II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
235
Qafqaz University
18-19 April 2014, Baku, Azerbaijan
RUS ƏDƏBİYYATINDA QAFQAZ VƏ ÇİNAR ASSOSİASİYASI
Aynur İSRAFİLOVA
Bakı Dövlət Universiteti
israfilova-aynur@mail.ru
Anna Axmatova və Qafqaz mövzusunu tədqiq edərkən ilk növbədə Axmatovanın “Qafqazsayağı” (“Кавказкое”) şeiri
haqqında danışmaq lazımdır. 1927-ci ildə Kislovodskidə qələmə alınan bu şeir Puşkinə, Lermontova təsir göstərən ecazkar
Şərq aləminin incisi olan Azərbaycanın da aid olduğu qoca Qafqazı tərənnüm edir:
Здесь Пушкина изгнанье началось
И Лермoнтова кончилось изгнанье.
Здесь горных трав легко благоуханье,
И только раз мне видеть удалось
У озера, в густой тени чинары,
В тот предвечерний и жестокий час –
Сияние неутоленных глаз
Бессмертного любовника Тамары.
Sətri tərcümə:
Buradan Puşkinin sürgünü başladı
Və Lermontovun sürgünü bitdi.
Burada dağ otlarının lətif, xeyirli rayihəsi var.
Və yalnız bircə dəfə görmək mənə müyəssər olub
Gölün yanında, sıx çinarlar kölgəsində,
O axşamqabağı və qəddar saatda –
Usanmayan gözlərin işartısını
Tamaranın ölməz sevgilisinin.
Bu şeirdə XIX əsr rus ədəbiyyatında yaşanan intibahın əsas ilham mənbəyi kimi üzə çıxan Şərqin ədəbi-mədəni
mühitinin füsünkar təsiri sətiraltı mənada ifadəsini tapmışdır. Burada Azərbaycan sözü olan – “çinar”ın işlədilməsi, Qafqazı
ən dolğun boyalarla tərənnüm etməklə onun şəninə söylənilən ən gözəl təriflərdən birinin – “Qafqaz” şeirinin müəllifi olan
Puşkinin adının çəkilməsi, milli ədəbiyyatımızdan bəhrələnərək “Aşıq Qərib” poemasını yaradan Lermontovun xatırlanması
və ismi verilməsə də, “ölməz” deyə anılan kraliça Tamaranın sevgilisi şair Rustavelinin yada salınması şairin Qafqaza nə
qədər dərindən bələd olmasını göz önündə canlandırır.
Mənbələrdən bəllidir ki, Gürcü çarı III Georginin qızı Tamara (1184-1207) XII əsrin 2-ci yarısında Gürcüstan çariçası
olmuş, onun zamanında ölkənin hərbi-siyasi qüdrəti yüksəlmiş və ərazisi genişlənmişdir. Tamaranın həm Rusiya, həm də
Azərbaycan tarixi ilə müəyyən bağlılığı olmuşdur. O, Vladimir-Suzdal knyazı Andrey Boqolyubskinin oğlu Yuriyə ərə
getmiş və iki il sonra boşanıb geri dönmüş, Şirvanşah I Axsitanla, Atabəy Məhəmməd Cahan Pəhləvanın oğlu Ömərlə
dostluq etmişdir. Şota Rustaveli “Pələng dərisi geymiş pəhləvan” poemasını bu cazibədar hökmdar qadına həsr etmişdir.
Şeirdə işlədilən türk mənşəli “çinar” sözünə gəlincə, onu da vurğulamaq yerinə düşərdi ki, bu rus ədəbiyyatı üçün ye-
nilik deyildi. Şairin yuxarıda göstərilən əsərində adı çəkilən rus klassik ədəbiyyatının məşhur simalarından biri olan
M.Y.Lermontovun 1841-ci ildə qələmə aldığı “Листок” – “Yarpaq” şeirində də çinar obrazı var. Şerin bir bəndinə nəzər
yetirək:
У Чёрного моря чинара стоит молодая,
С ней шепчется ветер, зелёные ветви лаская,
На ветвях зелёных качаются райские птицы;
Поют они песни про славу морской царь-девицы
Tərcüməsi:
Dəniz sahilində cavan bir çinar vardı,
Pıçıldaşan küləklər oxşayırdı telini.
Yaşıl budaqlarına cənnət quşu qonardı,
Öyərdi nəğməsində bir dəniz gözəlini.
Bu, şeirin ikinci bəndidir. Şeirdə söhbət palıd yarpağının doğma budaqdan qopub rüzgarla çölləri dolandıqdan sonra
saralmış şəkildə Qara dəniz sahilində bir çinar kölgəsində sığınacaq tapmasından gedir. Fikrimizcə, burada palıd yarpağı və
çinarın mükaliməsi əsasında yaradılan lirik təhkiyə mətnaltı məna ifadə edir. Belə ki, Lermontovun lirik qəhrəmanı
soyuqdan, bürküdən və qəmdən saralıb-solan palıd yarpağını, yaşıl yarpaqlı çinar ağacının kölgəsi isə qoca Qafqazı təmsil
edir. Şair bu obrazları yaratmaqla Qafqaza sürgünü zamanı burada mehribanlıqla qarşılansa da, Vətən həsrətilə saralıb-
solduğunu metaforik dillə təcəssüm etdirir. Məlumdur ki, şairin Qafqazla tanışlığı hələ altı yaşlı uşaq ikən olmuşdu və bu
|