T.me/akrommalik www.facebook.com/akrom.malik2020 shu yotgancha k
o‘zlarini yumdi, yo‘q, uning joni uzilmadi, balki kun bo‘yi to
kechgacha davom etgan kaltak uning bor quvvatini s
o‘rib olgani uchun
uyqu bosib keldi.
Bu shunday uyqu ediki, keyinchalik
Аbdulloh Yorqin uni: «Rahmat
uyqusi», – deb aytib yurdi.
«Аshobi Kahf hikoyasini o‘qib, Аlloh taolo mo‘minlarni uch yuz to‘qqiz
yil uxlatib q
o‘yganidan doim hayratlanardim. Uch asr orom uyqusida
b
o‘lgan yigitlar juda kam uxladik, deb o‘ylashgan, uyg‘onib shahar tushib,
ne k
o‘z ila ko‘rsinlarki, tavhid zamonasi ekan! Xalqning hammasi muvahhid,
hammasi yakka
Аllohga sig‘inarkan, g‘ordagi birodarlarning yodida qolgan
mudhish davr
– iymon egalari qatl etiladigan, azobga solinadigan davr
intiho topgan ekan.
O‘shanda yigitlar g‘orga qaytib, abadiy uyquga
ketadilar,
Аlloh ularni jannat ila mukofotladi, ularga ergashgan bir it bor edi,
u ham jannatga kiradi.
Аlloh taolo bu qissani biz musulmonlarga ibrat
o‘laroq Qurʼonda bayon qildi. Vallohu aʼlam, meni o‘shanda qamrab olgan
uyqu ashobi kahfga orom bergan
o‘sha uyqu bo‘lsa, ne ajab! Zotan, u uyqu
tanimga shifo, qalbimga sakinat, ruhimga halovat ba
g‘ishladi. Shunday
uxlabmanki, zolimlar nima uchundir meni uy
g‘otib qayta do‘pposlamadilar,
uy
g‘onishimni kutdilar», – deydi Аbdulloh Yorqin.
Bu hikoyani aytib berishi uchun u yana uzoq y
o‘l bosishi kerak.
Suubatli, uqubatli y
o‘l!
Аbdulloh bir kechayu bir kunduz to‘liq uxladi, qamoq nazoratchilari
uning boshiga tushayotgan k
o‘rgilikdan boxabar edilar, tekshiruvlarda ham
uy
g‘otib o‘tirishmadi. Аslida, uyg‘otish bir oz mulohazali edi: Аbdulloh yarim
chalqancha yotib uxlar, kiyimining tugmalari yulib olingani uchun qontalash,
k
o‘kargan va qoraygan qorni, ko‘kragi ochilib yotardi. Ko‘rgan kishining
seskanmasligi qiyin edi.
Mahbusning yuzi ham shishib, k
o‘kimtir tus olgan, lablari, yonoqlarida
qotgan qon parchalari k
o‘zga tashlanadi.