Microsoft Word Yeni kitab A5-son docx

“Səməndər vaxtından çox-çox gec gəlib dünyaya.” 
Əsərdə “iki Səməndər” surəti var. Qaçaq Səməndər - harada 
yaşamasından asılı olmayaraq öz kişilik qanunlarına sadiqdir, 
atını dördnala çapıb istədiyini yeridir-gözü tutduğu qadınları 
evinə gətirir, oğlu Şiruyəni yanan alovun içinə göndərəcək qədər 
sərt davranır. Amma bu mənin içində bir özgə “mən” də var. 
Eşitdiyi sazın səsindən gözündən yaş damcıları süzülən-“O saza 
qulaq asa-asa ağlayırdı. ...O, hər dəfə kirpiklərini çalanda 
üzüm giləsi boyda yaş yanağına dəymədən birbaş enli 
sinəsinin üstünə tökülürdü. Bir anlı  Səməndərin ürək 
döyüntüsünün  əynindəki köynəyi qaldırıb-endirdiyini hiss 
etdim. Onun bütün kor-kobud görkəminin içində heyrətamiz 
dərəcədə incə cizgilər gördüm birdən-birə”, uşaqlarına qoşulub 
qabaqlarında oynayan saf, kövrək, uşaq təbiətli Səməndər var. 
Səməndərin içindəki ikinci “mən”, ikinci Səməndər onun 
ətrafında heç kəsə, hətta ailəsinə-həyat yoldaşı Xalidəyə, oğlu 
Şiruyəyə, yaxını Eyvaza məlum olmadığı halda Rüstəm bu 
ayrıntını tuta bilir, ondakı gizlini duyur. Həm də hiss edir ki, 

---

141 
bütün azmanlığına və azadlığına rəgmən o, həddən artıq tək və 
tənhadır. Səməndər tənhadır və müəllif onun tənhalığını da, 
xarakterindəki qabalığı  və  sərtliyi də yurdundan ayrı düşməsi 
ilə  mənalandırır:  ”Səməndərin üstündən kotan kimi keçib