Sözlərin bitişik yazılması. Bir vurğu və bir mənaya malik olub, tamamilə bir leksik vahidə çevrilmiş mürəkkəb sözlər bitişik yazılır. Məs: Ağdaş, Qarabağ Azərbaycan dilində bitişik yazılan mürəkkəb sözlərin formaları çox rəngarəngdir. Sözlərin bitişik yazılması mürəkkəb leksik vahidlərin sabitləşdiyini göstərir və bunun daha da möhkəmlənməsinə xidmət edir. Mürəkkəb sözlərin bitişik yazılmasına riayət edilmədikdə bəzən məna təhrif olunur.
Sözlərin yarımbitişik və defislə yazılması. Dildə tamamilə bir mürəkkəb leksik vahidə çevrilməyən sözlər defislə yazılır. Məs: əmin-amanlıq, gediş-gəliş. Yarımbitişik yazılan sözlər çox müxtəlif komponentlərdir. Bu cəhəti aşağıdakı misallada aydın görmək olar. Məs: ordan-burdan, cənub-şərq, dinmək-söyləmək.
Sözlərin ayrı yazılması. Sözlərin ayrı yazılması həm əsas nitq hissələrinə, həm də köməkçi sözlərə aid ola bilər. Məs: zərflərdən birə beş; köməkçi nitq hissələrindən belə ki, demək ki, yoxsa ki bağlayıcıları və s. ayrı yazılır.
Şəkilçilərin bir cür yazılması.
varı- qalxanvarı, yüngülvarı və s.
dar – məhsuldar, evdar və s.
daş – silahdaş, məsləkdaş, sirdaş və s.
şəkilçi halında bitişik yazılan dək qoşaması. (dağadək, evədək)
sifət düzəldən –i şəkilçisi; xarici, qərbi, cənubi və s.
feli bağlama düzəldən –kən şəkilçisi: almışkən, oxuyarkən və s.
–kar şəkilçisi; xilaskar, tələbkar, təmizkar və s
–gil şəkilçisi: xalamgil, əmimgil və s.
–laq şəkilçisi: qışlaq, otlaq, çaylaq və s.
–stan şəkilçisi: Gürcüstan, dağıstan və s. Samitlə bitən sözlərdə -stan şəkilçisindən əvvəl sözün son hecasındakı saitə uyğun olaraq qapalı saitlərdən biri ə, i, u, ü əlavə olunur; dağıstan, Monqolustan.
Felin icbar növünün şəkilçisi- t: anlat, oxut və s.
Ön şəkilçilər –na: nabələd, nalayiq, nacins və s. -ba: baməzə və s. –bi: bisavad və s.
İki cür yazılan şəkilçilər.
İsmin yönlük hal şəkilçisi –a, -ə; dağa, yola, dilə və s.
Felin arzu formasının şəkilçisi –a, -ə; yaza, gəzə, bilə və s.
Mürəkkəb zərf düzəldən şəkilçi –a, -ə; qaça-qaça, gülə-gülə
Felin əmr formasının I şəxs cəm şəkilçisi: -ar, -ək; tutaq, gedək, görək və s. Saitlə bitən şəkilçidən əvvəl –y artırılır: dilləyək.
Feldən sifət düzəldən şəkilçi: -ağan, -əyən: qaçağan, uçağan və s.
Feldən düzələn alt əl: azalmaq, düzəlmək.
–an, -ən şəkilçisi
–anda, -əndə: oturanda, duranda
–ar, -ər şəkilçisi: alar, olar, uçar və s.
–araq, -ərək şəkilçisi: qaçaraq, uçaraq
–ası, -əsi: olası, gedəsi
–acaq, -əcək: qalacaq, gedəcək, duracaq
–da, -də: bağda, yolda, ulduzda
–dan, -dən: candan, dostdan
Fel düzəldən –la, -lə: başla, dişlə, yolla və s.
–la, -lə qoşma şəkilçisi: atamla, ağılla
–lar, -lər: dağlar, yollar
–lan, -lən: bağlan-maq, yollan-maq
–laş, -ləşşəkilçisi: yaxşılaşmaq, pisləşmək
İnkar şəkilçisi: -ma, -mə: qazma, baxma, qoyma
İsim düzəldən –ma, -mə şəkilçisi: qazma, bükmə
–maq, -mək şəkilçisi: yazmaq, oxumaq
–madan, -mədən şəkilçisi: oxumadan, yazmadan
–malı, -məli: oxumalı, yazmalı, yatmalı
–mayınca, -məyincə: yazmayınca, bilməyincə
–sa, -sə şəkilçisi: alsa, olsa, varsa
–san, -sən şəkilçisi: dursan, bilərsən
–ca, -cə şəkilçisi: qaraca, xırdaca, quruca
Dörd cür yazılan şəkilçilər:
–qı, ğı, qu, ğu, gi, ki, kü, gü: silgi, sürtkü
–qın, ğın, qun, kin, gun, gün, kün: çaşqın, tutqun
–dı, di, du, dü: yazdı, qırdı
–dır, dur, dir, dür xəbər şəkilçisi: qışdır, yazdır.
Felin icbar növünün şəkilçisi: -dır, dir, dur, dür: yazdır, pozdur
–dıqda, dikcə, duqca, dükdə: yazdıqca, olduqca
–dıqda-duqda, -dikdə- dükdə: dedikdə, gəldikdə
–dığı-duğu, -diyi-düyü şəkilçisi: oxuduğu, aldığı
Sifət düzəldən –ıq, ik, uq, ük: çapıq, pozuq
–ib, ub, ıb, üb: yıxıb, qurub.
–ıl, il, ul, ül: açıl, doğul
Feldən isim düzəldən –im, ım, üm, um şəkilçisi: atım, tutum, udum
əmr forması isim düzəldən –ım, im, um, üm: udum, biçim, büküm
Birinci şəxsin təkinin mənsubiyyət şəkilçisi: im, ım, um, üm: yazdım, elim
I şəxsin cəminin mənsubiyyət şəkilçisi: -imiz, ımız, umuz, ümüz: arzumuz, anamız
Feldən isim düzəldən şəkilçi: -in, ın, un, ün: axın, qoşun.
Yiyəlik hal şəkilçisi: -in, ın, un, ün: ağacın, odunun
Təsirli fel əmələ gətirən şəkilçi –in, ın, un, ün: çalın, sayın, bilin (yın, yin, yun, yün) anlayın, oxuyun.
Əmr forması II şəxsi cəm şəkilçisi: -iniz, ınız, unuz, ünüz: alınız, əyləşiniz. Saitlə bitən isimlərdə yınız, yunuz, yiniz, yünüz: deyiniz, yoxlayınız.
–ıncı, inci, uncu, üncü: qırxıncı, onuncu
–incə, ınca, üncə, unca: dolunca, görüncə
Feldən ad düzəldən –inc, ınc, ünc, unc: qorxunc, gülünc
İndiki zaman şəkilçisi: -ır, ir, ur, ür: alır, olur, gəlir
Təsirli fel düzəldən –ır, ir, ur, ür: qaçır-maq, uçur-maq
Təsirli fel düzəldən –ıt, it, ut, üt: axıtmaq, bərkitmək.
Feldən isim düzəldən –ıntı-inti, -untu-üntü: qazıntı, çəkinti
Feldən ad düzəldən –ıcı, ici, ücü, ucu: vurucu, seçici, sürücü.
Feldən isim düzəldən –iş, ış, uş, üş: çağırış, duruş, eniş
Felin qarşılıq növü düzəldən şəkilçi: ış, iş, uş, üş: yazış-maq, vuruşmaq
–lı, li, lu, lü: qarlı, qırlı
Lıq, lik, luq, lük: daşlıq, otluq.
mış4 : yazmış
mı 4 : azmı, çoxmu
kı 4 : axşamkı, onunku
sız 4 : saysız, adsız
əmr forması III şəxsin təkinin şəkilçisi sın4 : bilsin, görsün
siniz 4 : gedəsiniz, alasınız
tı 4: ağartı, xorultu
çi 4: topçu, yazıcı.
|