ETNOPSİXOLOGİYA 40
tərzi ilə bağlı olmuşdur. Qədim yunan filosofu və həkimi Hippokrat
da ətraf mühiti, coğrafi iqlimi, eləcə də qidanı xalqların fərqli
psixoloji xüsusiyyətlərə malik olmasının səbəbi kimi göstərmişdir.
O, “hava, su və yer haqqında” adlı əsərində müxtəlif xalqların fiziki
və psixoloji xüsusiyyətlərindəki fərqilərin səbəbini coğrafi
vəziyyətlə və iqlim şəraiti ilə əlaqələndirmişdir. Hippokrat yazır:
“Asiya Avropadan həm torpaqdan alınan məhsulların təbiətinə
görə, həm də insanların təbiətinə görə fərqlənirlər. Asiyada
doğulanlar daha gözəl olurlar. Bu diyarın özü yumşaqdır, adamları
isə qonaqpərvər və sakitdirlər. Bunun səbəbi isə ilin fəsillərinin
mülayimliyindədir. Avropa xalqları bir-birindən həm xarici
görkəmlərinə görə, həm də cəsarətlərinə görə fərqlənirlər. Diyarın
dağ hissəsində məskunlaşanlar həm əməksevər, həm də cürətli
olurlar. Amma bu sözləri vadilərdə, mülayim qurşaqlarda
məskunlaşanlar haqqında demək mümkün deyildiur. İqlimin
mülayimliyi xarakterin mülayimliyində əks olunur”. İnsanların
forması və əxlaqı ölkənin təbiətini əks etdirir” fikri bu əsərin əsas
ideyasını əks etdiri. Cənub və şimal iqliminin insan orqanizminə və
psixikaya təsiri etməsi haqqında fikirlərə Demokritin əsərlərində də
rast gəlinir. Xalqların psixoloji müşahidə predmeti kimi
öyrənilməsi məsələsi XVI əsrdə fransız filosofu J.Bodenin
əsərlərində öz əksini tapmışdır. XVIII əsrdə isə bu yönümlü
tədqiqat digər fransız filosofu, Şarl Monteskyö (1689-1755)
tərəfindən aparılmişdir. Ş.Monteskyö etnopsixologiyada coğrafi
determinizmin nümayəndəsidir. Bu istiqamətin tərəfdarları hesab
edirdilər ki, iqlimlə, təbii mühitlə insan ağlı, xarakteri və digər
xüsisiyyətləri arasında sıx əlaqə var. Şarl Monteskyö görə
“insanları çox şey; iqlim, din, qanunlar, idarəetmə üsulları,
keçmişin ibrət dərsləri, əxlaq, adətlər tərəfindən idarə olunduğu
üçün nəticədə xalqın ümumi ruhu əmələ gəlir.”Bu amillər
sırasından Ş.Monteskyö iqlimi ön plana çıxarır: “İqlimin
hakimiyyəti, başqa amillərin hakimiyyətindən daha güclüdür.”
İqlimin dəyişməsi ilə milli xarakterin dəyişilməsi fikrini irəli sürən
Ş.Monteskyö yazır: “Cənuba getdikcə insanlar qanundan