Adabiyotshunoslikning yordamchi sohaiari.
Yuqori-
da sanalgan asosiy sohalar bilan bir qatorda adabiyot-
shunoslik faoliyati uchun zarur bo'lgan muayyan amaliy
vazifalarni bajarish bilan shug'ullanuvchi matnshunoslik,
manbashunoslik, kitobiyot (bibliografiya) kabi yordamchi
sohalar ham mavjud. Mazkur uch soha ko'pchilik tomoni-
dan adabiyotshunoslikning yordamchi sohaiari sifatida
e’tirof etiladi. Ilmiy manbalarda yordamchi sohalar sirasida
bulardan boshqa yana adabiyotshunoslik istoriografiya-
si, muzeyshunoslik, arxivshunoslik, paleografiya, avtorlik
atributsiyasi, arxeografiya, uslubshunoslik kabilar ham
ko‘rsatiladi. Darhaqiqat, sanalganlarning har biri o‘zi-
ning konkret vazifasiga ega, ularning bajarilishi adabiyot-
shunoslikka oid tadqiqotlarda yordam beradi. Shu bilan
birga, ularning umume’tirof etilmasligiga ham muayyan
asoslar mavjudki, bu haqda o‘rni bilan to'xtalamiz.
Matnshunoslik.
Matnshunoslik bobidagi ilmiy izla-
nishlarning pirovard natijasi adabiyot tarixi va nazariyasi
uchun manbaviy asos - matnni tayyorlash bo'lgani bois
unga adabiyotshunoslikning yordamchi sohalaridan biri
sifatida qaraladi. Holbuki, matnshunoslikka filologik fanlar-
ning alohida tarmog‘i, mustaqil bir sohasi sifatida qarash
uchun ham yetarli asos bor. Chunki, birinchidan, matn
shunoslik faoliyati adabiyotshunoslik, tilshunoslik va tarix
fanlari kesishgan nuqtada kechadi; ikkinchidan, matn
shunoslik ilmiy izlanishlarida qator yordamchi sohalarni
o‘ziga xizmat qildiradi.
Adabiy matnlarni o‘rganish va nashrga tayyorlash
matnshunoslikning vazifasidir. Matnshunoslikning vazi-
fasini juda qisqa qilib ifodalagan bo‘lsak-da, uning amalga
oshirilishi g'oyat katta mehnatni, chuqur bilim va tajribani
talab qiladi. Ma’lumki, xalqimiz boshidan necha-necha is-
tilo-yu qatag‘onlar kechganiga qaramay, ajdodlarimizdan
bizga boy adabiy meros qolgan: minglab jildlardan iborat
qo'lyozmalar xazinasiga egamiz. Biroq bu qo'lyozmalar-
21
www.ziyouz.com kutubxonasi
ning aksariyati hali maxsus o‘rganilgan emas, ro'yxatga
olib qo'yilgani bo'yi o‘z tadqiqotchilarini kutadi. Shuning
o‘zi ham matnshunoslikning og‘ir, ilmning «qora mehnati»
ekanini, uni rivojlantirish ham ilmiy, ham ma’naviy-ma’rifiy
jihatlardan zaruriigini ko‘rsatadi. Adabiy matnni o'rgana-
yotgan matnshunos oldida turli-tuman ilmiy muammolar
ko‘ndalang bo‘ladi. Deylik, matnshunos muallifi noma’lum
asar (matn)ga duch keldi. Bu holda uning qarshisida matn
muallifini, yoshini (yozilgan yoki ko'chirilgan vaqti) aniqlash
zarurati ko'ndalang boladi. Buning uchun esa u, tabiiyki,
nafaqat milliy tarix yoki milliy adabiyot tarixi, balki til tarixi,
yozuv tarixi, uslubshunoslik kabi sohalardan yaxshi xabar-
dor bo'lishi va ularga tayangan holda matnni tadqiq eti-
shi lozim. Ya’ni ayrim manbalarda adabiyotshunoslikning
yordamchi sohasi sifatida ko'rsatiluvchi paleografiya, ar-
xeografiya, uslubshunoslik kabilar haqiqatda matnshunos
likning yordamchi sohasi, matnshunos uchun tadqiqot
asbobi bo'lib xizmat qiladi. Shu jihatdan qaralsa, ularni
adabiyotshunoslikning yordamchi sohalari sirasida alohida
sanashga zarurat yo‘q. Ulardan yana biri - avtorlik atribut-
siyasi, ya’ni qo'lyozma muallifini aniqlash ham yordamchi
soha emas, balki matnshunoslik muammosi, uning oldiga
qo'yiladigan ilmiy vazifalardan biridir.
Endi matnshunoslikning boshqa bir vazifasi - asar-
ning ilmiy-tanqidiy matnini tayyorlashni olaylik. Masalan,
Alisher Navoiy asarlarining turli davrlarda, turli kotiblar to-
monidan ko‘chirilgan qo'lyozmalari mavjud. Matnshunos
qarshisida ularni qiyosiy o‘rganish, birining kamchiliklarini
boshqalari bilan to'ldirish va shu asosda eng mukammal
- ilmiy-tanqidiy matnni tayyorlash vazifasi turadi. Tayyor
bolgan ilmiy-tanqidiy matnni nashr ettirish uchun matn
shunos uni izohlar, sharhlar, lug‘atlar bilan ta’minlashi
kerak. Unutmangki, biz foydalanadigan «Mukammal asar-
lar» ortidagi har bir izoh, har bir sharh yoki lug'at birligi
juda katta mehnat orqasida dunyoga keladi. Zero, matn-
22
www.ziyouz.com kutubxonasi
da uchragan so‘z ma’nosini topish, undagi biror shaxs, joy
nomi va sh.k.larga izoh berish uchun matnshunos juda
ko‘p izlanishi, ko'plab manbalarni ko'rib, o'rganib chiqishi
zarur bo‘ladi.
Yuqoridagilardan matnshunoslikning obyekti qadimgi
qolyozmalargina ekan degan yanglish fíkr kelib chiqmasligi
kerak. Zero, agar shunday desak, matnshunoslik obyektini
toraytirgan bo'lamiz. Holbuki, matbaachilikning rivojlanishi
uni g'oyat kengayíirgan. Ilgari turli qo'lyozmalar qiyosiy
0
‘rganish obyekti bo‘lgan esa, endilikda asarning asi mat-
ni (muallif qo'lyozmasi) bilan uning turli yillardagi nashrlari
turli maqsadlarni ko'zlagan holda qiyosiy o‘rganilishi mum-
kin. Masalan, Fitrat, A.Qodiriy, Cho'lpon kabi ijodkorlar
yaratgan asarlarning asi matni (ya’ni muallif qo'lyozmasi)
ma’lum sabablarga ko‘ra saqlangan emas. Tabiiyki, bun-
day vaziyatda ular yaratgan asarlarning asi matni muam-
mosi o'rtaga chiqadi. Faqat bir marta chop etilgan asar
bo‘lsa-ku, xo'p, o‘sha nashrasos matn sifatida qabul qilini-
shi mumkindir. Ko‘p marta bosilgan bo‘lsa-chi? Masalan,
« 0 ‘tkan kunlar» romani yozuvchi hayotlik vaqtida uch mar
ta: avval «Inqilob» jurnalida, so‘ng 1925 - 1926-yillarda
uchta kitobcha shaklida arab imlosida, nihoyat, 1933-yili
lotin yozuvida chop etilgan. Odatda, yozuvchi hayotlik
chog‘i amalga oshirilgan oxirgi nashr e’tiborli sanaladi. Le-
kin bu ham qat’iy qoida bololmaydi. Sababi, oxirgi nashr-
ga muayyan vaziyat taqozosi bilan muallif (yoki o'zgalar)
tomonidan o'zgartirish kiritilishi ham mumkin. Shu xil
andishalar sabab « 0 ‘tkan kunlar»ning asi matni masa-
lasi bahsli bo‘lib turibdi. Masalani hal qilish uchun román
nashrlarini qiyoslash, matnlardagi tafovutlar va ularning
yuzaga kelish sabablari (sayqallash uchun muallif kiritgan
tahrir, texnik xato orqasida yuz bergan tafovut, o'zgalar
kiritgan o‘zgartirishlar, senzura qisqartirishi va hokazo)ni
aniqlash, natijalarni atroflicha tahlil qilish orqali eng ishon-
chli nashr - asos matn (ya’ni ilmiy-tanqidiy matn uchun
23
www.ziyouz.com kutubxonasi
asos boladigan, ehtimolda mualiif originaliga eng yaqin
matn)ni belgilash mumkin. Bunga o'xshash muammolar
XX asr o‘zbek adabiyotida juda ko‘pki, bu matnshunoslik
obyekti kengaygani haqidagi fikrimiz dalilidir.
Bu kabi mustaqil tadqiqotlardan tashqari matnshunos
lik adabiyotshunoslikning ayrim muammolarini hal qi-
lishda muhim yordamchi soha, tadqiqot usuli bo‘lib ham
xizmat qiladi. Masalan, uning tadqiq usullaridan, tajriba-
laridan yozuvchi ijodiy laboratoriyasi, muayyan asarning
ijodiy tarixini o'rganishga qaratilgan izlanishlarda keng
foydalaniladi.
M anbashunoslik.
Adabiyotshunoslikning
yordam
chi sohalaridan biri sifatida manbashunoslik adabiyotga
bevosita yoki bavosita aloqador bo'lgan manbalarni izlab
topish, tasniflash, ro‘yxatga olish kabi amaliy vazifalar-
ni bajarish, shuningdek, shunday manbalarni qidirish va
o‘rganish yo'llarini ishlab chiqish bilan shug‘ullanadi. Qayd
etish kerakki, bu o'rinda «manba» so‘zi keng ma’noda
bo’lib, adabiyotshunoslikka oid tadqiqotlarda qo‘l kelishi
mumkin bo'lgan barcha manbalar (asar qo'lyozmalari,
ijodkorlarning xatlari, kundalik daftarlari, adabiy jarayonga
yoki muayyan ijodkor hayoti va ijodiga taalluqli hujjatlar va
boshqalar)ni anglatadi. Adabiyot tarixi, ijodkor hayoti va
faoliyatiga oid manbalar turi, hajmi xilma-xil, lekin qimma-
ti jihatidan hech birini kamsitib bo‘lmaydi. Ba’zan e’tibor-
ga arzimaydigandek ko‘rinuvchi narsa ham muhim ilmiy
ahamiyat kasb etishi mumkin. Masalan, «Sadoyi Farg‘ona»
gazetasining 1914-yil 16-aprelida chiqqan 4-sonining bir
burchida gugurt quti hajmicha e’lon berilgan bo‘lib, unda
gazetaning Andijondagi «obuna va e’lon qabul qiladigan
vakili Sulaymonqul Yunus o‘g‘li» ekani qayd etilgan. Bitta
son o‘tkazib, gazetaning 6-sonida shu e’lon vakillar qato-
rida «Abdulhamid Sulaymonqul o‘g‘li Yunusov» qo'shilgan
holda qaytarilgan. Shu ikkita e’lon Cholpon «milliy yozuv
chi bo'lish uchun otasidan qochib Toshkentga borgani»
24
www.ziyouz.com kutubxonasi
to‘g‘risidagi gaplar to‘g‘ri emasligi, bu fakt sho'ro davrida
biografiyani «o'nglash» zarurati biian muomalaga kirib qol-
ganini ko'rsatadi. Ko‘rib turganimizdek, kichkinagina gaze-
ta e’loni yozuvchi shakllangan muhit haqidagi tasavvuri-
mizni to‘g‘rilashda hal qiiuvchi ahamiyat kasb etadi.
Keyingi yillarda o'zbek adabiyotshunoslarining man-
bashunoslik sohasidagi izlanishlari, ayniqsa, XX asr
boshlari adabiyotini o'rganish bilan bog'liq holda faol-
lashdi. Qatag'on qilingan adib va shoirlarning ijodiy mero-
sini tiklash, ularning hayoti va faoliyatiga doir hujjatlarni
izlab topish borasida N.Karimov, B.Qosimov, H.Boltabo-
yev, B.Do‘stqorayev, B.Karimov, R.Tojiboyev, M.Qarshi-
boyev kabi olimlarning izlanishlari samarali bolib, ular
asr boshidagi adabiy jarayon, unda faol ishtirok etgan
ijodkorlar haqidagi tasavvurlarimizni boyitishga, davr
adabiyotining xolis ilmiy tarixini yaratishga xizmat qildi.
Ma’lumki, konkret ijodkor merosini to'laqonli tushunish
va xolis baholash uchun uning hayot yo‘li haqida to'liq
tasavvurga ega bo‘lish muhim ahamiyat kasb etadi.
Ya’ni adabiyotshunoslikdagi tadqiqot metodlaridan biri
- biografik metodning to ‘la samara bilan ishlashi uchun
konkret ijodkor hayoti va faoliyati haqidagi hujjatlarga
ega bolish lozim. Afsuski, ko‘plab ijodkorlarimiz haqi
da ma’lumot beruvchi hujjatlar hali to‘la yig'ilgan emas.
Bu borada faqat Hamza arxivi yuzasidan qilingan ishlar
(bunda professor L.Qayumov xizmatlarini alohida ta ’kid-
lash lozim) bilangina maqtanish mumkin. Shuningdek,
Oybek, A.Qahhor singari ulkan adiblar uy-muzeylarida
faoliyat ko'rsatayotgan ilmiy xodimlarning sa’y-haraka-
ti bilan ular haqidagi hujjatlar yig'ilgan, tartiblangan. Bu
manbalar mazkur adiblarning ijodiy merosini o‘rganish,
qayta baholashda beqiyos ahamiyatga ega bo'ladi.
Shu o'rinda ayrim manbalarda alohida yordamchi soha
sifatida tasniflangan muzeyshunoslik va arxivshunoslik
haqiqatda manbashunoslikning ko'rinishlari ekanini ta’kid-
25
www.ziyouz.com kutubxonasi
lash joiz. Zero, ijodkorlarning uy-muzeylaridagi faoliyatning
asosiy yo'nalishi ham manbalarni izlab topish, tasniflash,
ro'yxatga olish - manbashunoslik faoliyatining o'zgina-
sidir. Shunga o'xshash, u yoki bu ijodkor, ijodiy uyushma,
adabiy nashr va sh.k.lar arxivini tartibga solayotgan odam
ham manbashunos sifatida faoliyat yuritayotgan bo'ladi.
Demak, bu ikki sohani alohida ajratishga ham hech bir
zarurat yo‘q ekan.
Dostları ilə paylaş: |