|
Mübariz Yusifov
Türk dili yaramaz şah nəslimizə.
Əskiklik gətirər türk dili bizə.
Yüksək olmalıdır bizim dilimiz
Yüksək yaranmışdır bizim nəslimiz»
L-M, 2004, 33-34.
Bu
tərcümədir.
Ancaq
2010-cu
ildə
Tehranda
Nizaminin iranlı tədqiqatçısı doktor Səid Həmidinin nəşr
etdirdiyi «Xəmsə»yə daxil olan «Leyli və Məcnun»da türk
dili (Azərbaycan dili) ilə bağlı olan hissə (s. 329) belə təqdim
edilir:
Dövləte-Axsitan bud bozorgvari
Kərd ze mən eltemas kari
Torke-sefet vəfaye ma nist
Torkane soxən fəzaye ma nist
Axsetan böyük dövlət başçısı idi
Məndən iltimasla xahiş etdi ki,
Türk sifətli (söz) bizdə vəfalı sayılmaz
Türkcə deyilən sözlər yaraşıqlı olmaz.
«Leyli və Məcnun»un 1965-ci ildə nəşr olunmuş elmi-
tənqidi mətnində həmin hissə belə verilmişdir:
Torke sefet vəfaye ma nist
Torkane soxən səzaye ma nist
An kəs nəsəbe bolənd zayəd
Ura soxəne bolənd bayəd
(«Leyli və Məcnun», Elmi-tənqidi mətn, Moskva, 1965,
s. 42-43).
Türkcəlik bizə vəfalı olmağın sifəti deyil
Türkvari deyilmiş söz bizə layiq deyil.
O adam ki, yüksək nəsəbdən doğulmuşdur
Ona yüksək söz lazımdır.
(Nizami Gəncəvi, «Leyli və Məcnun». Filoloji tərcümə.
Bakı, «Elm», 1981, s. 35).
114
Dostları ilə paylaş: | 
