Mübariz Yusifov
Nizami burada açıqca deyir ki, Firdovsinin təsvirində
sevmədiklərinə, ilk növbədə türklərə rəğbət yoxdur. Onun ya
zısında bakirə sözlər, yəni türklərin ictimai-siyasi həyatdakı
mövqeyinə aid fikirlər deyilməmiş qalıb. Mən isə Firdovsi
tərəfindən təriflənənləri atıb sözü öz sapıma düzdüm və
«İskəndəmamə»ni ucaltdım. Təsadüfi deyildir ki, Nizami və
Firdovsi haqqında fikir söyləyən tədqiqatçılar Nizaminin türk
(Azərbaycanlı), Firdovsinin isə fars ruhu ilə nəfəs aldığını
göstərirlər. Məmməd Əmin Rəsulzadə bu barədə yazır:
«Firdovsi müxtəlif dastan, əfsanə və hekayələrdən İran
tarixini və fars ənənələrini canlandırmaq və yaşatmaq üçün
istifadə etmişdir. Nizami isə tarixi hadisələrdən özü üçün əsas
məqsəd olan həqiqət naminə gözəllik yaratmaq üçün
faydalanmışdır. Firdovsidə qatı bir irq təəssübü hökm sürdüyü
halda Nizamiyə bu təəssüb yabançıdır. Onun üçün mühüm
olanı qan deyil, imandır. Farslığın ən böyük və ən parlaq
ənənəsi zərdüştlük və atəşpərəstlikdir. Belə olduğu halda,
fars şeirinin Firdovsidən sonra ikinci böyük dirəyi olan
Nizami bu təlimə nə üçün bu qədər düşməndir? Onun üçün ki,
sözün həqiqi mənasında Nizamidə farslıq duyğusu yoxdur.
Farsca yazsa da duyğu və şüuru farslıqdan uzaqdır. Əsərlərini
ərəbcə yazdıqları halda türklük haqqındakı duyğulan ilə, türk
mədəniyyəti və vətənpərvərliyi tarixində müstəsna yer tutan
Kaşğarlı Mahmudlar, Qurlu Fəxrəddin Mübarəkşahlar,
Zəməxşərli Mahmudlar nə qədər türkdürlərsə Nizami də o
qədər türkdür!».1
Nizaminin əsərlərində «türk» sözü türkdilli xalqlar üçün
ümumiləşdirilmiş bir ad kimi işlədilir. Yəni özbək, qazax,
qırğız, tatar, türkmən, kumık, nöqay kimi fərdiləşmiş milli
adlar, görünür, ümumi bir etnik adda ifadə edilmişdir. Müasir
dövrdə isə türk xalqlan artıq diferensial etnos kimi öz adlan
ilə xüsusiləşdirilərək adlandırılır. Nizami isə Azərbaycanlı
1 Məmməd Əmin Rəsulzadə. Azərbaycan şairi Nizami. Bakı, Azərbaycan Dövlət
Nəşriyyatı, 1991, s. 136-140.
32
Dostları ilə paylaş: |