Final
Valensiya. İspaniya
Aeroportdan çıxıb taksiyə mindikləri andan onla-
ra verilən villaya çatana qədər Valensiyanın əsrarəngiz
gözəlliklərinə tamaşa edən Xose taksidən düşən kimi dedi:
-Samir mən indi bildim ki, sən niyə bu şəhərdə yaşa-
maq istəyirmişsən.
-Hələ bu harasıdır ki. Vaxt olan kimi şəhərin görməli
və tarixi yerlərini gəzərik, axşamları isə çimərliyə gedib
istirahət edərik. Sonra muzeylər, rəsm qalereyaları və daha
nələr-nələr.
-Həqiqətən də gözəl şəhərdir.
-Sən hələ buranı “Las Fallas” festivalı zamanı gör.
-Sən görmüsən?
-İnternetdə.
Lusiya villanın heyranedici gözəlliyinə baxa-baxa dedi:
-İnana bilmirəm ki, bundan sonra belə möhtəşəm evdə
yaşayacağıq.
Əşyalarını taksidən düşürtdükdən sonra birlikdə
həyətə girib hər iki tərəfində bəzəkli güllər əkilmiş enli yol-
la villaya gedərək içini və həyətini gəzməyə başladılar. Ge-
niş otaqlar, ikinci mərtəbədəki pəncərəsi gözəl mənzərəyə
açılan böyük eyvan, zirzəmidə quraşdırılmış qış hovuzu,
zirzəmi ilə üçüncü mərtəbəni birləşdirən lift, həyətdəki ge-
niş hovuz, villanın arxasında əkilmiş çoxlu meyvə ağacları
və ağaclığın ortasında düzəldilmiş stol və stullar hər kəsi
valeh etmişdi. Samir ağacların altındakı stulların birində
əyləşərək görüləcək işləri bölməyə başladı:
-Gəlin belə edək. Lusi, sən atanla birgə ev üçün lazım
olan əşyaları alarsan. Çalış ki, mebellərdən tutmuş elekt-
rik avadanlıqlarına qədər yaşayış üçün zəruri olan hər bir
311
şeyi alasınız. Otaqlardan üçünü boş saxlayın. Birini şəxsi
idman zalı edəcəyəm, biri Xosenin rəsm çəkmək üçün
iş yeri olsun, digəri isə ehtiyatda qalsın. Mən də dünən
internetdə araşdırma apardım. Bu küçədə satışa qoyul-
muş obyektlərdən biri açacağımız restoran üçün müna-
sibdir. Sabah gedəcəyəm restoran məsələsini həll etməyə.
İşlər başa çatana kimi oteldə qalacağıq. Xose, aramızda ən
ağır iş sənin üzərinə düşür, gərək biz işləri yoluna qoyana
qədər Əliyə sən baxasan.
-Əlbəttə baxaram. Ona rəsm çəkmək öyrədəcəyəm.
-Gedək oteldə dincələk. Sabah ağır gün olacaq.
Hər gün otelin kafesində birlikdə səhər yeməyi yedik-
dən sonra bir-birilərinə uğur arzulayaraq ayrılır və ax-
şam yenidən həmin kafedə görüşərək, şam edə-edə gün
ərzində gördükləri işlərdən danışıb hərə öz otağına yat-
mağa gedirdi.
Samir satılan məkanı alıb Almeydanın köməkliyi ilə
bütün sənədləşmə və lisenziya məsələlərini 2-3 günün
içində həll etdikdən sonra təmir şirkəti ilə danışaraq res-
toranın iç dizaynının qurulması ilə məşğul oldu. İşlər
başa çatan kimi restoran üçün bütün zəruri avadanlıqları
aldıqdan sonra Azərbaycana zəng vuraraq restoranında
işləyəcəyi aşpazları İspaniyaya dəvət etdi və işçi heyətinin
axtarışına başladı.
Bu vaxtlar ərzində isə Lusiya ilə Pedro bütün günü
mağazaları gəzərək ev üçün lazım olan mebellərin, elekt-
rik mallarının, mətbəx avadanlıqlarının və digər zəruri
əşyaların alınması ilə məşğul olurdular. İşlərin rahat
şəkildə həll olunması üçün Pedro kirayəyə maşın götür-
müşdü. Xose isə Əlini otelin daxilindəki uşaq parkına, id-
man zalına, hovuza apararaq onu darıxmağa qoymurdu.
Otaqda qaldıqları vaxtlarda isə ona həvəslə şəkil çəkmək
öyrədirdi.
312
Azərbaycanda olarkən, bütün günü Xoseylə Lusiya-
nın yanında qalan Əli yavaş-yavaş ispan dilində danışma-
ğa başlamışdı. On gündən çox çəkən fasiləsiz çalışmalar-
dan sonra həm ev, həm də restoran istifadə üçün yararlı
vəziyyətə gətirildi. Lusiya Samirin otağına gələndə o, tele-
vizorda futbola baxırdı.
-Burada niyə tək oturmusan? Bizimikilər hovuzun ya-
nında əylənirlər. Gəl gedək ora.
Samir ona tərəf çevrilərək:
-On iki günün yorğunluğunu canımdan çıxartmağa
çalışıram. Bu gün heç nəyə həvəsim yoxdu, sakitcə oturub
televizora baxmaq istəyirəm.
-Düzünə qalsa, mən də çox yorulmuşam. – Gəlib Sa-
mirin yanında oturdu. – Ancaq gördüyümüz iş yorulma-
ğa dəyərdi. Evin içini elə vəziyyətə gətirmişəm ki, görsən
heyran qalacaqsan.
- Restoran da açılış üçün tam hazırdır. Sabah bir yerdə
açılış edərik.
-Birinci hara gedək? Evə baxmağa, yoxsa restoranın
açılışını etməyə?
-Birinci evə baxmağa gedək. Orada sizinkilərə evlən-
mək istədiyimizi deyib birisigün evlənərik. Restoranının
açılışını da öz toyumuzla qeyd edərik. İlk gün yalnız özü-
müz olarıq.
-Samir, istəyirəm toyu bir neçə günlük təxirə salaq.
Mən 2-3 günlük Argentinaya getmək istəyirəm. Yadında-
dır, Azərbaycanda olarkən sənə rəfiqəm Venera haqqında
danışmışdım?
-Hə. Yadımdadır
-Onun məzarını ziyarət etmək istəyirəm. Məncə onu
əmanətini qaytarmaq vaxtı çatıb.
-Əlbəttə səni başa düşürəm. Toyu 2 – 3 gün təxirə sal-
saq heç nə olmaz.
313
Lusia Samirin əlini tutdu:
-Təşəkkür edirəm əzizim.
Villanın içinə girəndə heyrətdən Samirin ağzı açıq
qaldı. Hər bir otaq xüsusi incəlik və qayğıyla döşənmişdi.
Otaqlardakı əşyalar insana rahatlıq və hüzur verirdi. Əli
üçün yalnız uşaq mebellərindən və əşyalarından ibarət
xüsusu otaq hazırladan Lusiya Xose üçün içində hər cür
zəruri avadanlıq quraşdırılmış rəsm atelyesi də yaratmış-
dı. Bütün otaqları gəzdikdən sonra zala qayıdıb üzbəüz
qoyulmuş divanlarda əyləşərək fikirlərini bölüşməyə baş-
ladılar. Samir sözə başladı:
-Afərin sizə. Sözün düzü, bu qədər mükəmməl olaca-
ğını gözləmirdim. Əla işləmisiniz.
-Bütün işləri Lusiya görürdü. – Pedro dedi. – Mən yal-
nız ona kömək edirdim.
-Rəsm atelyesinə görə xüsusilə çox sağ olun. – Xose
söh bətə qoşuldu. – Bir gün şəxsi sərgimi açanda ikinizin
də portretinizi birinci sıraya qoyacağam.
Lusiya Xosenin çiynindən tutub onu yüngülcə silkə-
lədi:
-Ayıl oğlum, sən yenə yuxuda sayıqlayırsan.
-Söz verirəm. Sən ərə gedib məni rahat buraxdığın gün
yalnız sənin şəkillərindən ibarət olan internet sayt yarada-
cağam.
-Ərə getmək demişkən, – Pedro uzanacaq söz atışma-
sını yarımçıq kəsdi. – Lusi, bayaq mən sizinlə birgə otaq-
ları gəzəndə sənin yataq otağını görmədim. Tezliklə ərə
getmək fikrin var? Yoxsa zirzəmidə yatmaq istəyirsən?
-Ata məsələ burasındadır ki, – Lusiya utana-utana sözə
başladı. – bu Xose üçün nə qədər ağır olsa belə, mən ərə
gedəndən sonra da burada, sizin yanınızda yaşayacağam.
-Belə də bilirdim. Bu qız irsi xəstəlik kimi ömrüm boyu
məni təqib edəcək.
314
-Bacara bilirsənsə, müalicə olun, sağal! – Lusiya söz
altda qalmadı.
-Dayanın görüm. – Pedro yenə onların mübahisəsini
yarımçıq kəsdi. – Lusi, məni başa sal görün bu necə ola bi-
lər və niyə belə olmalıdır?
-Məsələ belədir, Pedro. – Samir Lusiyaya kömək etməyi
qərara aldı. – Lusiya mənə ərə gələcək. Biz evlənməyə qə-
rar vermişik.
Pedroyla Xose xəbəri eşitdikdə heyrətdən bir müddət
yerlərində donub qaldılar. Təəccüblü baxışlarla bir dəqi-
qəyə yaxın Samirlə Lusiyanı süzən Pedro nəhayət ki, vəziy-
yətin nə yerdə olduğunu dərk edib soruşdu:
-Bu qərara nə vaxt gəlmisiniz?
-Lusinin hamilə olduğu bilinməmişdən təqribən, ay
yarım əvvəl.
İkinci xəbər Pedronu ümumiyyətlə, mat qoydu:
-Nə? Hamilə? Lusi hamilədir?
-Bəli Pedro. Artıq iki aya yaxındır. 3 – 4 gündən sonra
evlənərək restoranın açılışını edib, şəxsi restoranımızda ki-
çik əyləncə təşkil etməyi planlaşdırırıq.
-Bəs bunu mənə indi niyə deyirsiniz?
-«Ümid» mərkəzində aləm bir-birinə qarışmışdı. Bu
vəziyyədə evlilik barədə düşünmək ümumiyyətlə müm-
kün deyildi. Sən özün də oradakı vəziyyəti öz gözlərinlə
görmüsən. Ona görə də Lusiylə belə qərara gəldik ki, bu
xəbəri sizə İspaniyada -Yəni burada deyək.
-Demək, tezliklə dayı olacağam. – Xose sevinclə
dilləndi. – Adını nə qoyacaqsınız?
-Hələ cinsiyyəti məlum deyil. Məlum olan kimi ad
fikir lşərik.
-Dünən güzgüyə baxanda başımda bir neçə dənə ağ
tük gördüm. – Pedro əlini başına çəkdi. – Baba da olandan
315
sonra artıq rəsmən qocalmış sayılacağam. Dediniz toyu 3 –
4 gündən sonra etmək istəyirsiniz?
-Mənim Azərbaycanda bir-iki günlük işim var, Lusi də
Argentinaya gedib rəfiqəsinin qəbrini ziyarət etmək istəyir.
-Mən də bu günlərdə Türkiyəyə getməyi planlaşdırır-
dım. Toya qədər gedib – qayıdaram.
-Bəs mən? – Xose incik halda soruşdu. – Məni düşünən
yoxdur?
-Sən hara getmək istəyirsən? – Lusiya soruşdu.
-Çinə. İmkan yaradın Çinə gedim. Beş ildən çoxdur ki,
Çin səddini görməyi arzulayıram. Samir icazə versəydi,
Əlini də aparardım. Bir-birimizə çox isnişmişik.
-Yaxşı. Gəlin belə edək. – Samir təklif verdi. – Sabah
hava yolları şirkətinə gedib hər birimiz üçün elə bir reys
seçək ki, hamımız bura eyni gündə qayıdaq.
-Hətta eyni saatda. Bu çox maraqlı olar. – Lusiya dedi.
-Belə bir şey mümkün ola bilər? – Pedro soruşdu.
-Bunu yalnız sabah öyrənə bilərik ata.
Səhərisi gün hava limanına gedən Samirgil arzuladıq-
ları reysləri seçib biletləri aldılar və iki gündən sonra hər
biri ayrı ölkəyə uçdu.
Azərbaycan
Samir Azərbaycanda hava limanından çıxıb Sumqayı-
ta gələrək evinin bütün əşyalarının üstünə örtük sərdirdi.
Bundan sonra yekə bir qutu şokolad alıb Rənagilə gedərək
göstərdiyi köməkliklərə görə ona təşəkkürünü bildirdi.
Daha sonra çiçək alıb ailə üzvlərinin məzarlarını ziyarət
etdi. Oradan birbaşa mərkəzə yollandı.
Gəlişi ilə mərkəzdəki dostlarına hədiyyə edən Samir
oradan çıxdıqdan sonra şəhərin müxtəlif yerlərinə baş
316
çəkə rək, yarımçıq qalan işlərini həll edib yenidən hava li-
manına qayıtdı.
Təyyarə havaya qalxanda əlini cibinə toxunduraraq
selofana bükərək götürdüyü torpaq parçasının cibində ol-
duğuna əmin oldu.
Türkiyə
Pedro Türkiyəyə gələrək Qustavonun dustaq olduğu
həpsxanaya getdi. Sonra vəkil tutaraq meşədə qırılan ağac-
lardan Qustavonun payına düşən cəriməni ödəyib onu
azadlığa buraxdırdı. Hava limanında Qustavo üçün bilet
alaraq, onu Argentinaya yola salan Pedro özü İspaniyaya
gedən təyyarəyə əyləşdi.
Çin
Xose Çində olduğu iki günü bəlkə də həyatının ən gözəl
günləri sayırdı. Burada olduğu müddətdə bütün gününü
heyrətamiz Çin səddinə tamaşa etməklə keçirdən Xose Əli
ilə birlikdə saysız-hesabsız şəkillər çəkdirərək xatirə olaraq,
Çin səddindən kiçik bir daş parçası da qopardı. Təyyarə
havaya qalxdıqdan sonra həmin daşı cibindən çıxardaraq
məmnunluqla ona baxan Xose çoxdan ürəyində gəzdirdiyi
arzusunun həyata keçdiyi üçün özünü xoşbəxt sayırdı.
Argentina
Lusia Argentinaya çatanda neçə illər yaşadığı və son-
radan dağıdılan gecəqondu məhləsinə getdi. Bir vaxtlar
317
uçuq-sökük evlərdən ibarət olan gecəqondu məhəlləsinin
yerində indi möhtəşəm bir futbol stadionu inşa olunurdu.
Vaxtilə burada yerləşən kasıb məhəllədə keçirdiyi acılı-
şirinli günlərini xatırlayıb kövrəlsə də, orada çox dayan-
mayıb buradan köçürülən insanların yerləşdirildiyi sığı-
nacağa getdi. Artıq orada heç kim yaşamırdı. Yəqin ki,
dözülməz şəraitə görə hərə bir tərəfə dağılmışdı. Onsuz
da bərbad vəziyyətdə olan sığınacaq baxımsız qaldıqdan
sonra daha da pis vəziyyətə düşmüşdü və şərq tərəfdəki
divarın bir hissəsi uçub tökülmüşdü. Buradakı insanlar-
dan geriyə qalan tək şey isə sığınacağın ortasına qoyul-
muş və adamların qızınmaq üçün istifadə etdikləri iri
odun sobası idi.
Lusiya oradan uzaqlaşıb Veneranın qəbrini ziyarət
etmək üçün kimsəsizlər qəbiristanlığına getdi. Bir xey-
li axtardıqdan sonra rəfiqəsinin məzarını tapan Lusiya
özü ilə gətirdiyi çiçəkləri onun üstünə qoyub, taxtadan
düzəldilmiş kiçik göyərçin fiqurunu boynundan çıxararaq
dedi:
-Mən qalib gəldim bacı. Mən bu həyata qalib gəldim.
Artıq mənim hər şeyim var. Bir vaxtlar sənə söz verdiyim
kimi göyərçinini sənə qaytarıram. O özü hər şeyi sənə da-
nışacaq Venera. Hər şeyi.
-Sonra özü ilə gətirdiyi taxta parçası ilə qəbrin böy-
ründə kiçik çala qazaraq göyərçin fiqurunu orada bass-
dırdı. Məzarın böyründə bir neçə dəqiqə için-için ağla-
dıqdan sonra ayağa qalxıb, – Mən yenə sənə baş çəkməyə
gələcəyəm bacı. – deyə pıçıldayaraq qəbiristanlığı tərk etdi.
Təyyarədə oturub illuminatordan çölə baxaraq
təyyarənin uçmasını gözlədiyi an içində bir rahatlıq hiss
edirdi. Sanki çiynindən ağır bir yük götürülmüşdü.
318
Valensiya. İspaniya
Samir Valensiyada təyyarədən düşüb taksiyə minmək
istəyəndə Pedronun taksilərə tərəf gəldiyini görüb onu
səslədi və birlikdə maşına əyləşərək, evə tərəf yol aldılar.
Villanın binasına Xoseylə Əlinin gəzə-gəzə evə tərəf get-
diyni gördülər. Onlar taksidən düşüb Xosegilin yaxınlaş-
masını gözlədilər.
-Siz niyə taksiylə yox, piyada gəlirsiniz?
-Biz 2 – 3 saat bundan əvvəl Valensiyaya gəlmişik.
Əlini zooparka aparmışdım.
-Çində nə...
-Əmi ora bax. – Əli Samirin sözünü yarımçıq kəsdi. –
Lusi bibi gəlir.
Lusiya çatan kimi soruşdu:
-Deyəsən, aranızda ən təmbəl mənəm axı?
-Bax bununla razıyam. – Xose dedi.
-Nə deyirsiniz, evə gedək? – Samir soruşdu.
-Gedək. – Lusiya dediş – Mən çox yorulmuşam.
-Bu günə qədər hər birimizin həyatında acılı-şirin-
li günlər olub. Bu gündən etibarən, həyatımızda yeni bir
səhifə açılır. Arzu edirəm, bu səhifəyə yalnız sevincli və
xoşbəxt günlərimizin xatirələri həkk olunsun. Getdik.
Samir, Pedro və Lusiya qabaqda, Xoseylə Əli isə arxa-
da iri darvazadan keçərək həyətə daxil olub villaya tərəf
irəliləməyə başladılar.
18 dekabr, 2012 – ci il
319
ABOUT SAMİR IMANOV:
Samir Imanov was born on 27 August, 1981, in the city
of Sumgayit. He studied at “Sumgayit City Home Indivi-
dual Education” school, which he graduated in 1999. He
suffers from a congenial paralytic disease, paraplegia. He
speaks Azerbaijani, Turkish and Spanish. Unemployed at
the moment. Married.
SYNOPSIS OF THE NOVEL
The work deals with the problems, suffering and chal-
lenges facing physically impaired people, their way of life,
their worldview, their capabilities, dreams and desires,
thoughts and reflections, with the attitude of healthy pe-
ople toward the disabled and the ways to approach them.
The main character of the novel showing a vivid picture
of social life of physically impaired people, Samir, conqu-
ers this life, finding strength in himself despite the loss of
all the members of his family in an accident and being an
invalid. He manages to create a large centre aimed at co-
ping with the lack of self-confidence inherent in disabled
people, nurturing their love of life and eliminating their
dependence on healthy people to improve their social in-
tegration. However, running the organization, Samir unk-
nowingly jeopardizes lives of all the disabled members of
the center. The head of a criminal group involved in kid-
napping of disabled people and selling their internal or-
gans gains Samir’s trust and starts working at the center
as his assistant, causing trouble for everyone. A young Ar-
320
gentinean woman named Lucia discovers all the plans of
the criminal group. Lucia visits Samir to save her disabled
brother, inadvertently putting him in serious jeopardy as
well. Having found out about the group’s activity, Samir,
despite being disabled and captured by the criminals, ma-
kes it his goal to destroy them and elevate disabled people,
starting a ruthless war inside the criminal group seeking to
purge the world of invalids. Eventually, Samir wins the war
for his cause with the help of police, and the events then
unfold in Azerbaijan, Turkey, Russia, Argentina and Spain.
The main PURPOSE of this novel full of unexpected events
and twists is to build self-confidence in physically impai-
red people, to show them that success is always possible to
achieve regardless of one’s physical condition and to exp-
lain that it is important to go out and do something instead
of sitting at home in despair, depending on other people.
Dostları ilə paylaş: |