15
model daha çox baş direktor rolunun idarə heyəti başçısı ilə eyni sayıldığı Amerika
sistemində mövcuddur. Sürətli qərar alma müddətlərini dəstəkləyən bu quruluş,
digər tərəfdən nəzarət mexanizmlərinin əskik qaldığı bir sistemi də ortaya çıxarır.
Bu quruluşda bir çox baş direktor özünü məcbur edəcək,
sorğulayacaq və hətta
səhv hərəkətlərində riski idarə etmək məqsədiylə özünü dayandıra biləcək güclü
bir qurumun varlığına icazə verməz. Buradakı sürətli qərar qəbul mexanizmləri,
ancaq qərarın keyfiyyəti yüksək olduğu və risk qiymətləndirmələri edildiyi
müddətdə üstün olaraq qalacaq. Ancaq bu cür korperativ idarəetmə quruluşuna
sahib olan şirkətlərdə irəliləmə hər zaman problem olmağa davam edəcək (23,
435).
Plüralist Korporativ İdarəetmə Modeli
Yaponiya kimi ölkələrdə işçilərin maraqları və məqsədləri prioritetdir.
Müəssisənin pay sahiblərinə deyil, daha çox digər səhmdarlar qruplarının məqsəd
və maraqlarına xidmət etməsi lazım olduğunu qarşıya
qoyan səhmdarlar qrupu
yanaşması bu ölkələrdə etibarlı yanaşmadır. Modelin daha yaxşı başa düşülməsi
üçün əvvəlcə səhmdarlar qrupu yanaşmasının açıqlanması faydalı olacaq.
Müəssisələr cəmiyyətin istək və ehtiyaclarını qarşılamaq üçün etdikləri
fəaliyyətlərdə istehsal faktorlarından istifadə edirlər. Bu istehsal faktorlarından
yatırım və sərmayə pay sahibləri tərəfindən, təbii qaynaqlar, insan qaynaqları, xam
və yarım məmulatlar, xidmətlər, infrastruktur və borc sərmayə isə digər maraqlı
tərəflər (rəsmi
orqanlar, cəmiyyət, işçilər, kredit verənlər, təchizatçılar və s.)
tərəfindən təmin edilir. Bu qaynaqlar əsasən cəmiyyətin qaynaqlarıdır və
cəmiyyətin faydasına uyğun bir şəkildə effektiv və məhsuldar olaraq istifadə
edilməsi lazımdır. Müəssisənin fəaliyyəti səbəbiylə həm pay sahibləri həm də digər
maraqlı tərəflər riskə girir. Buna görə də iki qrupun da maraqları nəzərə
alınmalıdır. Bu yanaşmaya görə müəssisənin missiyası
üst səviyyə rəhbərlik
tərəfindən hazırlanır və missiya yaradılarkən həm pay sahiblərinin, həm də digər
maraqlı tərəflərin maraq və məqsədləri nəzərə alınmalıdır. Bu yüksək səviyyəli
rəhbərliyin və strategiyaçıların əxlaqi məsuliyyətidir (23, 424).
Bu modeldə, pay sahibləri müəssisənin prioritetli olaraq xidmət etməsi lazım
16
olan bir səhmdarlar qrupu xüsusiyyətində deyil, digər səhmdarlar qrupları ilə
birlikdə müəssisənin həyatını davam etdirməsi və müvəffəqiyyəti üçün əməkdaşlıq
edən bir qrupdur. Bütün səhmdarlar qrupla öz mənfəətlərinin
ancaq müəssisəyə
uzun dövrlü bağlılıqla və aralarındakı əməkdaşlıq ilə reallaşdıracaqlarına inanırlar.
Müəssisənin idarə heyəti, səhmdarlar qrupu nümayəndələrindən ibarətdir və
prezident və ya baş direktor, başda işçilər olmaq üzrə bütün maraqlı tərəflərin
nümayəndəsi vəziyyətindədir.
Uzlaşan idarəetmə modelində; İdarə heyəti, firma
sahibləri, müştəri, təchizatçı və banklar kimi digər maraqlı tərəflər yaradılan uzun
davamlı əlaqələrlə maraqlanır. Səhmdarlarla yaradılan bu yaxın əlaqələr fon yarada
bilmə imkanlarını və uzun müddətli dünyagörüşlərini dəstəkləyərkən, digər
tərəfdən qərar alma mexanizmlərini yavaşladan bir sistemdir.
Ümumi olaraq
Almaniya və Yaponiyadakı beynəlxalq investorların uzun müddət şəffaf
olmadıqlarına görə tənqid olunmalarına səbəb olan çarpaz hissədarlıq sistemi
üzərinə qurulmuşdur. Bu modellərlə əksərən cəmiyyət və iş dairələrinin rəsmi
olmayan ünsiyyət şəbəkələri ilə təşkil olunduğu hissələrində qarşılaşdıralaraq
ictimai gözləmələrlə də bəslənən kapitalist təşkilatlarından çox güvən əlaqələrinin
hələ əhəmiyyətini qoruduğu inkişaf etməkdə olan yeni bazarlarda ortaya çıxmır
(23, 436).
Dostları ilə paylaş: