Hadisədən 6 ay əvvəl
Bakı. Azərbaycan
Mərkəzin dəhlizi ilə kabinetinə tərəf gedəndə, tibb
şöbəsinin qarşısındakı iyirmiyə qədər insanın növbə gözlə-
diyini görüb onlarla salamlaşdı və içəri girdi. Növbədə
daya nanlardan biri içəri növbədənkənar girdiyi üçün ona
etiraz etmək istədikdə, digərləri onun Samir olduğunu de-
dilər. Etiraz edən şəxs sakitləşsə də, özünə bəraət qazandır-
mağa çalışırdı:
-Mən onun Samir olduğunu haradan bilim axı? Heç
ağlıma da gəlməzdi ki, bu mərkəzin rəhbəri bu qədər sadə
geyinər, insanlarla bu dərəcədə səmimi olar. Mən onu ta-
mam başqa cür təsəvvür edirdim.
Samir içəri girəndə baş həkim tibbi oturacaqda əyləşən
bir nəfərə nəyi isə başa salmağa çalışırdı. Samir onlara ya-
xınlaşıb məsələni nə yerdə olduğunu soruşdu:
-Sabahın xeyir, Akif həkim. Necəsən? Asif necədir?
-Hər vaxtınız xeyir, müəllim. Yaxşıyam, oğlum da yax-
şıdır. Siz necəsiniz?
-Çox sağ ol. Nə olub burada?
Akif oğlanı göstərib dedi:
42
-Tərslik edir. Valideynləri xeyli maddi vəsait xərclə-
yərək topuğunu müalicə etdirmək üçün onu rayondan
bura gətiriblər, o isə müalicəni qəbul etmək istəmir. Boyu-
nun qısa olmasını özünə kompleks edir. Deyir, onsuz da
ömrümboyu bu boyda qalacağam, müalicəni neynirəm?
Deyəsən, bunu psixologiya bölməsinə göndərməli olaca-
ğam. Yəqin ki, orada bunu fikrindən daşındıra bilərlər.
-Sən düz deyirsən. Həqiqətən də bölgələrdə yaşayan
əlil insanlar üçün bura gəlib-getmək həm xeyli əziyyətlidir,
həm də çoxlu vəsait tələb edir. Ucqar kəndlərdə yaşayan-
lar üçün vəziyyət daha qəlizdir. Gərək bu barədə ətraflı
düşünəm. O ki, qaldı müalicəni qəbul etmək istəməyən bu
cavan oğlanın məsələsinə, onunla mən məşğul olaram. Sən
hələlik get növbədə dayanan digər insanları qəbul et.
Akif gedəndən sonra Samir oğlana yaxınlaşıb yanında
oturdu:
-Hə əzizim, belə-belə işlər. Adın nədir sənin? Neçə ya-
şın var?
-19 yaşım var. Adım Natiqdir.
-Niyə müalicədən imtina edirsən?
-Mənim boyum cəmi 135 santimetrdir, müalicə edə
bilirlərsə, qoy boyumu artırsınlar. Yoxsa ki, yapışıblar to-
puğumdakı əyrilikdən. Oranı ki, heç kim görmür. Mənim
əsl qüsurum boyumun balaca olmasıdır. Bunu hər yerdə,
hər kəs görür. Bura gələndə valideynlərim məni inandır-
mışdılar ki, boyumu da müalicə edəcəklər. Ancaq deyəsən,
belə bir şey mümkün olmayacaq.
-Qulaq as, Natiq. Mən psixoloq deyiləm, sənə təsir
göstərməyə də çalışmayacağam. Mən sadəcə reallığı sənə
göstərəcəyəm və son qərarı özün verərsən.
-Eşidirəm səni.
43
-Sən boyunun balaca olmasını qüsur sayırsan, ancaq bu
belə deyil. Bizim bədənimizdə, mənliyimizdə və zehnimizdə
bizim istəyimizdən asılı olmayaraq yaranan problemlər qü-
sur sayılmır. Əsl qüsur narkotik aludəçilərinindir ki, insanlar
onun zərərli olduğunu bildikləri halda ona doğru gedərək
özlərini pis vəziyyətdə qoyurlar. Əsl qüsur, atanın öz öv-
ladına siqaretin zərərləri barədə öyüd–nəsihət verdikdən
bir neçə dəqiqə sonra onun yanında siqaret çəkməsidir. Əsl
qüsur yalançılıqda, xəsislikdə, mərdimazarlıqda, insanlara
pislik etməkdə, alkoqolizmdə, oğurluqda, quldurluqda ad
çıxartmaqdır ki, insanlar bütün bunları bilərəkdən edirlər
və bu vəziyyəti özləri özlərinə yaradırlar. Götürək elə səni.
Boyunun balaca olmağını istərdinmi?
-Əlbəttə ki, yox!
-Deməli, heç kim sənin boyuna görə sənə irad tuta
bilməz. Təsəvvür et ki, qarşında iki bağ var. Birində yal-
nız eyni növdə və eyni rəngdə olan güllər, digər bağda isə
müxtəlif növlərdə və rənglərdə olan güllər var. Sən han-
sı bağa girərdin? Hansı bağda olmaq sənə daha çox zövq
verərdi?
-Əlbəttə ki, ikinci bağ mənim daha çox xoşuma gələrdi.
-İnsanlar da belədir, Natiq. Təsəvvür et ki, hamı eyni
boyda, eyni çəkidə və eyni sifətdədir. Bilirsən, həyatımız
necə maraqsız olardı? Həyatımıza maraq qatan bu müx-
təliflik və rəngarənglikdir.
-Bəs bu vəziyyətimə görə mənimlə normal insanlar
arasında fərq qoyan biriylə qarşılaşsam nə edim?
-Əgər səni yaradan Allah səninlə heç bir insanın ara-
sında fərq qoymursa, adi insanlara niyə məhəl qoyursan?
Yadında saxla ki, belə nanəcib insanlar həyatda çox azdır
və onların da etdikləri bir gün qarşılarına çıxacaq. Bir də
bunu heç vaxt unutma: Səni Allah yaradıb. Əgər sən öz
vəziyyətinə görə qəm çəksən, bu Yaradana qarşı naşükür-
44
lük olar. Bizim beynimiz və düşüncəmiz bunun niyə belə
olduğunu dərk edəcək gücdə və imkanda deyil. Ancaq bil
ki, yaratdığı hər bir şey üçün uca yaradanın öz səbəbi var.
Yəni hər bir şeydə hikmət var. Əgər bizim özümüzü də
Allah yaradıbsa, nəyin nə üçün və niyə o cürə yarandığı-
nı müzakirə etmək bizim işimiz deyil. İndi seçim sənindir.
İstəyirsən müalicə olun, istəyirsənsə get evdə özünə qapan.
-Sən düz deyirsən. Əgər mən sonda Tanrının hüzuruna
gedəcəyəmsə, niyə bu dünyada insanlardan asılı qalım?!
Mənə verilən həyatı lazımınca yaşamağa çalışacağam.
Samir Natiqlə sağollaşıb qapıdan çıxa-çıxa dedi:
-Balacaboy olmağın da üstünlükləri çoxdur. Əgər
dərindən və ağılla fikirləşsən, bu barədə xeyli nümunə
tapa bilərsən.
Samir tibb şöbəsindən çıxıb kabinetinə gələrək telefon-
la katibəsinə dedi:
-Anna, Muradı yanıma çağır.
-Baş üstə!
Bir neçə dəqiqədən sonra Murad içəri girdi:
-Buyurun müəllim.
-Murad qonaqlar nə vaxt gələcək?
-Qaldıqları oteldən çıxıblar. Yoldakı tıxacı nəzərə al-
saq, 40–45 dəqiqəyə burada olacaqlar.
-Lap yaxşı. Qarşılayıb bura gətirərsən.
-Bəs iclas zalında görüşməyəcəksiniz?
-Ehtiyac yoxdur. (Gülümsünərək) səkkiz nəfərlik qo-
naq üçün ora çox böyükdür.
-Yeddi nəfərdilər. İtaliya təmsilçisinin ürəyində prob-
lem yarandığına görə gələ bilmədi. Dedilər, 3–4 günə kimi
onun yerinə başqasını göndərəcəklər.
-Eybi yox. Qonaqlar mərkəzin həyətinə girən kimi
mənə telefonla xəbər ver.
45
-Baş üstə. Gedə bilərəm?
-Buyur.
İşlərin çoxluğundan gecə gec yatıb, səhər erkən oyan-
dığından Murad qapıdan çıxan kimi kürəyini kresloya
söykəyib, gözünü yumdu. Yuxuda 22 yaşı olarkən sevdi-
yi qızı gördü. Dərdindən dəli–divanə olduğu komputer
müəlliməsi işləyən qonşu qızı görmək üçün hər gün ey-
vanda dayanıb onun yolunu gözləyirdi. O, işdən çıxıb evə
qayıdarkən məhəlləyə saat 5–də çatsa da, Samir hər gün
saat 4–dən onu gözləyərdi və bu artıq il yarım idi ki, da-
vam edirdi. Leylanın gülər üzü, uzun qara saçları, şirin dili,
mehriban xasiyyəti, incə gülüşü və gözəl gözləri heç vaxt
Samirin fikrindən çıxmırdı. Bir gün özünə söz vermişdi:
“Bu gün Leyla işdən qayıdanda onunla görüşüb, hər şeyi
ona danışacağam. Qoy ürəyimdə olanları və fikrimdən
keçənləri bilsin”.
Həyətə düşərək binanın qarşısında dayanıb onun
yolunu gözləməyə başladı. Vaxt yaxınlaşdıqca həyəcanı
daha da artırdı. Uzaqdan Leylanı görəndə ürəyi şiddətlə
döyünməyə başladı. Binaya girərək Leylanın yaxınlaşma-
sını gözlədi. Qarşısına məqsəd qoymuşdu, bu gün özünü
ələ alaraq ürəyini Leylaya açacaqdı. Aralarındakı məsafə
azaldıqca damarlarında qanının necə sürətlə axdığını hiss
edirdi. Leylanın ona çatmağına 4–5 addım qalmış, qonşu
qadın eyvandan Leylanı səslədi:
-Leyla, qızım, təbrik edirəm. Xoşbəxt olasan.
-Təşəkkür edirəm, Fatma xala. Qızınıza qismət olsun.
Oturacaqda oturub söhbət edən qadınlardan biri so-
ruşdu:
-Nə olub ay Fatma? Qızı niyə təbrik edirsən?
-Dünən Leylaya elçi gəlmişdi. Ad eləmək üçün barma-
ğına üzük də taxıblar. Bu yaxınlarda isə nişan olacaq.
46
Bu xəbəri eşidən kimi Samirin başı hərləndi. Yıxıl-
mamaq üçün divara söykəndi. Üzünə təəssüf dolu üzün-
tü çökdü. Leyla digər qadınların da təbriklərini qəbul
edəndən sonra binaya girdi. Samirin orada oldu ğunu
görüb salam verib getmək istəyəndə Samir dodaqlarını
güclə tərpədərək istəməsə də Leylanı təbrik etdi. Leyla
ona təşəkkür edib getdikdən sonra Samir binanın girişində
gözünü bir nöqtəyə zilləyərək, bir müdət hərəkətsiz qaldı.
Nəhayət, düşdüyü vəziyyəti dərk edib hər şeyin bitdiyini
anladı. Öz–özünə: “Eh, əlillik. Mənim əlimdən daha nələri
alacaqsan?” – deyə pıçıldayaraq, evə getdi.
Telefonun səsinə yuxudan ayılıb, yuxulu-yuxulu
dəstəyi qulağına apardı:
-Eşidirəm.
Zəng edən Murad idi:
-Müəllim maşın mərkəzin həyətinə girdi. Qonaqlar
beş dəqiqədən sonra sizin kabinetinizdə olacaqlar.
-Çox sağ ol, Murad.
Dəstəyi yerinə qoyaraq, çəkməcədən sənədləri götü-
rüb stolun üstünə qoydu. Özünü səliqəyə saldı. Bir neçə
dəqiqə sonra Murad yeddi nəfərlə birgə içəri girib onları
Samirə təqdim etməyə başladı.
-Bu İspaniya təmsilçisidir – Devid. Bu çinli Kim Sudur.
Bu Türkiyə təmsilçisi Tamer Yıldızdır. Bu Hollandiyadan
gələn Van Herseqdir. Bu Argentina təmsilçisi Hektor Ve-
rondur. Bu mərakeşli Səid Santana, bu isə rusiyalı Vladi-
mır Bloxindir. Onların hamısı ispan dilini bilirlər.
-Çox gözəl. İlk öncə al bu qovluqları onlara payla, son-
ra gedə bilərsən.
Anna qovluqları paylayıb getdikdən sonra Samir sözə
başladı:
-İlk öncə hər biriniz Azərbaycana xoş gəlmisiniz. Si-
47
zin burada olmağınızın səbəbi mənim «Ümid» mərkəzinin
əhatə dairəsini genişləndirmək istəyimdir. İstəyirəm dün-
yanın hər yerində bu mərkəzin filialları yaradılsın. Əgər
bu baş verərsə, həm əlillər arasında daha sıx əlaqə yara-
da bilərik, həm də digər ölkələrdə əngəlli insanlarla bağlı
görülən işlərdən daha dolğun məlumatımız olar. Bir sözlə,
bütün dünya əlillərini bir mərkəz ətrafında birləşdirə bilərik.
Fikirləşirəm ki, əgər «Ümid» mərkəzinin filialları digər
ölkələrdə də açılsa, biz bütün dövlətlərin bu sahədə olan
təcrübələrini vahid bir nöqtədə birləşdirərək əlillər üçün
mükəmməl sistem yarada bilərik. Dünya əlillərini xoşbəxt
və qayğısız görmək üçün bütün biliklərimizi paylaşmalı,
güclərimizi birləşdirməli, onlara firəvan gələcək vermək
üçün birgə çalışmalıyıq. Sizdən xahişim əlinizdə olan qov-
luqları öz ölkənizin müvafiq nazirliyinə təqdim etməyiniz
və burada sizə danışdıqlarımı onlara söyləmənizdir. Ümid
edirəm ki, ilkin olaraq bu yeddi dövlətdən tezliklə, məni
sevindirəcək cavab alacağam və digər dövlətlər də bu işdə
sizin arxanızca gələcəklər. Dəvətimi qəbul edərək dəyərli
vaxtınızı mənimlə görüşə həsr etdiyiniz üçün hər birinizə
təşəkkür edirəm.
Samir sözünü bitirdikdən sonra təmsilçilərdən onların
ölkələrində əlillərlə bağlı vəziyyəti soruşdu. İki saatdan
çox çəkən fikir mübadiləsindən sonra Samir qonaqları yola
salıb telefonun dəstəyini götürdü:
-Anna, macarıstanlı müxbir nə vaxt gələcək?
-Saat yarımdan sonra.
Samir dəstəyi yerinə qoyub açmaq istədiyi əlil rəssam-
ların əl işlərindən ibarət sərginin layihəsini hazırlamağa
başladı. Təqribən, iki saat sonra telefon zənginin səsinə gö-
zünü komputerdən çəkdi:
-Buyur, Anna.
48
-Macar müxbirlə operator gəlib. Buraxım içəri?
-Hə. Qoy gəlsinlər.
Televiziya işçiləri içəri girən kimi 30–35 yaşlarında,
ortaboylu, sarışın xanım yaxınlaşıb özünü təqdim edərək
dedi:
-Salam. Mən Macarıstanın İctimai kanalının müxbiri
Yelenayam, (operatoru göstərərək) bu isə operator Nilson-
dur. Bizim telekanala müsahibə verməyə razı olduğunuz
üçün sizə təşəkkür edirəm. Bilirəm ki, o qədər də çox vax-
tınız yoxdur, ona görə də xahiş edirəm, icazə verəsiniz,
bizim operator avadanlıqlarını quraşdırsın və müsahibəyə
başlayaq.
-İlk öncə «Ümid» mərkəzinə maraq göstərdiyinizə və
telekanalınızda bu mərkəzlə bağlı verilişə yer ayırdığınıza
görə sizə və telekanalınızın rəhbərliyinə təşəkkür edirəm.
Buyurub başlaya bilərsiniz.
Yelena operatora “başla” işarəsi verərək üzünü Samirə
çevirib soruşdu:
-Hansı sahədən olan sualları xoşlamırsınız?
-Siyasi suallar verməsəniz, sizə minnətdar olaram.
Operator avadanlıqları quraşdırıb qurtardıqda – hazır-
dır! – deyib kənarda oturdu. Anna Samirin və televiziya
işçilərinin qabağına kofe qoyduqdan sonra Samir: Başlaya
bilərik – dedi və müsahibəyə başladılar.
-Mümkündürsə, ilk öncə özünüz barədə məlumat ve-
rin.
-Mən özüm və şəxsi həyatım haqqında efir qarşısın-
da danışmağı xoşlamıram. Yalnız bunları deyə bilərəm ki,
adım Samirdir. 27 yaşım var, Azərbaycan vətəndaşıyam və
futbola baxmağı sevirəm. (Gülümsünərək) Özüm haqqın-
da bu qədər.
-Necə oldu ki, bu mərkəzi yaratmaq fikrinə düşdünüz?
49
-Məni buna 27 il ərzində çəkdiyim əziyyətlər məc-
bur etdi. Həyatımın hər bir anında qarşılaşdığım məh-
dudiyyətlər məcbur etdi. Sağlam insanların mənə və digər
əlillərə qarşı olan münasibətləri məcbur etdi.
- Zəhmət olmasa, mərkəz haqqında ətraflı danışın.
Onun əsas fəaliyyət sahəsi nədir? Əlillərin inkişafına nə
kimi təsir göstərəcək?
-Mərkəzin əsas işi iki hissədən ibarətdir. Birincisi, biz
əlilləri bir mərkəzdə toplamaqla, onların problemlərini
daha yaxından öyrənib, araşdıraraq bütün problemlərin
kökünü, mənbəyini tapmaq istəyirik. Belə olan halda bütün
çətinlikləri dərindən analiz edərək əlillərin problemlərini
həll edib, dərdlərinə çarə tapa bilərik. İkincisi isə, fiziki
qüsuru olan insanların cəmiyyətə inteqrasiyasıdır. Mən
istəyirəm ki, insanın xarici görünüşü necə olursa – olsun,
digər insanlar onu öz aralarına qəbul etsinlər. Onu qeyri-
adi sayıb, fərqli münasibət göstərməsinlər.
-Yəqin ki, çətinlikləriniz də var.
-Əlbəttə. Ən böyük çətinliyimiz «Ümid» mərkə zindən
uzaqda, əyalətlərdə yaşayan əlillərlə bağlıdır. Onlarla
əlaqə qurmaq, mərkəzdə gedən proseslərin onlara da təsir
etməsinə şərait yaratmaq bizim üçün çətindir. Ancaq bu
məsələ ilə bağlı yeni bir layihə həyata keçirilir və əminəm
ki, tezliklə nəticə əldə edəcəyik.
-Əngəlli insanların qarşılaşdıqları çətinliklər haqqında
danışın.
-Əngəlli insanların qarşılaşdığı ən böyük çətinlik
maddi imkansızlıqdır. Məhz, pulun olmaması ucbatından
bir çox əlil insanlar təhsildən, müalicədən, özünü inkşaf
etdirməkdən, ümumiyyətlə, bir çox şeylərdən məhrum
qalırlar ki, bu da onların həyata və cəmiyyətə inteqrasiya-
larını böyük ölçüdə çətinləşdirir. Digər bir çətinlik isə sağ-
50
lam insanların əlillərə qarşı olan pis münasibətidir. Düz-
dür, yaxşı münasibət göstərənlər də az deyil. Amma əsas
etibarilə, hər zaman sağlam insanlar əlillərə köməyə ehti-
yacı olan, yazıq, bədbəxt, genofond üçün zərərli, cəmiyyət
üçün artıq yük olan bir insan kimi baxırlar. Hətta elələri də
var ki, səhər evdən çıxarkən qarşılarına əngəlli adam çıxsa,
bunu uğursuzluq kimi qəbul edirlər.
-Bəs həmin insanlara sözünüz nədir? Ümumiyyətlə,
sağlam insanlar əlillərə qarşı necə davransınlar?
-İlk əvvəl fiziki qüsuru olan insanlara hörmətlə yana-
şılmalıdır. Yaddan çıxartmaq olmaz ki, heç kim bədbəxt
hadisələrdən sığortalanmayıb. Hamının başına iş yerində,
yol gedərkən və ya başqa bir halda qəza gələ bilər ki, bu
da hər bir kəsin potensial əlil olması deməkdir. Çalışın
əngəlli insanları öz aranıza qəbul edin. Əgər onları qəbul
etsəniz və hörmət göstərsəniz, sizi əmin edirəm ki, onlar
bunun qarşılığını artıqlaması ilə qaytaracaqlar. Əlil bir
insana kömək etməmişdən qabaq, ondan bunu istəyib–
istəmədiyini soruşun. Özünüz bildiyiniz kimi, kömək
etməyə çalışmayın, onun sizə istiqamət verməsinə imkan
yaradın. Xəbərdarlıq etməmişdən qabaq görmə əngəlli bir
insana toxunmayın. Bu onu qorxuda bilər. Əlil insanların
həyatında fiziki çətinliklərlə bağlı olaraq, müəyyən işlər
yolunda getmir. Hər bir sağlam insanın borcudur ki, belə
hallarda əlillərə fiziki və mənəvi dəstək olsun. Bir də ki,
heç vaxt düşünməyin ki, siz bu köməkliyi ömrünüz boyu
etməyə məcbur olacaqsınız. Xeyr. Bu mərkəzin məqsədi
əlillərin cəmiyyətdən asılılığını qismən azaltmaq, bəzi
sahələrdə isə tamamilə aradan qaldırmaqdır.
-Dediniz ki, əlillərin ən böyük problemi maddi çətin-
likdir. Sizcə, onlar işləyib özləri üçün pul qazana bilərlər?
-Əlbəttə ki, qazana bilərlər. Sadəcə olaraq, bu cür in-
51
sanları heç yerdə işə götürmürlər. Əlillərin peşə bacarıq-
larının aşağı olması və iş yerlərində əlil insanlar üçün nor-
mal şəraitin olmaması da problemlər srasındadır. Fikrimcə
yetkinlik yaşına çatmış əlil insanların əmək fəaliyyətinə
cəlb olunması ən`ənəsi uşaq vaxtından qoyulmalıdır.
-Əngəlli insanlar ən çox hansı işlərdə çalışa bilərlər?
-İstənilən sahədə. Bu cür insanlar çox gözəl sənətkar
ola bilərlər. Məsələn, saatsaz, zərgər, telefon və ya ayaq-
qabı ustası. Qadınlar isə dərziliyi və toxuculuğu gözəl
bacararlar. Əsas odur ki, əlil insana bu peşələrdən birini
mənimsəməkdə köməklik göstərilsin. Əlil bir insana etimad
göstərildikdə, o bu etimadı doğrultmaq üçün öz üzərində
daha çox çalışaraq, işinə ikiqat məsuliyyətlə yanaşacaq.
-Sən saydığın peşələr hər iki əli işləyən insanlara aid-
dir. Bəs bir qolu olmayan insanlar nə etməlidirlər?
-Məncə, həmin insanlar çox gözəl rəssam və ya şah-
mat ustası ola bilərlər. Ya da qaçış üzrə məhşur idmançı.
Ən sadəsi, kiçik bir mərkəz açaraq, oraya rəhbərlik edə
bilərlər. Bir əllə görülə bilən peşələr çoxdur. Yetər ki, istək
olsun. Mövcud vəziyyət ilə razılaşmayaraq, xarakter nü-
mayiş etdirib işləmək istəyən hər bir əlil insan özünə uy-
ğun bir peşə tapa bilər.
-Evlərində əngəlli insan olan ailələrə məsləhə tiniz
nədir?
-Əngəlli insanın valideyni olmaq çox çətin və məsuliy-
yətlidir. İlk öncə əlil uşağı bu vəziyyətində qəbul etmək
lazımdır. Əgər valideynlər övladlarının fiziki qüsurunu
qəbul etsələr, ətrafdakı insanlar da (yəni, qohum–qonşu)
bunu qəbul edəcəklər. Əlil uşaqlarınızı evə həbs etməyin.
Onları parka aparın, onlarla birlikdə küçədə gəzişin,
qohumlarınızgilə qonaq gedin, ətrafı onlara tanıdın və
ətrafınızda baş verənlərlə onları tanış edin. Çalışın hər
52
bir suallarına cavab verəsiniz. Onlara edə bilməyəcəkləri
bir işi tapşırmayın. Bu onların özlərinə inamını itirməsinə
və ruh düşgünlüyünə səbəb ola bilər. Amma hər hansısa
bir işi görmək istəyəndə, onlara – etmə, sən bacarmaz-
san – deməyin. Bir də ki, əgər bir iş görmək istəyirlərsə,
kömək edin. Həmin işi onların əvəzinə siz görməyin. Bu
onların gələcəkdə sərbəst yaşamasına ən böyük maneədir.
Digər əlil uşaqların valideynləri ilə görüşlər təşkil edərək
hisslərinizi, fikirlərinizi, təcrübələrinizi, məsləhətlərinizi
bölüşüb, fikir mübadiləsi aparın.
-Son olaraq, əlillərin özlərinə deyəcəyiniz məsləhətləri
eşitmək hər kəs üçün maraqlı olardı.
-Əziz əngəlli insanlar. İlk növbədə, çalışın heç vaxt
ruhdan düşməyin. Bilirəm ki, həyatınızda bir çox işlər qay-
dasında getmir. Ancaq bu sizə, həyatdan tamamilə, imti-
na edərək özünüzə qapılmağa əsas vermir. Sizə məhşur
sərkərdə Əmir Teymurdan tutmuş, braziliyalı Zikoya
qədər, yüzlərlə insanı sübut gətirə bilərəm ki, heç bir fiziki
məhdudiyyətlərə baxmayaraq, dünya səviyyəsində şan–
şöhrət qazanmışlar. Yadınızda saxlayın: Ümidini itirməyən
adamı məğlub hesab etmək olmaz! Tənbəlliyin daşını atıb,
öz üzərinizdə işləməyə başlayın. Öz üzərinizdə nə qədər
çox işləsəniz, həyatda daha çox uğur əldə edəcəksiniz.
Necə deyərlər: Məşqdə nə qədər çətin olsa da, döyüşdə bir
o qədər asan olar. Həyatı boşluqlarla dolu olan əlillərə bir-
neçə məsləhət vermək istəyirəm. İlk öncə həyatınıza olan
çatışmamazlıqların və çətinliklərin siyahısını tutun. Son-
ra həmən problemlərin həlli yollarını fikirləşərək, hər bir
problem üçün ayrı-ayrlıqda plan tutun. Sonda isə həmən
planları həyata keçirtməklə zirvəyə çatın. Unutmayın ki bu
planları həyata keçirdərkən maksimal iradə, bacarq, səbr,
dözüm, istək, qətiyyət, bilik, motivasiya və özünəinam la-
53
zımdır. Plan qurarkən hər bir kiçik detalı nəzərə alaraq, nə
istədiyinizi dəqiq müəyyən etməlisiniz. Bir şeyi yaddan çı-
xartmayın ki zirvəyə yalnız çalışmaq və zəhmətlə çatmaq
olar. Tənbəllik və işi yarıda qoymaqla yox. Bilməlisiniz ki
maneə, çətinlik və problemlər həyatın ayrılmaz hissəsidir
və hər zaman da məqsədə çatmaq üçün bunlarla qarşı-
laşdıqda işi yarmçıq saxlamaq yox, onların öhdəsindən
gəlmək lazımdı. Plan tərtib edərkən müvafiq sahəyə uy-
ğun bilik toplamağa çalışın. Belə olmasa çəkdiyiniz zəhmət
hədər gedəcək. Qarşılaşdığınız bütün çətinliklərdə «Ümid»
mərkəzinə müraciət edə bilərsiniz. Bütün problemlərinizin
istədiyiniz şəkildə həll olunmasına mən Samir İmanov
təminat verirəm. Bizlərə efir vaxtı ayırdığınız üçün sizə və
telekanalın rəhbərliyinə dərin təşəkkürümü bildirirəm və
sizin telekanala gələcək işlərində uğurlar arzulayıram.
-Mən də öz növbəmdə, bu qədər işiniz olmasına bax-
mayaraq, vaxt ayırıb bizim telekanala müsahibə verdiyiniz
üçün sizə telekanal rəhbərliyinin minnətdarlığını çatdırı-
ram. Bu mərkəzə, burada çalışan işçilərə, burada qeydiy-
yatda olan bütün əngəlli insanlara və şəxsən sizə uğurlu
gələcək arzulayıram.
-Təşəkkür edirəm.
Operator kameraları söndürən kimi Samir dedi:
-Çox xahiş edirəm, bu müsahibənin eşitmə əngəlli in-
sanlar tərəfindən də izlənə bilməsi üçün efirə jestika və ya-
xud altyazı ilə də verəsiniz.
-Əlbəttə. Bu belə də olacaq.
Jurnalistlə operator otaqdan çıxdıqdan sonra Samir
sayt idarəçilərinin rəhbəri Əzizə zəng vurdu:
-Salam Əzizim. Bir saatlıq boş vaxtın var?
-Bəli, müəllim, var.
54
-Onda get istirahət otağına, nərdi də hazırla. Keçən
dəfəki Marsın əvəzini çıxmasam, rahat olmaram.
Telefonun dəstəyini yerinə qoyaraq, kreslodan durub
qapıya tərəf bir neçə addım atdıqdan sonra qəfildən geri
dönüb iş masasının yanına gəldi və siyirtmədən dörtkünc
qatlanmış vərəqi götürərək cibinə qoyub otaqdan çıxdı.
Dostları ilə paylaş: |