AQRAR İSLAHAT
– 1)
iqtisadi islahatın
tərkib
hissəsidir,
onun
səmərəliliyinin
yüksəldilməsinə
yönəldilmiş
aqrar-sənaye
istehsalının
kompleks
şəkildə
yenidən
qurulmasıdır; 2) torpaq mülkiyyətçisinin və
torpaqdan istifadə sisteminin dəyişdirilməsi,
təkmilləşdirilməsi ilə əlaqədar həyata keçirilən
dövlət
tədbirləridir.
Aqrar
islahatların
aparılmasında əsas məqsəd xüsusi mülkiyyətə
olan münasibətin dəyişməsindən (torpağın və
istehsal vasitələrinin müəssisənin işçilərinin,
onların kollektivlərinin və ayrı-ayrı şəxslərin
mülkiyyətinə keçməsindən); mülkiyyətin xüsusi,
dövlət, bələdiyyə, şəxsi və digər formaları
əsasında çox quruluşlu aqrar iqtisadiyyatın
formalaşdırılmasından; bazar şəraitində istehsalın
d
aha səmərəli aparılmasına qabil olan iri, orta və
kiçik müəssisə və təsərrüfat sistemlərinin
yaradılmasından və bazar münasibətlərinə
keçməkdən; kəndin sosial məsələlərinin həll
edilməsi
və
istehsalın
hərtərəfli
intensivləşdirilməsi
üçün
təşkilati-iqtisadi,
maliyyə və hüquqi şərtlərin təşkilindən ibarətdir.
AQRAR-
SƏNAYE KOMPLEKSİ
– k
ənd
t
əsərrüfatı xammalından cəmiyyətin tələbatını
öd
əmək məqsədilə istehlak malları (ərzaq və
qeyri-
ərzaq) hazırlayan iqtisadiyyatın sahə və
altsah
ələrinin məcmusudur. Aqrar-sənaye
kompleksinin sah
ələri kənd təsərrüfatı
m
əhsullarının istehsalı, emalı və malın
istehlakçıya çatan son məhsula çevrilməsi
əməliyyatlarının ardıcıl yerinə yetirilməsini təmin
edir. Aqrar-s
ənaye kompleksinin müəssisə,
t
əşkilat və təsərrüfatlarının qarşılıqlı əlaqəsi,
kooperasiya v
ə aqrar-sənaye inteqrasiyası
prinsipl
əri ilə bazar şəraiti əsasında həyata
keçirilir. (Bu termind
ən SSRİ dövründə daha
geniş istifadə edilmişdir).
ALƏT
– v
əziyyətinin dəyişməsi məqsədilə əmək
al
ətlərinə təsir üçün nəzərdə tutulmuş texnoloji
l
əvazimatlardır. Alətlərin müəyyənləşdirilmiş
meyarlara cavab ver
ən (xidmət müddəti bir ildən
çox, m
əbləği müəyyən dəyərdən yüksək) hissəsi
əsas fondların tərkibinə, qalan hissəsi isə
azqiym
ətli və tez köhnələn alətlərə daxil edilir.
Avadanlıq vahidlərindən istifadənin kəmiyyəti
göst
əriciləri özündə mövcud ümumi və ya
qurulmuş avadanlıqların sayında faktiki işləyən
avadanlıqların payını əks etdirir. Mövcud
avadanlıqlara müəssisənin balansında olan bütün
avadanlıqlar, qurulmuşlara isə istismara verilmiş
avadanlıqlar aid edilir.
İstismar vaxtı üzrə alətlər aşağıdakı göstəriciləri
xarakteriz
ə edir: 1) hər bir avadanlığın gün
ərzində orta hesabla neçə növbə işlədiyini
göst
ərən, quraşdırılmış (işləyən) avadanlığın
növb
əlilik əmsalını. Dövr ərzində iş günlərinin
sayının müəyyən olunmuş (işləyən) avadanlıq
vahidinin orta sayının hasilinə bərabər olan
işlənmiş dəzgah-növbə sayının dəzgah-günlərin
maksimum mümkün olan sayına nisbəti ilə
hesablanır. Avadanlığın növbəli iş rejimindən
istifad
ə
göst
əricisi növbəlilik
əmsalının
mü
əssisənin növbəsi üçün müəyyən olunmuş sayı
il
ə müqayisə nəticəsində əldə edilir; 2) qurulmuş
avadanlığın faktiki iş vaxtının, onun istifadə edilə
bil
əcəyi vaxta olan nisbəti ilə müəyyənləşdirilən
ekstensiv yükl
ənmə əmsalı. Sonuncu vaxtın
t
əqvim fondu (saatların sayını təqvim dövrünə və
avadanlıq vahidinin orta sayına vurmaqla), yaxud
vaxtın rejim fondu (təqvim vaxtından fərqli
olaraq, qeyri-
iş günlərində və növbə fasilələrindən
k
ənar vaxtlar), yaxud da vaxtın plan fondu (planlı
t
əmir vaxtını çıxmaqla, vaxtın rejim fondu) ilə
xarakteriz
ə olunur. Plan fondunun tərkibinə
faktiki işlənmiş vaxt və boşdayanmalar daxil
edilir.
Avadanlığın boş dayanması tam günlük
(avadanlıq bütün günü işləməyib), tam növbəli
(avadanlıq işləyib, amma gün ərzində bütün
növb
ələrdə yox) və növbə daxili boşdayanmalara
(növb
ə çərçivəsində boşdayanmalar) bölünür.
21
Boşdayanmaların səbəbləri işçilərin, xammalın,
yanacağın, enerjinin çatışmaması, avadanlığın
nasazlığı və s. hesab edilir.
Avadanlığın orta faktiki gücünün maksimum
gücün
ə (güc dedikdə, vaxt vahidi ərzində istehsal
olunmuş məhsul başa düşülür) olan nisbəti ilə
mü
əyyən olunan güc üzrə alət intensiv yüklənmə
əmsalını əks etdirir. İntensiv yüklənmə əmsalı
avadanlığın texniki imkanlarından istifadə
d
ərəcəsini əks etdirir.
İşlənmiş məhsulun və ya yerinə yetirilmiş işlərin
faktiki h
əcmini maksimum mümkün olan həcmə
bölm
əklə, yaxud ekstensiv yüklənmə əmsalının
inteqral yükl
ənmə əmsalına vurmaqla hesablanan,
ad
ətən istifadənin səmərəliliyini artırmaq hesabına
istehsalın
həcminin
artma
ehtiyatını
mü
əyyənləşdirməyə imkan verən inteqral
yükl
ənmə əmsalı istismar müddəti üzrə və güc
üzr
ə alətin ümumiləşdirici xarakteristikasına
xidm
ət edir.
ALİ İXTİSAS TƏHSİLİNİN TƏHSİL
MÜƏSSİSƏLƏRİ
(ali t
əhsil müəssisələri) –
hüquqi şəxs statusuna malik olan və ali ixtisas
t
əhsilinin peşə təhsili proqramlarını həyata keçirən
mü
əssisələrdir. Ali təhsil almaq məqsədilə təhsil
verm
əni təhsil müəssisələrinin aşağıdakı növləri
h
əyata keçirir: akademiyalar, universitetlər,
institutlar, konservatoriyalar, kollecl
ər. Bu təhsil
mü
əssisələrinin filialları, fakültələri, kafedraları,
hazırlıq bölmələri, elmi-tədqiqat laboratoriyaları,
magistraturaları, doktoranturaları, peşə təhsilinin
t
əhsil bölmələri, təcrübə təsərrüfatları, təhsil
teatrl
arı və digər struktur bölmələri ola bilər.
ALİ
TƏHSİL
MÜƏSSİSƏLƏRİNİN
NÖVLƏRİ
–
universitet, akademiya v
ə
institutdan ibar
ətdir. Universitet – fəaliyyəti
fundamental elmi axtarışların keçilməsi yolu ilə
t
əhsil, elm və mədəniyyətin inkişafına və ali, ali
t
əhsildən sonra və əlavə təhsilin bütün
s
əviyyələrində təbii-elmlərin, humanitar elmlərin
v
ə elmin, texnikanın və mədəniyyətin sair
istiqam
ətlərinin geniş spektri üzrə öyrədilməsinə
yön
əldilmiş ali məktəb müəssisəsidir. Akademiya
–
f
əaliyyəti fundamental elmi axtarışların
keçilm
əsi yolu ilə təhsil, elm və mədəniyyətin
inkişafına və ali, ali təhsildən sonra və əlavə
t
əhsilin bütün səviyyələrində əsasən elm, texnika
v
ə mədəniyyət sahələrindən yalnız biri üzrə
öyr
ədilməsinə
yön
əldilmiş
ali
məktəb
mü
əssisəsidir. İnstitut – elm, texnika və
m
ədəniyyətin bir sıra istiqamətləri üzrə peşəkar
t
əhsil proqramlarını reallaşdıran və elmi
t
ədqiqatlar həyata keçirən müstəqil ali məktəb
mü
əssisəsidir və ya universitet və akademiyanın
bir hiss
əsidir (struktur bölməsidir).
AL
İ TƏHSİLİN DÖVLƏT TƏHSİL
STANDARTI
–
ali peşə təhsil strukturuna və ali
t
əhsil proqramına, onların həyata keçirilmə
şərtlərinə, təhsil alanların normativ yüklərinə və
onların maksimal həcminə olan ümumi tələbləri
özünd
ə birləşdirən sənədlər toplusudur.
A
Lİ TƏHSİLİN PİLLƏLƏRİ
– Az
ərbaycan
Respublikasında ali təhsil müəssisələrində
müt
əxəssislər və elmi-pedaqoji kadrlar hazırlığı
üç s
əviyyəlidir: bakalavriat (tibb təhsili istisna
olmaqla); magistratura (tibb t
əhsili istisna
olmaqla); doktorantura.
ALİ TƏHSİLİN ÜMUMİ QEYDİYYAT
ƏMSALI
– ali t
əhsil yaşında olan əhalinin ali
t
əhsil məktəblərində oxuyan tələbələrə olan
nisb
ətidir. Ali təhsil yaşında olan əhali
YUNESKO-nun tövsiy
ələrinə uyğun olaraq 17-20
yaş həddində olan əhali götürülür.
ALİ VƏ ORTA İXTİSAS TƏHSİL ALMA
FORMALARI
– ali v
ə orta ixtisas təhsilinin
t
əhsil
proqramları
müxtəlif formalarda
m
ənimsənilə bilər. Bu formalar müəllimlərin
t
əhsil alanlara keçdikləri mütləq dərslərin həcmi
il
ə fərqlənir: əyani, əyani-qiyabi (axşam), qiyabi,
eksternat formada.
ALICI BAZARI
- t
əklifin tələbi keçdiyi və
satıcının alıcı axtardığı, onun tələbatına yönəldiyi
(istiqam
ətləndiyi) vəziyyətdir.
ALICILARIN SİFARİŞİ ÜZRƏ PROQ-
RAM TƏMİNATI
–
alıcıların tələbatına
uyğunlaşdırılmış xüsusi proqram təminatıdır.
ALICIL
ARIN
TİPLƏRİ
ÜZRƏ
DÖVRİYYƏ
(yalnız topdansatış ticarət üçün)
– “T
əkrar satış məqsədi ilə əmtəələrin alınması
üzr
ə
ticar
ət fəaliyyətindən dövriyyə”
göst
əricisinin
alıcıların
tipləri üzrə
bölüşdürülməsidir. Təxmini qiymətləndirmək
mümkündür. İqtisadiyyata əmtəə axınında
topdansatış müəssisələrinin rolunu və yerini
mü
əyyənləşdirir.
Müxt
əlif tipli alıcıların bölgüsü yekuna nisbətən
faizl
ərlə ifadə oluna bilir.
ALICILARIN YAŞAYIŞ YERLƏRİNİN
YAXINLIĞINDA YERLƏŞƏN MAĞAZA
– kiçik v
ə ya orta ticarət sahəsi olan, əsasən
yaxınlıqda yerləşən məhəllələrdə və küçələrdə
yaşayan, mağazaya piyada gələn alıcılarla işləyən
mağazalardır. Belə mağazalar bir sıra əmtəələri,
22
h
ər şeydən əvvəl tez və hazırlıqsız düzəldilmiş
şeyləri təklif etməklə, gündəlik tələbatın
öd
ənilməsini təmin edir. Bir qayda olaraq,
qanunvericiliyin imkan verdiyi ölk
ələrdə bu
mağazalar alıcılar üçün gecəyarıyadək açıq olur.
ALICILIQ QABİLİYYƏTİ PARİTETİ
(AQP)
– 1) müxt
əlif ölkələrin pul vahidləri,
valyutaları arasında nisbətin eyni əmtəə və
xidm
ətlər arasındakı nisbətin eyni əmtəə və
xidm
ətlər səbəti əsasında hesablanan alıcılıq
qabiliyy
əti üzrə müəyyən edilməsidir. Yəni B
ölk
əsinin (bazis ölkəsi) 1 pul vahidinə və ya
ölk
ələr qrupunun 1 şərti (ümumi) valyuta vahidinə
alınması mümkün olan, əmtəə və xidmətlərin
standart d
əstinin A ölkəsindən alınması üçün
lazım olan pul vahidinin miqdarıdır. AQP-nin
köm
əyi ilə milli valyutadan müqayisəli valyutaya
çevrilmiş göstəricinin qiyməti “real həcmlər”
adını daşıyır. Valyuta kursu üzrə müqayisəli
valyutada hesablanmış milli valyuta göstəriciləri
v
ə beynəlxalq müqayisə üçün qiymətlər “nominal
h
əcmlər” adlanır. Əgər qiymət indeksi dinamikası
vaxta gör
ə bir ölkənin valyutasının alıcılıq
qabiliyy
ətindəki dəyişməni ölçürsə, onda AQP
m
əkanda müxtəlif ölkələrin valyutalarının alıcılıq
qabiliyy
ətindəki müxtəlifliyi ölçür. Bununla
yanaşı, AQP-nin bir sıra xüsusiyyətləri
mövcuddur: 1) milli iqtisadiyyatın miqyası üzrə
müxt
əlif olan ölkələr müqayisə oluna bilər; 2)
müqayis
ə bazis ili müddətində həyata keçirilir.
Hazırda makroiqtisadi göstəricilərin beynəlxalq
müqayis
əsinin həyata keçirilməsi üçün qiymətlər
üzr
ə AQP hesablanan təmsilçi malların “səbət”i
əsasında indeks metodundan istifadə edilir.
T
əmsilçi malların siyahısına ÜDM-in son
istehlakını təşkil edən (ev təsərrüfatlarının
i
stehlakı, investisiya malları (maşın və
avadanlıqlar), tikinti işləri) mal və xidmətlərin
m
əcmusundan seçilmiş mallar, xidmətlər, şərti
obyektl
ər aiddir. “Səbət”ə təmsilçi mal və
xidm
ətlərin seçilməsi AQP-nin və “real
h
əcmlərin” düzgün hesablamalarının alınması
üçün beyn
əlxalq müqayisələrin aparılmasında
əsas problemlərdən biri hesab edilir.
Alıcılıq qabiliyyəti pariteti müəyyən əmtəə qrupu
üzr
ə hesablandıqda fərdi, bütün ümumi daxili
m
əhsul üzrə hesablandıqda isə ümumi olur.
Valyutaların alıcılıq qabiliyyətinin paritetləri
insan inkişafı indeksinin hesablanmasında əsas
vasit
ələrdən biridir.
ALICININ QİYMƏTİ
– (I) -
alınma
m
əntəqəsində əmtəə vahidinə görə alıcının
öd
ədiyi qiymətdir. O, alıcı tərəfindən ödənilən
istehsalçının qiyməti üstə gəlinsin ticarət və
n
əqliyyat əlavələrinə bərabərdir.
(II) -
alış anında alıcının qiyməti – alıcının
m
əhsula görə faktiki ödədiyi qiymətdir. Bura,
subsidiyalar çıxılmaqla (ƏDV kimi vergilər
istisna olmaqla), ayrıca olaraq tələb olunan vaxtda
v
ə yerə çatdırılması üçün alıcılar tərəfindən
öd
ənilən istənilən nəqliyyat xərcləri daxil
olmaqla; geniş çeşidlənməmiş partiya və ya
mövsümi olmayan mallara gör
ə endirimlər
(standart qiym
ətləri ilə müqayisədə) çıxıldıqdan
sonra; kreditin t
əqdim edilməsi şərtlərindən irəli
g
ələn xidmətlərə görə faiz və ya ödəmələr istisna
olmaqla; alış zamanı razılaşdırılmış vaxta
öd
əmədən imtina edilməsi nəticəsində yaranan
ist
ənilən əlavə xərclər istisna olmaqla, bütün
vergil
ər daxildir.
ALINDIĞI VƏZİYYƏTDƏ TƏKRAR
SATILMAQ ÜÇÜN ALINMIŞ ƏMTƏƏ-
LƏRİN EHTİYATLARININ DƏYİŞMƏSİ
–
əlavə dəyər vergisiz, alıcıların qiymətləri ilə
qiym
ətləndirilir. Bu göstərici yenidən satılmaq
üçün alınmış məhsulların dəyərini ölçür və təkrar
satış üçün əldə olunmuş malların ehtiyatları ilə,
ehtiyatlardan
götürülmüş
belə
m
əhsullar
arasındakı fərqi əks etdirir.
Ehtiyatların bu kateqoriyasına yalnız alındığı
v
əziyyətdə təkrar satılmaq məqsədilə alınmış mal
v
ə xidmətlər daxildir. Üçüncü tərəfə komisyon
əsaslarda təkrar satılan mal və xidmətlər bu
kateqoriyaya daxil edilmirl
ər.
T
əkrar satılmaq üçün alınmış və müəssisə
t
ərəfindən xidmət sferasının ehtiyatlarına
yön
əldilmiş
məhsullara mal (mühəndis
sövd
ələşmələri “açar altı” həyata keçirildikdə,
s
ənaye avadanlıqları və ya daşınmaz əmlakla
əməliyyatlar zamanı binalar və s.) və xidmətlər
(reklam üçün yerl
ər, nəqliyyat, verilən yerlər və
s.) daxil edil
ə bilər.
Bu göst
ərici (müsbət və ya mənfi kəmiyyətlə)
qalıqların
və
istehsalın
həcmini
mü
əyyənləşdirməyə imkan verir.
ALINDIĞI VƏZİYYƏTDƏ YENİDƏN
SATILMAQ ÜÇÜN ALINMIŞ MAL VƏ
XİDMƏTLƏR
- emal edilm
ədən üçüncü tərəfə
satılmaq üçün alınmadır. Onlara həmçinin
dövriyy
əsi təkcə xidmətlərin göstərilməsi üzrə
(
əmlakla əməliyyatlar halındakı kimi) agentlik
yığımlarından (qonorar) ibarət olmayan, eyni
zamanda xidm
ətin göstərilməsi üzrə əməliyyatlara
daxil olan, m
əsələn, nəqliyyat agentliklərindən
n
əqliyyat xidmətlərinin alınması kimi, şirkətlər
t
ərəfindən yerinə yetirilən faktiki həcmlərlə
toplanan xidm
ətlərin alınması da daxil edilir.
Komisyon
əsasda üçüncü tərəfə satılan mal və
xidm
ətlərin dəyəri istisna edilir. Belə ki,
komisyon alan agent t
ərəfindən bu mallar alınıb
23
satılmır, bu da agentin alıcı ilə satıcı arasında
vasit
əçi olması ilə əlaqədardır.
Alındığı vəziyyətdə yenidən satılması üçün alınan
xidm
ətlərə, digər təşkilatlarla bağlanmış müqavilə
üzr
ə işlər və sifarişi birinci almış təşkilata edilən
öd
əmələr də daxil edilir. Məsələn, bu, ixtisas üzrə
h
əmkara verilən iş ola bilər.
Alındığı vəziyyətdə yenidən satılması üçün alınan
mal v
ə xidmətlərdən dəyər ifadəsində istehsalın
h
əcminin müəyyən edilməsində istifadə olunur.
Bu, sah
ə sektorları və istehsal vahidləri arasında
müqayis
ənin aparılması üçün daha faydalı
d
əyişəndir.
ALINIB-SATILMAQ ÜÇÜN MALLAR
–
sonradan emal edilm
ədən (alıcı üçün cəlbedici
hala g
ətirilməsi istisna olmaqla), alınıb-satılmaq
m
əqsədilə müəssisələr (məsələn, topdan və
p
ərakəndə satış ticarət müəssisələri) tərəfindən
alınan mallardır.
ALINMA DƏYƏRİ
–
əmtəənin alınma dəyəri
aşağıdakı elementlərin toplanması ilə müəyyən
edilir:
-
razılaşdırılmış alış qiyməti, yəni ticarət
əməliyyatının baş verdiyi tarixə, tərəflər arasında
müqavil
ə tərtib edildiyi zaman müəyyən edilmiş,
pul ifad
əsində olan ümumi məbləğdir;
-
qaytarılmayan vergilər və transfer ödəmələri;
-
əlavə xərclər, yəni əmtəənin alınmasına birbaşa
v
ə ya dolayı yolla aid olan və komisyon haqqı və
yaxud saxlanma x
ərcləri (məsələn, nəqliyyat
x
ərcləri, avadanlıqların quraşdırılması və montajı
x
ərcləri,
komisyon
haqqı
və
dig
ər
mükafatlandırma növləri) daxil olan xərclər.
ALINMA VƏ ÖDƏMƏLƏRƏ AİD OLAN
FAİZLƏR
– bu termin
ə bank fəaliyyəti
n
əticəsində meydana çıxan bütün mənfəət və
z
ərərlər, o cümlədən aşağıdakılar daxil edilir:
-
mühasibat balansının “Aktivlər” maddəsinin 1-
5-ci b
əndlərində qeyd edilən aktivlərin
dövriyy
əsindən əldə edilən bütün gəlirlər. Bu
g
əlirlərə, eyni zamanda faizlərin ödənilməsi
müdd
əti üzrə ödənilən məbləğdən kiçik məbləğ
üzr
ə əldə edilən aktivlərin faiz dərəcələri ilə
faizl
ərin ödənilmə müddətinin yetişməsi üzrə
öd
əmələrə aid olan məbləğdən yuxarı məbləğ
t
ərtib edən müqavilə üzrə borcların faiz dərəcələri
a
rasındakı fərqlər nəticəsində əldə olunan gəlirlər
d
ə daxil edilməlidir;
- “Passivl
ər” maddəsinin 1, 2, 3 və 8-ci
bölm
ələrində qeyd edilən öhdəliklər üzrə
hesablanan x
ərclər. Belə xərclərə ödəmə müddəti
üzr
ə ödənilən məbləğdən yuxarı məbləğ üzrə əldə
edil
ən aktivlər üzrə sığorta ödəmələri ilə ödəmə
müdd
əti üzrə ödənilən məbləğdən aşağı məbləğ
t
əşkil edən müqavilə üzrə passivlər üzrə sığorta
öd
əmələri arasındakı fərqlər nəticəsində həyata
keçiril
ən ödəmələr də daxil edilməlidir.
- müqavil
ənin qüvvədə olduğu faktiki müddət
ərzində müddətli müqavilələrlə sığortalamalarla
əlaqədar gəlir və xərclər;
- t
ələblərin və öhdəliklərin vaxtı və məbləğindən
asılı olaraq hesablanan və faizlərə uyğun yığım və
komisyon haqları.
ALINMAYA VƏ ÖDƏNMƏYƏ AİD
OLAN KOMİSYON HAQQI
–
alınmaya və
öd
ənməyə aid olan faizlərlə ziddiyyətdən qaçmaq
üçün alınan komisyon haqlara üçüncü tərəfə
göst
ərilən bütün xidmətlərdən gələn gəlirlər daxil
edilm
əlidir, ödənməyə aid olan komisyon haqlara
is
ə üçüncü tərəfin göstərdiyi bütün xidmətlərə
ç
əkilən xərclər daxil olmalıdır, o cümlədən:
-
dig
ər kreditorların adından kreditləri
idar
əetməyə və üçüncü tərəf adından qiymətli
kağızlarla əməliyyatlara zəmanətə görə komisyon
haqları;
- t
ədiyyə əməliyyatlarından komisyon haqları və
x
ərclər və digər gəlirlər, hesabların idarə
edilm
əsindən xərclər və qiymətli kağızların
saxlanılmasına və idarə edilməsinə görə komisyon
haqları;
- xarici valyutalarla
əməliyyatlara və üçüncü tərəf
adından qiymətli metalların, sikkələrin alınması
v
ə satışından olan komisyon haqları;
-
əmanət və sığorta müqavilələri və kreditləri ilə
bağlı broker xidmətlərinə görə alınan komisyon
haqları.
Dostları ilə paylaş: |