www.ziyouz.com kutubxonasi
187
shu chog‘ prokuratorning yuzi tirishib, sal talvasaga tushdi, u qo‘llarini ishqalab qo‘ydi.
— Bosh ustiga, — dedi mehmon mutelik bilan, u o‘rnidan turib qaddini rostlarkan birdan jiddiy
ohangda so‘radi: — Demak, uni so‘yib ketishadi-a, igemon?
— Ha, — deb javob qildi Pilat, — endi butun umidimiz sizning hayratona ishchanligingizga
qaratilgan.
Mehmon plash ostidagi zalvar kamarini to‘g‘rilab qo‘yib dedi:
— Xayr bo‘lmasa, hamisha omon va shodmon bo‘lg‘aysiz.
— Darvoqe, — deb ohista chinqirib yubordi Pilat, — butunlay unutayozibmana? Axir sizdan
qarzman-ku!.
Mehmon ajablandi.
— Qo‘ysangiz-chi, prokurator, mendan sira ham qarz emassiz.
— Unday demang! Esingizdami, Yershalaimga kirib kelayotganimda... bir to‘da gadolarga duch
keluvdim... ularga aqcha sochmoqchi bo‘lganimda yonimda aqcham yo‘q edi, o‘shanda sizdan olgan
edim.
— O, prokurator, arzimagan narsa!
— Arzimas narsani ham unutmaslik lozim. Shunday deb Pilat orqasiga o‘girildi va kursida yotgan
plashini ko‘tarib, uning tagida yotgan charm xaltachani olib mehmonga uzatdi. Mehmon xaltachani
olarkan egilib ta’zim qildi va plashi ostiga yashirdi. Pilat yana gap boshladi:
— Dafn borasidagi xabaringizni kutaman. Shuningdek kiriaflik Iudaning bugun tunda bo‘ladigan
ishi yuzasidan ham, eshityapsizmi, Afraniy, bugun bo‘ladigan ishi. Kelgan zahotingiz meni
uyg‘otishlari haqida soqchilarga buyruq berib qo‘yiladi. Sizni kutaman!
— Salomat bo‘ling, — dedi maxfiy xizmat boshlig‘i va orqasiga o‘girilib, balkondan tusha
boshladi. Uning maydoncha sahnidagi ho‘l qum ustida yurgan, so‘ng ikki sher haykali oralig‘idagi
marmar zinadan tushayotgan oyoq tovushi eshitildi. Keyin birin-ketin uning oyoqlari, so‘ng gavdasi va
nihoyat, qaytarma qalpoq kiygan boshi ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi. Ana shundagina prokurator quyosh
botib, qosh qoraya boshlaganini sezdi.