Nizamidə azorbaycançılıq
olduğu üçün türk haqqında danışanda onlan qazağa, tatara,
türkmənə bölmür, hətta, Azərbaycanlılara da türk adını şamil
edir. Onun milli təəssübkeşliyi, əsərlərindən də göründüyü
kimi o qədər güclüdür ki, hətta, başqa türk xalqlanna aid
hadisələrdən bəhs etdiyi məqamlarda onlara Azərbaycanlı
etnik təbiəti baxımından yanaşır. Eyni zamanda, mənşəyinə
görə türk etnosuna daxil olmayan insanlardakı yaxşı cəhətləri
təsvir etdikdə onlarda Azərbaycanlı xarakterinə uyğun
əlamətlər müşahidə edərək həmin obrazlan da Azərbaycanlı
təsəvvüründə türkiləşdirir.
Nizaminin Azərbaycanlı olması barədə mübahisə
açmaq əlbəttə ki, artıq bir iş kimi nəzərə alınmalıdır. Çünki
Nizami barədə aparılan tədqiqatların çox böyük əksəriyyəti
onun Azərbaycanlı olduğunu quru sözlə yox, faktlarla təsdiq
edirlər. Elə İranın tədqiqatçılarının özləri də Nizamidən türk
(Azərbaycanlı) iyi gəldiyini təsdiq edirlər. Nizaminin İran
şairi adlandırılması, əslində, Avropa şərqşünaslarının yanlış
ideyasından doğmuşdur. Sonra isə bəzi rus müəllifləri də bu
ideyanı təsdiq etməyə cəhd göstərmişlər. Ancaq Y.N.Mamn
1927-ci
ildə şərqşünasların Leninqrad kollegiyasındakı
çıxışında göstərilir ki, iranlıların özləri Nizaminin Azərbay
canlı şair olduğunu təsdiq edirlər. Burada qeyd olunur ki, Teh
ran ədəbiyyatçılarının gözündə Nizami həyatın sevinclərini
təsvir etməyi bacaran şair kimi tanınır. Ancaq o Firdovsi, Fər-
ruhi və Ünsüridən geri qalır. Ümumi nəticə isə budur ki,
Nizami fars şairi deyil, o, Azərbaycan mühitində yaşayıb
yaratmışdır. Onun şeirləri iranlıya aydın deyil, ola bilsin ki,
Qafqaz üçün o dahidir, ancaq İran üçün Nizami dahi deyil.1
İranlı tədqiqatçı Səid Nəfisi isə Nizami haqqında bəhs
edərkən tarixi məqamın özünü saxtalaşdıraraq göstərir ki, Ni
zami dövründə Gəncədə türkcə (Azərbaycanca) danışanlar az
Dostları ilə paylaş: |