isə soya zülalı, araxis və qarğıdalı zülalını
emal etməklə nail olmuşlar. Nəm toxunma texnologiyası ilə kazein liflərinin
yaradılmasında zülalların formaldehid və alüminium, xrom duzları ilə aşılanması
texnologiyasını ilk dəfə italyan alimi Ferreti işləmişdir. Bu lifləri sənaye
miqyasında İtaliyada keçən əsrin 40-cı illərində istehsal etməyə başlamışlar.
Onların çatışmayan cəhəti nəm halda aşağı möhkəmliyə malik olmalıdır. Sonradan
isə, 1946-cı ildə araxis zülalı əsasında ardil adı ilə toxuculuq lifləri İngiltərədə
yaradılmışdır. Bütün bunlar ilk əvvəl avtomobillərdə istifadə edilmək üçün
yaradılmışdır. Bütün bunlar zülallar əsasında süni ət zülalı yaradılmasını inkişaf
etdirmişdir.
Zülal liflərinin nəm toxunmasında prosesin ilkin mərhələsi zülaldan toxunma
məhlulunun yaradılmasıdır. Bu məqsədlə qlobulyar zülalları emal edirlər ki,
onların da makromolekulları məhlullarda bir-biri ilə zəif qarşılıqlı təsirdə olurlar.
Zülalların denaturasiyasını yüksəltmək üçün bu zaman onları qələvidə yaxud səthi-
aktiv maddələrin məhlullarında həll edirlər.
Bundan sonra məhlulda sabit maye saplarını yaratmaq məqsədilə onların
reoloji xassələrini dəyişdirmək lazım gəlir ki, buna da toxunma üçün zülal
məhlullarını yetişdirməklə nail olurlar. Sonra isə onları koaqulyasiya vannalarının
deşiklərindən keçirməklə mayeşəkilli həlməşikdən ibarət lifli formalarda çevirirlər.
82
Koaqulyasiya vannalarından sonra bu liflərə xüsusi emal yolu ilə möhkəmlik
verirlər. Bu isə isti su yaxud buxarla həyata keçirilir.
Bu yolla alınan qida liflərinin toxuculuq liflərindən fərqi ondan ibarət olur ki,
onların tərkibində nəmlik daha çox olur və qurutmadan sonra asanlıqla şişə bilirlər.
Onların möhkəmlik göstəriciləri aşağı olsa da, isti kulinar emalına, qızardılmaya,
şkafda bişirməyə (140-220°C-də) tab gətirirlər.
İMV tipli süni ət məhsullarının yaradılmasında yeni prinsip isə keçən əsrin
60-cı illərində zülalların suda qatı dispersiyasının təzyiq altında və suyun qaynama
temperaturundan yuxarı həddə ekstruziyasından ibarətdir.
Bunun nəticəsində məsaməli anizotrop məhsullar almaq mümkün olmuşdur ki,
bunlar da xassələrinə görə ənənəvi ət məhsullarını xatırladırlar.
Sənayedə hal-hazırda süni ət məhsulları yaratmaq üçün zülal liflərinin
toxunma metodu və ekstruziya metodu geniş tətbiq olunur.
Bunları da aşağıdakı kimi xarakterizə etmək olar. Boyerin təklif etdiyi üsula
görə toxunma üçün işlədilən qələvi məhlulunda olan zülal məhlulunu xüsusi
deşiklərdən keçirməklə turşu-duzla dolu vannalara yönəldirlər və alınan lifləri 50-
400%-ə qədər dartılmaqla uzadırlar (istiqamətləndirirlər). Bu həm də onları möh-
kəmlədir və sineresiz nəticəsində suyun müəyyən hissəsinin (tərkibdən)
itirilməsinə gətirib çıxarır. Sonra isə bu lifləri tərkibi qida maddələri, dad və ətirli,
boyaq maddələrə malik olan əlaqələndirici ilə qarışdırırlar və onu içərisində
qızdırılmış yağ olan vannadan keçirirlər. Boyerin təklifi ilə burada məhlula amin-
turşuların, vitaminlərin və zülalların hopdurulması, fermentlərin köməyi ilə
kütlənin yumşalması da nəzərdə tutulur. Burada dad keyfiyyəti və bioloji dəyərliyi
yaxşılaşdırmaq üçün toxunma məhlulunda yağların emulsiya halına gətirilməsi də
nəzərdə tutulur.
Burada zülal liflərində pH-ın qiymətinə də xüsusi fikir verilir ki, bu da onun
süni ət məhsullarında konsistensiyaya təsiri ilə əlaqədardır. Bu məqsədlə Boyerin
təklifi ilə liflərin yuyulmasını qələvi vannasından keçirildikdən sonra su ilə deyil,
4,7-7,0 pH-a malik neytrallaşdırma vannasından keçirməklə həyata keçirsinlər. Bu
zaman süni İMV-in həzm üçün keyfiyyəti də yüksəlir.
83
Bundan əlavə, Boyerin təklifində toxunma zülal məhlulunun pH 12-13
mühitində qələvi məhlulunda yetişdirilməsi də nəzərdə tutulur. Bu halda peptid
zəncirlərini zülalda qismən hidrolizi baş verir deyə, xüsusi iy yaranır və ona
sulfitlər əlavə etməklə orqanoleptika yaxşılaşdırılır.
Dostları ilə paylaş: |