ĐKĐNCĐ FƏSĐL. DĐNAMĐK BĐOKĐMYA
2.MADDƏLƏR MÜBADĐLƏSĐ HAQQINDA
MƏLUMAT
Bütün canlı orqanizmlərdə fasiləsiz olaraq, maddələr
mübadiləsi (metabolizm) prosesi baş verir. Canlı orqanizmdə
maddələr mübadiləsini öyrənən hissəyə dinamik biokimya
deyilir. Maddələr mübadiləsi canlıları cansızlardan ayıran əsas
şərtdir. Onun dayanması canlı orqanizmin məhv olması ilə
nəticələnir. Maddələr mübadiləsi zamanı insanların təbiətdən
aldıqları qida orqanizmdə mürəkkəb biokimyəvi çevrilmələrə
məruz qalaraq, onların yaşamasını təmin edir. Maddələr
mübadiləsi prosesinin köməyi ilə orqanizmin son məhsulları
olan karbon qazı, sidik cövhəri, su, müxtəlif duzlar və qeyriləri
ifrazat orqanları vasitəsilə orqanizmdən xaric olunur.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, maddələr mübadiləsi
zamanı bir çox müxtəlif biokimyəvi reaksiyalar–hidroliz,
fosforoliz, hidrogenləşmə, hidrogensizləşmə, dekarboksilləş-
mə, aminləşmə, aminsizləşmə, təkrar aminləşmə və s. proseslər
baş verir. Bu reaksiyalar mərkəzi sinir sisteminin nəzarəti ilə
fermentlərin, hormonların təsiri ilə baş verir.
Canlı orqanizmdə maddələrin əmələ gəlməsi ilə yanaşı
parçalanması da olur. Qida maddələrinin mənimsənilməsi
zamanı
yeni maddələrin əmələ
gəlməsinə (sintezinə)
assimilyasiya və ya anabolizm deyilir. Bu zaman mürəkkəb
maddələrin nisbətən bəsit maddələrə parçalanmasına isə
dissimilyasiya və ya katabolizm deyilir. Bu proseslərin
gedişində əmələ gələn aralıq məhsullara isə metabolitlər
deyilir.
Dissimilyasiya prosesində qida maddələrinin tərkibini
təşkil edən yüksəkmolekullu üzvi birləşmələrin (zülallar,
yağlar, karbohidratlar və s.) uyğun fermentlərin təsiri ilə
parçalanması nəticəsində nisbətən kiçikmolekullu (karbon qazı,
ammonyak, sirkə turşusu və s.) birləşmələr əmələ gəlir. Bu
207
zaman əmələ gələn enerji ATF-də toplanaraq orqanizmin həyat
fəaliyyəti üçün istifadə olunur. Assimilyasiya zamanı isə,
məsələn, insan orqanizmində nisbətən sadə maddələrdən
fermentativ yolla mürəkkəb maddələr (qlikogen, insulin və s.)
əmələ gəlir.
Qeyd etmək lazımdır ki, böyüməkdə olan orqanizmin
dissimilyasiyaya nisbətən assimilyasiya prosesi üstünlük təşkil
edir. Yəni orqanizmdə istifadə olunan qida maddələrinin
parçalanmasına nisbətən, yeni maddələrin əmələ gəlməsi
üstünlük təşkil edir. Ancaq orta yaşda böyümə davam
etmədiyinə görə bu proseslər arasında bərabərlik əmələ gəlir.
Yaşlı nəsildə isə parçalanma prosesi, yeni maddələrin əmələ
gəlməsinə nisbətən çox olur.
Qida məhsullarının tərkibini təşkil edən zülallar,
karbohidratlar, yağlar və qeyriləri həzm orqanlarında (ağız
boşluğu, mədə, bağırsaqlar) parçalanır. Bu zaman zülallar son
məhsul olaraq aminturşularına, karbohidratlar monosaxaridlərə,
yağlar və yağabənzər maddələr-qliserinə, yağ turşularına, fosfat
turşusuna azotlu birləşmələrə nuklein turşuları purin və
pirimidin nukleotidlərinə ayrılır. Ayrılmış sadə birləşmələr
həzm orqanlarından sorularaq qana keçir və qanla bədənin
bütün orqan və toxumalarına daxil olur. Sonra orqanizmin
özünəməxsus zülalları, nuklein turşuları və başqa üzvi və
qeyri-üzvi maddələri sintez olunur. Maddələr mübadiləsinin
intensiv getməsiqida məhsulunun keyfiyyətindən, insan
orqanizminin xüsusiyyətindən, yaşından və sair faktorlardan
asılıdır.
Beləliklə, insan orqanizminə qəbul olunan qidanın
parçalanmasından həm enerji, həm də lazım olan zülallar,
yağlar, vitaminlər, karbohidratlar və qeyriləri sintez olunur.
Tənəffüs prosesi. Qida maddələrinin mənimsənilməsində
və ya parçalanmasında tənəffüs mühüm rol oynayır. Fotosintez
prosesindən fərqli olaraq tənəffüs prosesində mürəkkəb
208
maddələrdən kiçikmolekullu bəsit maddələr əmələ gəlir. Bunu
sulukarbonların timsalında aşağıdakı kimi yazmaq olar:
C
6
H
12
O
6
+6O
2
→6CO
2
+6H
2
O+686 kkal
Tənəffüs prosesində ayrılmış enerji canlı orqanizmdə baş
verən maddələr mübadiləsində, boy inkişafında və başqa
məqsədlər üçün istifadə olunur. Tənəffüs prosesinin əsas
mahiyyəti orqanizmin enerjiyə olan tələbatının ödənilməsidir.
Bu zaman ayrılan kabon qazının miqdarının istifadə olunan
oksigenin miqdarına olan nisbəti CO
2
/O
2
tənəffüs əmsalı (TƏ)
deyilir. Yuxarıdakı reaksiyadan aydın olur ki, sulukarbonların
tənəffüs əmsalı vahidə bərabərdir. Belə ki, heksozaların
oksidləşməsi zamanı 6 molekul CO
2
ayrılırsa, 6 molekul da O
2
sərf olunur. Məlum olmuşdur ki, yağlar oksidləşdikdə onların
tənəffüs əmsalı 0,70-ə bərabərdir. Bu o deməkdir ki, ayrılan
karbon qazının miqdarı sərf olunan oksigendən azdır. Üzvi
turşuların oksidləşməsində tənəffüs əmsalı müxtəlif cür olur.
Məsələn, piroüzüm turşusunun oksidləşməsi zamanı 6-molekul
karbon qazı ayrıldığı halda 5-molekul oksigen sərf olunur. Bu
zaman tənəffüs əmsalı 1,2-ə bərabər olur.
2.1.Fotosintezin biokimyası
Qida məhsullarının tərkibini təşkil edən əsas maddələrlə
tanış olduqdan sonra, onların əmələ gəlməsini və çevrilməsi
proseslərini də bilmək lazımdır. Ona görə ki, insan və heyvan
qidasının əsasını təşkil edən üzvi maddələr fotosintez prosesi
zamanı əmələ gəlirlər.
Bütün canlıların həyatı üçün lazım olan oksigen də
fotosintez prosesi zamanı əmələ gəlir. Bitki mənşəli qida
məhsullarının
keyfiyyəti
və
məhsuldarlığı
fotosintez
prosesindən çox asılıdır. Fotosintez prosesi nəticəsində
insanların qidaya, enerjiyə olan ehtiyacı ödənilir. Bundan başqa
209
bəzi müəssisələrin (kağız, ağac emalı və s.) xammalla təchiz
edilməsində fotosintez prosesinin rolu böyükdür. Belə ki,
fotosintez zamanı il ərzində bitkilər 50 milyard tondan artıq
sellüloza istehsal edirlər.
Bitki orqanizmində təsadüf olunan qida maddələri:
karbohidratlar, zülallar, fermentlər, vitaminlər, yağlar və
qeyriləri fotosintez prosesinin məhsuludur. Ona görə də
fotosintez prosesinin öyrənilməsi mühəndis-texnoloqlar üçün
vacibdir.
Fotosintez prosesi, əsasən biokimyaçılar, biofiziklər və
fizioloqlar tərəfindən geniş öyrənilir. Biz isə yalnız fotosintezin
biokimyəvi əsaları haqqında qısa məlumat verəcəyik.
Fotosintezin mexanizminin öyrənilməsində Timiryazevin,
Baxın, Niqiporoviçin, C. Əliyevin, R.Həsənovun və başqa-
larının böyük xidmətləri olmuşdur.
Fotosintez çox mürəkkəb prosesdir. Belə ki, su və karbon
qazından mürəkkəb maddələr (sulukarbonlar, zülallar, yağlar
və s.) sintez olunur. Fotosintez günəş enerjisinin və xlorofilin
iştirakı ilə gedir. Bitkilərə günəş enerjisi şüa şəklində verilir.
Bitkilərdə fotosintez prosesi əsasən bitkilərin yarpağında gedir.
Xlorofil mürəkkəb maddə olub: xlorofil-a-dan və
xlorofil-b-dən ibarətdir. Kimyəvi tərkiblərində cüzi fərq vardır.
Xlorofil-a C
55
H
72
O
6
N
4
Mg
Xlorofil-b C
55
H
70
O
6
N
4
Mg
Xlorofil bitki hüceyrələrinin xloroplastlarında olur.
Xloroplastların 50%-i zülal, 35%-i yağlar, 7%-i isə xlorofil və
başqa piqmentlərdən ibarətdir.
Xloroplastların tərkibində başqa piqmentlərdən karotinə,
likopinə C
40
H
56
, ksantofilə zeakantinə C
40
H
56
O
2
, violaksantinə
C
40
H
56
O
4
(vitaminlər bəhsinə bax.) və qeyrilərinə rast gəlinir.
Onların rolu əsasən ondan ibarətdir ki, günəş şüasının elə
spektrləri vardır ki, göstərilən piqmentlərlə daha yaxşı udulur.
210
Xlorofil kimyəvi təbiətinə görə iki hissədən: hem (4 pirrol
nüvəsi vəmaqneziumdan) və fitol spirtinin qalığından təşkil
olunmuşdur.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, fotosintez prosesi zamanı
günəş şüalarını başqa piqmentlərə nisbətən xlorofil-a daha çox
udur. Xlorofilin kimyəvi təbiətinin, xassəsinin öyrənilməsində
Timiryazevin, Tovetin, Nenskinin, Vudvardın və başqalarının
böyük xidmətləri olmuşdur.
Beləliklə, fotosintez prosesi zamanı CO
2
və H
2
O-dan
xlorofilin və işıq enerjisinin təsiri nəticəsində mürəkkəb
maddələr (karbohidratlar) sintez olunur.
6CO
2
+6H
2
O→C
6
H
12
C
6
+6O
2
Bu zaman ayrılmış oksigen başqa canlıların yaşamasına
sərf edilir. Reaksiyadan göründüyü kimi heksoza sintez
olunarsa, onun hər bir molekulunun sintezi üçün 6 molekul
CO
2
və 6 molekul su tələb olunur. Bu reaksiya zamanı əvvəlcə
suyun hidrolizi baş verir. Bu prosesə fotoliz deyilir.
2H
2
O→4[H]+O
2
Fotoliz
zamanı
ayrılmış
hidrogen
CO
2
-nin
reduksiyalaşmasına sərf olunur. Ayrılmış oksigen başqa
canlılar tərəfindən istifadə olunur.
CO
2
+4[H]→CH
2
O+H
2
O
Beləliklə, alınmış bəsit maddələr mürəkkəbləşərək,
sulukarbonların ayrı-ayrı nümayəndələrini (trioza, tetroza və
sairləri) əmələ gətirir.
Fotosintez prosesində NADF-H
2
ilə yanaşı ATF-də
iştirak edir. Bunların sintezində günəş enerjisi ilə yanaşı
xlorofil də iştirak edir. Bu prosesə fotosintetik fosforlaşma
211
deyilir. Bu da tsiklik fosforlaşmaya və qeyri-tsiklik
fotofosforlaşmaya ayrılır.
Tsiklik fotofosforlaşma işıq enerjisinin udulması ilə ATF
əmələ gəlir.
işıq
ADF+H
3
PO
4
ATF
Qeyri-tsiklik fotofosforlaşmada işıq enerjisinin bir qismi
ATF-in, digər qismi isə NADF-ın reduksiyasına sərf olunur.
işıq
2NADF+2H
2
O+2ADF+2H
3
PO
4
2NADF·H
2
+2ATF+O
2
Fotosintez prosesi zamanı sulukarbonların sintezi və ya
assimilyasiyası katobolizm fosfoqliserin turşusunun əmələ
gəlməsi ilə başlayır.
Bu zaman ribuloza difosfat karbon qazı və su ilə
birləşərək 2-molekul fosfoqliseril turşusu alınır. Reaksiyanın
gedişində ribulozo-difosfatkarboksilaza fermenti iştirak edir.
1) CH
2
OP CH
2
OP
C=O CHOH
H–C–OH + CO
2
+ H
2
O→COOH
H–C–OH CH
2
OP
CH
2
OP CHOH
COOH
-fosfoqliserin turşusu ATF-lə reaksiyaya girərək 1-3 difosfoqli-
serin turşusuna çevrilir.
Bu prosesdə fosfoqliseratgenaza fermenti iştirak edir.
212
2) CH
2
OP CH
2
OP
CHOH + ATF→CHOH + ADF
COOH COOH
Sonra 1-3 difosfoqliserin turşusu NADF-H
2
reaksiyaya
girərək fosfoqliserin aldehidinə çevrilir. Reaksiyanın gedişi,
triozafosfatdehidrogenaza fermentinin təsiri ilə sürətlənir.
Göründüyü kimi, fermentin aktiv qrupu NADF-dır.
3) CH
2
OP CH
2
OP
CHOH + NADF · H
2
→ CHOH+NADF+H
3
PO
4
O
COOP C
H
Əmələ gəlmiş fosfoqliserin aldehidi başqa üzvi
birləşmələrin sintezində, yəni maddələr mübadiləsində iştirak
edir. Növbəti reaksiyada fosfoqliserin aldehidi triozafosfat-
izomeraza fermentinin təsiri ilə fosfodioksiasetona çevrilir. Bu
zaman izomerləşmə prosesi baş verir.
4) CH
2
OP CH
2
OP
CHOH → C=O
O
C CH
2
OH
H
Bundan başqa fosfoqliserin aldehidi, fosfodiokriasetonla
reaksiyaya girərək altıkarbonlu birləşmə-fruktoza 1-6difosfata
çevrilir.
213
Bu proses aldolaza fermentinin təsiri ilə gedir:
5) CH
2
OP CH
2
OP CH
2
OP
CHOH + C=O → C=O
O
C CH
2
OH HO–C–H
H
H–C–OH
H–C–OH
CH
2
OP
Sonra fruktoza 1-6 difosfat heksodifosfataza fermentinin
təsiri ilə fruktoza 6-fosfata çevrilir. Fotosintez prosesinin
gedişində çoxlu sayda üzvi maddələr sintez olunur. Sintez
olunmuş bu maddələr bütün canlıların həyat fəaliyyəti, daha
doğrusu yaşaması üçün olduqca vacibdir. Fotosintez prosesi
zamanı əmələ gəlmiş karbohidratlar başqa üzvi maddələrin,
alifatik və aromatik turşuların, yağların, vitaminlərin, fenol
maddələrinin, zülalların, fermentlərin və qeyrilərinin sintezində
istifadə olunur. Karbohidratlar orqanizmin enerjiyə olan
ehtiyacının ödənilməsinə sərf olunan əsas qida maddəsidir.
6) CH
2
OP CH
2
OH
C=O C=O
HO –C –H + H
2
O → HO–C–H + H
3
PO
4
H –C –OH H –C –OH
H –C –OH H –C –OH
CH
2
OP CH
2
OP
214
Sonrakı mərhələdə transketloza fermentinin təsiri ilə
fruktoza 6-fosfat, fosfoqliserin aldehidi ilə reaksiyaya girərək,
eritroza-4 fosfata və ksiluloza-5 fosfata çevrilir:
7) CH
2
OH
O O CH
2
OH
C=O C C
H H C=O
HO –C –H + CHOH → H–C–OH +
HO–C–H
H –C –OH CH
2
OP H–C–OH
H–C–OH
H –C –OH CH
2
OP
CH
2
OP
CH
2
OP
Bu zaman əmələ gəlmiş tetrozalar və pentozalar bitkilər-
də mürəkkəb biokimyəvi çevrilmələrə məruz qalırlar. Onların
bir qismində alifatik üzvi turşular və başqa monosaxaridlər
əmələ gəlirlər. Bundan sonra seduheptulozadifosfat sintez olu-
nur. Onun əmələ gəlməsi üçün eritroza-4 fosfat və fosfodioksi-
aseton iştirak edir. Reaksiyada transaldoza fermenti iştirak edir:
O
8) C CH
2
OP CH
2
OH
H
H–C–OH + C=O → C=O
H–C–OH CH
2
OH HO–C–H
CH
2
OP H–C–OH
H–C–OH
H–C–OH
CH
2
OP
215
Növbəti mərhələdə seduheptuloza 1-7 difosfat fosfataza
fermentinin iştirakı ilə seduheptuloza-7-fosfata çevrilir:
9) CH
2
OP CH
2
OH
C=O C=O
HO–C–H HO –C –H
H–C–OH + H
2
O → H –C –OH + H
3
PO
4
H–C–OH H –C –OH
HO–C–OH H –C –OH
CH
2
OP CH
2
OP
Sonra transketolaza fermentinin təsiri nəticəsində
seduheptuloza 7-fosfat, fosfoqliserin aldehidi ilə reaksiyaya
girərək ksiluloza 5-fosfata və riboza-5 fosfata çevrilir:
10) CH
2
OH O
O C
C=O C CH
2
OH H
H H–C–OH
HO–C–H + CHOH → C=O +
H–C–OH
H–C–OH CH
2
OP HO–C–H
H–C–OH
HO–C–H H–C–OH
CH
2
OP
H–C–OH CH
2
OP
CH
2
OP
Növbəti mərhələdə ribozafosfatizomeraza fermentinin
təsiri ilə riboza-5 fosfat, ribuloza-5 fosfata çevrilir:
216
O
11) C CH
2
OH
H
H–C–OH → C=O
H–C–OH H–C–OH
H–C–OH H–C–OH
CH
2
OP CH
2
OP
Sonra ksiluloza-5 fosfatda ribuloza-5 fosfatizomeraza
fermentinin təsiri ilə ribuloza-5 fosfata çevrilir:
12) CH
2
OH CH
2
OH
C=O → C=O
HO–C–H H–C–OH
H–C–OH H–C–OH
CH
2
OP CH
2
OP
Sonuncu mərhələdə ribuloza-5 fosfat fosforibulokinaza
fermentinin təsiri ilə ATF-in iştirakı ilə fosforlaşaraq ribuloza
1-5 fosfata çevrilir:
13) CH
2
OH CH
2
OP
C=O C=O
H–C–OH + ATF → H–C–OH + ADF
H–C–OH H–C–OH
CH
2
OP CH
2
OP
217
Ribuloza 1-5 fosfat yenidən karbon qazı ilə birləşərək
tsikl təkrar olunur. Beləliklə, sulukarbonların bu cür
assimilyasiyası zamanı çoxlu monosaxaridlər sintez olunur.
Qeyd etmək lazımdır ki, reaksiyaların çətinliyinə baxmayaraq
bitkilərdə bu proses cəmi üç dəqiqəyə fermentlərin təsiri ilə
yerinə yetirilir. Fotosintez prosesində saxaroza, nişasta,
sellüloza və qeyri şəkərlər də sintez olunur. Bundan başqa
fotosintez zamanı bitkilərdə sulukarbonlarla yanaşı, başqa üzvi
maddələr də sintez olunur. Məsələn, bitkilərdə olan üzvi
turşulardan aminturşuları sintez olunur. Piroüzüm turşusundan
alanin, 3-fosfoqliserin turşusundan isə serin sintez olunur.
Reaksiya sxematik olaraq aşağıdakı kimi gedir:
CH
3
CH
3
C=O + NADF · H
2
+ NH
3
→ CHNH
2
+ NADF + H
2
O
COOH COOH
piroüzüm alanin
turşusu
CH
2
OP CH
2
OH
CHOH C–OH + NADF · H
2
+NH
3
- H
3
PO
4
COOH COOH
3-fosfoqliserin turşusu oksipiroüzüm
turşusu
CH
2
OH
CHNH
2
+ NADF + H
2
O
COOH
serin
218
Beləliklə, bitkilərdə bu yolla başqa aminturşular lipidlər
və s. maddələr sintez olunur.
Xemosintez. Təbiətdə elə mikroorqanizmlərə təsadüf
olunur ki, onlar karbon qazını mənimsəyərək üzvi maddələr
sintez etmək qabiliyyətinə malikdir. Bu zaman istifadə olunan
enerji qeyri-üzvi maddələrin oksidləşməsi nəticəsində əmələ
gəlir.
Qeyri-üzvi
maddələrin
oksidləşməsindən
ayrılan
enerjinin hesabına kimyəvi reaksiyalar baş verir ki, buna da
xemosintez prosesi deyilir.
Xemosintez ilk dəfə görkəmli rus mikrobioloqu
S.N.Vinoqradski tərəfindən kəşf olunmuşdur. Alimin tədqiqatı
nəticəsində məlum olmuşdur ki, üzvi maddələrin sintezi nəinki
yaşıl bitkilərdə gedir, hətta xlorofilin iştirakı olmadan bir qrup
mikroorqanizmlərin təsiri ilə xemosintez prosesi zamanı da
əmələ gəlir:
Xemosintez prosesi əsasən kükürdlü və nitrifikasiyalı
bakteriyaların köməyi ilə baş verir. (Bu barədə daha ətraflı
texniki mikrobiologiya fənnində keçilir).
Bir qrup mikroorqanizmlər vardır ki, onlar karbon qazını
mənimsəyərək üzvi maddələr sintez edir. Bunlara avtotroflar
deyilir. Elə mikroorqanizmlər də vardır ki, onlar üzvi
maddələrlə qidalanaraq, başqa maddələr əmələ gətirir. Bunlara
heterotrof bakteriyalar deyilir. Beləliklə, fotosintez və
xemosintez prosesləri zamanı təbiətdə üzvi maddələr
(sulukarbonlar, zülallar, fermentlər, yağlar, vitaminlər və
qeyriləri) sintez olunur.
Dostları ilə paylaş: |