BƏDİİ ÜSLUB
Fikrin bədii ifadə və təsvir vasitələri ilə ifadə olunmasına ədəbi dilin
funksional bədii üslubu deyilir. Bədii üslub, eyni zamanda, bədii nitq və bədii dil
də adlanır. Əlbətdə, yerinə görə “bədii üslub” termininin işlənməsi daha
məqsədəuyğun olar.
Bədii ədəbiyyat dilinin səciyyəvi xüsusiyyətləri:
1)kommunikativ və estetik funksiyaların birliyi;
2)çoxüslubluluq;
3)bədii təsvir vasitələrinin geniş istifadə olunması;
4)müəllifin fərdi yaradıcılıq üslubunun təzahür etməsi.
Xüsusi olaraq onu qeyd etmək lazımdır ki, bədii ədəbiyyatın dili ümumən
dilin inkişafına böyük təsir göstərir. Göstərilən xüsusiyyətlərin hər biri həm bədii
üsluba, həm də digər üslublara bu və ya digər şəkildə aid edilə bilər. Lakin, estetik
funksiya yalnız bədii üsluba aid edilir. Bədii ədəbiyyat dili ədəbi dilin bir hissəsi
olsa da, o öz növbəsində ədəbi dilin hüdudlarından kənara çıxır. Belə ki, hər hansı
bir ərazi və ya sosial toplumun təsviri üçün bədii ədəbiyyatda dialektizmlərdən,
jarqonlardan, ləhcə elementlərindən istifadə olunur. Tarixi koloriti təsvir etmək
üçün bədii mətnə arxaizmlər də əlavə olunur. Arxaizmlər həm də mətndə
26
təntənəlilik, poetika, ironiya, satira üçün də istifadə olunur. Bədii üslubun tərkib
hissəsi həm də müəllif obrazıdır.
Dilçilikdə bədii üslub anlayışı haqqında müxtəlif fikirlər vardır.
Bəzi dilçilər bədii üslubun funksional olduğunu qəbul etmirlər. Onu üslub
yox, sadəcə olaraq bədii ədəbiyyatın dili hesab edirlər.
Bir qrup dilçi isə “bədii üslub” anlayışını qəbul edir və bədii əsərləri
bütövlükdə yox, ancaq müəllif nitqini bədii üslub adlandırır. Onlar surət danışığını
qeyri-ədəbi hesab edirlər. Burada düzgün olmayan cəhət bəzi dilçilərin surət
danışığı probleminə qeyri-obyektiv mövqedən yanaşmalarıdır. Məlumdur ki,
bədii əsərdəki surət nitqi eyni ilə danışıq nitqi deyildir. Bunun üzərində yazıçı və
şairlər ciddi dil və üslub əməliyyatı aparır, ona bədii don geyindirir.
A.Qurbanov bədii üslubun funksional üslub meyarına tam uyğun gəldiyini
vurğulayır
8
. Alim ədəbi dili digər funksional üslublar sırasına daxil edir. O, bədii
üslubu müstəqil və zəngin funksional üslubi yükə malik dil hadisəsi kimi qəbul
edir.
Bədii üslub öz xüsusiyyət və əlamətləri ilə olduqca obrazlı, emosional və
ekspressivdir. Bu üslub başqa funksional üslublara nisbətən xalq danışıq dilinə
daha yaxındır.
Ədəbi dilin bəzi funksional üslubu mahiyyətinə görə isə çox kütləvidir.
Çünki cəmiyyət üzvlərinin elə bir nümayəndəsinə rast gəlmək olmaz ki, o şəxs
danışdığı dildə bədii yaradıcılıq nümunələrini bilməsin, şeiri, sənəti sevməsin.
Bədii ədəbiyyat insanın mənəvi qida mənbəyidir. Elə buna görə də bədii üslubun
istifadə olunma dairəsi çox-çox genişdir.
Dilimizdə bədii üslub xüsusi yer tutur. Bədii üslub yazıyaqədərki şifahi ədəbi
dilimizin poetik üslubu əsasında formalaşmışdır. Azərbaycan ədəbi dilinin bədii
8
A.Qurbanov. Ümumi dilçilik. Bakı, Elm, 2011. s.216
9
Yenə Orada, s.217
27
funksional üslubu çox geniş inkişaf etmişdir. Bu üslub ədəbi dilin və xalq danışıq
dilinin xüsusiyyətləri əsasında daha da zənginləşir.
Bədii üslubda yazılan əsərlərin bir neçə janrı mövcuddur: lirik, epik və
dramatik əsərlər.
Dünya dillərindəki bədii ədəbiyyatlarda janr müxtəlifliyi vardır. Buna görə
də bu və ya başqa janrda yaradılan əsər başqasında olmaya da bilər. “Türk
dillərindən Azərbaycan dilində çoxdan yaranmış bayatı, qəzəl və sairəyə başqa
sistemli dillərdə təsadüf edilmir. Deməli, bu dil hadisəsi sırf milli
xüsusiyyətlidir”
9
.
Ədəbi dilin funksional bədii üslubunun iki mikroüslubu vardır: nəzm üslubu
və nəsr üslubu.
Bədii üslubun nəzm və nəsr mikroüslubları bir sıra cəhətləri və əlamətlərinə
görə bir-birindən fərqlənir. Nəzm və nəsr fərqli dil hadisəsidir. Bunların söz və
ifadə seçməkdə, qrammatik formalardan istifadə edilməsində, sintaktik
əlaqələrdə, emosional tonda özünəməxsus əlamətləri vardır. Bundan əlavə, şeirlə
yazılan əsərlərdə müəyyən ölçü olur; belə ki, şeirdə hecanın miqdarına fikir
verilir, qafiyə nəzərə alınır.
Ədəbi dilin funksional üslubunun hər iki mikroüslublarında janrlarla
əlaqədar bir sıra üslub variantları da olur. Məsələn:
1)qəzəl üslubu;
2)qəsidə üslubu;
3)qoşma üslubu;
4)roman üslubu;
5)hekayə üslubu;
6)dram üslubu;
7)satira üslubu və s.
Bədii üslubda dilin səs sistemi, bir növ, estetik təsir vasitəsinə çevrilir.
Xüsusən poeziyada gözəl ahəng, musiqililik səslərlə yaradılır. Eyni zamanda,
28
səslərin fonetik sıralanması ilə bəzən ifadənin təsiri də qüvvətləndirilir. Belə bir
vəziyyət, əsasən, bədii üslub üçün xarakterikdir.
Bədii üslubda yaradılan əsərlərdə müxtəlif söz qruplarına müraciət olunur və
orada lazımi sözlər seçib işlədilir. Dildə elə bir söz qrupu ola bilməz ki, bədii üslub
oradan istifadə etməsin. Dildə hər nə varsa, bədii üslubun xidmətindədir. Bədii
üslubda bu və ya başqa üslubi məqam, yaxud surətin nitqini fərdiləşdirmək üçün
danışıq dili vahidlərindən – sənət-peşə, loru və dialekt sözlərindən geniş istifadə
olunur. Bununla yanaşı, bədii üslubda sözlərin məna qruplarından – eyni
səslənməyə malik müxtəlif sözlərdən (omonim); müxtəlif formalı, lakin yaxın
məna ifadə edən sözlərdən (sinonim) bədii ifadə vasitəsi kimi çox geniş istifadə
olunur. Bütün bunlar isə oxucu və ya dinləyicinin bədii zövqünü oxşamağa
qüvvətli təsir göstərir.
Bədii ədəbiyyat dil sahəsində yeniliklər üçün geniş imkanlar yaradır. Burada
mövcud söz və ifadələrə yeni məna vermək, söz və ifadəyə emosional çalarlıq
gətirmək və bunları çox müxtəlif formalarda, müxtəlif məqam və vəziyyətdə
işlətmək olur. Bədii ədəbiyyatda ayrı-ayrı sözlərdən yeni mənalarda istifadə
olunması onların məcazi məna kəsb etməsi imkanları ilə bağlıdır. Hər bir sözün
məcazi mənası dildə müəyyən obrazlılıq əmələ gətirir. Bədii ədəbiyyatda
məcazların müxtəlif formalarından olduqca geniş şəkildə istifadə edilir. Buna görə
də bədii üslub obrazlı olur və bu cəhətinə əsasən digər üslublardan aydın şəkildə
fərqlənir.
Bədii üslubda bəzi dil vasitələrinə bədii meyarla yanaşılır. Bu və ya başqa bir
vasitə bədii qanunlarda müvafiq olaraq bədii zərurət əsasında işlənilir. Bədii
üslubda sintaktik fiqurlar-ritorik suallar, bədii nidalar və xitablar çox işlənir. Bu
da öz növbəsində onu başqa üsullardan fərqləndirir.
Bədii üslubda sitatlara geniş yer verilir. Burada işlənən hər bir poetik sitat öz
vəzifəsinə görə elmi sitatdan fərqlənir. Poetik sitatlar bədii surətlərin nitqini
fərdiləşdirmək üçün işlənilir.
29
Ədəbi dilin bədii funksional üslubunda epiqraflara tez-tez müraciət olunur.
Hər bir epiqraf mətnin əvvəlində verilərək həmin mətnin məzmunu ilə uyğun
gəlir. Bunların vasitəsilə müəllif ifadə olunan fikrin təsirini daha da artırır.
Dostları ilə paylaş: |