Müxbir: Siz çoxdandır ki, Respublikamızda ilk dilçilik
laboratoriyasına rəhbərlik edirsiniz. Laboratoriyanın bir sıra uğurları
olub: namizədlik disertasyalarının burada hazırlanması, ikicildlik
dilçilik ensiklopediyası və s. sizin laboratoriyanın məhsuludur. İndi
nə üzərində çalışırsınız?
Fəxrəddin m.: Bizim laboratoriya unikal bir laboratoriyadır.
Burada biz müxtəlif dillərin fonetik qurumunu və fonoloji sistemini,
vurğu və intonasiyasını eksperimental-fonetik yolla və əksər
hallarda qarşılaşdırma-tutuşdurma üsulu ilə tədqiq edirik. Burada
tətbiqi dilçilik problemləri və dilöyrənmənin ən müasir məsələləri
tədqiq olunur. İstifadə etdiyimiz metodlar da dünyada qəbul
olunmuş metodlardır. Laboratoriyamızda müəllimlər, bakalavrlar və
magistrlər öz tədqiqat işlərini yerinə yetirirlər.
Müxbir: – Nəvələriniz üçün darıxmırsınız ki?
Fəxrəddin m.: Nə deyirsiniz? Darıxmamaq olarmı? Onlar-
Nərgiz və Dəniz sevimli nəvələrimizdir. İmkan düşəndə biz onların
görüşünə gedirik. Onların imkanı olanda gəlirlər bizə baş çəkməyə.
Hamının işi avand olsun, balaları və nəvələri xoşbəxt olsun,
bizimkilər də onların içərisində.
Müəllifdən: Məlumdur bir müsahibədə filologiya elmləri
doktoru, professor Fəxrəddin Veysəlli ilə onu və cəmiyyəti narahat
edən bütün məsələlərə aydınlıq gətirmək və onun mövqeyini əks
etdirmək çətindir. Biz dünya azərbaycanlılarının həmrəyliyi günü
münasibətilə və təzə il qabağı professoru təbrik edir, ona can sağlığı
və yaradıcılıq uğurları arzulamaqla onunla xudahafizləşirik və qalan
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
282
problemləri növbəti müsahibə üçün saxlamağı onunla razılaşdıq.
Professor, təzə iliniz mübarək. Sizdən yeni-yeni əsərlər gözləyirik.
Fəxrəddin m.: Çox sağ olun. Mən də Sizi təbrik edirəm.
Müsahibəni apardı: Alman dilinin fonetikası, qrammatikası və ta-
rixi kafedrasının baş müəllim
Poliqlot qəzeti
ЫII HİSSƏ
283
III hissə
Azərbaycan dili və dilçiliyi üzrə tədqiqatlar
III. 1. Azərbaycan dilinə və dilçiliyinə dövlət qayğısı
Hazırda dilimizin müxtəlif aspektləri, Azərbaycan dilçiliyinin
nəzəri və tətbiqi əhəmiyyət daşıyan məsələləri müasir tədqiqat
metodlarının köməyilə işlənib hazırlanmış, fonetika və fonologiya,
morfonologiya və morfologiya, leksikoqrafiya və leksikologiya,
sintagmatika, praqmatika və semantika sahələrində uğurlarımız
danılmazdır, bu sahələrdə sanballı əsərlərimiz vardır. Azərbaycanda
son yarım əsrdə ümumdünya dilçiliyinin tərkib hissələri olan
semiotika, transliterasiya, terminologiya, neyrodilçilik, etnodilçilik,
mətn dilçilyi və koqnitiv dilçilik, psixodilçilik və uşaq dilçiliyi
formalaşmağa başlamış və son 20 il ərzində dilçiliyimiz böyük
nailiyyətlər əldə etmişdir. İndi bizdə türkologiya, rusistika,
germanistika, romanistika sahəsində istiqamətlər formalaşmaqdadır,
bu sahələr üzrə ciddi elmi araşdırmalar aparılır.
Dilçilik İnstitutunda hazırda 10 şöbə müasir dilçiliyin müx-
təlif problemləri üzərində çalışır. Respublikanın bir sıra universi-
tetlərində dilçilyin bu və ya digər sahələrilə məşğul olan onlarla
kafedra və tədqiqat mərkəzləri fəaliyyət göstərir. Dilçilik
İnstitutunda böyük elmi ənənəyə malik “Türkologiya” adlı
beynəlxalq jurnal çap olunur. “Azərbaycan Respublikasında 2009-
2015-ci illərdə elmin inkişafı üzrə Milli Strateqiya” adlı 4 may
2009-cu il tarixli sərancama əsasən AMEA Dilçilik İnstitutu 2015-
ci ilə qədər dilçiliyimizin inkişaf konsepsiyasını işləyib
hazırlamışdır. Bu sənədə əsasən diliçilk sahəsində tədqiqatlar həmin
strategiyanın tələblərinə uyğunlaşdırılmalı, dünya elmi, texnikası və
texnologiyalarında aparıcı istiqamətlərə rəğmən müəyyənləşməli,
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
284
fundamental və tətbiqi tədqiqatlar mühüm sosial-iqtisadi və ictimai-
mədəni problemlərin həllinə yönəlməli, elmlərarası əlaqələr inkişaf
etdrilməli, xüsusilə fəlsəfə, semiotika, informasiya və ehtimal
nəzəriyyələri, kibernetika, habelə dilin öyrənilməsi, dil və cəmiyyət,
dil və mədəniyyət kimi mühün problemlərin tədqiqinə, tətbiqinə və
tədrisinə yönəlməlidir. Bütün bu işlər milli-mənəvi dəyərlərimizin
qorunub saxlanılması, kontekstində həyata keçirilməlidir. Eyni
zamanda Azərbaycan mədəniyyəti, tarixi və ədəbiyyatı məsələ-
lərinin dilçilik yönümündən araşdırılması mühüm vəzifə kimi
qarşıya qoyulur.
Akademik R.Mehdiyev “İctimai və humanitar elmər: zaman
kontekstindən baxış” adlı məqaləsində (“Azərbaycan”, 8 dekabr
2009, N: 272) yazır: “...tədqiqatlar yalnız şəxsi karyera üçün
aparılmamalı, dövlətin, cəmiyyətin maraq və ehtiyaclarına xidmət
etməlidir.
Bu baxımdan etiraf etmək lazımdır ki, bu gün canlı danışıq
dilimizdə müşahidə olunan bəsitlik, müasir ədəbi əsərlərin qıtlığı,
kütləvi informasiya vasitələrinin dilindəki üslub pozuntuları və
qəlizlik bizim dilçilərin və ədəbiyyatşünasların araşdırmalarında
lazımi yer tutmur. Heç kəsə elə gəlməsin ki, dilin dövlət dili elan
edilməsi ilə dillə əlaqəli olan bütün problemlər aradan qaldırılır.
Daim dilin keşiyində dayanmalı olan insanlar, təəssüf ki, müasir
dövr üçün zəruri sanballı tədqiqatları həyata keçirmirlər”. “Biz
ümumən Azərbaycan elmini əyalət ab-havasından xilas edərək,
onun dünya elm məkanına inteqrasiyasına can atmalıyıq”. Həmin
məqalənin başqa yerində dilçilik institutunun fəaliyyəti də tənqid
olunur: “Dilçilik İnstitutu da dövrün qarşıya qoyduğu tələblərlə
ayaqlaşmalıdır. Ölkəmizdə Azərbaycan dilinin inkişafına böyük
diqqət yetirildiyi bir şəraitdə Azərbaycan dilini müstəqil öyrənmək
üçün əldə cüzi sayda olsa da, müasir elmi vəsait hələ də yoxdur.
İnstitut illərlə əvvəl formalaşmış tədqiqatlar çərçivəsində qapanıb
qalmışdır. Müasir dünya elmində dil problemi fəlsəfi problem kimi
yozulduğu halda, biz «sovet danışığı» standartlarından uzaqlaşa
bilmirik”.
ЫII HİSSƏ
285
Dilçi alimlərimiz yüksək tələblərə cavab vermək və ali
məqsədə çatmaq üçün ictimai elmlərlə dəqiq elmlərin inteqra-
siyasına bu gündən başlamalıdırlar. İndi elmdə yeniliklər müxtəlif
sahələrin qovuşuğunda mümkündür. Dilçiliyin ontoloji və meto-
doloji problemlərinin həllində uğur qazanmaq, dil fəlsəfəsi və
dilçilik fəlsəfəsində yeni üfüqlər fəth etmək, dilçiliyin cəmiyyət,
ədəbiyyat, mədənyyət, informatika və digər sahələrlə bağlılığını
açıb göstərmək, dilin semiotik mahiyyətinin və funksiyasının geniş
planda tədqiqi üçün dilçiliyi fəlsəfə, məntiq, semiotika, sosiologiya,
psixologiya, akustika, fiziologya və s. elmlərlə əlaqəli şəkildə
inkişaf etdirmək lazımdır. Bütün hallarda riyazi statistikanın
tətbiqinə böyük ehtiyac duyulur. Bu məqsədlə dilçilərimiz dəqiq
elmlərin mütəxəsisləri ilə sıx əməkdaşlıq etməlidir (fəlsəfə,
sosiologiya, informasiya texnologiyaları, kibernetika, riyaziyyat,
fizika və s. institutlar). Bütün bunlar birinci növbədə Azərbaycan
dilinin materialı əsasında tədqiq olunmalı, sonra isə Respublikada
danışılan və tədris olunan digər dillərlə müqayisə və tutuşdurma
yolu ilə bir daha dərindən tipoloji araşdırmalar üçün başlanğıc
olmalıdır. Azərbaycan dilinin diaxron planda tədqiqi, yazılı
abidələrin və klassik irsimizin öyrənilməsi ədəbiyyatçılarla və
tarixçilərlə birgə layihələr əsasında həyata keçirilməlidir. Azərbay-
can dilinin qloballaşma şəraitində dünyadakı yeri, ədəbi dilin
dialekt və milli variantlarla sıx əlaqəsi, tezlikli və orfofonik
lüğətlərin hazrlanması geniş çeşidli empirik tədqiqatlar əsasında
mümkündür. Avtomatik tərcümə və maşınla ünsiyyət, obrazların
avtomatik müəyyənləşməsi və şəxsiyyətin danışığı və yazısı
əsasında tanınması, yazı sisteminin təkmilləşməsi və bu kimi digər
problemləri Respublikanın digər elm ocaqları ilə birgə həll etmək
mümkün olacaqdır.
Azərbaycan dilinin cəmiyyətimizdə işlənməsi və saflığının
qorunması üçün 18 iyun 2001-ci il tarixli “Dövlət dilinin tətbiqi
işinin təkmilləşdirilməsi haqqında” fərman mühüm əhəmiyyət
daşıyır. 12 yanvar 2004-cü il tarixli “Azərbaycan əlifbası və
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
286
Azərbaycan dili gününün təsis edilməsi” haqqında sərəncam da dilçi
alimləri daha ciddi çalışmağa sövq edir.
“Qloballaşma şəraitində Azərbaycan dilinin zamanın tələbinə
uyğun işlənməsinə və ölkədə dilçiliyin inkişafına dair Dövlət
Proqramının hazırlanması haqqında” 23 may 2012 – ci il tarixli
sərəncam yuxarıda sadaladığımız problemlərin həlli üçün dövlət
qayğısının bariz nümunəsidir. Bu sərəncama uyğun olaraq AMEA-
nın İctimai və Sosial Elmləri Bölməsi nəzdində yaradılmış İşçi
qrupu 4 ay ərzində Dövlət Proqramını hazırlayaraq geniş
ictimayətin müzakirəsinə vermiş və bundan sonra müxtəlif qurum-
lardan və təşkilatlardan gələn təklif və rəyləri ümumiləşdirərək son
variantını müzakirəyə çıxarmışdır. Nəhayət, bundan sonra yekun
variant redaktə edilərək AR Nazirlər Kabinetinin təsdiqinə
verilmişdir. Bu sərəncamdan cəmi 6 gün sonra, yəni 29 may 2012-ci
il tarixli “AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutunun maddi texniki
bazasının gücləndirilnməsi” sərəncamı birinci sərəncamdan irəli
gələn vəzifələri həyata keçirmək üçün dövlət səviyyəsində
dilçiliyimizə göstərilən konkret qayğı və köməyin təzahürüdür.
Doğrudan da, bu gün dilçiliyimizin yüksək inkişafını təmin
etmək üçün güclü maddi-texniki bazanın yaradılmasına böyük
ehtiyac vardır. Bununla yanaşı dünya dilçilik irsinin Respub-
likamıza gətirilməsi üçün xeyli iş görmək lazım gəlir. Bunun üçün
dünya dilçilk korifeylərinin əsərlərini orijinaldan dilimizə tərcümə
etmək lazımdır. Bu da yaxın gələcəkdə fəaliyyət proqramımızın
tərkib hissəsi olmalıdır. Eyni zamanda Azərbaycan dilçiliyində
işlənib hazırlanmış və dünya dilçiliyi səviyyəsində qəbul edilmiş
ideya və fikirləri dünyanın aparıcı dillərinə tərcümə etmək yaxşı
nəticə verə bilər. Biz dünyanın aparıcı ölkələrindən mübadilə yolu
ilə magistraturaya və ya doktoranturaya qəbul təşkil edə bilsək,
ölkəmizə gələn hər bir əcnəbi tədqiqatçı müəyyən dövr ərzində
dilimizin bu və ya digər problemləri ilə bağlı dissertasiya və ya
monoqrafiyalar yazıb müdafiə edərlər və sonra onları aparıb öz
ölkələrində çap etdirərlər. Bu da elmimizin və mədəniyyətimizin
dünyada yayılmasına güclü təkan verərdi.
ЫII HİSSƏ
287
Bütün bunlar müasir, sürətli texnoloji yeniliklərin tətbiqilə
həyata keçirilə bilər. Ona görə də biz müasir kompüter avadanlığı
əldə etməklə sadaladığımız problemlərin həllinə güclü təkan vermiş
olarıq. Bu gün hər bir dilçi alim kompüterdə işləməyi, axtarışlar
aparmağı, öz ixtisasına yaxın adamlarla və mərkəzlərlə əlaqə
yaratmağı bacarmalıdır.
Deyilənləri uğurla həyata keçirmək üçün biz konkret layihələr
hazırlamalı və yaxın perspektivdə qarşıda durun məqsəd və
vəzifələri gerçəkləşdirmək lazmıdır.
AMEA-nın Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu. Azərbaycan dilçiliyi
müntəxəbatı I cild. 2013.
III. 2. Azərbaycan dili və dilçiliyi qarşısında duran
vəzifələr
Dilçilik elminin obyekti olan dil ən qədim zamanlardan
xalqların milli şüurunun və
vətənpərvərlik hisslərinin
formalaşmasında əsas amillərdən biri olduğu üçün bəşər tarixində
onun özünəməxsus ictimai-siyasi əhəmiyyəti vardır. Müasir dövrdə
müstəqil dövlətimizin dünya sivilizasiyasında tutduğu mövqe ilə
bağlı dilimizin həm ölkə daxilində, həm də xaricdə öyrənilməsi və
öyrədilməsi, habelə Azərbaycan dilçiliyinin dünya dilçiliyinə
inteqrasiyası və dünya dilçilik irsinin Respublikamızda yayılması
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu baxımdan dilimizin və dilçili-
yimizin gələcək inkişafı ilə bağlı aşağıdakı istiqamətlərdə fəaliyyət
proqramı işlənib hazırlanmalıdır:
I. Məsələyə diaxron (tarixi) aspektdə yanaşıldıqda “dilin tarixi
onun daşıyıcısı olan xalqın tarixidir” konsepsiyasından çıxış edərək,
bu sahədə dərin araşdırmaların aparılması üçün tədqiqatçılarımızın
dilimizin və xalqımızın tarixən bölgədə və dünyada təmasda olduğu
etnomədəniyyətlərə aid tarixi mənbələri araşdırmaq və dilimiz və
dilçilyimizlə bağlı fikir və mülahizələri toplayıb təhlil etməklə
xalqımızın kimliyi və mədəni səviyyəsi haqqında dolğun
məlumatlar əldə edə bilərik. “Kitabi Dədə Qorqud”dan bəri həm öz
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
288
mütəfəkkirlərimizin, həm də dünya dahilərinin dilimizi yüksək
səviyyədə dəyərlərindirmələri dilmizin necə qüdrətli və yenilməz
bir ünsiyyət vasitəsi olduğunu sübut edir. Biz yuxarıda beynəlxalq
səviyyədə dilimizə yüksək qiymət verilməsindən, onun nəinki
Azərbaycanda, həm də Qafqazda və Asiyada möhtəşəm ünsiyyət
vasitəsi olduğunu, fransız dilinin Avropada olduğu kimi
Azərbaycan dilinin də Qafqazda, Orta və Yaxın Şərqdə ünsiyyət
vasitəsi kimi şıxış etməsini dəfələrlə qeyd olunmuşdur. Məşhur
səyyah və folklorçu A.fon Qaksthauzen XVIII əsrin ortalarında
yazırdı ki, ermənilər əsərlərini öz dillərində yox, tatar (Azərbaycan
– F.V.) dilində yazırlar, çünki bu dil Qafqazın cənubunda xalqlar
arasında informasiya, ticarət və qaşılıqlı anlaşma dilidir, bu mənada
onu Avropada fransız dili ilə müqayisə etmək olar” (F.Yadigar-
Veysəlli. Fonetika və fonologiya məsələləri. Bakı, 1993, s. 47).
Fikrimizcə, xalqımızın qədimdən yüksək intellektual səviyyədə
olmasını sübut etmək üçün bu cür qaynaqları toplayıb çap etmək
dilçilərimiz qarşısında duran mühüm vəzifə olmalıdır.
II. Ölkə daxilində dilimizin vəziyyəti, ondan cəmiyyətin
müxtəlif sahələrində istifadənin səviyyəsi, xaricdə yaşayan
soydaşlarımıza, dilimizi internet vasitəsilə öyrədən və öyrənmək
istəyən əcnəbilərə kütləvi-informasiya vasitələrinin köməyilə
yardım göstərmək, müasir tələblərə cavab verən müxtəlif sorğu
xarakterli lüğət və kitabçaların, o cümlədən ölkəmizin fauna və
florasını əks etdirən sözlüklərin, yerli və əcnəbi adların
transliterasiyasının elektron variantda hazırlanması, kompüterlə
dilöyrətmə və dilimizin müasir səviyyədə formal və semantik təhlili
bugünkü dilçiliyimizin aktual problemlərindən sayılmalıdır, canlı
dilimizdə çeşidli dərs vəsaitlərinin tərtbiqi alimlər qarşısında bir
nömrəli vəzifə kimi dayanır.
III. Azərbaycan və dünya linqvistik irsinin, habelə bütövlükdə
dilçilik elminin müasir səviyyəsinin öyrənilməsi, Azərbaycan
dilçilik konsepsiyasını və dəyərlərini dünyaya çıxartmaq və dünya
dilçiliyinin nəzəri fikirlərini Azərbaycana gətirmək mühüm
əhəmiyyət kəsb edir. Bu məqsədlə müasir dilçilikdə fundamental
ЫII HİSSƏ
289
əsərlərdən bəzilərinin Azərbaycan dilinə tərcümə edilərək şərhlərlə
çap edilməsi, habelə Respublikamızın görkəmli dilçilərinin
əsərlərinin almanaxının hazırlanması mütəxəsisslər qarşısında duran
aktual məsələdir.
IV. Dilin fəlsəfə (dil fəlsəfəsi və dilçilik fəlsəfəsi, dilin
ontoloji və metodoloji problemləri), psixologiya (ünsiyyətin
uğurluluğu və uğursuzluğu problemləri), sosioloinqvistika (cəmiy-
yətin müxtəlif səviyyələrində və qurumlarında dilin işlənməsi, milli
dil və variantları və dialektləri, dil siyasəti və millətlərarası
ünsiyyətdə dilimizin yeri), fiziologiya (koqnitiv dilçilik, afaziya,
loqopediya, defektologiya v s.), texnologiyalarla (maşınla tərcümə,
danışıq aktı nəzəriyyəsi, danışanın kimliyinin nitqinə görə, yəni
obrazların tanınması, kriminalistikada dilin rolu), semiotika (dilin
işarəviliyi və dil işarələrinin başqa işarələrdən fərqi, dil işarələrinin
praqmatik və semantik təhlili, mətn dilçiliyi və diskurs təhlili)
əlaqələri müasir nəzəri dilçilik işığında öyrənilməli və bu sahələr
üzrə tədqiqatlar sistemli olmalıdır.
Yuxarıda deyilənlərə nail olmaq üçün bu yöndə mərhələli
işlər aparmaq, vaxtaşırı müxtəlif tədbirlər keçirmək lazımdır.
Məsələn, dilimizin, xalqımızın tarixi ilə bağlı faktları, həqiqətləri
üzə çıxarmaq üçün:
– qədim və müasir dillərdə Azərbaycanla bağlı qaynaqları
araşdırmaq (şumer, het, urartu, etrusk, latın, çin, german, roman və
slavyan və s. dillərindəki qaynaqları) və nəticələri Azərbaycan
dilində çap etdirmək;
– qohum türk dilləri (o cümlədən çuvaş, başqırd, Altay, xakas,
yakut və s. dillər) üzrə mütəxəssislər hazırlamaq, qarşılıqlı
mütəxəssis mübadiləsinə nail olmaq;
– xarici ölkə dilçiləri və türkoloqları ilə, ilk növbədə türkdilli
dövlətlərlə elmi əməkdaşlıq əlaqələri yaratmaq, təcrübə mübadiləsi
aparmaq, türk dillərinin dünəni, bu günü və sabahı (ümumtürk dili
və əlifbası) ilə bağlı beynəlxalq səviyyədə elmi konfranslar
keçirmək;
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
290
– tarix, şərqşünaslıq, arxeologiya və etnoqrafiya, ədəbiyyat,
əlyazmaları, folklor, fəlsəfə, kibernetika, informasiya nəzəriyyəsi,
fizika və riyaziyyat mütəxəssisləri birgə layihələr hazırlamalı, dilin
tədqiqi, tətbqi və tədrisi ilə bağlı birgə əsərlər hazırlamaq;
– ali təhsil müəssisələrində dilçilik kafedraları və mərkəzlərilə
əlaqələr, dilçilik fənlərinin tədrisi, orta və ali məktəblər üçün
yazılmış dərsliklərin dililə bağlı əməkdaşlıq əlaqələri yaratmaq,
– ölkə daxilində dilin işlənməsinə (KİV-in, reklam çarxlarının
dili, yer, müəssisə, təşkilat, obyekt adları ilə bağlı məsələlərə)
yardım məqsədi ilə monitorinq keçirtmək;
dilimiz və dilçiliyimizlə bağlı məsələləri həm daxili, həm də
xarici auditoriyaya çatdırmaq, geniş çərçivədə işıqlandırmaq, o
cümlədən Azərbaycan dilini təbliğ etmək məqsədilə ilə müvafiq
televiziya kanalları ilə əməkdaşlıq etmək;
– transliterasiya, transkripsiya, orfofoniya məsələləri üzrə
beynəlxalq simpoziumlar keçirmək.
Azərbaycan dilçilyinin görkəmli nümayəndəsi Ə.Dəmirçizadə
çox doğru olaraq yazır ki, dilçilikdə, xüsusilə də türkologiyada,
müqayisəli-tarixi metodun başlanğıcını XVIII və ya XIX əsrdən
deyil, məhz XI əsrdən –Mahmud Kaşğarinin “Türk dillərinin
divanı” adlı kapital əsərindən hesablamaq daha doğru olardı (Elmi
əsərlər, XI seriya, N: 1, 1966, APİ nəşri, s.101-103). Ə.Dəmirçizadə
M.Kaşğarinin bu əsərini dərindən təhlil edərək 10 bənddən ibarət
nəticələr çıxardır. Onların təhlilinə keçməzdən öncə böyük türkoloq
M.Kaşğarinin linqvistik irsinə müraciət edək.
III. 3. Azərbaycan dilçiliyinin tarixi M.Kaşğaridən
başlayır
Azəbaycan dilçiliyi türkoloji dilçiliyin tərkib hissəsi kimi
götürülməlidir. Belə olduqda biz dilçiliyimizin başlanğıcını təbii
olaraq XI əsr türk dünyasının möhtəşəm dilçisi və leksikoqrafı
M.Kaşğarinin yaradıcılığı ilə bağlamalıyıq. Ona görə də bu alimin
ЫII HİSSƏ
291
“Divani – Lüğat-it türk”əsərini dərindən təhlil etmək və onun elmə
gətirdiyi yenilikləri sistemləşdirmək lazımdır.
İlk növbədə ondan başlayaq ki, böyük M.Kaşğari öz fikir və
mülahizələrini konkret müşahidələri əsasında söyləmişdir.
İkincisi, M.Kaşğari ulu türk dili problemini irəli sürmüşdür.
Üçüncüsü, M.Kaşğari hər bir dil faktını dərindən öyrənmiş,
sözün alınma və başqa dilə keçdiyini göstərmiş və onların
mahiyyətini folklor materialının köməyilə dəqiqləşdirmişdir.
M.Kaşğari dil materialı əsasında tayfa dillərini qruplaşdıra bilmişdir.
Bu zaman o əsil müqayisə metodundan yararlanmışdır. Özü də
tutuşdurma zamanı fonetik qanunauyğunluğu əsas götürmüş,
uyğunsuzluq olduqda isə o, bunun səbəblərini açıb göstərməyə
çalışmışdır. Bəzən başqa dilin təsirini də o xüsusi olaraq qeyd
etmişdir. Türk dilləri üçün çox mühüm bir fonetik hadisəni qeyd
edən M.Kaşğari 3 samitin sözdə yanaşı gələ bilməməsini vurğulayır.
Sözün strukturunda baş verən dəyişikləri qeyd edən M.Kaşğari
onlarda heç də hər zaman eyniliyin olmadığını qeyd edir. O, türk
dillərinin özünəxas olan fonemləri haqqında ayrıca məlumat
vermişdir. O həmçinin türk dillərində fonem düzümündəki
özəllikləri, ikidən artıq samitin dalbadal gələ bilməməsini
göstərməklə, bugünkü terminlə desək, sintaqmatik fonologiyanın və
distributiv metodun tətbiqini həyata keçirən alim olmuşdur. O
nəinki qohum dilləri, hətta bir-birinə qohum olmayan dillərin də
oxşar və fərqli cəhətlərini açıb göstərir. Bununla da o, tipoloji
dilçiliyin ilk pionerlərindən biri kimi tarixə düşmüşdür. Əslən türk
olan M.Kaşğarinin xidmətlərini digər mötəbər dilçimiz A.Axundov
(1932-2015) “Ümumi dilçilik
ˮ kitabının birinci nəşrində (1979)
xüsusi qeyd edərək yazır ki, bu kitab (Kaşğarinin lüğəti – F.V.)
“müqayisəli – tarixi dilçiliyin ilk nümunələrindən biri kimi
qiymətləndirilməyə layiqdir” (s.14) və həmin kitabın ikinci,
təkmilləşdirilmiş və əlavələr edilmiş nəşrində (2006) M.Kaşğarinin
sintaksis sahəsində də əsəri olduğunu (Kitabi-cəvahrül-nəhv fil –
lüğat-it türk”), lakin hələ də bizə gəlib çatmadığını təəssüflə qeyd
edir. Beləliklə, XI əsrin ortalarında yazdığı “Türk dilləri divanı” ilə
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
292
M.Kaşğari ümumi, tarixi-müqayisəli və tipoloji dilçiliyin əsaslarını
yaratmışdır.
2012- ci ildə böyük M.Kaşğarinın “Divanu Lüğət-it-türk”
əsəri üzərində işləməyə başladığı (1072) vaxtdan 940 il keçir.
Azərbaycanda dilçiliyin yaranmasından danışanda ilk yada düşən
M.Kaşğari olur, çünki onun zəngin irs qoyub getməsi elmə çoxdan
bəllidir. M. Kaşğari öz əsərini belə əsasladırırdı: türk dilini öyrənin,
çünki türklərin uzun sürən səltənəti olcaqdır. Böyük Kaşğarinin 900
illiyinə həsr olunmuş yubiley münasibətilə çap olunan “Sovetskaya
türkologiya” jurnalında A.N.Kononov yazırdı ki, Kaşğarinin bizə
gəlib çatmayan bir əsəri də olmuşdur. Bu əsər “Kitabi cavahir ən
nəhv fi luğat it türk” (“Türk dilləri sintaksisinin inciləri kitabı”)
adlanıb.
1
M.Kaşğari öz leksikoqrafik əsəri üzərində işləyərkən digər
məşhur türkoloq Y.Balasaqunlunun “Kutadqu bilgi” (“Xoşbəxtlik
gətirən biliklər”) kitabı çapdan çıxır.
M.Kaşğari türk dilindən başqa ərəb və fars dillərini də
mükəmməl bilirdi. Müəllifin yazdığına görə oğuz türklərindən olub,
türk ellərini, obalarını gəzərək çoxlu dil materialı toplamış, sonra
onları dərindən təhlil etmiş və nəticədə aydın və anlaşıqlı dildə
gözəl bir əsər yazmışdır. Bu bir daha sübut edir ki, əsil dilçi öz
əsərini yazarkən bu prinsipləri rəhbər tutmalıdır. Biz bu prinsiplərə
sədaqəti digər böyük dilçimiz M.Kazımbəydə də müşahidə edirik
(bu barədə bax II fəslə).
M.Kaşğarinin əsərilə ilk tanışlıq göstərir ki, o, əsəri türklər
üçün yazmamışdır. Bunu sübut edən onun öz sözləridir. O yazırdı,
türklərin dilini bilməklə onların ürəyini fəth etmək, onların
oxlarından və nizələrindən qorunmaq olar. Qeyri-türk tayfalarının
türklərdən qorunmasının yeganə yolu onların dilində danışmaqdır.
Biz türklərin dilinə məhəbbəti və sevgini M.Kaşğaridən 400 il sonra
“İki dil haqqında düşüncələr” adlı kitab yazmış Ə.Nəvaidə görürük.
Mahmud Kaşğarinin lüğəti türk Kilisli Rüfətin sayəsində
bütün dünyaya yayıldı. K.Rüfət lüğəti 1915 və 1917- ci illərdə 3
cilddə çap elədi. Qeyd edək ki, M.Kaşğarinin əsərinin bərpası
ЫII HİSSƏ
293
üzərində K.Rüfətdən sonra Besim Atalay da çox çalışmışdır. Katib
Çələbinin (ərəbcə Hacı Xalifə – 1609-1657) “Kəşf əz-zunun”
(“Xüsusi adların mənasının açılması”) adlı məlumat kitabçasında
M.Kaşğarinin lüğətindən söhbət açılır.
M.Kaşğari lüğətində sözləri əlifba sırası ilə düzərək öz
kitabını proza şəklində və ya şeir formasında müdrik kəlamlarla
bəzəyir. “Hər sözü mən öz yerində verdim ki, biliklərə can atan onu
yerində, öz cərgəsində tapa bilsin. Hər kitabı mən (qeyd edək ki, o
öz kitabını 8 fəslə bölür – F.V.) iki hissəyə bölür: ad və feil
2
.”
M.Kaşğari öz əsərini Əl Xəlilin (təxminən 791-ci ildə ölüb – F.V.)
“Kitabi-əl-ayn” əsərilə müqayisə edir. Bununla o göstərmək
istəyirdi ki, türklərin dili heç də ərəb dilindən geri qalmayır.
O, morfemləri xüsusi qrupda verir. Məsələn, /barğu/ və
/kelgu/ (əgər gəlsə). Eyni zamanda həmin mənalı söyləmlərin qərb
qrupu dillərində qeyri-dodaq saitli şəkilçilərlə işləndiyini göstərir.
Müq.et: /barası/ və /kelesi/.”
M.Kaşğarinin əsərini fonetik-fonoloji baxımdan təhlil edən
Ə.M.Dəmirçizadə həmçinin türk dillərnə xas olan fonem
əvəzlənmələrindən söhbət açır, özü də sait və samitlərin
əvəzlənməsilə yanaşı bu böyük alimin türk dillərində ahəng
qanununu şərh etməsini xüsusi vurğulayır. Bunun üçün M.Kaşğari
müxtəlif türk dillərində eyni mənalı sözlərin fonetik cildində
oxşarlıqları və fərqləri qeyd edir. Misal olaraq cingiltili kipləşən –
partlayışlı samitlərin kar kipləşən – partlayışlı samitlərlə əvəzlənmə-
sini göstərir. Müq.et: /aba/ və /apa/ (ana).
M.Kaşğari kipləşən-partlayışlı cingiltili samitlərin kar novlu
samitlərlə əvəzlənməsini də xüsusi qeyd edir. Müq.et: /jubka/ və
/juvka/ (yubka) və s.
Ə.M.Dəmirçizadənin qənaətinə görə bu cür əvəzlənmələrin
sayı M.Kaşğarinin əsərində 15-ə qədərir. Özü də bu əvəzlənmələri
M.Kaşğari təkcə ön sözdə deyil, həmçinin ayrı-ayrı fəsillərdə verir.
M.Kaşğari da müqayisəli-tutuşduma metodunun, bugünkü
terminologiya ilə desək, kontrastiv fonologiyanın, elementlərini
tapmaq mümkündür. O, ərəb və türk dillərini müqayisə edərək belə
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
294
nəticəyə gəlir ki, tük dillərində elə fonemlər (müəllifdə hərf) var ki,
onların ərəb dilində qarşılığı yoxdur. Ona görə də qeyri-türklər
onların tələffüzündə böyük çətinliklərlə rastlaşırlar. Bura M.Kaşğari
/
ʧ/, /dž /, / γ / və s. fonemlərini daxil edir.
M.Kaşğarinin səlis müşahidələrinə biz türk dillərinin fonetik
qurumunda rast gəlirik. Düzdür, terminoloji cəhətdən bu tamam
başqa cür ifadə olunurdu. Ancaq mahiyyət etibarı ilə bu, məsələni
düzgün şərh etməyə əsla mane olmur, çünki M.Kaşğarinin elmi
qənaəti türk dillərində sözlərin fonem tərkibini müəyyələşdirməyə
imkan verir. Məsələ burasındadır ki, M.Kaşğari sözləri fonem
tərkibinə görə də müəyyənləşdirirdi. Məsələni daha dərindən başa
düşmək üçün onun verdiyi nümunələrə müraciət edək:
/at/ və /ər/ ikifonemli sözlər
/az(ı)k/ (azuqə) və /jaz(ı)k/ üçfonemli sözlər
/j(a) γm(u)r/ dördfonemli söz
/k(u)r(u)s(a)k/ beşfonemli söz
/(ö)m(ü)ld(ü)r(ü)k/ altıfonemli söz və s.
Təbiidir ki, M.Kaşğari öz bölgüsündə ərəb yazı sistemindən
istifadə edib, ona görə də saitləri xüsusi işarə ilə göstərməyib.
Ancaq dildə sözlərin strukturunu vermək baxımından onun
qənaətləri hər cür diqqətə layiqdir.
Müasir fonoloji yanaşma ilə götürsək, ahəng qanunu bu
əsərdə çox düzgün araşdırılıb. Özü də M.Kaşğari ahəng qanunu
deyəndə həm sait, həm də samitlərin həmahəngliyini başa düşürdü.
Məlumdur ki, sonralar bunu sinharmonya (həmahənglik)
adlandırmışlar. M.Kaşğari türk dilində sözləri iki yerə bölür. Birinci
qrupa o sözləri daxil edir ki, onlar sərt və ya qalın kökdə köklənir.
İkinci qrupa isə yumşaq və ya incə kökdə köklənən sözləri daxil
edir.Yuxarıda olduğu kimi, burada da Kaşğari qrafik simvollardan
istifadə edir. Ancaq mahiyyətcə bu böyük alim fonoloji dəyərlərə
söykənir.Bu incəliyi dəqiq hiss edən Ə.M.Dəmirçizadə haqlı olaraq
yazır: “...şəkilçilərin sözlərin kökünə uyğunlaşmasından danışarkən
o, həm ق /g, k/ və / γ / , həm də ڬ /g , k/ səslərini nəzərdə tuturdu,
bununla da M.Kaşğari həm saitlərin bir-birilə ahəngini, həm də
ЫII HİSSƏ
295
onların samitlərlə həmahəngliyini nəzərdə tuturdu, yəni şəkilçidə və
söz kökündə müvafiq olaraq “ق “səs-hərfi.ya “ ێ “, ya da “ڬ“
olmalıdır.
Bu gün M.Kaşğarinin hansı mənbələrdən və qaynaqlardan
qidalanması ilə bağlı çoxlu mübahisə etmək olar. Burada məşhur
ərəbşünas əl Farabini unutmaq olmaz. Lakin bu spekulyasiyalar
onun xidmətlərinə kölgə sala bilməz. Əksinə bu əsər onun yüksək
erudisiyasından xəbər verir, alimin öz dövrünün leksikoqrafiyası
sahəsində dərin biliklər olmasını göstərir. M.Kaşğari öz əsərini türk
dillərinə söykənərək yazıb. Onun əsərində sözlərin düzümü tam
yeni idi və indiyə qədər heç bir yerdə təkrar olunmamışdı. Lüğətdə
7500 söz və onların mənalarının açılmasına xidmət edən 290 ifadə,
söyləm və ya atalar sözləri verilmişdir. Lüğətdə eyni zamanda türk
tayfaları haqında zəngin məlumat vardır. Bu tayfaların sayı 20-ə
qədərdir. O, oğuzların dili haqqında geniş məlumat verərək yazır ki,
oğuzların dili təmizdir, onlar yalnız bir dildə danışırlar, fars dililə
qarışığı yoxdur, qərib ölkələrə getməyən bir tayfanın dilidir.
Oğuzlarla türklərin dillərindən misal gətirərək onlar arasındakı cüzi
fərqi göstərir. Məsələn, oğuzlar /elkin/ (ilkin) və ya /ılıq su/
deyirlər, türklər isə /yelkin/, /yılıq suv/. Daha sonra uyğur dilindən
danışır və onların dilində 24 hərfdən istifadə edirlər. Ancaq Çindəki
uyğurların başqa cür yazdıqlarını da vurğulayır. M.Kaşğari başqa
türk dillərindən də söhbət açır və onların spesifik cəhətlərini və
yayıldığı yerləri təsvir edir. Türk dillərinin bu alim tərəfindən
bölgüsünə adam heyran qalmaya bilmir, çünki bu bölgü sırf fonoloji
və morfoloji kriteriyalara əsaslanır. Elə bu səbəbdən də biz
M.Kaşğarini müasir fonologiyanın banisi hesab edə bilərik. Bircə
misal dediklərimizə sübutdur. Şərq qrupu dillərində (çigil, tuxsi,
yağma, xakan-türk, Kaşğari şəhərinin dili, Maçina qədər digər türk
tayfalarının dili) anlautda kar və sonor samitlərə qərb qrupu
dillərində (yemek, kipçaq, oğuz, peçeneq, bulqar və Romadan
şərqdə yaşayan digər dillər) cingiltili samitlər uyğun gəlir. Müq.et:
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
296
Şərq qrupu
Qərb qrupu
/tevey/ (dəvə)
/devey/
/men/
/ben/
/ming/ (min)
/bing/ və s.
İnlautda isə cingiltili samitlər kar samitlərlə əvəzlənir.
Məsələn:
/bügde/ (balaca kort) /bükte/ və s.
Məlum olduğu kimi, İ.A.Boduen de Kurtene dillər arası
əvəzlənməni korrespondensiya adlandırırdı. Biz də türk dillərini
ayrı-ayrı dillər kimi götürsək, deməli, İ.A.Boduen de Kurtenenin
fikirlərini onlara şamil edə bilərik. M.Kaşğari konsepsiyasının
maraqlı cəhətlərindən biri də odur ki, o dillərin bölgüsündə coğrafi
və ərazi kriterialarını deyil, məhz linqvistik kriteriyanı əsas
götürürdü. Beləki, o, türk dillərini /z/ yarımqrupuna (bu qrupa o,
çigillərin dilini və xakan-türk dillərini, qərb qrupundan isə
yemeklərin, peçeneqlərin, suvar və bulqarların dillərini daxil edirdi)
və /j/ yarımqrupu (buraya o, yaqma, tuxsi və s. Maçia qədər,
həmçinin oğuzların və kıpçaqların dillərini daxil edirdi). Müq. et:
/azak/ (ayaq) və /ajaq/. Digər tərəfdən, şərq qrupu dillərinə dar
saitlər xasdırsa (müq.et: /sin/ -sən, /bardım/-mən gəldim), qərb
qrupu dillərində isə kök və şəkilçi morfemlərdə açıq saitlər işlənir
(müq.et: /sen/, /bardam/). Şərq qrupu dillərinə dodaq saitləri olan
şəkilçilər xasdır (müq.et: /barğu/, /kelgu/), qərb qrupu dillərində isə
bundan fərqli olaraq qeyri-dodaq saitli şəkilçilər işlənir /müq.et:
/barası/, /kelesi/ və s.
M.Kaşğarinın yaradıcılığına qiymət verən Azərbaycan
dilçiliyinin patriarxı Ə.M. Dəmirçizadədən yuxarıda gətirdiyimiz
sitatı müasir linqvistik terminoloiyaya çevirsək, görərik ki, orada
söhbət sinharmonizmdən gedir. Təəssüf ki, sonrakı dilçiliyimiz bu
həmahənglik prinsipinə lazımi qədər fikir verməyərək əsasən ahəng
qanunundan bəhs etmişdir. Halbuki hələ İ.A.Boduen de Kurtene,
V.V.Radlov (1837-1918), A.M.Şerbak, xüsusilə də kazax dilçisi
A.Junusbəy, Azərbaycan dili materialı əsasında isə F.Veysəlli
ЫII HİSSƏ
297
həmahənglik problemini nəzəri cəhətdən əsasandırmış və praktiki
olaraq həyata keçirtmişlər.
Böyük alim M.Kaşğarinin ideyalarının düzgün şərh
olunmadığına nümunə olaraq H.Həsənovun bu yaxınlarda
“Azərbaycan dilinin fonetikası” (Bakı, 1999, s. 82-85) kitabına
müraciət etmək kifayətdir. O yazır: “Azərbaycan dilindəki dil
samitlərinin bir qismi də saitlər kimi arxa sıra və orta sıra olmaqla
iki növə ayrılır. Belə ki, arxa sıra saitləri a, o, ı, u və arxa sıra
samitləri q, ğ, x (k) ilə ön sıra saitləri ə, i, ö, ü və orta sıra samitləri
k, g, y ilə müvaziliyi var. Bunlar dilarxası – dildibi və dilortası-
dilönü məxrəcli olmalarına görə həmcinslərdir.” Bu sitatdan heç nə
başa düşmək olmur. Əvvəla, (k)-dan sonra gələn “ilə” dən sonra
vergül qoyulmalı idi. İkincisi, “Müvaziliyi var” söyləmi nəyin nə ilə
müvaziliyini bildirməlidir. Odur ki, cümlənin mübtədalarını bildirən
/arxa sıra saitləri a, o, ı, u/, /ön sıra saitləri ə, i, ö, ü/ tərkibləri
müvafiq olaraq /-nın/ və /-nün/ şəkliçilərilə bitməli idi. Üçüncüsü,
burada verilən artikulyator terminlər dəqiqləşdirilməli idi. Dünya
dilçiliyində saitlərlə samitləri sıraya görə eyniləşdirmirlər. Saitlər
dilin üfüqi vəziyyətinə görə ön, orta və arxa sıraya bölünürsə,
samitlərin konkret artikulyasiya məxrəci olduğuna görə onları
dilönü, dilortası və dilarxası olmaq üzrə üç yerə bölürlər.
Dördüncüsü, bu kitab elementar təsvir prinsiplərinə cavab
vermədiyinə görə (transkripsiyadan istifadə edilməməsi, təsvirdə
terminlərin düzgün işlədilməməsi və s.) onun dövriyəyə buraxılması
böyük səhv omuşdur desək səhv etmərik. Azərbaycan dilində dil
dibində yaranan səs yoxdur. Digər tərəfdən, “həmcins” anlayışı
həmahəngliyi tam əks etdirmir. Birincisi, fizioloji termindir,
“homorqan” özünün dilimizə tərcüməsidir, ikincisi isə akustik
termindir, ona görə də onu “sinharmoniya” kimi verirlər ki, bu da
eyniahənglik və ya həmahənglik deməkdir.
Həmahənglik (sinharmonizm) prinsipinin məğzi ondan
ibarətdir ki, sözlərin kök və ya birinci saiti onlardakı fonem
ardıcıllığını 3 tembrdə özünə tabe edir:
Фяхряддин Вейсялли. СЕЧИЛМИШ ЯСЯРЛЯР. 3-cü cild
298
1. Sözlərin köklərində və ya başlanğıcında qalın sait gələrsə, o
sait özündən sonra gələn bütün sait və samitləri qalın kökləyir.
Məsələn, /badam/+ lar +dan/, /adam+lar+dan/ və s.
2. Sözlərin köklərində və ya başlanğıcında incə sait gələrsə, o
sait özündən sonra gələn bütün sait və samitləri incə kökləyir.
Məsələn, /biz+ im+ki/, /t∫əmən+dən/və s.
3. Sözlərin köklərində və ya başlanğıcında dodaq saiti gələrsə,
o sait özündən sonra gələn bütün sait və samitləri dodaqlanmaya
məcbur edir. Məsələn, /üzüm+t∫ü+nü/, /odun+umuz+u/ və s.
Dostları ilə paylaş: |