248
249
umman adam, çil to:ğ, qəfləqətir köç, xam yer (S.),
daş əv, yamaş
yer, şirin bulamac, kərə qoyun, liləmar su, ları xoruz (Nax.) və s.
Dialektlərdə birinci növ təyini söz birləşmələrində tərəflərin
yerdəyişməsinə də rast gəlinir; məs.:
Kişi biçara hansına- bi-
rinə çassın; -Yunus yazıx öy üzü görmüyü, həmməşə Qarasov-
dadı (Ş.);-
Nənəm irəhmətdix` bizim üsdümüzdə çox əziyət çəkif
(Qub.);-
Uşağ yazıx bilmeydi, neyləsin (Dər.);-
Ziba qonşi məni
çəpərüsdə çağırdi (L.) və s.
Bəzi şivələrdə birinci növ söz birləşmələrinin ikinci tərəfi
mənsubiyyət şəkilçisi qəbul edir. Belə birləşmələrin birinci tərəfi
o, bu, həmən, hər əvəzlikləri, miqdar və sıra sayları, ikinci tərəfi
həftə, ay, il, gecə, saat və s. sözlərlə ifadə olunur; məs.:
Hər ax-
şamı bizə dəyməsə, halımızdan xabar almasa irahat olmaz;-
O ili
bizdə yaxşı məhsul omadı (Qub.);-
Bu dəfəsi qız öyi ça:rır qonax
(Bs.);-
Neçə kərəsi qo:dular, genə gəlib gördülər ceyran yerindədi
(Sab.);
O güni sə:rə kimi yatmadım (Yar);-
Həmin gecəsi orda
qalduğ (Cəl.) və s.
Dostları ilə paylaş: