136 KIRISH Yozuvchi badiiy talqin vositasida makon va zamonda yashayotgan inson
muammolari xususida falsafiy mushohada yuritar ekan, uning hayot haqidagi
mulohazalari, tabiiyki, sabab va oqibat, maqsad va mohiyatga asoslangan bo‘ladi.
Mazkur jihatlar yozuvchining o‘ziga xos uslubini namoyon etadi. Ulug‘bek
Hamdamning “Muvozanat” romani realistik asar sifatida yuzaga kelgan. O‘z navbatida
badiiy qahramonlari ham realistik qahramon hisoblandi. Lekin unda ramziy-majoiy
talqin bunda personajlarning psixologiyasidagi jarayonlari ham asar mazmunini
ochishda muhim o‘ringa ega. Masalan, Muhammadjon aka, YUsuf, Amir, Sodiq kabi
qahramonlar talqin etilgan psixologik jarayonlarda qalb, ruh, ong kechinmalari
uyg‘unlashib ketadi: “Yusuf o‘shaning (alamzadalikning) tabiatiga quloq tutdi... Shunda
his qildiki, u erda dunyoga – tashqariga tomon yurish haqida shivir-shivirlar avji
chiqayotgandi. Ya’ni xaos – tashqarining ta’sirida tashqariga nisbatan ichkarida paydo
bo‘lgan alg‘ov-dalg‘ovlik endi xuddi o‘z egasini tishlab olgan bo‘ri bolasi kabi
tashqarini ham o‘z kelbatiga o‘xshatgisi kelardi”
1
Mazkur parchada Yusuf voqelikni
ramziy-majoziy tarzda anglashi va tushunishi ko‘zga tashlanadi. Tasvir realistik uslubda
berilgan, biroq, qalbidagi ilojsizlikdan tug‘ilgan armon, alam uning ruhiyatidagi keskin
o‘zgarishlarga olib keldi. Natijada, u borliqni ramziy-majoziy tarzda idrok qilib, milliy
xarakterini namoyon etdi.
O‘quvchi romanni o‘qish jarayonida, qahramonlar misolida inson o‘zini, yaqinini,
uni o‘rab turgan atrof-olamni ko‘rgandek bo‘ladi. Borgan sari tasavvurlar tiniqlashib,
ranglar oydinlashib teran ma’no kasb etadi. Badiiy matn tahlili orqali yozuvchi
konsepsiyasining estetik vazifasi yuzaga chiqadi. Yozuvchining estetik ideali
“Muvozanat” romanida ijtimoiy-axloqiy va ma’naviy-ruhiy asosda shakllanadi va
namoyon bo‘ladi.