Ï unlisi lablanmagan, tor va orqa qator; i ham lablanmagan, tor, old qator. Bu ikki unli fonema hozirgi o‘zbek adabiy tili - singarmonizmsiz lahja va shevalarda ïning oldinga siljishi natijasida konvergensiyaga uchragan, ya’ni bir fonema (i)ga aylangan. Ammo o‘zbek tilining singarmonizmli lahja va shevalari hamda boshqa turkiy tillarda o‘z holicha saqlangan. Masalan, qozoq, qirg‘iz va tatar tillari hamda o‘zbek tilining qipchoq shevalarida sïz-(chiz-) fe’li bilan siz olmoshi bir-biridan ïvai fonemalari tufayli farqlanadi. Qadimgi turkiy tilda ham orqa qator ï bilan old qator iikki mustaqil fonemadir15:
yig(yaxshi) yïğ- (yig‘moq)tik- (tikmoq)tïq- (tiqmoq)yal(yol) yïl (yil) Ounlisilablangan, keng va orqa qator; ö ham lablangan, keng, lekin old qator. Bu ikki fonema ham hozirgi o‘zbek adabiy tili hamda singarmonizmsiz lahja va shevalarda oning oldinga siljishi natijasida konvergensiyaga uchragan, ya’ni bir fonema (o)ga aylangan. Ammo boshqa turkiy tillar, o‘zbek tilining singarmonizmli lahja va shevalarida obilan öikki mustaqil fonemadir. Masalan, mazkur til hamda lahjalarda ot (olov yoki o‘simlik)dan öt (tana a’zosi yoki o‘tmak fe’li) o,öunlilari yordamida farq qiladi. Qadimgi turkiy tilda orqa qator obilan old qator ölohida fonema sanaladi:
ol (u) öl-(o‘lmoq) ot(olov) öt-(o‘tmoq) oz-(o‘zmoq) öz (o‘z,jon) U unlisilablangan, tor va orqa qator; ü ham lablangan, tor, lekin old qator. Bu unlilarning ham hozirgi holati ö va o unlilariniki singaridir. Qadimgi turkiy tilda ham u va ü alohida fonema hisoblanadi:
tu-(to‘smoq) t ü(tuk)
14 Содиқов Қ. Туркий ёзма ёдгорликлар тили: адабий тилнинг юзага келиши ва тикланиши. -Тошкент, 2006. – Б.118.
15 Абдураҳмонов Ғ., Рустамов А. Қадимги туркий тил. –Т.: Ўқитувчи, 1982. –Б.7-8.
ur-(urmoq) ür-(puflamoq)uč(uch) üč (3) Hozirgi o unlisini qadimgi turkiy tilda a unlisi ifodalagan. Masalan, hozirgi bosh, so‘zi bash, qor so‘zi qar tarzida talaffuz etilgan. E unlisi hozirgidek mustaqil fonema bo‘lmasdan äning varianti sifatida talaffuz qilingan: äl– el.