Seçilmiş əsərləri
Yüklə 2,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
* * *
Dünyanın zibil yeşikləri üfunət qoxumayaydı, onlardan ətir iyi gələydi, onda nə olardı? Onda başqa dünya olardı.
Bir nəfərin bütün içi xərçəng yarasıydı, metastaz bütün sümüklərinəcən işləmişdi və həkimlərin verdiyi möhlət barmaqla sayılası günlər idi. O adamın qarabasma, mürgü və ayıqlıq arasındakı şüuruna birdən-birə başı qarlı böyük bir dağın surəti gəlib qondu və onun qarabasma, mürgü və ayıqlıq arasında çapalayan, tamam qaranəfəs olan, bir ocaq istisindəymiş kimi yanan şüuru o dağdan, elə bil ki, bir sərinlik götürdü, o sərinlik bütün bədənindən keçdi, hətta artıq hiss etmədiyi ayaqları da, elə bil ki, o tərtəmiz dağ sərinliyindən bir az üşüdü və qəribə bir hadisə baş verdi: bədənindən keçən o sərinlik, gücdən düşmüş ayaqlarının o xəfif üşüntüsü onun şüurundakı o qarabasmanı qovmağa, o mürgünü dağıtmağa başladı, elə bil, özü ilə bir aydınlıq, bir yüngüllük gətirdi və o adam neçə gündə ilk dəfə ağzını açıb söz dedi: «– Məni dağa aparın...» 327
Həyatının son istəyi kimi, o adamın dediklərinə əməl etdilər, onu böyük bir dağa apardılar və dağın ətəklərinəcən nə qədər yol varıydısa, o qədər də getdilər və o adamın şüuru, elə bil, kiçik bir quş oldu, qanad açıb o dağın ətəklərində süzdü, sıldırım yarğanlarının üstündən ötdü, o dağın qarşısında qıpqırmızı günəşin çıxmasını gördü, o günəşin göyə qalxmasını, əyilməsini və sabah yenidən doğmaq üçün dağın arxasında batmasını gördü, dağın qarlı başı buludları yarıb keçmişdi və o balaca quşu buludlardan o tərəfə çağırırdı, o yerlərə ki, orada saflıqdan başqa bir şey yox idi və o xəstə son aylarda ilk dəfə ayağa durdu, addım-addım o dağa qalxmağa başladı, yaxınları, əzizləri əvvəlcə onun əlindən, qolundan tuturdular, sonra xəstənin addımları bərkidi, sonra yaxınları, əzizləri onunla ayaqlaşa bilmədi və o xəstə təkbaşına qalxa-qalxa buludlardan o tərəfə keçdi, buludlardan o tərəfdəki o saflıq içində düz zirvəyə qədər qalxdı və geri qayıdanda yaxınları, əzizləri xəstə əvəzinə, sağlam, gümrah bir kişi gördü. Hamı bu sağalmanı möcüzə hesab etdi. Amma burada möcüzə yox idi. Sadəcə olaraq, o adamın ürəyindəki saflıqla dağın o saflığı üst-üstə düşmüşdü. Və bu əhvalat keçmiş zamanlarda və uzaq diyarlarda baş vermişdi...
Zuğulba.
|