РЕЗЮМЕ
В статье анализируется понятие культуры как основной фактор
социализации. Именно в процессе социализации личность аккумулирует в себе
основные элементы культуры : символы, нормы, ценности. Инкультурация -
процесс освоения основных элементов культуры. Понятия социализации» и
инкультурация по содержанию очень близки друг к другу, так как процесс
развития личности выступает как результат присвоения культуры достигнутой
человеческим обществом. Поэтому в современной научной литературе понятие
инкультурация
используется
как
синоним
понятия
социализации.
Инкультурация формирует в себе основные виды общения с людьми, их
поведения, формирует эмоции в себе и способности человека. В результате
инкультурации человек способен свободно передать сведения об умственных,
физических и трудовых достинсениях своей социальной среды предыдущим
поколениям
Mədəniyyət sosiallaşma amili kimi
259
SUMMARY
It was touched on the main factor of culture in socialization in the article.
Through the process of socialization person approaches the main culture elements:
symbols meanings, values norms. The influence of culture, identity and socialization
process occurs inculture. Inculture is the process of development of the main
components of the culture : values, norms, traditions and symbols. Socialization and
inculture concepts are very close to each other in content, because any society is the
process of cultural forms of the assignment of the human. Therefore in the modern
scientific literature is used as synonyms concepts. Inculture includes fundamental
human skills, communicate with people in other types of behavior, his emotions
form. As a result of inculture human created their social environment guide, can
share the products of mental and physical labor by previous generations.
Çapa tövsiyə etdi:f.e.d.,prof.Fikrət Əfəndiyev
İslamdan əvvəlki bəzi din və cəmiyyətlərdə ailə
261
İSLAMDAN ƏVVƏLKİ BƏZİ DİN VƏ CƏMİYYƏTLƏRDƏ AİLƏ
Dr. Mənsur TEYFUROV
*
I.
Giriş, Yəhudilikdə ailə
Yəhudilikdə ailə sadəcə sosial deyil, eyni zamanda dini bir cəmiyyətdir. “Atalar
mədəniyyəti”bir ailə ibadətidir. Ənənəvi ibadəti mühfizə edən və onu yeni nəsillərə
köçürmə vəzifəsini üstlənən ailə və onun rəisi olan atadır. İlk mətnlərə görə
yəhudilərin ataları (İbrahim, İshaq, Yaqub) qurban yerləri hazırlamış və Tanrıya
qurban təqdim etmişlər.
1
Eyni zamanda ata, bir ailə ibadəti olaraq evdə icra edilən
“ fısıh”(pesah) bayramına da başçılıq etməlidir.
2
Buna görə atanın ruhani bir
şəxsiyyəti vardır və sərhədsiz nüfuzu da buradan gəlir. Ailə bağlarını qoparan şəxs
atalarının himayəsindən məhrum olur. Evlənməyərək ailənin ortadan qalxmasına
səbəb olan şəxs isə sadəcə bir sosial vahidin deyil, bir mədəniyyətin yox olmasına
səbəb olmalıdır. Buna görə Yəhudilikdə subay qalmaq böyük günahdır.
3
Yəhudi ailəsi əsas etibarı ilə patriarx bir ailə olsa da ən qədim zamanlarda
matriarx ailənin var olduğu, sonra yerini atanın üstünlüyünə buraxdığı söylənə bilər.
Patriarx ailədə evlənən qadın ərinin qəbiləsinə keçər. Qohumluq, qəbilə əlaqəsi və
miras kişiyə görə müəyyən olunur. Buna görə ailənin və ailə adının davamında oğlan
uşaqları önəmli bir rol oynayırlar.
4
Yenə bu ailə quruluşunun bir üsulu olaraq ərin
arvadı üzərində böyük bir hakimiyyəti vardır. Bu hakimiyyətin səbəbi Həvvanın
cənnətdəki itaətsizliyi və ərini aldatmasıdır. Kitab-ı Müqəddəsdəki* bəzi ifadələr
qadının evlənmə prosesində tərəf-müqabili deyil, əksinə bu prossesin mövzusu
olduğunu bildirir.
5
İbrani dilində “baal”kəlməsi həm “ər”, həm də, “mal sahibi”
deməkdir. Bu kökdən törəyən fel də “evlənmək” və “malik olmaq” mənalarına gəlir.
*
T.C. Bursa Uludağ Universiteti ictimai elmlər institutu ərəb dili və bəlağəti elmlər namizədi
tələbəsi
1
Tövrat, Təkvin bölümü, 12/7
2
Tövrat, Çıxış bölümü, 12/1-51
3
Mehmet Akif Aydın, “Aile”DİA, Baskı, Güzel Sanatlar Matbaası, İstanbul 1989, II, s. 196
4
Tövrat, Təkvin bölümü, 3/16
* Tövrat nəzərdə tutulur.
5
Tövrat, Təkvin bölümü, 4/19, 6/2, 11/29, 29/28, 34/8
Mənsur TEYFUROV
262
Bu, ərin arvadı üzərindəki hakimiyyətinin mal sahibinin hakimiyyətinə oxşadığını
göstərir.
6
Tövratda mövcud olan on əmirdə qadın ev, kölə, cariyə, öküz və eşşək ilə
birlikdə ərin mal varlığı arasında sayılmışdır. Bu anlayışın təbii bir nəticəsi olaraq
qadının miras haqqı da yoxdur. Yalnız ona verilən hədiyyələrə sahib olur və yalnız
ərinin malik olduğu xidmətçi kölələrin əfəndisidir.
7
Patriarxa əsaslanan yəhudi ailəsi
eyni zamanda böyük bir ailədir. Yalnız qan qohumlarını deyil, kölə, cariyə və
xidmətçiləri də içinə alır. Hz.Yaqubun ailəsi oğullarını, qızlarını, arvadlarını,
oğullarının oğullarını, qızlarını, oğullarının qızlarını və bütün zürriyyətini əhatə
edirdi.
8
Ailənin bu geniş quruluşu İsrail cəmiyyətinin sosial, dini və iqtisadi quruluşu
ilə əlaqəli olduğu qədər, İsrail oğulları arasında tətbiq olunan çoxevlilik (poligamiya)
ilə də yaxından əlaqəlidir. Çox evliliyin İsrail oğulları arasında xüsusilə ilk dövrlərdə
məşhur bir tətbiqi vardır.
9
Yəhudilikdə ailə, həm endogamik, həmdə egzogamik* bir
xarakter daşıyır. Ümumi bir qayda olaraq mövcud olan İsrail oğulları xaricində
biriylə evlənməmə, daxildən evlənmənin (endogami) geniş bir tətbiqi olaraq şərh
oluna bilər. Lakin bu tətbiqə də istisnalar gətirilmişdir.
10
Babil sürgünündən sonraki
dövrdə yəhudilərin Hititi və Kenanilərlə evliliklərinə rast gəlinməkdədir. Kitab-ı
Müqəddəs bu xarici evliliklərinə işarə edir. Daha sonra bu növ evliliklər qadağan
edilmişdir.
11
Evlənmə əsnasında qadının ailəsinə bir pul və ya mal verilir (mohar).
Başlanğıcda bundan əlavə qadının heç bir haqqı yoxdur. Sonralar ailəyə verilən pul
və mal şəxsən evlənən qadına ödənən bir hədiyyəyə çevrilmişdir.
12
Yəhudilikdə
boşanmaq qanuni bir hadisə kimi qəbul edilir. Ancaq yəhudi hüquq qaydaları
arasında boşanma səbəbləri mövzusunda görüş birliyi yoxdur. Ümumi olaraq
boşanmalara yəhudi cəmiyyətində tez-tez baş vurulduğu və bu mövzuda tətbiqatın
çox olduğu müşahidə olunur.
13
6
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 197
7
Tövrat, Çıxış bölümü, 20/17
8
Tövrat Təkvin bölümü, 46/5-7
9
.Tövrat, Krallar bölümü, 11/3
*Endogamik sərhədlər içərisində müəyyən sayda qohumlarla evlənməmə qaydasıdır.
Xaricdən evlənmək isə egzogamikadlanır.
10
Tövrat, Əzra bölümü, 10/2
11
Tövrat, Əzra bölümü, 10/11
12
Tövrat, Təsniyə bölümü, 24/1
13
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 197
İslamdan əvvəlki bəzi din və cəmiyyətlərdə ailə
263
II.
Xristianlıqda ailə
Xristianlıqda ailə quruluşu yəhudi ailəsindən çox fərqli deyildir. Əsasən İncildə
də ifadə olunduğu kimi Hz. İsa (ə.s) əvvəlki şəriətləri ləğv etmək üçün deyil,
tamamlamaq üçün gəlmişdir. Bu baxımdan burada xristianlıqdakı ailədən bəhs
edərkən yalnız yəhudilikdən fərqli cəhətlər üzərində durulacaqdır.Xristianlıq ailəni
sosial və ya mədəni bir təşkilat olaraq deyil, tamamilə dini bir təşkilat olaraq qəbul
edir. Bu bir baxıma yəhudilikdəki materialist anlayışa bir reaksiyadır. Hz. İsaya (ə.s)
görə ailə fərdləri arasındakı əlaqə insanla Allah arasındakı əlaqənin bir aynası və
insanın ruhi və mənəvi sahədəki inkişafının imtina edilməz bir ünsürüdür.
14
Yəhudilikdə olduğu kimi xristianlıqda da ailə ərin hakimiyyətinə söykənən ailədir.
İsa (ə.s) kilsənin başçısı olduğu kimi kişi də ailənin başçısıdır. Hətta qadın ərinə,
rəbbinə tabe olduğu kimi tabe olmalıdır. Onun əri üzərində hər hansı bir şəkildə
hakimiyyət qurması qəbul edilə bilməz. Bu düşüncə, əsasını Hz. Adəm (ə.s) ilə
Həvvadan almışdır. Çünki, əvvəl Adəm, sonra Həvva yaradılmışdır. Eyni zamanda
Həvva Adəmi aldadıb cinayətə (günaha) göndərmişdir. O halda kişinin özünü aldadıb
günah işləməsinə səbəb olan qadının hakimiyyəti altına girməsi düşünülə bilməz.
Bütün bunlara baxmayaraq xristianlıqda qadın, yəhudilikdə olduğu kimi ərinin sanki
mülkiyyəti altındakı bir mal da deyildir.
15
Ailəni meydana gətirən evliliyə
xristianlıqda o dərəcədə müqəddəs bir mahiyyət verilmişdir ki, evlənməklə ər arvadın
tək bir bədən halına gəldiyi və artıq ayrılmalarının mümkün olmadığı nəticəsi hasil
olmuşdur. Buna görə boşanıb başqası ilə evlənən yoldaş zina etmiş sayılır. Çünki,
əvvəlki evliliyi hələ davam etməkdədir. Hər nə qədər bu qadağa yəhudilikdəki
boşanmaların həddindən artıqlığına bir reaksiya olaraq ortaya çıxmış olsa da
boşanmanı tamamilə rədd etdiyi üçün bu dəfə də başqa bir həddi aşmağa səbəb
olmuşdur.
16
Xristian dünyasında baş verən müxtəlif sosial sarsıntıların bir səbəbi də bu
qadağa olmuşdur. Çünki, bu vəziyyət bir tərəfdən kilsə xaricindəki evlənmə və
boşanmalara yol açmış, kilsədə boşanıb ikinci dəfə evlənə bilməyənlər bunu kilsə
xaricində etmək məcburiyyətində qalmışdırlar.Digər tərəfdən bu üsulun hələ tətbiq
olunmadığı dövrlərdə bir-birlərindən ayrılma imkanı tapa bilməyən tərəflər bu
evliliklərini istəməyərək kağız üzərində mühafizə etmişlər, evlilik xarici qanuni
14
İncil, Matta bölümü, 5/17
15
İncil, Luka bölümü, 16/18
16
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 197
Mənsur TEYFUROV
264
olmayan əlaqələr saxlamışlar. Buna görə qərb dünyasında əxlaqi problemlərin
təməlində xristianlıqdakı bu boşanma qadağasının olduğunu irəli sürmək
mümkündür.
17
Yəhudiliyin əksinə xristian ailəsinin tək evliliyə (monogam)
əsaslandığını söyləmək mümkündür. Ancaq istisnalarda vardır. Xristianlığın ilk
dövrlərində heç bir kilsə birdən çox qadınla evlənməyə qarşı çıxmamışdır. Belə ki,
Charlemagne çox evliliyi yalnız papazlara qadağan etmişdir. Luter bigamiyi (iki
arvadlılığı) təsdiq edir.Bəzi xristiyan məzhəbləri də çox evliliyi qəbul edir. Hətta
Anabaptislər 1531-ci ildə çox evliliyi tövsiyə etmişlər. Mormonlar da çox evliliyi
ilahi bir müəssisə olaraq qəbul etmişlər. Digər xristianlar arasında çox qadınla
evlənmək qadağası sonrakı dövrlərdə başlamışdır.
18
III.Romalılarda ailə
Roma cəmiyyətində ailə dini, iqtisadi və sosial bir vahiddir. Romada ailə, biri
böyük, digəri kiçik olmaq üzrə iki qrupa ayrılırdı. Böyük mənada ailə, atadan oğlan
uşaqları yolu ilə gələn bütün fərdləri içərisinə alırdı. Ailə rəisinin ölümündən sonra
oğlan uşaqların meydana gətirdiyi vahidlər də kiçik mənada ailəni meydana
gətirirlər. Buna görə də, Roma ailəsi “agnatik”* bir ailədir. Bu cür ailədə ümumi bir
qan qohumluğu deyil, yalnız kişi vasitəsilə təmin edilən qan qohumluğu
önəmlidir.Kişi yaxınlarının xaricindəki qohumları da içərisinə alan daha geniş əhatəli
qan qohumluğunun mənəvi və sosial bir dəyəri olmaqla yanaşı, xüsusilə miras və
vəlayət hüququ baxımından bir dəyəri yoxdur. Qadın evlənməklə atasının ailəsi ilə
əlaqəsini kəsər və ərinin ailəsinə daxil olardı.
19
Jüstinian zamanında Roma
imparatorluğunun, xristianlığı qəbul etdiyi zamanlarda qadınlar bu hüquqları əldə
etmişlər:
1. Miras hökümləri baxımından kişi ilə qadın arasında olan bəzi fərqliliklər
aradan qaldırıldı,
2. Əşraf (aristokrat) təbəqəsinə mənsub kişilərin, xalq təbəqəsindəki qadınlarla
evlənmələrinə icazə verildi,
3. Bir dul qadının, ilk ərinin ölümündən sonra ikincisi ilə evlənməsi. Bu
qanundan öncə, dul qadın, ikinci bir ərə gedərsə bütün malları əlindən alınardı.
17
İncil, Markos bölümü, 10/8-12
18
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
* Yalnız kişi qohumluğu ilə meydana gələn ailə zənciridir.
19
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
İslamdan əvvəlki bəzi din və cəmiyyətlərdə ailə
265
Konstantin zamanında zina edən qadına ölüm cəzası verilirdi. Justinian bu
cəzanı yüngülləşdirərək monastırlarda həbs cəzasına çevirdi. Zina edən qadına
evlənmək qadağan idi. Ər-arvad ayrı-ayrı dinlərə bağlı olduqları təqdirdə ikisi
arasındakı evlilik qeyri-qanuni sayılıb, ikisinə zina cəzası verilirdi.
20
Romada ailə
patriarx bir ailə idi. Bütün güc və səlahiyyət ailə rəisində (pater familias) toplanırdı.
Bir mənada “pater familias” ailənin rəisi, hakimi və rahibidir. Onların uşaqları
üzərində, xüsusi ilə ilk dövrlərdə onları öldürməyə, başqalarına satmağa qədər çatan
geniş səlahiyyətləri var idi.Bu vəziyyətdə uşaqların yarı kölə statusa sahib olduqlarını
demək yalnış olmaz. Ailə rəisinin bu səlahiyyətləri sonralar azaldılmışdır. Qadın
evlənməklə ailə rəisinin və ya ərinin vəlayət və vəsayəti* altına girirdi. Ailədə oğlan
uşaqlarının tərbiyə və təhsili atanın, qız uşaqlarının isə ananın məsuliyyəti altında
idi.Ailənin içərisində yaşadığı evin Romada dini və hüquqi bir toxunulmazlığı vardır.
O, evə girən zorla çıxarıla bilməzdi. Evdə olan şəxsi məcburən çıxarıb məhkəmə
qarşısına aparan şəxs məskənə təcavüz etmiş olurdu. Roma ailəsində övladlıq
götürmə təşkilatıda var idi. Bu, xüsusilə oğlu olmayanların ailənin və ailə
mədəniyyətinin davam etməsi üçün müraciət etdikləri bir təşkilat idi.
21
IV.
Ərəblərdə ailə
Cahiliyyə dövrü ərəblərində ailənin müstəqil olduğunu söyləmək səhvdir.
Həqiqətdə o, mənsubu olduğu qəbilənin bir hissəsi idi. Çünki, bu cəmiyyətdə bir
ailənin üzvü olmaqla bərabər bir qəbilənin üzvü olmaq da dəyər daşıyırdı. Qəbilə
böyük bir ailə mövqeyində idi.O dövrdə ailə ər, yoldaş və ya yoldaşlar, uşaqlar və
kölələrdən meydana gəlirdi. Qohumluq əlaqəsi kişi qohumlar (asabə) yolu ilə
qurulurdu. Bu yönüylə qədim ərəb ailəsi patriarx bir ailədir. Əslində bəzi sosioloqlar
ərəb cəmiyyətinin ilk dövrlərdə matriarx bir ailə quruluşuna sahib olduğunu
söyləyərək və Bəni Rukayyə, Bəni Becilə kimi qəbilə adlarının bunların bir anadan
törəmiş olduqlarının işarəsi sayıldığını irəli sürürlər.
22
Bunun kimi ərəbcə ailə və ya
qəbilə mənasında işlədilən “ batn” kəlməsinin də müəyyən bir dövrdə Ərəb ailəsinin
anadan gəldiyini ortaya qoyduğu iddia edilmişdir. Belə ki, bilinən ən qədim
dövrlərdən etibarən ərəblərdə patriarx bir ailə quruluşunun mövcud olduğu görünür.
Ad, Səmud, Bəni Mudar, Bəni Haşim, Qureyş kimi qəbilə adlarının çoxu da bu
20
Süleyman Ateş, İslamda kadın hakları,Yeni Ufuklar Neşriyatı, İstanbul 1988, s. 7-8
* Vəlayət: yəni himayəsinə almaq, vəsayət isə vəsiyyəti altında olmaqdır.
21
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
22
Ali Çelik, Ahzab suresine göre aile hukuku, Kudret Basım Ambalaj,İstanbul 1999, s. 22
Mənsur TEYFUROV
266
qəbilələrin bir atadan gəldiyini göstərir.Qədim ərəb cəmiyyətində kişi qadından
həmişə üstün idi. Çünki o, qadının əksinə fövqəladə bir fərd deyil, bir döyüşçü olaraq
ailənin və qəbilənin güc qaynağıdır. Buna görə asabə əlaqəsi ailə və qəbilə bağlarının
təməlini təşkil edir. Yenə buna görə qız uşağına sahib olmaq utanılacaq bir şeydir.
Hətta bəzi qəbilələrdə qız uşaqlarının diri-diri torpağa basdırıldığı bilinir. Bunda
aclıq qorxusunun da təsiri vardır. Belə bir vəziyyətdə ailənin ən dəyərsiz fərdi fəda
edilərək bu təhlükə sovuşdurulmağa çalışılırdı.
23
Bu dövrdə evlilik hər hansı bir şəkil şərtinə və ya mərasimə tabe deyildir. Çox
evlilik on arvada qədər tətbiq oluna bilərdi. Bununla bərabər nikahsız yaşama,
müvəqqəti nikah (nikah-ı muvaqqat, nikah-ı müta), yoldaşını qarşılıqlı dəyişdirmə
(nikah-ı bədəl), və ya zadəgan bir kişidən uşaq sahibi olmaq üçün yoldaşını həmin
kişiyə təqdim etmə və uşaq olana qədər xanımına yanaşmama (nikah-ı istibda) kimi
müxtəlif evlənmə növlərinin də mövcud olmuşdur.Ögey ana ilə evlənmə şəklindəki
(nikah-ı maqt) da o dövrdə ərəb cəmiyyətində mövcud olan bir tətbiqatdır. Bu
nikahda ilk söz sahibi olaraq böyük oğul, atasının ölümündən sonra ögey anası ilə
evlənə bilər və bunun üçün ögey anasının razılığı lazım olmurdu. Böyük oğulun belə
bir şey arzu etməməsi halında digər oğullar və asabə əqrəbalar bu haqqa sahib ola
bilərdilər.
24
Evlilik daha çox qəbilə içərisində olurdu. Endogami: xarici bir qadınla
evlənmək xoş qarşılanmazdı. Qız uşaqlarının əmi oğulları ilə evlənmələri xüsusilə
təşviq edilirdi. Əmi qızı sözü o dövrdə eyni zamanda yoldaş mənasına da
gəlirdi.Vəlayət haqqı asabə qohumlarına verilmişdi. Ananın uşaqları üzərində belə
bir haqqı yox idi. Valideynin vəlayəti altındakılar üzərində Roma hüququnda ailə
rəisinin sahib olduğu haqlara oxşar geniş haq və səlahiyyətləri var idi. Valideyn
vəlayəti altındakı uşağı sata bilər, girov verə bilər, miras və himayədən məhrum edə
bilər və hətta öldürə bilərdi. Qız uşaqlarını öldürmə haqqına sahib olmaları o dövrdə
valideynin səlahiyyətlərinin genişliyini göstərirdi. Buna görə ərəb cəmiyyətində də
qadın və uşaqların o dövrdəki statusları kölədən çox fərqli deyildi. Bunların miras
haqlarının olmaması da bunu təsdiqləyir.Qədim ərəb ailəsində övladlığa götürmə
təşkilatı var idi. Övladlıq əlaqəsi evlilik üçün maneə idi. Bundan başqa övladlığ
uşağın övladlığa götürənin malları üzərində miras haqqı da yox idi.
25
23
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
24
Ali Çelik, e.a.ə., s. 23
25
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
* Pederşahi ata hakimiyyəti, yəni patriarx, Pederi isə atalıq deməkdir.
İslamdan əvvəlki bəzi din və cəmiyyətlərdə ailə
267
V.
Türklərdə ailə
Qədim türk ailəsinin də öz dövründəki bir çox cəmiyyətlərdəki kimi patriarx bir
quruluşda olduğu bilinir. Ancaq bu patriarx ailə quruluşu yəhudilərdə və ya Roma
cəmiyyətində olduğu kimi ailə rəisinə geniş səlahiyyət verən, arvad və uşaqları
mülkiyyət əlaqəsi ilə ataya bağlayan bir ailə deyildi.İlk zamanlarda köçəri və
ümumiyyətlə döyüşçü kişinin ailə və cəmiyyət içərisindəki yeri qadına görə daha
əhəmiyyətli idi. Hətta Yakut türkləri kimi matriarx bir ailə quruluşunun görüldüyü və
qohumluq əlaqəsinin ana vasitəsilə qurulduğu boylarda belə ailənin rəisi qadın deyil
kişi idi. Lakin artıq bu kişi ata deyil ananın qardaşı olan dayısı sayılırdı.
26
Qohumluq
əlaqələrinin ata yolu ilə qurulduğu və bu səbəblə patriarx deyilən qədim türk ailəsinə
bəzi araşdırmacılar atanın səlahiyyətlərinin digər patriarx ailələrdəki qədər geniş
olmamasını nəzərə alaraq “pederşahi” deyil, “pederi”* ailə adını vermişlər.Evlənmə
zamanı yəhudiliyə oxşar tərzdə evlənən şəxs kişi tərəfindən qadının ailəsinə
“kalın”adıyla müəyyən bir pul və ya mal verirdi. Bu verilən hədiyyə, qızın
yetişdirilməsi və təhsil xərcləri üçün nəzərdə tutulurdu.Qədim türk cəmiyyətində
qadının öz dövründəki cəmiyyətlərə görə sahib olduğu mövqe onun evlənmə
əsnasında bir mal kimi alınıb satılmasına maneyə olurdu. Kişi tərəfindən qadının
ailəsinə ödənən kalını, qadının səbəb olduğu boşanmalarda kişi tərəfinə qaytarılması
məcburiyyəti var idi.
27
Məhşur olmamaqla yanaşı çox evlilik tətbiqinin qədim türk
cəmiyyətində mövcud olduğu və buna xüsusilə zəngin tacirlər arasında rast gəlindiyi
bilinir. Eyni şəkildə atanın və ya böyük qardaşın ölümündən sonra ögey ana və ya
gəlinlə evlənmədə müəyyən hallarda baş verirdi.Dul arvadın və uşaqlarının ailə
içərisində qalaraq dolanışıqlarının daha yaxşı təmin edilməsi mirasın xaricə
çıxmamasını təmin edirdi. Bununla yanaşı o qadın evdə qaldığı müddət ərzində vəfat
edən ərinin ruhuna da xidmət edirdi.
28
26
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 198
27
Cemal Şener, Türklerin Müslümanlıkdan Önceki Dini Şamanizim, AD Yayıncılık, İstanbul-
1997, s. 86
28
M. A. Aydın, e.a.m.,DİA, II, s. 199
Mənsur TEYFUROV
268
NƏTİCƏ
Nəticə etibariylə demək olar ki ailə kimi müqəddəs bir müəssəsəyə tarix
boyunca hər zaman dəğər verilmiştir. Ancaq yuxarıda da bəhs olunduğu kimi tarixin
bəzi mərhələlərində bəzən bu müəssəsəyə layiqincə əhəmiyyət vərilməmiş və çox
kötü bir vəziyyətə düşmüşdür. Mesələn, Qədim türk cəmiyyətində qadının öz
dövründəki cəmiyyətlərə görə sahib olduğu mövqe onun evlənmə əsnasında bir mal
kimi alınıb satılmasına maneyə olurdu. Kişi tərəfindən qadının ailəsinə ödənən kalını,
qadının səbəb olduğu boşanmalarda kişi tərəfinə qaytarılması məcburiyyəti var idi.
Qədim ərəb cəmiyyətində isə kişi qadından həmişə üstün idi. Çünki o, qadının əksinə
fövqəladə bir fərd deyil, bir döyüşçü olaraq ailənin və qəbilənin güc qaynağıdır.
Buna görə asabə əlaqəsi ailə və qəbilə bağlarının təməlini təşkil edir. Yenə buna görə
qız uşağına sahib olmaq utanılacaq bir şeydir. Hətta bəzi qəbilələrdə qız uşaqlarının
diri-diri torpağa basdırıldığı bilinir. Bunda aclıq qorxusunun da təsiri vardır. Belə bir
vəziyyətdə ailənin ən dəyərsiz fərdi fəda edilərək bu təhlükə sovuşdurulmağa
çalışılırdı. Romalılardai ailə quruluşu da patriarx bir ailə idi. Bütün güc və səlahiyyət
ailə rəisində (pater familias) toplanırdı. Bir mənada “pater familias” ailənin rəisi,
hakimi və rahibidir. Onların uşaqları üzərində, xüsusi ilə ilk dövrlərdə onları
öldürməyə, başqalarına satmağa qədər çatan geniş səlahiyyətləri olmuşdur. Bununla
yanaşı İslamdan əvvəlki səmavi dinlərdə isə ailəye önəm verilmişdir. Məsələn,
Yəhudilikdə ailə sadəcə sosial deyil, eyni zamanda dini bir cəmiyyətdir. Xristianlıqda
isə ailə sosial və ya mədəni bir təşkilat olaraq deyil, tamamilə dini bir təşkilat olaraq
qəbul edilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |