«SARI GƏLIN»
... sonra bir şıdırğı yağış yağdı və birdən-birə bu dağların sal daşları, yamyaşıl
döşləri və adda-budda o döşlərdə bitmiş ağacların eləcə yamyaşıl çətirləri, kolların
yarpaqları, dibində ağappaq bir köpüklə köpüklənə-köpüklənə çay axan yarğanın
üstü ilə uzanıb gedən sıldırım qaya parçalarını tozdan, torpaqdan yuyub tərtəmiz etdi
və tərtəmiz bir parıltı ilə də işım-işım işıldatdı və bu dəm bu dağlar, bu yaşıllıq, bu
sal daşlar, yarğan boyu uzanan o sıldırım qayalıq dünyanın genişliyindən,
əvvəlsizliyindən və axırsızlığından xəbər verdi...
... sonra bütün bu genişliyi, əvvəlsizliyi və axırsızlığı bir səda bürüdü və o səda
altında, elə bil ki, o yarğanın dibi ilə köpüklənə-köpüklənə axan o çayın, o dağların,
o yamyaşıl döşlərin özü o sədaya söz söyləməyə başladı:
Saçın ucun hörməzlər,
Səni mənə verməzlər,
Nə ola bir gün görəm,
Nazlı yarın, ah, üzünü...
Neynim aman, aman,
Neynim aman, aman,
Sarı gəlin...
... sonra o şıdırğı yağış kəsəcəkdi, sonra axşam düşəcəkdi, sonra da bütün bu
yerlərə bir qaranlıq çökəcəkdi, amma o səda da, o mahnı da yenə bu yerlərlə birlikdə
olacaqdı:
Bu dərənin uzunu,
Çoban, qaytar quzunu...
Nə ola bir gün görəm,
Nazlı yarın üzünü...
Neynim aman, aman,
Neynim aman, aman,
Sarı gəlin...
* * *
«Payız yağışı» kababxanasının görkəmində adından savayı yaxşı bir şey yox
idi. Sovet Ittifaqı zamanı Bakının 3-cü mikrorayonunda tikilmiş səkkizmərtəbəli
yaşayış binasının həyətinin aşağı başında hansı müəssisəninsə balaca bir avtomobil
təmiri emalatxanası var idi, amma elə ki, Sovet Ittifaqı dağıldı, kimlərsə bu
emalatxananı özəlləşdirdilər, sonra da oranı kababxana elədilər.
Düzdü, deyilənə görə bu kababxanada yaxşı kabab bişirirdilər, amma o
səkkizmərtəbədə yaşayan adamlar ocaq tüstüsündən, daimi kabab iyindən, ora gəlib-
gedən müştərilərin hərdən səs-küy salmasından çox narazı idilər, yeganə xoşagələn
bir şey var idi ki, bəzən «Payız yağışı»ndan həzin bir klarnet səsi gəlirdi, o zaman
sakitlik çökürdü, o klarnetin səsi səkkizmərtəbədəki insanların içində nəsə elə bir
hissiyyat yaradırdı ki, onlar bir müddət o daimi kabab iyini də, o ocaq tüstüsünü də,
tərbiyəsiz müştərilərin qışqır-bağırını da yaddan çıxarırdılar...
Dostları ilə paylaş: |