Shirin xanim Sechmeler 4-cu ktab indd

232
Ширин Ханым Кяримбяйли Шадиман
 QUŞBAŞI QAR YAĞIR 
Təbiət bürünüb ağappaq tülə,
Quşbaşı qar yağır dənizə, düzə.
Boyanıb yer və göy, sanki ağ tülə,
İlahi bərəkət göndərib bizə.
Bəmbəyaz gəlinlik paltara bənzər,
Qışın əynindəki dümağ libası.
Çölləri, düzləri bir saflıq bəzər,
O qar naxışıyla parlar əbası.
Günəş sarıltısın göstərər hərdən,
Buludlar qol-qola tutub oynaşar.
Geyər ağ dənələr bir almaz zərdən,
Havadan asılı durar qaynaşar.
Qurumuş yarpaqlar tökülər bir-bir,
Çılpaq ağacları tutar üşütmə.
Küləklər göylərin əlində xəlbir,
Aləmə soyuqluq qatar üşütmə.
Mirvari dənələr bəmbəyaz inci,
Ələnir üstümə, başıma elə.
Qışmı təbiətin paklıq sevinci?
Dənələr qar olur dolaşır telə.
Qara qarğalar da qatar bağlayır,
Vurur ağaclara, bağlara özün.
Qış hələ girməmiş şaxta çağlayır,
Ocağın, sobanın çatladır gözün.
Yollar buz bağlayıb, qar təpə-təpə,
Sanki, ağ karvanlı səhradır hər yer.
Dəniz şahə qalxır üşüyür ləpə,
Sahildə, limanda bəmbəyaz zər yer.

---

233
Сечмяляр (шеирляр)
Quşbaşı qar yağır, torpaq üşüyür,
Təbiət üzünü bozardıb yaman.
Budaq üstə qalan, yarpaq üşüyür,
Qış qapını kəsib verməyir aman.
Bakının çöhrəsi bozarır-solur,
Yalın ayaqları donur quşların.
Külək dər-divarda saçını yolur,
Sanki iniltisi qopur daşların.
Göylərin üzündə bir çaxnaşma var,
Bulud qoşun çəkir buludun üstə.
Bütün kainatda, sanki coşma var,
Döyünür dünyanın qəlbi ahəstə.
Quşbaşı qar yağır yer göyə əsir,
Səmanın bağrından inci ələnir,
Qapıdan girməyə külək tələsir,
Dolmuş novulçada buzlar yellənir.
Pəncərəm önündə qar naxışları,
Atəşə bürünür könlüm odundan…
Əridir rəngkartək o baxışları, 
Ürəyim riqqətə gəlir dadından.
Mən Xəzər üstündə donub qalmışam,
Otağım içində dolaşır bu qış.
Ayağım altına qarı salmışam,
Bir xışıltı salır, dalaşır bu qış.
Təbiət nə gözəl, həyat nə şirin?
Ömrə hər fəsili qonaq eyləyir.
İlahi qoruyur adəmdən sirin,
Bizi bu dünyaya sınaq eyləyir.