4.3. Duzluluq stresinin və fitohormonların
arpa bitkisinin hüceyrə xromatininin quruluş
vəziyyətinə və funksional fəallığına təsiri
Duzluluq, bitkilərin çoxalıb yayılmasını məhdudlaşdıran,
onların böyümə və inkişafını əngəlləyən, ümumi məhsul itki-
191
sinə səbəb olan geniş yayılmış ətraf mühit amillərindən biri-
dir. Dünyada əkinə yararlı torpaq sahələrinin təxminən 40%-ə
qədəri duz stresinin təsiri altındadır [186, 317]. Bu rəqəm
ildən ilə artmaqdadır. ABŞ Elmlər Akademiyasının qənaətinə
görə, yer kürəsində duzlu torpaqların belə sürətli artımı,
gələcəkdə böyük bioloji fəlakətə gətirib çıxara bilər.
Duzluluq ölkəmiz üçün də mühüm problem hesab olunur.
Belə ki, respublikamızın ümumi torpaq sahəsinin 598,8 min
hektarı müxtəlif dərəcədə duzlaşmaya məruz qalmış torpaq-
lardır [219].
Duzlu torpaqlardan istifadənin alternativlərindən biri də,
duzluluğa davamlı, eyni zamanda iqtisadı əhəmiyyət kəsb
edən bitki sort və formalarının aşkar edilməsi və onların belə
torpaqlarda becərilməsinin təmin olunmasıdır. Odur ki, qida
və yem əhəmiyyətinə görə önəmli yeri olan, duzluluq stresinə
qarşı davamlılığı ilə fərqlənən arpa bitkisi nümunələri içəri-
sindən davamlı genotiplərin seçilməsi, onlarda tolerantlığın
molekulyar genetik əsasların öyrənilməsi böyük elmi və təc-
rübi əhəmiyyət kəsb edir.
Duzluluq stresinin bütün dünyada kənd təsərrüfatı bitkilə-
rinin məhsuldarlığının azalmasına səbəb olan ən böyük prob-
lemlərdən biri olmasına baxmayaraq, bitkilərin duza davamlılıq
mexanizi hələ də tam açıqlanmamışdır. Tədqiqatlarla müəyyən
edilmişdir ki, duz stresinə qarşı bitkilərin göstərdikləri reak-
siyalar bitkilərin davamlılıq dərəcəsindən, yaşından, inkişaf
fazasından, duzun forma və miqdarından və s. amillərdən aslı
olaraq dəyişilə bilir [60, 77].
Bitkilərin əlverişsiz mühit şəraitinə uyğunlaşması zülal
sintezinin gedişindən, ilk növbədə DNT-nin miqdarından, qu-
ruluş vəziyyətindən və funksional fəallığından aslıdır. Quruluş
vəziyyətinə və funksional fəallığına görə hüceyrə nüvəsindəki
192
DNT heterogen xarakterdə olub müxtəlif fraksiyalara bölünür.
DNT-nin bir hissəsi labil vəziyyətdə olub, daha fəaldır və ən
çox euxromatin hissədə yerləşir. Bütün əlamətlərə görə labil
DNT reduplikasiya formasında olan DNT-dir və onun miqdarı
genomun fəallığını xarakterizə edir [46]. DNT-nin digər funk-
siyası isə histonlarla birləşmiş şəkildə olub, daha az fəal olan
heteroxromatinin tərkib hissəsini təşkil edir.
DNT-nin bir quruluş vəziyyətindən digərinə keçməsi ge-
netik tənzimlənmə və hüceyrədəki morfogenetik proseslərlə
əlaqədar baş verir. Odur ki, stres şəraitində DNT-nin genetik
cəhətdən aktiv və inert fraksiyalarının təyini, başqa sözlə labil
və stabil DNT fraksiyalarında baş verən dəyişmələrin öyrə-
nilməsi maraq doğurur.
Bu tədqiqatlarda məqsəd, duzluluq stresinin davamlı və
həssas arpa sortnümunələrinin genomunda əmələ gətirdiyi
dəyişmələr və bu dəyişmələrə fitohormonların təsirinin
öyrənilməsidir.
Tədqiqatın nəticələri göstərmişdir ki, duzluluq stresi
təsirindən davamlı arpa nümunələrində labil DNT-nin miqdarı
əhəmiyyətli dərəcədə artır (27,1%) və RNT sintezi də inten-
sivləşir. (Şəkil 4.5). Davamlı bitki genotiplərində, duzluluq
stresi təsirindən euxromatin DNT-si miqdarının artması ge-
netik sistemin fizioloji labilliyinin yüksəlməsini, başqa sözlə
xromosom aparatının fəallaşmasını göstərir. Stresdən sonra
Hib + Kin fitohormon kompleksinin təsirindən genetik apa-
ratın daha da fəallaşması, labil xromatin DNT-sinin 51,4%,
RNT-nin miqdarının isə 69,9% artdığı müşahidə edilmişdir.
Maraqlıdır ki, fitohormon təsirindən DNT-nin digər fraksiya-
larında və ümumi DNT-nin miqdarında da kəskin çoxalmalar
baş vermişdir.
193
26,9
27,1
9,5
29
20
0
10
20
30
40
50
N
əz
arə
tə
görə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra baş verən dəyşmələr
RNT
Labil DNT
Stabil DNT
Qalıq DNT
Ümumi DNT
69,9
51,4
71,3
61,5
59,8
0
10
20
30
40
50
60
70
80
N
əz
arə
tə
gör
ə %
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra Hib + Kin təsirindən
baş verən dəyşmələri
Şəkil 4.5. Nutans 118/21 arpa nümunəsində duzluluq stresi
təsirindən RNT miqdarı və DNT fraksiyalarında baş verən
dəyişmələr və bu dəyişmələrə Hib+Kin fitohormon komp-
leksinin təsiri
Duzluluq stresinə həssas olan Nutans 57/9 nümunəsində
isə tamamilə əks proseslər baş verir. Belə ki, arpanın bu nü-
munəsində duzluluq stresi təsirindən labil xromatin DNT-
sinin miqdarı 33%, RNT-nin miqdarı 13,8% azalmış, stabil
DNT-nin miqdarı isə 13,3% artmışdır (Şəkil 4.6).
194
-13,8
-33
13,3
-29,7
-9
-40
-30
-20
-10
0
10
20
N
əz
arə
tə
görə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra baş verən dəyşmələr
RNT
Labil DNT
Stabil DNT
Qalıq DNT
Ümumi DNT
48,1
24,1
23,3
43,6
24,6
10
20
30
40
50
N
əz
arə
tə
gö
rə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra Hib + Kin təsirindən
baş verən dəyşmələri
Şəkil 4.6. Nutans 57/9 arpa nümunəsində duzluluq stresi
təsirindən RNT miqdarı və DNT fraksiyalarında
baş verən dəyişmələr və bu dəyişmələrə Hib+Kin
fitohormon kompleksinin təsiri
Stresin təsirindən, ümumi xromatin kütləsində euxroma-
tin miqdarının kəskin azalması, həssas genotiplərdə heteroxro-
matinləşmə prosesinin baş verdiyini göstərir ki, bu da xromo-
som aparatının funksional fəallığının azalması ilə nəticələnir.
195
Maraqlıdır ki, stresdən sonra Hib + Kin fitohormon kom-
pleksi verildikdə, davamlı sortlarda olduğu kimi, həssas arpa
sortunun genomunda da kəskin fəallaşma prosesi baş vermiş, RNT
miqdarı və DNT fraksiyaları, o cümlədən labil xromatin DNT-si
xeyli çoxalmışdır (Şəkil 4.6). Alınmış təcrübi nəticələr fitohor-
monların təsir mexanizminin açıqlanmasında yararlı ola bilər.
Duzluluq stresi və fitohormon təsirindən arpa genomunun
quruluş və funksiyasında müəyyən edilmiş bu dəyişmələr, bitki-
lərin stres amillərə davamlılığının molekulyar-genetik mexaniz-
minin izahında faydalı ola bilər və aşkar edilmiş yüksək davamlı
arpa genotipləri stresə davamlı və məhsuldar arpa sortlarının
yaradılması istiqamətində təbii gen mənbəyi kimi istifadə oluna
bilərlər.
Oxşar nəticələr, duzluluq stresinə davamlılığı ilə seçilən
çoxcərgəli Arpa 75 sortunda da müşahidə edilimişdir (Şəkil 4.7).
Duzluluq stresinin təsirindən bu sortun yarpaqlarında RNT-nin
miqdarı 30,5%, ümumi DNT-nin miqdarı isə 18,27% artmışdır.
Ümumi DNT-nin miqdarı daha çox stabil və qalıq DNT-nin
hesabına baş vermişdir. Labil DNT-nin miqdarında isə önəmli
artım müşahidə edilməmişdir (3,05%).
Stresdən 48 saat sonra Hib + Kin fitohormon kompleksinin
təsirindən, digər sortlarda olduğu kimi, bu sortun yarpaqlarında da
RNT miqdarı və DNT fraksiyalarında kəskin artım baş vermişdir.
Fitohormonlar daha çox genomun quruluş vəziyyətinə təsir etmiş,
DNT-nin bütün fraksiyalarında önəmli artım müşahidə olun-
muşdur. DNT fraksiyalarında baş verən bu artım fitohormonların
təsirindən hüceyrə bölünməsinin sürətlənməsi və vahid yarpaq
sahəsinə düşən hüceyrə sayının çoxalmasının nəticəsi kimi izah
oluna bilər. Yeni əmələ gəlmiş hüceyrələrdə DNT-nin transkrip-
siya intensivliyi də kifayət qədər yüksək olmuş və RNT miqdarı
23% artmışdır.
196
30,5
3,05
42,1
15,3
18,27
0
10
20
30
40
50
N
əz
arə
tə
görə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra baş verən dəyşmələr
RNT
Labil DNT
Stabil DNT
Qalıq DNT
Ümumi DNT
23
39,4
33,9
46,3
10
20
30
40
50
60
N
əz
arə
tə
gö
rə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra Hib + Kin
təsirindən baş verən dəyşmələri
Şəkil 4.7. Arpa 75 nümunəsində duzluluq stresi təsirindən
RNT miqdarı və DNT fraksiyalarında baş verən
dəyişmələr və bu dəyişmələrə Hib+Kin fitohormon
kompleksinin təsiri
Duzluluq stresinə həssas çoxcərgəli Arpa 40 sortunda isə
DNT fraksiyaları və RNT miqdarında nəzərə çarpacaq
dərəcədə azalma baş vermişdir. RNT miqdarı nəzarətə görə
9,4%, ümumi DNT-nin miqdarı isə 21% azalmışdır. DNT-nin
miqdarındakı azalma bütün fraksiyaların hesabına baş vermiş
və bu proses labil DNT-də 16,1%, stabil DNT-də 24,6%, qalıq
DNT-də isə 28,3% qeydə alınmışdır.
197
Stresdən 48 saat sonra fitohormon kompleksi təsirindən
RNT-nin miqdarı 70%-ə qədər artmış, DNT fraksiyalarında
da kəskin çoxalmalar müşahidə edilmişdir. Labil DNT 24%,
stabil DNT 29,2%, qalıq DNT fraksiyası isə 40% artım
göstərmişdir.
Tədqiqat duzluluq stresinə orta davamlı 76№-li Seçmə arpa
nümunəsi üzərində davam etdirilmiş və alınan nəticələr 4.8 nöm-
rəli şəkildə verilmişdir.
4.8 №-li şəkildəki rəqəmlərdən göründüyü kimi, orta
davamlı 76№-li Seçmə arpa nümunəsində duzluluq stresi
təsirindən RNT və labil DNT miqdarında bir qədər artım baş
versə də, bu artım yüksək davamlı sortlarda olduğu qədər
yüksək deyil. Bu halda labil DNT-nin miqdarı cəmi 3,64%,
RNT-nin miqdarı isə 12,56% artım göstərmişdir. Ən yüksək
artım isə stabil DNT-nin miqdarında baş vermiş, bu fraksi-
yada nəzarətə nisbətən artım 63% olmuşdur. Qalıq DNT-nin
miqdarı isə ən az - 7,14% artmışdır.
Stresdən 48 saat sonra fitohormon kompleksi tətbiq
edildikdə, digər sortlarla müqayisədə, bu nümunənin yarpaq-
arında DNT fraksiyaları və RNT miqdarında ən yüksək artım
müşahidə edilmiş, RNT-nin miqdarı 84,3%, ümumi DNT-nin
miqdarı isə 41,3% çoxalmışdır. Ümumi DNT-nin miqdarın-
dakı artım fraksiyaların hesabına baş vermişdir. Labil DNT
30,6%, stabil DNT 61,1% , qalıq DNT isə 53,8% çox olmuş-
dur, Odur ki, nümunəni fitohormonların təsirinə qarşı ən həs-
sas sort kimi qiymətləndirmək olar.
198
12,56
-3,64
63
7,14
25,6
-20
0
20
40
60
Nə
za
rət
ə gö
rə %
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra baş verən
dəyşmələr
RNT
Labil DNT
Stabil DNT
Qalıq DNT
Ümumi DNT
84,3
30,6
61,1
53,8
41,3
10
20
30
40
50
60
70
80
90
N
əz
arə
tə
görə
%
-lə
a) Stresdən 24 saat sonra Hib + Kin təsirindən
baş verən dəyşmələri
Şəkil 4.8. 76№-li Seçmə nümunəsində duzluluq stresi təsi-
rindən RNT miqdarı və DNT fraksiyalarında baş verən
dəyişmələr və bu dəyişmələrə Hib+Kin fitohormon komplek-
sinin təsiri
Əldə edilmiş təcrubi nəticələri yekunlaşdıraraq göstərmək
olar ki, stres amillərin təsirinə qarşı arpa sortnümunələrinin reaksi-
yaları müxtəlif olmuşdur. Bu ilk növbədə bitkilərin genotipik
xüsusiyyətlərindən aslıdır. Yüksək və orta davamlı arpa nümunə-
lərində labil DNT-nin artdığı və RNT sintezinin intensivləşdiyi
müşahidə edilmişdir ki, bu da xromosom aparatının fəallığını gös-
tərir. Həssas sortlarda isə əksinə, RNT və labil DNT miqdarında
azalmalar baş vermişdir. Həssas genotiplərin ümumi xromatin
199
kütləsində euxromatin DNT-si miqdarının azalması genomda
heteroxromatinləşmə prosesinin baş verdiyini göstərir ki, bu da
xromosom aparatının funksional fəallığının azalması ilə nəticələnir.
Lakin maraqlıdır ki, stresdən sonra fitohormon kompleksi
tətbiq edildikdə həm davamlı, həm də həssas arpa genotiplərində
DNT-nin bütün fraksiyalarında və RNT miqdarında kəskin artım
müşahidə edilmiş, başqa sözlə stresin mənfi təsiri aradan qaldı-
rılmışdır. Bənzər nəticələr digər müəlliflər tərəfindən də əldə
edilmişdir [15, 24, 104].
R.R. Axmetov və əməkdaşları (1971) noxud bitkisi ilə apar-
dıqları təcrübələrdə, hiberellin və kinetin fitohormonlarının stimu-
ləedici və ingibəedici dozalarının təsirini öyrənmiş və müəyyən
etmişlər ki, stimuləedici doza euxromatinin miqdarını artırır,
ingibəedici doza isə azaldır. Bu onu göstərir ki, fizioloji proses-
lərin stimulə edilməsi euxromatinin miqdarının artması ilə mü-
şahidə olunur. İngibə zamanı isə heteroxromatinləşmə prosesi
baş verir ki, bu da nüvənin ümumi xromatin kütləsində euxro-
matinin miqdarının azalmasında özünü göstərir [59].
Euxromatinləşmə əslində RNT-nin sintezinə DNT-nin
“hazırlığını” göstərir. Lakin bir çox hallarda euxromatinin miqda-
rının heteroxromatinə nisbətən çox olmasına baxmayaraq, geno-
mun bütün funksiyasında olan hissələrinin balansı uyğun olma-
dığndan euxromatinin RNT sintez etmək effektliyi aşağı olur və
“komplekt” təşkil etməyən RNT sintez olunur. Bununla da, fəal
xromatinlə, genomun reallaşma dərəcəsi arasında qeyri mütəna-
siblik əmələ gələ bilir [59].
Apardığımız tədqiqatlarda RNT və DNT-nin ümumi miqda-
rının təyinindən başqa, DNT-nin müxtəlif fraksiyalarında baş
verən dəyişmələr də öyrənilmişdir. Göstərildiyi kimi, müxtəlif nü-
munələrdə DNT-nin miqdarının artıb azalmasında genetik cəhət-
dən fəal-labil DNT-nin, funksional baxımdan intert-stabil DNT-
200
nin dəyişilməsi əsas rol oynayır. Az davamlı sortlarda stabil DNT-
nin artması və RNT-nin miqdarının azalması bilavasitə genomun
funksional aktivliyinin zəifləməsindən xəbər verir.
DNT-nin yeni əmələ gəlmələri yalnız meristematik hücey-
rələrin fəallaşması ilə əlaqədar olmayıb, eyni zamanda somatik
poliploidləşmə, xromosomlarda lokal ptoteinləşmə, ayrı-ayrı gen-
lərin amplifikasiyası və s. proseslər nəticəsində baş verə bilir.
Bütün bunlar bitkilərin müəyyən inkişaf fazalarında ola bilir və ya
qeyriəlverişli mühit şəraitinə genomun reaksiyası kimi özünü
göstərir [73].
Əldə etdiyimiz nəticələrə əsaslanaraq göstərmək olar ki, arpa
bitkisinin stres amillərə davamlılığı və fitohormon kompleksinə
qarşı reaksiyası genomun aktivlik dərəcəsinin dəyişilməsi ilə idarə
olunur.
DNT-nin gen aktivliyinin hesaba alınmasının iki prinsipi
mövcuddur. Bunlardan birincisi, DNT-nin transkripsiya aktivliyi-
nin ölçülməsinə, yəni RNT sintezinin intensivliyinə, digəri isə
hüceyrə nüvəsində xromatinin quruluş vəziyyətinin təyininə
əsaslanır [57].
Bizim tədqiqatlarımızın nəticələri də stres amillərə davam-
lılığın, birbaşa genomda baş verən struktur və funksional dəyişmə-
lərlə əlaqədar olduğunu söyləməyə əsas verir. Belə ki, davamlı
arpa sort və formalarının genomunda stresin təsirindən struktur
dəyişmələrin baş verdiyi, genomun aktiv hissəsi olan labil xro-
matin DNT-si miqdarının artmdığı müşahidə edilmişdir. Bu artım
ya stabil fraksiyanın bir hissəsinin labilləşməsi, ya da genomda
əlverişsiz şəraitə qarşı uyğunlaşmanı təmin edən və stresə müqavi-
mətdə rol oynayan müəyyən genlərin amplifikasiyası və ya DNT-
nin bir hissəsinin diferensial replikasiyası hesabına baş verir. Bu
isə öz növbəsində RNT sintezinin intensivləşməsi və yeni zülal
sintezi ilə nəticələnir ki, bitki bu yolla stresdən qorunur. Həssas
201
sortlarda isə əksinə, labil DNT və RNT-nin miqdarında kəskin
azalmalar nəzərə çarpır, sintetik proseslər yavaşıyır, bitki stresin
təsirindən zəifləyərək hətta məhv olma təhlükəsi qarşısında qala
bilir. Təcrübi yolla əldə etdiyimiz bu nəticələr, bitkilərin stresə to-
lerantlığının molekulyar genetik mexanizminin izahı üçün faydalı
olmaqla stresə davamlı yeni bitki sortlarının yaradılması isti-
qamətində aparılan seleksiya işlərində geniş istifadə edilə bilərlər.
4.4. Quraqlıq və duzluluq streslərinin arpa
sortnümunələrinin xloroplast və mitoxondri
genetik sistemlərinə təsiri
Bitki hüceyrələrində nüvə DNT-silə yanaşı, mitoxondri
və xloroplastların da öz xüsusi DNT-ləri vardır ki, onlar bu
orqanoidlərin bir çox vacib kompanentlərini kodlaşdırırlar.
Hər iki tip orqanoid, hüceyrə tərəfindən asan mənimsənilə
bilən enerji istehsal edir. Orqanoidlərin bu spesifik funksi-
yaları onların morfoloji xüsusiyyətləri ilə də uzlaşır. Xloro-
plast və mitoxondrilərin daxili membranlarının səthi çox bö-
yük sahəyə malikdir. Energetik orqanoidlərin fəaliyyəti üçün
membran səthinin geniş olmasının iki səbəbdən böyük əhə-
miyyəti vardır. Birincisi, onlarda baş verən elektron ötürül-
məsi prosesində substratın oksidləşməsi zamanı ayrılan sər-
bəst enerji bioloji faydalı enerji formasına, o cümlədən ATF
enerjisinə çevrilir. İkincisi, bu membranlar orqanellərdə böyük
daxili kompartmenlər əmələ gətirir və onlarda önəmli hüceyrə-
daxili reaksiyaları katalizə edən xüsusi fermentlər yerləşir [45].
Mitoxondri və xloroplastlarda lokallaşan DNT-lərdə, or-
qanoidlərin formalaşmasını və fəaliyyətini təmin edən repli-
kasiya, transkripsiya və translyasiya prosesləri baş verir.
202
Mitoxondri və xloroplastların böyüməsinə və bölünməsinə
iki ayrı genetik sistem tərəfindən nəzarət olunur: orqanoidlərin öz
genomları və nüvə genomu. Bu orqanoidlərdəki zülalların əksər
hissəsi nüvə DNT-si tərəfindən kodlanır, sitoplazmada sintezlənir
və orqanoidlərə transfer edilirlər. Lakin, nisbətən az miqdar
zülallar və onların RNT-ləri orqanoidlərin öz DNT-ləri tərəfindən
kodlanır və orqanoidlərdə sintezlənirlər. Müəyyən edilmişdir ki,
mitoxondri DNT-ləri 16000-dən çox nükleotid ardıcıllıqından
ibarət olub, 2 rRNT geni, 22 tRNT geni və 13 müxtəlif polipepdid
zəncirinin sintezini həyata keçirən struktur genlərdən təşkil
olunmuşdur. Xloroplast genomu mitoxondri genomuna nisbətən
10 dəfəyə qədər böyük olub, daha çox genə malikdir [39, 45].
Ali bitkilərdə nüvə, xloroplast və mitoxondrial genetik sis-
temlərdəki ümumilik və spesifikliyin müəyyən edilməsi uzun il-
lərdir ki, elmi ictimaiyyət tərəfindən müzakirə edilir və belə
müzakirələr bu gün də davam etdirilməkdədir. Belə bir amil də
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir ki, orqanizmlərin həyatiliyi, yaşama
qabiliyyəti və digər fundamental əlamətləri müxtəlif genetik
sistemlər tərəfindən birlikdə müəyyən olunurlar, zira bunlar bir-bi-
rindən asılı olmadan heç cürə bu əlamətlərə cavabdeh ola bil-
məzlər. Görünür ki, belə qarşılıqlı əlaqə təkamül prosesində təbii
seçmənin təsiri altında genotip və plazmotipin dəyişkənliyi
əsasında yaranır və hüceyrənin bütün irsi sistemləri arasında
koordinasiyanı təmin edir. Güman etmək olar ki, bitkilərin
ekstremal şəraitə ən yaxşı davamlılığını təmin edən istənilən
xromosom mutasiyasının kodlaşdırdığı fermentlər mitoxondri
və plastid plazmogenlərinin kodlaşdırdığı fermentlərlə faydalı
qarışıqlı təsirə malik olduğu halda təbii seçmə vasitəsilə
saxlanıla bilər [100, 101].
Əlverişsiz şərait amillərinə qarşı davamlılıq multigenlər
vasitəsi ilə idarə olunur. Bitkilərin əsas adaptiv reaksiyaları
203
koadaptiv genlərin və bütünlüklə genomun koadaptasiyasının
nəzarəti altındadır. Bitkilərin ontogenetik adaptasiyasının xa-
rakterinə sitoplazmatik determinantların, yəni hüceyrənin xro-
mosomdan xaric irsi elementlərinin cəmi – plazmonun çox
böyük təsiri vardır. Sitoplazmanın genetik sistemləri ali bitki-
lərin mühüm adaptiv əlamətlərinin irsiliyinə nəzarət edir və
genotipik dəyişkənlik imkanlarını təmin edir.
Bir çox tədqiqat işlərinin nəticələrinə görə genotipik dəyiş-
kənliklərin 25%-i orqanoidlərin genləri, 75%-i isə nüvə genomu-
nun payına düşür. 1%-dən az olan sitoplazmatik genlərin ümumi
genetik dəyişkənliyinin dörddə birini təmin etməsi göstərir ki,
orqanoidlərin genləri bitki həyatında enerji proseslərinin təmin
olunmasında böyük rol oynayır [62, 80, 81].
Xromosom və sitoplazmatik determinantlar hüceyrədə
bir-birini tamamlayan genetik sistemlərdir, onların qarşılıqlı
əlaqəsi dəyişkən xarici mühit şəraitində ontogenetik proqra-
mın həyata keçirilməsi prosesində daxili nizamlılığın və me-
tabolik proseslərin xarakterini müəyyən edir. Bitkilərdə sito-
plazmatik irsiyyət nüvə-sitoplazma qarşılıqlı əlaqəsi vasi-
təsilə, yəni genom və plazmon sistemlərinin sıx kooperasiyası
və inteqrasiyası vasitəsilə həyata keçirilir [67, 87].
Qeyd etmək lazımdır ki, sitoplazma tipi ilə bitkilərin im-
munitet və qeyri-əlverişli xarici mühit amillərinə qarşı davam-
lılıq kimi bioloji funksiyaları bir-biri ilə əlaqədardır. Ona görə
də, stres təsirindən mitoxondri və xloroplastların genetik sis-
temlərində baş verən dəyişkənliklərin öyrənilməsi böyük
maraq doğurur.
Cədvəl 4.2- də quraqlıq və duzluluq streslərinin Arpa 43
sortunun xloroplast və mitoxondri genetik sistemlərində nuk-
lein turşularının miqdarına təsirini əks etdirən nəticələr veril-
mişdir. Cədvəldən və şəkildən göründüyü kimi, öyrənilən hər
204
iki stres amillərin təsirindən xloroplastlarda RNT və DNT-nin
miqdarında önəmli artım baş vermişdir. Quraqlıq stresinin
təsirindən xloroplastlarda RNT-nin miqdarı 46%, DNT-nin
miqdarı isə 19% artmışdır. Duzluluq stresi təsirindən isə bu
rəqəmlər müvafiq olaraq 80% və 33%-ə bərabər olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |