ABŞ araqları. Ən məşhuru tündlüyü 50 h.% olan Smirnoff
arağıdır. Bu marka ailəsi yüz ildən artıq müddət bundan əvvəl
arağın reseptini müəyyən edən Pyotr Smirnovun adı ilə bağlıdır.
1933-cü ildə Rusiyadan gələn emiqrant Rudolf Kunet bu arağın
istehsalını Smirnovun oğlu Vladimirdən satın alır. 1939-cu ildən
Smirnoff arağını Xyublayn şirkəti istehsal edir. O, məşhurluğuna
görə dünyada araqlar arasında birinci, tünd alkoqollu içkilər
arasında isə ikinci yeri («Bakardi» romundan sonra) tutur. Hər il
15 mln qutu Smirnoff arağı, 4,5 mln qutu Absolyut arağı (məşhur-
luğuna görə ikinci olan) satılır.
Amerikada Bayt İql (tündlüyü 40 h.%), Blek İql (tündlüyü 40
h.%), həmçinin Volf Smidt (tündlüyü 40 h.%) araqları məşhur
olub, ən tanınmış şirkətlərdən olan Ceym Bimdə istehsal olunur.
Hollandiya araqları. Xidxond şirkəti 1888-ci ildən Roylti adlı
buğda arağı buraxır. Bu arağın aşkarlayıcı xüsusiyyəti mavi
butulkası və onda kral sarayının embleminin olmasıdır.
Du Xurn şirkəti Ursus adlı araq istehsal edir. Onun resepti XX
əsrin əvvəllərində İslandiya butlegeri tərəfindən işlənilmişdir.
Hazırda onun ətirləşdirilmiş variantları olan limonlu və qara
qarağatlı araqlar buraxılır.
Jenever – arpa səmənisindən, buğda dənindən alınan spirtdən
istifadə olunur və ardıc giləmeyvəsi ilə ətirləşdirilir. Ona bəzən
ardıc arağı da deyirlər.
İtaliya araqları. Ən məşhur markaları Keqlevis Stok şirkəti
tərəfindən limonlu və ərikli variantlarda və qovun ətrilə (tündlüyü
38 h.%), həmçinin Eristov vodkadır (tündlüyü 40 h.%).
409
İngiltərə araqları. İngilis araqları yalnız ölkə daxili bazarda
satılmaqla, xaricdə demək olar ki, tanınmır.
Daha çox tələbat olanlar – Cossac (tündlüyü 38,5 h.%), Selekct
(tündlüyü 40 h.%), Virgin (tündlüyü 37,5; 40 və 50 h.%),
Borzoidir (tündlüyü 37,5 h.%).
Meksika araqları. Meskal – bu içkini almaq üçün aqavanın
qıcqırdılmış şirəsindən alınan spirtdən istifadə olunur. Qeyd etmək
lazımdır ki, spirtə qovulma yalnız bir dəfə aparılır.
Pulke. Kaktus arağı olub, tündlüyü 32-34 h.%-dir.
Tekila. Aqavanın qıcqırdılmış şirəsinin çoxqat qovulmasından
alınan spirtin bir neçə il palıd çəlləklərdə yetişdirilməsi ilə alınan
spirtdən istifadə olunur. Tündlüyü 45 h.%-dir.
Jose Cuervo tekilasının iri istehsalçısı 200 ildir bu markanı
hazırlayan Jose Cuervo şirkətidir.
Çin arağı. Maotay – daha çox tanınan düyü arağıdır. Onun
hazırlanmasının bir neçə variantı mövcuddur. Primitiv şəraitdə
qovulmaqla düyü spirti alınır, onun əsasında müxtəlif müalicəvi
otlar saxlanır, 60 h.% tündlüyə qədər su ilə duruldulur, ağzı
bağlanaraq realizədən əvvəl bir qədər yetişdirilir.
Sənaye şəraitinə daha yaxın vəziyyətdə Maotay arağının başqa
sortu – 60 h.%-li orqotou hazırlanır. Onun fərqli xüsusiyyətləri sarı
rəngi və səciyyəvi düyü arağı iyinə malik olmasıdır.
Rakı. Türkiyədə müxtəlif ot və köklərdən istifadə olunmaqla
istehsal edilir. Tündlüyü 40-50 h.% olur.
Araki. Türkiyədə istehsal olunan Xurma arağıdır. Xurmadan
alınan spirtdə hazırlanır.
Bambuze. İndoneziyanın bambuk arağıdır. Bambuk dənlərin-
dən alınan spirtdən xammal kimi istifadə olunur. Tətbiq olunan
texnologiya arağın zərərli qarışıqlardan təmizlənməsini təmin
etmir. Əsasən dini rituallarda istehlak olunur.
Sake. Geniş məlum olan Yapon düyü arağıdır. Spirtin
texnologiyasının xüsusiyyəti onun üçün düyünün buğla işlənməsi
və xüsusi mikroorqanizm kulturları ilə şəkərləşdirilməsidir. Hazır
içki rəngsiz və şəffaf olub, 16-18 h.% tündlüyə malikdir. İsti halda
410
istifadə olunur.
Çaça. Gürcü üzüm arağıdır. Spirt istehsalı üçün yetişməmiş
qeyri sort üzüm daraqla birgə istifadə olunur. Tündlüyü 45 h.%-ə
yaxındır.
Arrak. Asiya ölkələrində çox tanınmaqla onun istehsalı üçün
müxtəlif yerli xammaldan istifadə edilir. Spirti Yava adasında
qıcqırdılmış düyü və şəkər qamışı patkası şirəsinin destilləsindən,
Şri-Lanka, Banqladeş və Hindistanda isə şəkər palmasının şirəsi
əlavə olunmaqla alırlar. Bir sıra ölkələrdə arrak palma, xurma və
digər karbonata malik meyvə və bitkilərdən hazırlanır.
Qızılı-sarı rəngə və 58 h.% tündlüyə malikdir.
Anis arağı (Anisovka). Bu araq qrupuna çoxlu sayda müxtəlif
resept və tündlükdə milli araqlar aiddir. Anis dadlı araqların
eramızdan 1500 il əvvəl qədim Misirdə məlum olduğu göstərilir.
Onu müalicəvi hesab edirdilər.
Anis del mono. İspaniyanın milli qüruru hesab olunan içkidir.
Aşkarlayıcı xüsusiyyəti orijinal formalı butulkası, etiketində insan
sifəti ilə əks olunmuş şimpanze təsviridir. Onun bir əlində butulka,
digərində bu sözlərlə tütək vardır: «Bunun ən yaxşı anis olmasını
elm sübut etmişdir». Bu arağın iki növ müxtəlifliyi buraxılır:
«Anis qorilla» və «Pələng anis».
Yunan buzası. Şirin dadı ilə fərqlənməklə 40-50 h.% tündlüyə
malikdir.
ACC araqlar. Anis kimi olduqca çoxlu sayda bir-birinə yaxın
olan texnologiyalarla hazırlanan içkiləri əhatə edir. Bu araqlar
tropik və subtropik bitkilərin yarpağı, zoğu, kökündən və otla-
rından alınan ekstraktlar əsasında hazırlanır. İstifadə olunan xam-
mala görə içki tünd rəngli alınmaqla, mədə-bağırsaq sisteminə
müsbət təsir göstərir. Acı araqların tipik nümunələri Anqostura və
Bunekampdır.
411
BEŞİNCİ
FƏSİL
ETİL SPİRTİNİN EKSPERTİZASI
5
.1. İstehsal texnologiyası
5.1.1.
Qısa i
stehsal tarixi
Etil spirti (etanol) C
2
H
5
OH rəngsiz, şəffaf, xarakterik iyli və
sıxlığı 0,79067 olan mayedir. Normal təzyiqdə qaynama
temperaturu 78,35
0
C, donma temperaturu- -117
0
C-dir. Kimyəvi
təmiz etil spirti neytral reaksiyalıdır. Rektifikasiya olunmuş spirt
isə az miqdar karbon turşularına malik olduğundan reaksiyası zəif
turşdur. Etil spirti çox hiqroskopikdir, suyu havadan, bitki və
heyvan toxumalarından udur və nəticədə onlar parçalanır.
Təmiz şəkildə spirtin alınması destillə prosesi ilə mümkün
olmuşdur. Qədim əlyazmalarını öyrənən alimlər belə güman
edirlər ki, mayenin kimyəvi destillə ideyası bizim eradan əvvəl
birinci minillikdə meydana gəlmişdir.
Destilləni ilk dəfə Qədim Yunanıstanda böyük alim Aristotel
(bizim eradan əvvəl 384-320-ci illər) təsvir etmiş, bu kəşfin texno-
logiyasına orta əsrlərin az məşhur olmayan başqa bir alimi Əbu Əli
İbn Sina (Avisenna) (980-1037-ci illər) müraciət etmişdir.
Qaynatma texnikasının təkmilləşdirilməsi ilə o dövrün bir çox
əlkimyaçıları məşğul olmuşlar. İsgəndəriyyədən Zosim de
Panopolis və xəlifə Harun Əl-Rəşid sarayının (Misir) əlkimyaçısı
Cabir (766-809-cü illər) əlkimyaçıların daha tanınmışları idilər.
Onlar o dövrdə destillə aparatının işini ətraflı təsvir etmişlər. Onlar
belə hesab edirdilər ki, destillə yolu ilə şərabın canını ayırırlar.
Ona görədə destillə məhsulu «şərabın canlı ruhu» (latınca-spiritus
vini) adlandırılırdı.
1334-cü ildə həkim-əlkimyaçı Arnode Villnev (Monpelye
şəhəri, Fransa) üzüm şərabından ilk dəfə şərab spirti aldı və onu
müalicə vasitəsi kimi təbliğ etdi. 1360-cı ildə bir sıra İtaliya və
412
Fransa monastrları artıq aqua vital («həyat suyu») adı ilə şərab
spirti istehsal edirdilər.
1386-cı ildə Genuyalı tacirlər spirti nümayiş etdirmək üçün
Moskvaya gətirdilər.
Spirt insan, heyvan, həmçinin mikroorqanizmlər üçün zəhər-
lidir. Spirt buxarlarıda həmçinin zəhərlidir. Havada buxarın icazə
verilən miqdarı 1000 mq/sm
3
təşkil edir. Spirt partlama təhlükəsi
xüsusiyyətinə malikdir. Buxarın havada partlama təhlükəsi olan
son qatılığı 2,8-13,7%-dir. Etil spirti yeyinti məhsulllarından
tündlüyü 88 h.% olan xam-spirt və 96-96,5 h.% rektifikasiya
olunmuş spirt şəklində emal olunur.
Dən, kartof və melassadan emal olunan etil spirti əsasən likor,
araq, şərab istehsalında və tibbdə tətbiq olunur. Bu spirtin əsas
istehlakçıları - likor-araq (ümumi miqdarın 60-62%-i) və şərab-
çılıq (30-35%) sənayesidir. Spirtin xeyli miqdarı tibb preparatları,
dərmanlar, dezinfeksiyaedici vasitələr hazırlamaq üçün; az
miqdarı isə konserv və vitamin sənayesində istifadə olunur.
5.1.2. E
til spirti çeşidlə
rinin t
əsnifatı
v
ə
xammalın
t
ə
sviri
Spirtin çeşidi böyük olmayıb, onun istehsalı üçün istifadə
olunan xammala və təmizlik dərəcəsinə (rektifikasiya) görə
müəyyən olunur. Etil spirtinin çeşidinin təsnifatı sxematik verilir
(şəkil 5.1).
Spirtin keyfiyyətinin formalaşmasına xammal və istehsal
texnologiyası, xüsusilə də rektifikasiya təsir edir.
Yeyinti spirti yalnız yeyinti məhsullarından istehsal olunur.
Spirt almaq üçün daha geniş yayılmış və iqtisadi baxımdan
sərfəlisi kartofdur. Kartof nişastası asanlıqla parçalanır, yapışqan-
lanır (kleysterləşir) və şəkərləşir. Bundan əlavə, kartof dənlilərdən
yüksək məhsuldarlığı ilə fərqlənir. Vahid əkin sahəsindən
dənlilərə nisbətən kartof 2-3 dəfə çox spirt almağa imkan verir.
413
Sxem 5.1. Etil spirtinin
çeşidlə
rinin t
əsnifatı
Kartofdan əlavə spirt istehsalı üçün dənlilərdən - buğda,
çovdar, vələmir, arpa, qarğıdalı, həmçinin şəkər çuğunduru, şəkər
patkası yaxud melassadan istifadə olunur.
414
Xeyli az şəkildə meyvə-giləmeyvə, üzüm materialı, yer armu-
du (topinambur) və digər karbohidratlarla zəngin xammaldan
istifadə olunur.
Texniki spirt oduncaqdan, yaxud turşu hidrolizinə uğradılan
neft məhsullarından alınır. Texniki spirt yüksək miqdar zərərli
qarışıqlara malik olduğundan, yeyinti məqsədilə onun istifadəsi
qadağandır.
Melassadan etil spirti istehsalı aşağıdakı texnoloji mərhələləri
əhatə edir: melassanın hazırlanması, təmiz maya məhlullarının
hazırlanması, istehsalat mayalarının hazırlanması, melassa şirəsi-
nin qıcqırdılması, braqanın destilləsi və spirtin rektifikasiyası.
Zavodlarda melassanın kompleks emalı tətbiq olunur.
Melassadan spirt, maye, yaxud bərk karbon qazı (quru buz) alınır.
Bundan əlavə yetişmiş braqadan birbaşa separasiya ilə mayalar
ayrılır və çörək bişirmədə istifadə olunur. Melassa braqasından
qliserin, betain və qlyütamin turşuları alınır. Ondan həmçinin yem
mayalarını yetişdirmək üçün qida mühiti kimi və yem vitamini B
12
alırlar.
Şəkər çuğunduru melassası şəkər çuğunduru istehsalının
qalığı olub etil spirti, çörək mayaları, qliserin, süd və limon turşusu
istehsalı üçün əsas və aseton-butil istehsalında əlavə xammaldır.
Melassa tünd-qəhvəyi, qatı özülü maye olub, nisbi sıxlığı
1,35-1,40-dır və sentrifuqa yolu ilə şəkər kristalları ayrıldıqda utfel
adlandırılan sonuncu məhsuldan alınır.
Melassada quru maddələrin miqdarı 75-80% olur. Melassanın
quru maddələrinin əsas tərkib hissəsini saxaroza təşkil edir. Onun
miqdarı melassanın kütləsinin 46-52%-i təşkil edir. Onda nisbətən
az miqdarda invert şəkər (0,5-2,0%) və rafinoza (0,5-3,0%) vardır.
Saxaroza və invert şəkər mayalarla asanlıqla və tamamilə
qıcqırdıldığı halda rafinozanın yalnız 1/3 hissəsi qıcqırdılır.
Melassanın quru maddəsində 2%-ə yaxın azot olur ki, onun da
demək olar ki, 1/3 hissəsi betaindən ibarətdir, azotun qalan
miqdarı isə amin turşuların payına düşür. Mayalar betainin yalnız
5%-i mənimsəyir. Mənimsənilən azotun miqdarı adətən 0,4-0,5%,
415
bəzi melassalarda isə 1%-ə qədər olur. Melassada mayalar üçün
zərərli kimyəvi birləşmələr - nitratlar, nitritlər, furfurol, qarışqa
duzu, yağ və oksidat turşusu olur.
Melassa üçün yüksək kül maddələrinin olması səciyyəvidir.
Təzə melassa qələvi reaksiyalıdır, lakin mikroorqanizmlərin
təsiri ilə turş reaksiya alır.
Melassanın mikroflorası vəhşi mayalardan, mayayabənzər
göbələk və bakteriyalardan ibarətdir. Onda xüsusilə süd və sirkə
turşu bakteriyaları çox olur. 75%-dən yuxarı quru maddələri olan
melassada bütün bakteriyalar fəaliyyətsiz plazmoliz vəziyyətində
olur. Lakin quru maddələrin qatılığı az oldıqda onlar fəal
çoxalmağa başlayır. Turşu əmələ gətirən bakteriyalar mühitdə
turşu topladığından, melassa turş reaksiya alır və bu onun qüsurlu
olmasının əsas əlamətlərindən biridir. Melassada kənar
mikroorqanizmlər olduqda onların həyat fəaliyyəti nəticəsində
şəkərlər sərf olunur və əmələ gələn məhsullar mayaların
çoxalmasını ləngidir və qıcqırtma enerjisini aşağı salır. Bu isə spirt
çıxımının azalmasına gətirib çıxarır. Ona görə də yoluxmuş
melassa müxtəlif antiseptiklərdən və termiki işlənmədən istifadə
olunmaqla cansızlaşdırılmalıdır.
5.
2. Spirt istehsalının ə
sas m
ə
rh
ə
l
ə
l
ə
ri
Spirt istehsalı üç əsas mərhələdən ibarətdir (şəkil 5.2).
Hazırlıq - xammalın qarışıqlardan təmizlənməsi, səməninin
hazırlanması, yaxud kif göbələklərinin məhsulundan istifadəsi
olunması;
Əsas - nişasta xammalının parçalanması, nişastanın şəkərləş-
dirilməsi, şəkərləşdirilmiş kütlənin qıcqırdılması, braqanın
destilləsi və xam spirtin alınması;
416
Şə
kil 5.2. D
ə
n v
ə
kartofdan etil spirti istehsalının prinsipial
texnoloji sxemi
Yekun (son) - rektifikasiya. İstehsalın əsas mərhələsində alınan
xam spirt qida məqsədi ilə istifadə oluna bilməz, çünki onun
tərkibində çoxlu miqdarda ziyanlı qarışıqlar - sivuş yağları, metil
417
spirti, mürəkkəb efirlər olur. Qarışıqların bir çoxu zərərli olub,
spirtə xoşagəlməz iy verir. Ona görə də spirt təmizlənməyə -
rektifkasiyaya verilir.
Zərərli qarışıqlar şəkərləşdirilmiş kütlənin qıcqırdılması zama-
nı əmələ gəlir. Metil spirti pektinin-poliqalakfuron turşusunun
metil efirinin parçalanma məhsulu olub, bitki toxumalarında olur.
Sivuş yağları - ali spirtlərin qarışığı olub (amil, ozoamil, izobutil,
propil, izopropil və b.) amin turşuların deaminləşməsi nəticəsində
əmələ gəlir. Onların əmələ gəlmə mənbəyi isə zülalların
hidrolizidir. Bundan əlavə ali spirtlər spirt qıcqırmasının bir sıra
aralıq məhsullarının çevrilmələri nəticəsindədə əmələ gələ bilər.
Zərərli qarışıqlara həmçinin furfurol və mürəkkəb efirlər (izo
yağ-etil, izo valerian-etil və b.) də aid edilir. Sonuncular etil
spirtinin, sivuş yağlarının qıcqırmanın köməkçi məhsulları olan
üzvi turşularla qarşılıqlı təsirindən əmələ gəlir.
Zərərli qarışıqların kənar olunması rektifikasiya prosesi ilə
həyata keçirilir. Bu iş etil, metil, ali spirtlər və mürəkkəb efirlərin
qaynama temperaturlarının müxtəlifliyinə əsaslanır. Bu halda
bütün qarışıqları şərti olaraq baş, quyruq və aralıq fraksiyalara
bölürlər.
Nişastalı xammaldan (dən və kartof) spirt istehsalı aşağıdakı
texnoloji mərhələləri əhatə edir: xammalın emala hazırlanması;
dən və kartofun su-isti işlənməsi (bişirmə); bişirilmiş kütlənin
şəkərləşdirilməsi; istehsalat mayalarının artırılması; şəkərləşdiril-
miş şirənin qıcqırdılması və braqadan spirtin ayrılması və onun
təmizlənməsi.
Xammalın emal üçün hazırlanması. Emala hazırlanmaya
xammalın zavoda gətirilməsi qarışıqların ayrılması, xırdalama və
əzilmiş kütlənin su ilə qarışığının hazırlanması aiddir.
Kartof saxlayıcıdan istehsala yönəldilir. Yüngül, kobud və ağır
qarışıqlar saman- və daş ayrıcılarda kartofdan kənar edilir.
Yuyulma və qalan qarışıqların kənar edilməsi kartof yuyucu-
sundan istifadə edilməklə həyata keçirilir.
Bişirilməyə verilən dən hava-ələk və maqnit seperatorlarında
418
təmizlənir.
Kartof və dən fasiləli üsulla su-istiliklə işləndikdə bütöv
şəkildə bişirilsə də, fasiləsiz üsulda xammal qabaqcadan
xırdalanır. Əzilmə dərəcəsi bişirmə temperaturuna və müddətinə
təsir göstərir. Kartof xırdalandıqda gözcüklərinin diametri 3 mm
olan ələkdə qalıq qalmamalıdır. Dən xırdalandıqda isə həmin
ələkdə qalıq 0,1-0,3%-i ötməməlidir. 1 mm gözcüklü ələkdən
keçən əzilmiş hissə 60-90% təşkil etməlidir.
Xırdalanmış, əzilmiş xammalın su ilə qarışdırılması və
müəyyən temperatura qədər qızdırılması ilə qarışıq hazırlanır.
Xırdalanmış dənə xammalın kütləsinə görə 280-300% su, kartof
horrasına isə 15-20% su qatılır. Şirədə quru maddələrin qatılığı 16-
18% təşkil etməlidir.
Bu işdə əsas məqsəd xammalda olan nişastanın səməninin
amilolitik fermentləri ilə, yaxud mikrob mənşəli ferment prepa-
ratları ilə şəkərləşdirilməsidir. Şəkərləşdirmə o vaxt daha tez və
bütünlüklə baş verir ki, nişasta yapışqanlaşsın və həll olsun və
beləliklədə qeyd olunan fermentlərin təsiri üçün əlverişli olsun.
Buna nail olmaq üçün bütöv xammal yüksək təzyiqdə istilə
işlənməli və ya spirt istehsalında olduğu kimi bişirilməli; xammal
yüksək zəriflikdə mexaniki xırdalanmalı; hissəciklərin müəyyən
iriliyinə qədər xammalın mexaniki xırdalanması və təzyiq altında
sonrakı bişirilməsi aparılmalıdır (kombinə edilmiş üsul).
Nişastalı bütöv xammal doymuş su buxarı ilə 0,5 Mpa təzyiq
altında (158,1
0
C temperaturda) bişirmə qazanlarında emal olunur.
Bu şəraitdə nişasta həll olur, yumşalır və xammalın hüceyrə
divarları tədricən həll olur. Bişirilmə prosesində eyni zamanda
xammalın sterilizəsi baş verir ki, bu da şəkərləşmə və qıcqırma
prosesləri üçün çox vacibdir.
Xammal nişasta dənlərindən xırda ölçüyə qədər xırdalandıqda,
onun və nişasta dənlərinin hüceyrəvi quruluşu pozulur. Nəticədə
onlar 60-80
0
C temperaturda həll olur və səməninin amilolitik
fermentləri
və
mikroorqanizm
preparatları
tərfindən
şəkərləşdirilir. Yüksək zəriflikdə xırdalama üsulu elektrik
419
enerjisinin artıq sərfinə və xammalın sterilizə məsələlərinin tam
öyrənilməməsinə görə hələlik geniş tətbiq olunmur.
Kombinə edilmiş üsul geniş yayılmaqla, bu halda xammal
əvvəlcə orta irilikdə (1-1,5 mm) hissəciklərə qədər xırdalanır və
sonra bişirilir. Bütöv xammalın isti işlənməsinə nisbətən kombinə
edilmiş üsulda bişirmə temperaturu və müddəti az olur.
Xırdalanmış xammalın bişirilmiş kütləsinin təzyiqin dəyişilməsi
ilə üfürülməsi onun sonrakı dispersləşməsini sürətləndirir. Belə
isti işləmə üsulu prosesin fasiləsizliyi də nəzərə alınmaqla daha
mütərəqqi hesab olunur. Xammalın xırdalanmasına müqayisədə
enerji sərfinin azlığı, bişirmənin daha az istilik sərfiyyatı və
bişirilmə rejiminin «yumşaqlığı», qıcqıran maddələrin minimum
itkisini təmin etməklə xammalın şəkərləşməyə yaxşı hazırlanma-
sına zəmin yaradır.
Kartof və dən bişirildikdə xammalda əsaslı şəkildə struktur-
mexaniki dəyişiklikləri baş verir və onun tərkibinə daxil olan
maddələrin kimyəvi çevrilmələri gedir.
Şəkərləşdirilmiş şirənin qıcqırdılması. Şəkərləşdirmə bişirilə-
rək soyudulmuş kütlədə olan polişəkərlər, zülallar və digər mürək-
kəb maddələrin səməni südü, yaxud ferment preparatları ilə
işlənərək hidroliz edilməsidir. Bu halda əsas və daha vacib proses
nişastanın qıcqıran şəkərlərə qədər fermentativ hidrolizidir. Ona
görə də proses şəkərləşdirmə adlanır. Bişmiş kütlənin
şəkərləşdirilməsi nəticəsində yarım məhsul-spirt istehsalının şirəsi
alınır.
Şəkərləşmə prosesi üsulundan asılı olmayaraq aşağıdakı
əməliyyatlardan ibarət olur:
- bişirilmiş kütlənin müəyyən temperatura qədər soyudulması
(kütlə səməni südü ilə qarışdırıldıqdan sonra temperatur
şəkərləşmə üçün lazım olan səviyyəyədək azalır);
- bişirilmiş kütlənin səməni südü ilə (mikrob məhlulu ilə)
qarışdırılması;
- nişastanın şəkərləşdirilməsi;
420
- şirənin qıcqırmanın başlanğıc temperaturuna qədər soyudul-
ması;
- şirənin zavodun qıcqırtma və maya şöbələrinə vurulması.
Bişmiş kütlənin bir pilləli vakuum-soyutma ilə fasiləsiz
şəkərləşdirilməsi geniş yayılmış üsullardan biridir. Bişirilmiş kut-
lənin vakuum altında soyudulması fermentlərin isti inaktivasiya
olunmasının qarşısını alır və nəticədə nişastanın tam şəkərləşməsi
mümkün olmaqla spirt çıxımı yüksəlmiş olur. Bu üsulda soyutma
zamanı şirədən kondensasiya olunmayan qazlarla birgə metil
spirti, furfurol uçucu turşular kimi qarışıqlar da kənar olunur. Bu
isə spirtin rektifikasiyasını asanlaşdırır. Şəkərləşmənin başa
çatması yodla yoxlanır. Əgər şirənin rəngi yodla dəyişmirsə
deməli, şəkərləşmə normal getmişdir; qırmızı rəng-dekstrinlərin
artıqlığını; göy bənövşəyi-şəkərləşməmiş nişastanın varlığını
göstərir. Rəngin yodla belə dəyişməsi yalnız bişirilmiş kütlənin
səməni ilə şəkərləşdirilməsindən alınan şirə üçün səciyyəvidir.
Mikroskopik göbələklərin ferment preparatları ilə şəkərləşdirmə
zamanı rəngi göy-bənövşəyi qala bilər və bu rəng qıcqırmada itir.
Hazırda spirt zavodlarında MDB istehsalı olan aşağıdakı maye
və quru ferment preparatlarından istifadə olunur: amilosubtilin
QX, QZX, qlyukoavamorin QX, QZX, qlyukobatatin QX, QZX,
qlyukoendomikopsin QX, amilorizin PX, qlyukoavamorin PX.
Bunlardan başqa spirt zavodlarında uzaq xaricdə istehsal
olunmuş qatılaşdırılmış ferment preparatlarından da geniş istifadə
olunmaqdadır. Hollandiyanın «Novo-Nordisk» firması sıxlığı
1,20-0,25 qr/sm
3
olan şərbətə-bənzər preparatlar buraxır.
Termamil preparatlar 120 L və BAN 240 L istiliyə davamlı
-amiloza mənbəyi olub, 85-95
0
C temperaturda fəallığını saxlayır
və nişastanı parçalayır. AMQ 300 L və San super 240 L
preparatları qlyuko amilaza və proteazaya malikdirlər. Onların
təsiri üçün optimal şərait 55-60
0
C-dir.
Şəkərləşdirilmiş şirədə həll olan maddələrin miqdarı 16-18%,
o cümlədən qıcqırdılan karbohidratlar 13-15% arasında olmalıdır.
Şirənin turşuluğu 0,2-0,3
0
olmalıdır. Turşuluğun bir dərəcəsi 20
421
sm
3
şirənin titrləşdirilməsinə sərf olunan 1 N MaOH məhlulunun
1 sm
3
miqdarına uyğundur.
Turşuluq 0,2
0
-dən aşağı olduqda məhlulda yoluxucu
mikroorqanizmlər intensiv inkişaf edir. Turşuluq 0,2
0
-dən yüksək
olduqda isə amilolitik fermentlər fəallığını itirir və nəticədə
braqada şəkərləşməmiş dekstrinlərin miqdarı yüksəlir.
Qıcqıran şirə braqa adlanır. İstehsalat şəraitində çoxaldılmış
maya məhlulunun soyudulmuş şirəyə vurulan anından qıcqırma
başlayır. Spirt istehsalı üçün nəzərdə tutulan şirədə 75-77%
qıcqırdılan şəkərlər (bişirilmiş kütlənin səməni ilə şəkərləş-
dirilməsi zamanı əsasən maltoza; mikrob mənşəli fermentlərlə
şəkərləşdirilməsində əsasən qlükoza), 20%-ə yaxın dekstrinlər və
4-6% həll olmayan formada olan nişasta olur. Mono- və
dişəkərlərin qıcqırması zamanı dekstrin və nişastanın sona qədər
şəkərləşməsi baş verir. Qıcqırma dövründə şirəilə daxil olan həll
olmayan nişastanın təqribən 60%-i şəkərləşir. Yetişmiş braqada
40% həll olmayan nişasta qalır ki, buda istehsala daxil olan
nişastanın ümumi miqdarının 1,5-2,0%-i təşkil edir.
Qıcqırma fasiləli, fasiləsiz-axım, axım-dövretdirmə və dövrü
üsullarla aparılır. Fasiləli üsul yalnız xırda zavodlarda aparılır.
Fasiləli üsulda qıcqırma 72 saat, fasiləsizdə -60-62 saat davam
edir.
Şirənin qıcqırma prosesini üç dövrə bölmək olar: qıcqırmanın
başlanması. Bu dövr mayaların çoxalmasının davam etməsi ilə
xarakterizə olunur; əsas qıcqırma, bu halda şəkərin əsas miqdarı-
nın qıcqırması baş verir; sona qədər qıcqırma-amilolitik fermentlər
tərəfindən dekstrinlər və nişastanın sonadək şəkərləşdirilməsi və
mayalarla sona qədər qıcqırdılması ilə əlaqədardır.
Qıcqırmanın dövrü üsulu yarım fasiləsiz olub, fasiləsiz əsas
qıcqırma ilə fasiləli sonadək qıcqırmanı özündə əks etdirir. Az
gücə malik zavodlarda tətbiq oluna bilər.
Qıcqırtma batereyasında kənar mikrofloranın inkişafının
qabağını almaq üçün (hansı ki, əvvəlcə birinci aparatlarda inkişaf
edir), hər 24-30 saatdan bir baş aparatlar boşaldılır və təmiz su ilə
422
daxili divar, həmçinin ilanvari boru üzərində olan braqa qalıqları
tam təmizlənənə qədər yuyulur. Sonra yenidən maya və şirə ilə
doldurulur. Bununla yanaşı dövri şəkildə ardıcıllıqla hər qıcqırtma
aparatının daha təmiz sterilizəsi aparılır. Baş aparatların sterilizəsi
hər 48-60 saatdan bir yerinə yetirilir.
Yetişmiş braqanın əsas texnoloji göstəricilərindən biri onun
tündlüyü, yəni etil spirtinin həcmdə faizlə miqdarıdır. Bu göstərici
8,0-9,5 h.% arasında olmalıdır. Yetişmiş braqanın tündlüyünün
aşağı düşməsi zavodun məhsuldarlığının azalmasına və destilləyə
buxar sərfinin yüksəlməsinə səbəb olur.
Texnoloji proseslərin düzgün aparılmasında vacib göstərici
yetişmiş braqada olan qıcqırmamış şəkərlərin miqdarıdır. İstehsal
mədəniyyətindən, texnoloji rejimə dəqiq əməl edilməsindən və
texniki təminatdan asılı olaraq zavodlarda alınan braqalarda qıc-
qırmamış şəkərlərin miqdarı yol verilən normadan xeyli aşağı ola
bilir. Zovodun işi braqada həll olan karbohidratların miqdarına
görə (%-lə) «əla» 0,250; «yaxşı»-0,251-0,350; «kafi»- 0,351-
0,450 və «qeyri-kafi» 0,450-dən yuxarı qiymətləndirilir. Bu halda
braqada nişastanın miqdarı 0,03-dən 0,2%-ə qədər dəyişir.
Braqada həll olan karbohidratların itkisi 0,25-0,45%
miqdarında olmaqla, bütün xammalla daxil olan qıcqırdılan
şəkərlərin miqdarına görə 1,92-3,46% təşkil edir.
Yetişmiş braqada turşuluq texnoloji proseslərin normal
gedişində 0,3-0,4
0
olur. Qıcqırma prosesində braqada turşuluğun
yüksəlməsi 0,2
0
-i ötməməlidir. Turşuluğun çox yüksəlməsi şəkəri,
yaxud spirti turşuya çevirən kənar mikroorqanizmlərin
mövcudluğuna dəlalət edir. Turşuluğun yol verilən miqdardan 0,1
0
artıq olması istehsala daxil edilən karbohidratların 0,313%
itirilməsi ilə nəticələnir. Bundan başqa braqanın turşuluğunun
yüksəlməsi amilolitik fermentlərin fəallığının itirilməsinə səbəb
olur, mayalara ziyanlı təsir göstərir, sprit çıxımının xeyli aşağı
düşməsinə səbəb olur.
Destilləyə daxil olan braqa sudan, etil spirtindən, digər uçucu
maddələrdən (qarışıqlardan), ekstrakt maddələrindən və asılqan
423
şəklində olan həll olmayan bərk hissəciklərdən ibarətdir. Braqa
destillə aparatlarında baş verən proseslər bu mürəkkəb sistemdən
etil spirtinin və uçucu qarışqların ayrılmasına gətirib çıxarır.
Destillə zamanı alınan destilyat xam-spirt, destillədən sonra qalan
qalıq-barda adlanır. Beləliklə, braqadestillə aparatlarında braqa
xam-spirtə və bardaya ayrılır.
Xam spirtdə qarışıqların miqdarı istifadə olunan xammal
növlərindən asılı olaraq fərqli səciyyə daşıya bilir.
Rektifikasiya spirti xam spirtdən yaxud birbaşa braqadan alına
bilər. Xam spirtdən rektifikasiya olunmuş spirt fasiləli və fasiləsiz
işləyən rektifikasiya qurğularında alına bilər.
Dostları ilə paylaş: |