1-mavzu: “Ilmiy tadqiqot metodologiyasi fanining maqsadi va vazifalari ilmiy blimlarning metodologik asoslari Reja

(yunon - belgi, alomat) - belgilar 
va belgili tizimlaming xossalarini o ’rganuvchi fan. Belgi xabarlar (axborot, 
bilim)ni ifodalash, saqlash va qayta ishlash vositasi sifatida amal qiluvchi 
moddiy predmet (hodisa, voqea)dir.
Til belgilari (muayyan belgilar tizimiga 
kiruvchi belgilar) va tilga oid bo‘lmagan belgilar, ulaming orasida esa - nusxalar, 
alomatlar va simvollar farqlanadi. Tabiiy va sun’iy tillaming belgilari ham mavjud. 
Belgili tizimlarga tabiiy tillar (so‘zlashuv tillari), ilmiy nazariyalaming gaplar tizimi, 
sun’iy tillar, avtomatlar uchun dasturlar va algoritmlar, tabiat va jamiyatdagi 
signallar tizimlari misol bo‘lishi mumkin. 
Belgili tizimlar sifatida tasviriy san’at, teatr, kino va musiqa «tillari», 
shuningdek, kibemetika nuqtai nazaridan tahlil qilinuvchi har qanday murakkab 
boshqaruv tizimlari: mashinalar, dastgohlar, asboblar va ulaming sxemalari, jonli 
organizmlar va ulaming ayrim kichik tizimlari (masalan, markaziy nerv tizimsi), 
ishlab chiqarish va ijtimoiy birlashmalar va umuman jamiyat qaralishi mumkin. 
Belgi inson ongida ifoda yoki simvol tarzida aks etadi. Madaniyat dunyosi 
«fiksiyalar dunyosi» emas, balki simvolik shakllar dunyosidir. 
Simvol 
(yunon. - ramz, shartli belgi) - bu: 1) fanda (mantiq, matematika va 
b.) belgi; 2) san’atda — ilohiy obrazning uni anglash, ifodalash yoki muayyan 
badiiy obraz nuqtai nazaridan tavsifi. 
Allegoriyadan farqli o‘laroq, simvolning 
ma’nosi uning obrazi strukturasi bilan uzviy bo‘lib, o‘z mazmunining cheksiz ko‘p 
ma’noliligi bilan ajralib turadi. 
Simvol
- 
moddiy narsalar va jarayonlaming belgi yoki obraz tarzida 
ifodalangan ideal mazmuni.
Simvolning mohiyatini formal mantiq doirasida aniq 
ta’riflash mumkin emas. U idrok etuvchi subektning faoliyatiga mo‘ljallangan 
serma’no tizimdir. Simvolik faoliyat inson ongiga xos. Nemis faylasufi - neokantchi 
Kassirer fikriga ko‘ra, «inson simvolik hayvondir»; til, mif, din, fan «simvolik 
shakllar» bo‘lib, ulaming vositasida inson o‘zini qurshagan muhitni tartibga soladi. 
Simvolning ma’nosi faqat odamlar muloqoti doirasida amalda mavjud bo‘ladi. U 
qancha serma’no bo‘lsa, shuncha boy mazmun kasb etadi. Simvol strukturasining 
o‘zi ayrim hodisa orqali dunyoning yaxlit obrazini tavsiflashga qaratilgandir. 
Shunday qilib, gumanitar bilish shunday o‘ziga xos xususiyatga egaki, 
subektiv dunyoni uning matnlar, belgilar va simvollar, xullas, til tarzida amal 
qiluvchi tashqi obektiv omillarini tahlil qilish orqaligina aniq bilish mumkin. Til ong 
va madaniyatning bevosita borlig‘i bo‘lib, ijtimoiy fanlar faqat undan kelib chiqishi 
mumkin. «Matn», «belgi», «ma’no», «simvol», «til» va «nutq» kabi tushunchalarsiz 
ijtimoiy- gumanitar bilim to‘g‘risida hatto so‘z yuritish ham mumkin emas. 

---

Biroq bunda ijtimoiy-madaniy hodisalami to‘la formallashtirish, shuningdek 
buni formal belgili tizimlaming qat’iy doirasiga sig‘dirish mumkin emasligini 
e’tiborga olish lozim. Bu holda simvol formal belgidan boyroq va teranroqdir, 
chunki ikki (va ko‘p) ma’nolilik, nomuayyanlik, noaniqlik va hatto sirlilikka yo‘l 
qo‘yadi. 
Dialog 
ijtimoiy bilishda (suhbat, so‘zlashuv) muhim rol o‘ynaydi. Ma’lumki, 
dialog qadim zamonlardayoq muammolami dialektika yordamida bayon etish uchun 
foydalaniluvchi adabiy shakl sifatida mashhur bo‘lgan (Suqrot va Platon uni oliy 
shakl darajasiga ko‘targan). Dialog haqida so‘z yuritganda Nikolay Kuzanskiy 
asarlarini, Galileyning «Dunyoning ikki bosh tizimi - Ptolemey va Kopemik 
tizimlari haqida dialog» asarini, dialog mazmunni yaratish usuli hisoblanuvchi 
Uyg‘onish davrining gumanistik madaniyatini va Gadameming «savol-javob 
metodi»ni esga olmaslik mumkin emas. 
Yunonchadan taijimada dialog ikki yoki bir necha shaxs o‘rtasidagi suhbat, 
ular o‘rtasidagi yozma tarzda qayd etilishi mumkin bo‘lgan og‘zaki muloqot shakli 
degan ma’noni anglatadi.