seymin müsəlmanlardan ibarət üzvləri Tiflisdə toplandılar. Burada Nəsib bəy
Yusifbəylinin geniş məruzəsi dinlənildi. Hərtərəfli müzakirədən sonra
onlar Şərqi
Zaqafqaziyanın idarə olunmasını üzərlərinə götürmək üçün Zaqafqaziya
müsəlmanlarının Müvəqqəti Milli Şurasını elan etdilər. Müvəqqəti Milli Şuranın
yaradılması və onun vəzifələri haqqında məlumat vermək üçün N.Yusifbəyli,
Ş.Rüstəmbəyov və X.Sultanovdan ibarət nümayəndə heyəti Tiflisdən Gəncəyə
göndərildi. 1918-ci il mayın 28-də Tiflisdə Qafqaz canişininin iqamətgahında
doktor Həsən bəy Ağayevin sədrliyi ilə Milli Şuranın ilk iclası keçirildi. Uzun və
hərtərəfli müzakirədən sonra Azərbaycanın Müstəqil Xalq Cümhuriyyəti kimi
elanı barədə "İstiqlal Bəyannaməsi" qəbul edildi. Bəyannamənin 4-cü bəndində
deyilirdi ki, "Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti millət, məzhəb, sinif, məslək və cins
fərqi gözləmədən qəməlrounda (hüdudları daxilində) yaşayan bütün
vətəndaşlarına hüquqi siyasiyyə və vətəniyyə təmin eylər". Mayın 30-da isə
Azərbaycanın müstəqilliyini elan etməsi barədə dünyanın əsas siyasi
mərkəzlərinə məlumatlar verildi. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin yaranması
ölkəmizin çoxəsrlik tarixinin, sosial-iqtisadi və mədəni inkişafının, əsrin
əvvəllərində başlanan, Rusiya imperiyasının süqutu ilə daha da genişlənən milli
azadlıq mübarizəsinin məntiqi yekunu oldu.
3) Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin beynəlxalq vəziyyəti və xarici
siyasəti
Milliyyətindən və dini etiqadından asılı olmayaraq qonşu dövlətlərlə mehriban
münasibətlər azərbaycan diplomatiyasının aparıcı istiqaməti olub, onun çıxış
nöqtəsini təşkil edirdi. Böyük dünya siyasəti baxımından Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin xarici siyasətini üç dövrə bölmək olar:Türkiyə oriyentasiyası
dövrü (1918-ci il may-oktyabr); Qərb oriyentasiyası dövrü (1918-ci il noyabr-
1920-ci il yanvar); geniş və hərtərəfli dünya əməkdaşlığına daxil olmaq uğrunda
mübarizə dövrü - (1920-ci il yanvar-aprel). XX əsrin əvvəllərindən Azərbaycanda
genişlenen milli-azadlıq mübarizəsində onun öncülləri
Osmanli dövletinə boyük
ümid bəsləyirdilər. Əsrin əvvəllərindəki təlatümlü hadisələr Azərbaycanin türk-
müsəlman əhalisinin həyatında milliyyətçilik ideyasının geniş yayılmasına və
İnkişafina ciddi təkan verdi. Bu mərhələdə Azərbaycan -Türkiyə
münasibətlərinin hüquqi əsasını 4 iyunda imzalanmış
Batum müqaviləsi təşkil
edirdi. Müqavilədə göstərilirdi: "Bir tərəfdən, Osmanlı
imperator hökməti, digər
tərəfdən isə müstəqilliyin elan etmiş Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti höküməti
öz ölkələri arasında siyasi, hüquqi, iqtisadi və intellektual zəmində mehriban
dostluq münasibətləri bərqərar etməklə qarşılıqlı surətdə razılığa gəlirlər". İyun
müqaviləsi və iyunun ortalarında imzalanan çoxtərəfli sazişlər Azərbaycan -
Türkiyə münasibətlərinin bütün sahələrini əhatə edən ilk dövlətlərarası
sənədlər idi. Hələ Batumda olan Məhəmməd Əmin Rəsulzadə və
Məmmədhəsən Hacınski xarici hərbi müdaxiləyə son qoymaq və daxili asayişi
qorumaq məqsədilə 4 iyun müqaviləsi əsasında hərbi yardım göstərilməsi
barədə Türkiyəyə müraciət etdilər. Həmin müraciəti qəbul edən Osmanli
dövləti elə etmək istəyirdi ki, Azərbaycana ordu göndərilməsi
Cənubi Qafqazda
möhkəmlənməyə çalışan Almaniyanın etirazına səbəb olmasın. Ona görə
qarşılıqlı razılıq əsasında osmanlı hərbi hissələri və Azərbaycan könüllülərindən
ibarət Qafqaz İslam Ordusu yaradıldı.
Dostları ilə paylaş: