Bir qrammatik qaydaya görə cümlədə və ya abzasın əvvəlində işlənilən
isimlər sonra gələn cümlədə (eləcə də abzasda) şəxs
əvəzlikləri və ya münasib
sözlərlə, ifadələrlə əvəz olunmalıdır. Bu eyni söz və ya ifadənin təkrarını aradan
qaldırmaqla nitqin ahəngdarlığını təmin edir.
Deyilənlərdən əlavə digər kateqoriyaların, məsələn, mənsubiyyət, hal, dərəcə,
zaman, şəxs və sairənin ədəbi dildə işlədilməsi ilə bağlı qrammatik normalar
mövcuddur.
Həm yazılı, həm də şifahi nitqdə qrammatik normalardan uzaqlaşma halları
tez-tez müşahidə olunur. Məsələn;
a) Uzlaşma əlaqəsinin pozulması ilə bağlı qüsurlar: Bir neçə maşın torpaqları
həyətə tökdülər.
b) İdarə əlaqəsinin pozulması ilə bağlı qüsurlar: Ustalar 1400
oturacaq stullar
təmir etdilər.
c) Yanaşma əlaqəsinin pozulması ilə bağlı qüsurlar: Bizim daha da dostluğumuz
artdı (olmalıdır: daha da artdı). Eyni və ya yaxınmənalı sözlərin təkrar olunması ilə
bağlı qüsurlar: Ona müvəffəqiyyət uğuru arzu edirəm.
Dostları ilə paylaş: