prozelitizm. Prozelitizm - bu
to‘g‘ridan-to‘g‘ri biron bir dinga ishongan fuqaroni majburan o‘z dinidan voz
kechtirish va o‘zga dinni qabul qilishga majbur qilishdan iborat.
Prozelitizm illatining ba’zi bir noxush natijalarini keltirish mumkin: bir
qancha vaqt islom dinida yurib, keyin xristian dinini qabul qilgan kishilar vafot
etganda, jasadlarini musulmon qarlariga qo‘yish muammo tug‘dirmoqda. Sababi,
mayitning musulmon ota-onalari o‘z farzandlarini xristian mozoriga dafn etishni
xohlamaydilar. Musulmonlar esa, xristian dini vakili jasadini o‘z musulmon
birodarlari yotgan joyga ular uchun haqorat deb biladilar. Natijada
kelishmovchiliklar kelib chiqadi.
Missionerlik qonun orqali ta’qib qilinib turiladi: O‘zbekiston Respublikasida
vijdon erkinligi qonunan kafolatlangan. Har bir fuqaro xohlagan diniga e’tiqod
qilishi mumkin. Davlat va diniy tashkilotlar bir-biridan ajratilgan. SHu bilan birga
diniy konfessiyalar o‘rtasidagi tinchlik, totuvlik va daxlsizlikni ta’minlash
maqsadida prozelitizm (bir diniy konfessiyadagi dindorlarni boshqasiga kiritishga
qatilgan xatti-harakatlar) va har qanday missionerlik faoliyati qonunan man
etilgan.
Ushbu qoidaning buzlishiga aybdor bo‘lgan shaxslar qonun oldida
javobgarlikka tortiladilar.(Jinoyat kodeksining 216(1), 216(2) moddalari)
Aholining, xususan soha mutaxassislarining, missionerlik xaqida ma’lumotga
ega bo‘lishlari ularning burch va vazifalari sanaladi. CHunki yurtboshimiz
ta’kidlaganidek: “Islom-bu ajdodlarimiz, ota-bobolarimiz dini. Uni tashqi ta’sir,
buzg‘unchi unsurlardan tozalash muqaddas burch sanaladi.”
Mustaqil respublikamizdagi ayrim oilalarning, xususan, yoshlarning ota-
bobalarimizning muqaddas islom dinidan voz kechib, xristian missionerlari domiga
ilinayotganini inobatga olsak, bu faoliyat tinch-totuv yashayotgan xalqimiz
o‘rtasiga solinayotgan rahna-adovat ekani kunday ravshan bo‘lib qoladi.
Missionerlik ta’siriga tushib qolmaslik uchun ham uni bilishimiz, u haqida
quyidagi ma’lumotlarga ega bo‘lishimiz lozim ekan.
Birinchidan, xushyor bo‘lishimiz, loqaydlikka berilmasligimiz kerak bo‘ladi,
chunki “Vatan”, “millat”, “imon-e’tiqod” bu muqaddas tushunchalardir. Uni hech
narsaga almashtirib bo‘lmaydi.
Ikkinchidan, har bir inson biror narsa haqida to‘g‘ri tushunchaga ega bo‘lishi
darkor. Hech kimning biror narsani, hatto dinni ham noto‘g‘ri, yanglish va bo‘yab
talqin qilishga xaqqi yo‘q va bo‘lmasligi kerak.
Mutaassiblik ( fanatizm – fransuzcha-«ibodat») muayyan g‘oyalarning to‘g‘ri
ekaniga qattiq ishonish, ularga mukkasidan berilish, «o‘zgalar» va «o‘zgacha»
qarash va g‘oyalarga murosasiz munosabatda bo‘lish, boshqa firqa va mazhablarni
butunlay rad etish.
Ekstremizm tushunchasi muayyan sharoitda, biron-bir g‘oya yoki tamoyilga
qat’iy ishonch va uni mutlaqlashtirish asosida shakllangan qoida va tartiblarni,
boshqa sharoit, holat, vaziyatni hisobga olmagan holda, ko‘r-ko‘rona qo‘llashga
urinishdir. Qisqa va lo‘nda qilib izohlaganda