141 taftish qilayotgan Yusuf og‘ir iztiroblar iskanjasida qovriladi. Uning ongida
kechayotgan mushohadalar millat ruhiyatini ham taqdim etadi. Yozuvchi, shu tariqa,
romaniy tafakkur unsurlari bilvosita jamiyatni harakatlantiruvchi kuch hisoblanadigan
yangi shaxs konsepsiyasining ma’naviy-axloqiy mezonlarini qahramonlar hayoti orqali
ochib beradi. Qolaversa, ularda aks etgan murakkab ruhiy iztiroblar shaxsning o‘z-
o‘zini anglab etishi, xarakter namoyon bo‘lishidagi nuqsonlar bilan beayov kurashishi
singari muammolarni birinchi planga chiqaradi.
MUHOKAMA Yozuvchining ijodiy muvaffaqiyatlaridan biri - qahramon nutqi xoslanganlik
darajasining ustuvorligiga erishganligi bilan izohlanadi. Jumladan, Yusufning «Bizga berishi mumkin bo‘lganlarning hech birida o‘sha savil yo‘qmish» nutqida zohir bo‘lgan
ichki «men»i, uning kayfiyatini to‘laligicha namoyon etadi. Natijada qahramon
tiynatida ob’ektga nisbatan rang-barang shaxsiy munosabatlar shakllanadi. Shunga
asoslanib, aytish mumkinki, yozuvchining boshqa romanlaridan jiddiy tafovutlangan
«Muvozanat» asari shakliy-mazmuniy-falsafiy jihatdan eng mukammal roman
hisoblanadi. Chunki unda voqelik hamda epik ko‘lamni baholashga yo‘naltirilgan yaxlit
nuqtai nazar izchilligi ta’minlangan. Ijodkor badiiy talqin jarayonida bayon qilishning
xotira, ruhiy kechinma, lirik chekinish va mono-dialogik usullarni qo‘llaydi.
Adabiyotshunos olim H.Umurov: «Romanda epik tasvir bilan his-tuyg‘ular
tasviri o‘ziga xos uyg‘unlashadi. Asarda tashqi voqelikning panoramasi – qahramonlar
qalbidagi kechinmalarni reallashtirgani kabi, kechinma va fikrlar oqimi o‘z navbatida
tasvirlanayotgan hayotning mohiyatini ochadi»
4
, – deya ta’kidlaydi. Munaqqidning
ushbu fikrlarini “Muvozanat” romaniga nisbatan ham qo‘llash mumkin. Masalan,
quyidagi parchada aynan shunga o‘xshash vaziyat namoyon bo‘lgan: «Mansur va uning
ikki tanishi – oppoq xalatlardagi haligi do‘xtirlar Muhammadjonning shundoq bosh
tomonida bir-birlariga latifa aytib kulishardi. Yusuf umrida bundan xunukroq, bundan
jirkanchroq manzarani ko‘rmagandi. Tuyqusdan uning ko‘ngli aynidi. Oshqozonida
boshlangan g‘alayon birpasda bo‘g‘zini yorib chiqdi, ko‘zlari achishib yoshlandi,
quloqlari bitdi, lekin og‘zigasiz tupukkina keldi. U haqiqatdan ham bugun hech nima
totmagandi»
5
. Parchaga diqqat qilinsa, yozuvchi epik tasvir bilan birga personajlarning
epik kechinmalari, didlari, ma’naviy-axloqiy qiyofalarini ham birgalikda ko‘rsatgan.
Axir og‘ir bemor bolaning tepasida o‘zaro kulgi qilishlari antigumanizm hisoblanadi.
Ishdan charchab kelib, kechga tomon xatni o‘qigan va tanishlaridan qarz so‘rab sarson
kezib, bir amallab Rovotga kelgan Yusufning jismoniy charchoqlari bilan ruhiy
qiynoqlari qo‘shilib, ichida ko‘ngil ozish yuz berdi. Eng fojeali jihati shundaki, aynan
4
Умуров Ҳ. Рисолалар, сайланмаси. 1-жилд. –Тошкент:Фан, 2007. – Б.33.
5
Ҳамдам, Улуғбек. Ватан ҳақида қўшиқ: Мувозанат. – Тошкент: Akademnashr, 2014. – Б. 157