II. 16. L.Blumfild və onun “Dil” əsəri haqqında
Amerikan dilçiliyinin onurğa sümüyünü təşkil edən
L.Blumfild (1887-1949) ilk linqvistik ideyalarını “A set of
postulates for the sience of language” (Dil elmi üçün postulatlar
şəbəkəsi) başlığı altında 1926-cı ildə “Language” ("Dil") jurnalında
çap etdirmişdir. Artıq bu məqaləsində L.Blumfild dili insan
davranışının bir hissəsi kimi götütrürdü. Bu məqalədə L.Blumfild
dilin formal təhlili prinsiplərini və onun metodikasını formal
kriteriyalar əsasında işləyib hazırlamağa başlamışdı. Həmin
ideyalarını L.Blumfild əslində 1914-cü ildə yazdığı “Dillərin
öyrənilməsinə giriş” kitabında irəli sürmüş, sonradan isə onları
özünün 1933-cü ildə çap olunan “Dil” əsərində daha əhatəli şəkildə
əsaslandırmağa nail olmuşdu. L.Blumfild bu nəticələrə gəlmək üçün
nəinki germanistikanı, hind-Avropa dilçiliyini, həm də Amerika
aborigenlərinin-hindilərin dillərini dərindən öyrənmişdi. Onun
nəzəri konsepsiyasının əsasında biheyviorizm durur. Bunu müəllif
özü və onun linqvistik yaradıcıığını araşdıran alimlər də dəfələrlə
qeyd etmişlər. Dünya dilçiliyində L.Blumfild həm də mexanizmin
və fizikalizmin tərəfdarı kimi tanınır. Onun nəzəri görüşləri, təhlil
prinsipləri və metodikası XX əsrdə funksionalizm, qlossematika
kimi cərəyanlarla yanaşı deskriptivizmin əsaslarını qoymuşdur.
L.Blumfildin Yel universitetindən olan şagirdlərinə və ardıcıllarına
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
262
(B.Blox, C. Treycer, Z.Hərris- 1909-1992), həm də öz mövqeyinə
görə bir qədər ondan aralı dayanan dilçilərə (K.Payk, Y.Nayda və
s.) güclü təsiri olmuşdur. E.Hauqen (1906-1984) qeyd edir ki,
Blumfildin əsərlərinin dilçilik sahəsində çalışan bütöv bir nəslin
yetişməsində böyük əməyi olub
*
. Başqa sözlə desək, dilçilikdə
paradiqm dəyişikliyi baş verirdi. Bunu həm də Avropadakı dilçilik
məktəbləri xüsusi qeyd edirdilər. İ.A.Boduen de Kurtenenin, F.de
Sössürün ideyalarının çiçəkləndiyi Peterburq, Moskva, Praqa və
Danimarka dilçilik məktəblərinin o dövrkü fəaliyyəti bir daha təsdiq
edir. Bütün bunlar bir daha onu təsdiq etməyə əsas verir ki, L.Blum-
fild o zamankı dilçilik elminin tərkib hissəsi kimi götürülməlidir.
Mahiyyət etibarı ilə L.Blumfildin dil nəzriyyəsi fizikalizm və
materialist fəlsəfəsinə əsaslanır. L.Blumfildin “Dil” kitabının rusca
tərcməsinə “Ön söz” yazmış M.M.Quxman onun dil nəzəriyyəsini
belə səciyyələndirir: “Dilin bütün səciyyələri Blumfilddə
biheyviorizm mövqeyindən verilir: müq.et: dilin insan fəaliyyətinin,
davranışının xüsusi forması kimi müəyyənləşməsi; dilin kommu-
nikativ funksiyasının stimul və reaksiya həlqəsinə bağlanması,
danışıq fəaliyyətinin sosial təbiətinin isə bioloji proseslərlə eyni
səviyyəli proseslərə bağlılığı”
†
.
Ünsiyyəti bioloji akt kimi götürən L.Blumfild insanın bütün
başqa sahələrdə olduğu kimi ətraf mühitə uyğunlaşması və ona
xarici stimul kimi yanaşır. Ünsiyyət Blumfild üçün insanın bioloji
tələbatının ödənilməsidir. Bununla da dil və təfəkkürlə bağlı bütün
problemlər həll olunmuş kimi görünür. Bu da onun Karnapın
məntiqi pozitivizminə bağlı olduğunu göstərir. Elə bu yöndən də
L.Blumfild mentalizmi tənqid atəşinə tutur. Onun linqvistik modeli
belədir: danışan-söyləm – dinləyən. Məhz bu üçbucaq dilin
təhlilində real obyektiv varlıq kimi çıxış edir. Buradan da onun dilə
verdiyi tərif aydın olur: “dil müəyyən dil qrupunda işlənən
*
Хауген Э. Направления в современном язы
k
ознании. «Новое в лингви-
сти
k
е», вып. 1, М, 1960, стр. 245.
†
Гухман М. М. Предисловие
k
русс
k
ому переводу
k
ниги Л.Блумфильда
«Язы
k
». М., 1965, стр. 10.
ЫI HİSSƏ
263
söyləmlərin məcmusudur”. Yalnız müşahidədən alınan faktların
ümumiləşməsi və şərhi dilçinin əsas vəzifəsini təşkil edir. Buradan
belə nəticə çıxır ki, istənilən abstraksiya, sistem xarakterli
ümumiləşmə dilçinin işi deyildir. Biheyviorizmin canı budur, ona
görə də bu konsepsiya struktur dilçiliyin məhək daşının əleyhinədir.
L.Blumfilddə sintaqmatik aspekt həlledicidir, onda paradiqmatikaya
yer yoxdur.
Blumfildə görə, təsvir və təsnif, yəni taksonomik yanaşma
dilçiliyin əsas vəzifəsidir. Bu da amerikan deskriptivizminin ana
xəttini təşkil edir. Bu yanaşmada təhlil metodikası ön plana keçir,
yəni deskriptiv texnika əsas götürülür. Onu ciddi metodikanın
olması narahat edir, ona görə ziddiyyətsiz təsvir modeli hazırlamaq
əsasdır. Deməli, L.Blumfild və onun ardıcılları üçün formal təhlilin
və təsvirin operasional üsullarının işlənib hazırlanması önəmlidir.
Onun təhlil
mərhələləri bunlardır: danışıq aktı; operasional üsullar
sistemi və əldə olunan quraşdırılmış dil modeli.
L.Blumfild mənanın dilçilikdə yeri olmadığını xüsusi vurğu-
layır. O, mənanın yuxarıda göstərdiyimiz üçbucağa sığmadığını
qeyd edərək yazır ki, "məna danışanın situasiyasıdır -danışıqdır və
dinləyənin reaksiyasıdır. Hər dil formasının mənası danışanın hər
aləmini bilmək deməkdir“. L.Blumfild anlam, məna və məzmun
arasındakı fərqləri araşdırmağa çalışmayıb. Onun əsas məqsədi hər
bir dil formasının ətraflı təhlilini verməkdən ibarət olub. Məsələn,
morfemin bütün formaları-allomorfları onun “Dil”ində özünə yer
tapdığı halda, onların mənasından söz açılmır. Düzdür o, tam
şəkildə mənanı inkar etməsə də, ancaq onun formal təhlil üçün
nümayiş etdirdiyi metodikanı mənanın açılışında görmək olmur.
Ancaq fonoloji təhildə, səslərin fonematikliyini müəyyənləş-
dirməkdə L.Blumfild bütün deskriptivistlərdə olduğu kimi
mənafərqləndirmədən çıxış edir. Minimal cütlər vasitəsilə aşkar
edilən fonematiklik məhz semantik qarşılaşmaların nəticələri kimi
götürülür. Danışıq səslərinin mənadan kənar müəyyənləşməsini
L.Blumfild sırf abstraksiya sayır. Onun məşhur ifadəsi var: “mənası
olan fonetik forma dil formasıdır”. Başqa bir yerdə isə o israr edir
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
264
ki, dil fomasının mənasının nəzərə alınması elmi təhlildən
uzaqlaşmaq, struktur və funksional prinsipləri pozmaq deməkdir.
Düzdür, o müəyyən qrammatik klasların müəyyənləşməsində,
məsələn, hərəkətin icraçısını bildirən sözlərin müəyyənləşməsində
mənadan istifadə edir. Ancaq Blumfilddə mənaca təhlilin sistemi
verilməyib.
L.Blumfilddə əsas təhlil obyekti kimi morfemlər, onların
düzüm qaydaları, müxtəlif təzahür variantları çıxış edir. Onlar da
bir-birinin ardınca düzülərək söyləmi-danışıq aktı parçasını
yaradırlar. Söz isə faktiki olaraq təhlil obyektindən kənarlaşdırılır.
L.Blumfilddə söyləmin üzvlənməsində morfem əsas vahid kimi
çıxış etsə də, o, bilavasitə tərkiblərin (immadente constituents) son
elementi olur. Yəni mənası olduğu üçün morfem son element kimi
çıxış edir. Mənasız elementlər isə fonemlərdir ki, onlar da mənaları
fərqləndirməyə xidmət edirlər. Söyləm və ya cümlə müəyyən
ardıcıllıqla düzülmüş morfemlərdən ibarətdir. Blumfildin "Dil"
əsərində morfem anlayışı o qədər geniş mənada başa düşülür ki,
hətta vurğu, intonasiya və fasilə də morfem kimi dəyərləndirilir.
L.Blumfild sərbəst və bağlı (asılı) morfemlərdən danışaraq göstərir
ki, morfemlər söyləmin mürəkkəb tərkiblərə və birləşmələrə
bölünməsini təmin edir. Ancaq bu da linqvistik üzvlənməni tam
təmin edə bilmir. Məsələn, /John ran/ (Con qaçdı) söyləmi və
/blackberry / (qarağat) kimi mürəkkəb söz eyni klasa daxil edilir.
Həm cümlə, həm də mürəkkəb söz morfem ardıcıllığı kimi
götürüldükdə hər ikisi söz kimi eyniləşdirilmiş olur. Deməli,
L.Blumfilddə söz morfemin peykinə çevilir ki, bu da lazımi
nəticələri vermir. Yuxarıda verdiyimiz misalları təhlil edərkən
tamam başqa kriteriyalardan istifadə olunmalıdır. Cümlənin və
sözün morfem tərkibinə görə üzvlənməsi eyni nəticəni verə bilməz.
Məlumdur ki, cümlədə mübtəda və xəbər qütbləri uzlaşma əsasında
formalaşır. Cümlədə həm də xəbərlik və modallıq əlaqələri
mövcuddur. Sözdə isə morfemlərin ardıcıllığı və mövqeyi mühüm
əhəmiyyət kəsb edir. Sintaktik səviyyəni tam mənada morfem
ЫI HİSSƏ
265
səviyyəsindən asılı götürmək olmaz. L.Blumfildin konsepsyasında
bu incəliklər nəzərə alınmır.
Bütün bunlara baxmayaraq L.Blumfild statik vəziyyətdə
danışıq aktının sinxron təhlilini verməklə ənənəvi dilçilikdən fərqli
yanşma nümayş etdirmiş, ona görə də onu bu sahənin ilk qaranquşu
adlandırmaq olar.
Qeyd edək ki, Azərbaycan dilçiliyi deskriptivizmin nümayən-
dələrinin yaradıcılığı ilə indiyə qədər onların əsərlərilə ingilis dilidə
(çox az miqdarda) və rus dilindəki tərcümələrlə tanış olurdular. Biz
ilk dəfə olaraq həmin cərəyanın banisi L.Blumfildin “Dil” əsərini
ingiliscədən Azərbaycan dilinə tərcümə etməyi qərara aldıq. Əsəri
Azərbaycan dilinə dosent V.Ərəbov və filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru dosent Q.Heybətov tərcümə etmişlər. Əsəri filologiya üzrə
fəlsəfə doktoru dosent F. Əhmədov redaktə etmiş, filologiya üzrə
fəlsəfə doktoru L.Qurbanova orijinalla tutuşdurmuşdur. Biz tam
məsuliyyətlə başa düşürük ki, L.Blumfild kimi bir nəhəngin
fundamental əsərini Azərbaycan dilinə tərcümə etmək asan məsələ
deyildir. Ancaq elmin bugünkü səviyyəsindən yanaşanda dünya
dilçiliyinin incilərini Azərbaycan oxucularının öz dilində oxuyub
başa düşməsi üçün ilk təcrübə olaraq addım atılmalıdır. Biz də bu
yükün altına girdik və ümid edirik ki, dilçi alimlərimiz L.Blumfildin
“Dil” əsərini oxuyub öyrənəcək və ondan öz elmi tədqiqatlarında
yararlana biləcəlklər.
Kitabın tərcüməsində bir sıra terminləri tərcüməçilərlə birgə
müzakirə edib məqbul saydığımız variantı qəbul etmişik. Məsələn,
“immadeate constituent” birləşməsini “tərkiblər” və ya “bilavasitə
tərkiblər”, “phrase”i “söyləm”, “feature”-ni “əlamət” və s. kimi
tərcümə etməyi qərara almışıq. Bəzi hallarda təsviri üsuldan və ya
tərcümənin qarşısında ingilis variantını vermişik.
Kitabın sonunda ad göstəriciləri və özək sözlər ondan
səmərəli istifadəni təmin etməyə yönəlib.
Bu kitabda gedən nöqsanları görüb redaksiyaya göndərən hər
bir oxucuya əvvəlcədən minnətdarlığımızı bildiririk.
www.veyselli.com
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
266
II. 17. Müsahibələr
Bugünkü müsahibimiz filologiya elmləri doktoru,
Almaniya Germanistlər Birliyinin üzvü, professor Fəxrəddin
Yadigar oğlu Veysəllidir.
Müxbir: Fəxrəddin müəllim, Sizi təbrik edirik. Axırıncı
görüşümüzdən sonra elmi yaradıcılığınızda xeyli yenilik olub.
Almaniyada Ümumdünya alman dili müəllimlərinin XV
qurultayındakı məruzənizin mətni qurultayın materiallarında nəfis
şəkildə çapdan çıxıb. Türkiyədə Füzulu simpoziumundakı
məruzənizin mətni də o simpoziumda edilən digər məruzələrin
arasında yer alıb. Hələ mən bu ilin avqust ayında Polşada
Ümumdünya Germanistlərinin Qurultayındakı məruzənizi demirəm.
Maşallah, yorulmayasınız. Maraqlıdır, bu qədər vaxtı necə
tapırsınız?
Fəxrəddin m.: Təşəkkür edirəm. Çox diqqətlisiniz. Bu da
yəqin ki, peşə fəaliyyətinizlə bağlıdır. Hər şeylə maraqlanmaq, hər
şeyi öyrənmək jurnalist peşəsinin spesifik xüsusiyyətidir, deyilmi?
Amma bu hələ hamısı deyil. 2012-ci ildə mənim iki kitabım çapdan
şıxıb. Respublikamızda keçirilən iki Beynəlxalq Konfransda da elmi
məruzələrlə çıxış etmişəm. Məsələ heç bunda da deyil. Elmdə
kəmiyyət keyfiyyətə keçəndə yeni mərhələ başlayır. Bəzən bizdə
kəmiyyət arxasında gizlənib alimin böyüklüyünü göstərmək
istəyirlər. Məsələn, deyirlər filankəsin filan qədər əsəri çıxıb. Nə
olsun? Maddi imkanı var, yazdırıb çap etdirib. Bunun elmə dəxli
yoxdur. Əsas alimin hansı nəzəri problemin həllini tapması və irəli
sürdüyü ideya və fikirlərin həyata tətbiqidir. Fikrimcə, hər bir
alimin ildə ən azı bir Benəlxalq simpoziuma, foruma və ya
konfransa qatılması normal sayılmalıdır. Fikir verin, bu ilin
avqustunda və sentyabrında məni iki böyük Beynəlxalq elmi
konfransa dəvət etmişdilər. Dəvətamələri göstərə də bilərəm.
Konfransların təşkilatçıları seçim etmişdilər, mənim məruzəmi
ЫI HİSSƏ
267
proqrama daxil etmişdilər. Lakin maddi imkanım olmadığından
imtina etməli oldum.
Müxbir: Fəxrəddin müəllim, oxucularımız üçün maraqlı olar.
Siz o konfranslara necə qatılırsınız? Dəvətnaməni necə əldə
edirsiniz?
Fəxrəddin m.: Mən yalnız internet vasitəsilə axtarıb tapıram,
konfransların mövzusu ilə tanış oluram, sonra müəyyən bölmə üzrə
məruzə hazırlayıb göndərirəm. Bundan sonra seçim edilir və dəvət
gəlir. Məsələn, Ümumdünya alman dili müəlimlərinin qurultayına
göndərdiyim məruzə “Prosodiya səviyyəsində kontrastlar”, Polşaya
göndərdiyim məruzə isə “Müxtəlif dillərdə morfem səviyyəsində
kontrastlar” adlanırdı. Özü də bu kontrastları həmişə Azərbaycan
dililə müqayisədə araşdırıram. Məsələn, Almaniyadakı məruzəmdə
əsas etibarı ilə fonologiyada qəbul olunmuş tədqiqat metodunun
Azərbaycan dilinin matereialına tətbiqinin yaxşı nəticə verə
bilməyəcəyini sübut edib yeni bir nəzəriyyənin işlənib
hazırlanmasının vacibliyini vurğulayaraq dilimizin fonoloji təhlilini
ikizirvəlilik nəzəriyyəsi işığında aparılmasının səmərəli olduğunu
göstərdim.
Müxbir: Siz ötən dəfəki müsahibənizdə bu barədə geniş
danışmışdınız. Bəs Füzuli ilə bağlı simpoziumda böyük şairimizin
yaradıcılığına hansı yönümdən yanaşmısınız?
- Bilirsinz, bizim araşdırmalarda sözçülük baş alıb gedir. Mən
böyük Füzulinin bircə qəzəlinin daxili quruluşunun fonotaktik və
arxitektonik özəlliklərini açıb göstərməyə çalışmışam. Füzuli daxili
harmoniyanı sait-samit düzümü, bir də prosodik-ritmik strukturlarda
elə verib ki, adam şairin bu istedadına heyran qalmaya bilmir. O,
eyni keyfiyyətli saitlərin misrada bir-birini izləməsi və onlardan
həmahəng bir seçim etməklə poeziyamızın sirlərini məharətlə açıb
göstərə bilmişdir. Bunu görməyə kömək edən mənim dar
ixtisasımdır ki, bunun da adı fonologiyadır. Fonologiya səslərin
funksionallığını öyrənən elmdir.
Müxbir: Siz ötən il M.Şəfi haqqında maraqlı bir əsər
yazmısınız. Eyni zamanda son dərəcə maraqlı “Semiotika” adlı
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
268
kitabı da oxucuların ixtiyarına vermisiniz. Bunlar tamam başqa-
başqa sahələrdir axı.
Fəxrəddin m.: Düz buyurursunuz. Məlumdur ki, M.Şəfi və
F.fon Bodenştedt əlaqələri tam öyrənilməyb. Ən azı alman F.fon
Bodenştedtin arxivindən bizim hələ də xəbərimiz yoxdur. Mənim
bu iki böyük şəxsiyyətin dostluq və yaradıcılıq əlaqələrinə həsr
olunan kitabım əsasən bizə gəlib çatmayan alman mənbələrindən
çıxış edir. Mən Humboldt universitetində oxuyarkən Almaniyanın
kitabxanalarından topladığım mənbələrə əsasən üç mühüm nəticəyə
gəlmişəm.
1. F.fon Bodenştedt oğru olmayıb;
2. F.fon Bodenştedt öz ölkəsində geniş nüfuza malik şair
olmayıb;
3. Avropada M.Şəfi haqqında fikir dolaşıqlığının
yaranmasında əsas günahkar erməni kökənli birisi olub. Mən bu
fikirləri öz kitabımda sübut etməyə nail olmuşam.
O ki qaldı semiotikaya, deməliyəm ki, bütövlükdə işarələr
haqqında olan bu elm sahəsi son illərdə çoxşaxəli fikirlər və
mülahizələrlə çox zəngindir. Müasir dilçilikdə semiotikanın geniş
vüsət almasına R.Yakobson, T.Sebeok, U.Eko, A.Qraimas və rus
dilçiliyində Y.Maslov, Y.Stepanov, N.B.Meçkovskaya, Y.Seyqal və
s. kimi alimlər güclü təkan vermişlər. Onu da qeyd edək ki, ilk
semiotik araşdırmalara İbn Sina və N.Tusinin əsərlərində rast
gəlirik. Lakin bu məsələ o qədər də dərindən öyrənilməyib.
İndi biokommunikasiyadan tutmuş canlı insan dilinə qədər hər
yerdə semiotik baza axtarılır. Dil də xüsusi semiotik işarə sistemi
olmaqla bərabər digər semiotik sistemlərlə oxşar cəhətlərə malikdir.
Bu, hər şeydən öncə, dilin də başqa semiotik sistemlərdə olduğu
kimi, əsas funksiyalarından birinin məlumatın törəməsi,
saxlanılması və ötürülməsi funksiyasını yerinə yetirə bilməsilə izah
oluna bilər. Ancaq başqa semiotik sistemlərdən fərqli olaraq dilin ən
başlıca fərqləndirici cəhəti onun maddi tərəfinin səslərdən ibarət
olmasıdır. Dil səsləri deyilməli, tələffüz edilməli və eşidilməlidir.
Musiqinin də maddi tərəfi var, bu mənada o, dilə oxşayır. Ancaq
ЫI HİSSƏ
269
musiqidə melodik substansiya diskret elementlərin ardıcıllığı deyil,
sürüşkən şəkildə bir-birini izləməsidir. Musiqidə ayrı-ayrı tonları
göstərməyə və bütöv musiqi əsərini onların ardıcıllığı kimi şərh
etməyə cəhd göstərilsə də, musiqidəki /do, re, mi, fa, sol, lya, si/
notları dildəki fonemlər kimi ixtiyari və diskret deyildir. Dildə
fonemin birini götürüb yerinə başqasını qoysaq yeni bir işarə
yaranar. Ancaq musiqidə bu cür rəftar etmək olmaz. Belə
yerdəyişiklik kakofoniya yaradar.
Digər semiotik sistemlərdən dil işarələri məhz maddi substan-
siyasının yalnız səslərdən ibarət olması ilə seçilir. Lakin bununla
yanaşı dil də bütövlükdə spesifik işarələr sistemi yaratdığı, həm də
digər işarələr arasında daha mükəmməl olduğu üçün onun ümumi
semiotika adı altında birləşdirilməsi müasir elmin tələbidir. Bütün
bunları nəzərə alaraq və humanitar elmlər sahəsində fonologiyanın
yeni söz sahibi olduğunu əsas götürərək biz «Semiotika“ adlı bir
əsər yazmağı çoxdan planlaşdırmışdıq. Onun bu şəkildə reallaşması
yalnız indi mümkün oldu.
Müxbir: Fəxrəddin müəllim, Bu sahə yeni olduğu qədər də
maraqlıdır. Kitabda əsas çözələnən məsələlər hansılardır?
Fəxrəddin m.: Kitabda işarə ümumi nəzəri və fəlsəfi planda
araşdırılır, işarə sistemləri ontogenez və filogenez baxımdan öyrəni-
lir, biokommunikasiyadan tutmuş insan dilinə qədər sadə və
mürəkkəb semiotik sistemlər, habelə mədəni və süni işarə sistemləri
dərin təhlil edilir, onların insan cəmiyyətində yeri və rolu şərh
olunur və insan dili geniş material əsasında təhlil edilir. Aydındır ki,
bu kitab ilk təşəbbüsdür və elə buna görə də nöqsanlarsız deyildir.
Bütün nöqsanları görüb müəllifə çatdıracaq adamların hamısına bəri
başdan təşəkkürümü bildirirəm.
Qəti şəkildə inanıram ki, bu kitab bir sıra ixtisas sahibləri, o
cümlədən filosof, psixoloq, dilçi və semiotiklər üçün maraqlı infor-
masiya mənbəyi olmaqla, həm də tez-tez müraciət olunan bir
qaynaq olacaqdır və gələcəkdə bu sahədə çalışanlar üçün bir dayaq
rolunu oynayacaqdır.
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
270
Müxbir: Siz təhsil sahəsində çalışırsınız, müasir gəncliyin
səviyyəsi Sizi qane edirmi?
Fəxrəddin m.: Bilirsiniz, yeni texnologiyalar gəncliyi
şirnikləndirir, müxtəlif teleradio avadanlıqları, cürbəcür telefon apa-
ratları, bu yandan da teleşoular, elmə qiymət verilməməsi son
nəticədə gəncliyin psixologiyasına ciddi mənfi təsir göstərir. Sizə
bircə misal gətirəcəyəm. Hansı gənc müəllim indi aldığı maaşla ev
alıb ailə qura bilər? Suala cavab tələb olunmur. Ona görə gənclik
mahnı oxumağa, çalıb-oynamağa, qeyri-ciddi məşğuliyyət sahələ-
rinə meyllənir. Gənclik görür ki, az zəhmətlə çox şeyə yiyələnmək
olar. Elm isə fədakarlığı, fərdi zəhməti, çətinliklərə qatılaşmağı
tələb edir.
Universitetlər tezliklə yataqxana problemini həll etməlidirlər.
Respublikada elmi – pedaqoji ədəbiyyatın çapı nizama salınmalıdır.
İri sahibkarlar elmə, təhsilə, səhiyyəyə, bütövlükdə humanitar
sahələrə sərmayə qoymalıdırlar, bu işdə fəallıq göstərənləri
vergidən azad etmək yaxşı nəticə verə bilər. Hər necə olursa-olsun,
bu işi birdəfəlik həll etmək lazımdır. İstiqlaliyyət prospektindəki
«Akademkitaba“ girəndə adam xəcalət çəkir. Axı dünyada kitaba
belə laqeyd münasibət yoxdur. Bir vaxtlar qarşısında oxucuların
qapısı ağzında növbəyə durduğum M.F.Axundov adına kitabxanada
indi tək-tük adam gözə dəyir.
Müxbir: Qarşıdan Milli Məclisə seçklər gəlir, nə əcəb depu-
tatlığa namizədliyinizi vermirsiniz?
Fəxrəddin m.: – Mənə öz rayonumuzdan və başqa yerlərdən
də təkliflər gəlmişdi. Onların hamısına fürsətdən istifadə edib
təşəkkürümü bildirirəm.
Mən ədalətli seçki olacağına inanmıram. Ona görə də boşuna
vaxt və enerji itirmək istəmirəm. Ötənilki seçkilərdə mənim
həmyerlim, istedadlı sahibkar və böyük ziyalı Ə.Məmmədov yüzdə-
yüz seçilmişdi. Amma qutudan başqasını çıxartdılar. Fağırı sözə
baxmadığı üçün Sahibkarlar Konfederasiyası prezidentliyindən də
zorla çıxartdırdılar.
ЫI HİSSƏ
271
Bir də ki, mənim indi o yaşım deyil ki, qanunverici orqanda
oturub qanun «istehsalı“ ilə məşğul olum. Mənim yerim audito-
riyadır, bir də elmlə məşğul olmaqdır. Qanunları səriştəsi olan
siyasətçilər və hüquqşünaslar hazırlamalıdırlar.
Müxbir: Maraqlı söhbətinizə görə Sizə təşəkkür edirəm və
elmi-pedaqoji yaradıcılığınızda Sizə uğurlar diləyirəm.
Dostları ilə paylaş: |