Bahorni qarshilab
Yüklə 0,95 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
MANA SHUNDAY BOSHLANDI
BU SHE’R Xuddi derazamning yonida chumchuq Yarim soat bo‘ldi, tinmay chirqillar. She’rga tutqich bermay asov fikrlar Meni tortqilaydi, miyamda zil yuk. Chumchuq chirqillaydi, men yozolmayman, Oxir asabimni buzdi, qo‘zg‘adi. Haydadim, pir etib shoxga qo‘ndiyu, Battar chirqilladi, battar bo‘zladi. Haydadim, ketmadi. Bezovtalanib, Battar chirqilladi, battar bo‘zladi. Shunda bildim pastda beg‘am yurardi Sapsariq tumshuqli nimjon bolasi. Onasi patirlab tashvishini yer, Goh yerga tushadi, goh shoxni egar, Goh menga qaraydi notinch javdirab. Uyga qaytdim ular mehrini ayab, Mana shunday boshlandi bu she’r. 1962 www.ziyouz.com kutubxonasi BAHORNI QARSHILAB 29 QOGʻOZ GUL Tashqarida tinmay bo‘ralaydi qor, Uy ichi bahorday, hatto guldonda Qog‘ozdan yasalgan guldasta ham bor. Gullari rangbarang, nafis, chiroyli, Biroq hidlamaydi hech qachon hech kim. Bahorda yashnamas, kuzda so‘limas, Suv ham so‘ramaydi havo bo‘lsa dim. Na shabada o‘par yaproqlaridan, Na ari bol yig‘ar yonoqlaridan. Na kapalak qo‘nar, na g‘uncha unar, Yomg‘ir yuvib o‘tmas changg‘uborini. Umrida bilmaydi bulbul zorini, Subhidam bargida titramas shabnam. Shoxidan uzmaydi biron gulparast, Yonidan ming marta o‘tganida ham... Tashqarida tinmay bo‘ralaydi qor, So‘nggi xazonlarni uzib, uchirib, Ninasini qo‘ltiqlab sovuq yuribdi. Oynadan qarayman, qor uyumidan, Egilmay chillaning yelquyunidan. Quyoshni qidirib, bahorni kutib, OnaYer issig‘in kiftida tutib, Nimjon gul novdasi chiqib turibdi. O‘ylayman, mana bu chinakam umr, Faqat o‘zini deb, o‘zin avaylab, Birov havas qilmagan zaif baxtidan Bir o‘zi quvonib va qilib huzur www.ziyouz.com kutubxonasi Saida ZUNNUNOVA 30 Bir kichik xonaning bo‘lguncha naqshi. Hayotning qishini, yozini ko‘rib, Qaynoq tomirida yonib, jo‘sh urib, Bir bahor yashagan, yashnagan yaxshi. 1962 * * * Qancha qalin yog‘sa hamki qor, Zaminida yotadi bahor. Ammo sovuq bir so‘z umrbod Yuragingga bo‘lib go‘yo bod. Bir yomonni esga soladi, Arimaydi, shundoq qoladi. 1962 KUZ Chirt etib uzildi oltinsimon barg, Kuz, dedim, rangiga termilib ma’yus. Yo‘q, dedi, yo‘q, shoir, undaymas, afsus, Yashash umidini etolmasman tark. Quyoshga shunchalik oshiqshaydoman, Ne iloj o‘tida sarg‘aymay, yonmay. Bugun xazon bo‘lsam mehriga qonmay, Erta o‘zi bilan bo‘lgum paydo man. 1962 www.ziyouz.com kutubxonasi BAHORNI QARSHILAB 31 * * * Bola edim, onam g‘arch tufli kiysa, Ensam qotgan edi, esimda hali. Gʻashim kelar edi sochin bo‘yashsa, O‘sha g‘o‘r mahalim, go‘dak mahalim. Bugun oq tolani paypaslab ushlab, Ko‘zdan yashirolmay hayronman o‘zim. Oynaga boqdimmi, o‘chakishganday Darrov shu tolaga tushadi ko‘zim. Qichqirgim keladi: «Yo‘q, yo‘q, shoshma», deb, Yoshlikning bariga kelar osilgim. Bo‘ynimga marjonu, qoshimga o‘sma, Keladi sochimga gullarni osgim. Yuragim shuvillab ketadi birdan, Nahot, bahor o‘tib, kuzak boshlandi... Shu payt qizim chiqib narigi uydan Erkalanib kelib menga tashlandi. Qopqora ipakdek sochin siladim, Tarang yuzlaridan o‘pdim, hidladim, Baxtu sevinchimdan ko‘zim yoshlandi. 1962 www.ziyouz.com kutubxonasi |