Osman Nuri Topbaş 5 mn ön söz nəbilər silsiləsi dərs
Yüklə 2,91 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
dəstə Allahın izni (iradəsi) ilə çox bir dəstəyə qalib gəlib! Allah səbir edənlərlədir!” (Bəqərə surəsi, 249) Bu ayəti-kərimədə hərbi nizam-intizama diqqət çəkilir. Bir ordunun müvəffəqiyyətli olması, hər şeydən əvvəl komandirinin əmrlərinə tam riayət etməklə mümkün olur. Müharibədə qalib gəlmək, əsgərlərin sayına görə deyil, döyüşməkdə haqlı səbəblərə dayanmağa, cihad edənlərin imanına və mənəviyyatına bağlıdır. Zəfər tacı, sayca çox olan orduların deyil, mənəvi gücü yüksək olan ordunun başına qoyulur. Bunun yaxın tarixdəki ən gözəl misalı Çanaqqala Zəfəridir. 116 MN Həzrət Davud və zəfər Talutun ordusunda 18 yaşında bir gənc var idi. Adı Davud idi. Müfəssir Beyzaviyə görə; Davud (əleyhissəlam) və on üç qardaşı, ataları ilə birlikdə Talutun ordususuna qatılmışdı. Davud (əleyhissəlam) qoyun güdərdi. Sapand atmada mahir idi. Çox cəsur idi. Atasına: “–Bütün dağlar, daşlar mənimlə təsbih (zikr) edir!”-deyərdi. Atası da ona: “–Ey Davud, sənə müjdələr olsun!”-deyərdi. Həzrət Davudun (əleyhissəlam) səsi, çox gur və gözəl idi. Bu səbəbdən onu Talutun qarşısına çıxartdılar. Talut da, özünə bir söhbət yoldaşı olaraq onu yanına aldı. Davud (əleyhissəlam), Talutun Əmaliqə qövmünə qarşı hazırladığı orduya qatıldı. Talut: -Kim Calutu öldürərsə, ona qızımı verəcəyəm!-dedi. “Onlar Calut və əsgərləri ilə qarşılaşdıqları zaman dedilər: “Ey Rəbbimiz, bizə bollu səbir və dizimizə (ayaqlarımıza) qüvvət ver! Bizə kafir qövm üzərində qələbə qazandır!” (Bəqərə surəsi, 250) Bu ayəti-kərimədən, Allahın rizasını qazanmaq üçün düşmənlə döyüşməyə gedənlərin, üç mühüm xüsusiyyətə sahib olması lazım gəldiyini başa düşürük. Bunlar; çətinliklərə qarşı səbir etmək, cəsarət və səbatını itirməmək, bir də ilahi köməyin gələcəyindən ümid kəsməməkdir. Allah o peyğəmbərə (Həzrət Şəmuyelə (əleyhissəlam)) Calutu Davu- dun öldürəcəyini bildirdi. Bu səbəbdən həmin döyüşə gedərkən, Davudu da yanında apardı. İki ordu qarşılaşanda, Calut, qarşısına çıxa biləcək cəsur bir nəfər istədi. Bu meydanoxumaya cavab olaraq Davud (əleyhissəlam) qabağa çıxdı. Hamı buna çaşıb qalmışdı. Çünki Calut, Həzrət Davuda görə iri cüssəli və çox güclü idi. Calut Davudu təhqir etdi: “–Ey həqir, sən nəyə gəldin?”-deyə soruşdu. Davud: “–Səninlə döyüşməyə gəldim!”-dedikdə, Calut ona lağ etdi. Davud (əleyhissəlam), sapandını çıxartdı. Əvvəlcədən hazırladığı daşı sapandına yerləşdirərək, Caluta doğru atdı. Sürətlə gedən daş Calu- tun tam alnına dəydi və onu atından salıb öldürdü. 117 MN Calut, çox qüvvətli olması ilə öyünən iri cüssəli bir hökmdar idi. Bu gücünə baxmayaraq Həzrət Davuda (əleyhissəlam) məğlub oldu. Allah Təala bununla, işlərin yalnız zahiri şərtlərlə bağlı olmayıb, həqiqətdə öz iradəsi ilə baş verdiyini göstərmişdir. İnsanların nəzərində qüvvətli görünən zəif, zəif görünən də Allahın köməyi ilə qüvvətli ola biləcəyini öyrətmişdir. Allahı inkar edən zalımlar nə qədər qüvvətli görünürlərsə görünsünlər, Allahın iradəsi gerçəkləşəcəyi zaman kiçik bir uşaqdan belə daha aciz hala düşürlər. Bu hadisədə Allah Təalanın gerçəkləşməsini istədiyi başqa hikmətlər də var. Allah Təala, Talutdan sonra idarəni Həzrət Davudun almasını və onun yerinə də oğlu Həzrət Süleymanı (əleyhissəlam) varis qılmağı arzu etmişdir. “Nəhayət, onlar Allahın izni (iradəsi və köməyi) ilə Calutu və qoşununu məğlub etdilər. Davud Calutu öldürdü. Allah Davuda həm hökmranlıq, həm də hikmət (peyğəmbərlik) verdi və ona istədiyini (zireh düzəltmək, quşların dilini bilmək, gözəl səslə oxumaq) öyrətdi. Əgər Allah insanların bir qismini, digər bir qismi ilə dəf etməsə idi, yer üzü fitnə-fəsada uğrayardı. Lakin Allah bütün aləmlərə qarşı lütfükardır.” (Bəqərə surəsi, 251) Ayəti-kərimədə dünya həyatında davam etməkdə olan ilahi nizamın hikmətləri anladılmışdır. Allah Təala, insanlar arasında sosial müvazinətin qurulmasını bir neçə səbəblərə bağlamışdır. Bunun üçündür ki, insanların bir qismi zəngin ikən, bir qismi fağır; bir qismi güclü ikən, bir qismi zəif; bir qismi sağlam ikən, bir qismi xəstə; bir qismi də iman gətirdiyi halda, digər bir qismi inkar etmiş olur ki, bunların arasındakı münasibətlər, dün- ya həyatının nizamını və davamını təmin etsin. Eynən müsbət və mənfi qütblər arasında enerji ötürülməsinin meydana gəlməsi kimi, insanlar arasında da meydana gələn döyüşlər də cəmiyyət nizamının davamı üçün bir səbəb olur. Talut, zəfərdən sonra əldə etdiyi bütün qənimətləri yandırdı. Çün- ki Həzrət Musanın (əleyhissəlam) şəriətinə görə ələ keçirilən mallar yandırılırdı. Talut, Qüdsə qayıtdı. Vəziyyəti, Həzrət Şəmuyelə (əleyhissəlam) olduğu kimi danışdı. Şəmuyel (əleyhissəlam) da Taluta: “–Sən də verdiyin sözü yerinə yetir!”-dedi. Beləliklə Talut, qızını Həzrət Davuda ərə verdi. Talutun ölümündən sonra Davud (əleyhissəlam) hökmdar oldu. Bir müddət sonra da ona peyğəmbərlik verildi. Beləcə o, həm səltənət, həm də nübüvvət sahibi ilk peyğəmbər oldu. Əxlaqi fəzilət və mənəvi qabiliyyət baxımından üstün qılındı. Ona dörd böyük kitabdan biri olan Zəbur endir- ildi: “(Ya Rəsulum!) Rəbbin göylərdə və yerdə olanları (Özünün bütün yaratdıqlarını) çox gözəl tanıyır. Biz peyğəmbərlərin bəzisini digərlərindən üstün etdik və Davuda Zəbur verdik.” (İsra surəsi, 55) Davud (əleyhissəlam) həyatı boyunca xalqına ədalətlə hökm etdi. Təbdili-qiyaf 9 edərək xalqın arasına qarışır, onlara hakimiyyətin icraatların- dan razı olub-olmadıqlarını, hökmdar haqqında nələr fikirləşdiklərini soruşardı. Lakin bu suallara mənfi cavab verən və şikayətçi olan kimsə olmazdı. (Qurtubi, Təfsir, XIV, 266) Ayəti-kərimdə də, onun Allaha dayandığı və beləcə ilahi köməyə qovuşub necə müvəffəqiyyət əldə etdiyi anladılır: “(Ya Peyğəmbər!) Onların dediklərinə səbir et və qüvvətli bəndəmiz Davudu yadına sal! Çünki o, daim Allaha sığınan bir kimsə idi. (Davud böyük qüdrət, möhtəşəm səltənət sahibi olmasına baxmayaraq günaşırı oruc tutar, gecələri durub namaz qılar, dünya malına, naz-nemətinə aludə olmayıb yalnız Allah rizasını qazanmaq diləyərdi).” (Sad surəsi, 17) Rəvayətə görə Davud (əleyhissəlam), ibadət etməyə çox meylli və istəkli idi. Bir gün oruc tutar, bir gün yeyərdi. Gecənin yalnız üçdə birində yuxlayar, qalanını daim ibadətlə keçirərdi. Davud (əleyhissəlam) Allah Təalaya ibadət etmək üçün ən fəzilətli vaxtları araşdırırdı. Bir gün Həzrət Cəbraildən (əleyhissəlam): “–Ey Cəbrail, ibadət etmək üçün hansı vaxt daha fəzilətlidir?”-deyə soruşdu. Cəbrail (əleyhissəlam): “–Ey Davud! Ərşin belə ilahi rəhmətdən titrədiyi səhər vaxtından daha fəzilətlisini bilmirəm, deyərək cavab verdi.” (Əhməd ibn Hənbəl, Zühd, s. 70) “Biz dağları ona ram etmişdik. Onlar axşam-səhər onunla birlikdə (Allahı) təqdis edib şəninə təriflər deyərdilər. Biz quşları da toplu hal- da (onun ixtiyarına vermişdik), hamısı ona tərəf yönəlməkdə idi.” (Sad surəsi, 18-19) 118 MN 9. Tanınmamaq məqsədilə qiyafə dəyişdirmək 119 MN Haqq Təala, Həzrət Davuda (əleyhissəlam) gur və gözəl bir səs eh- san etmişdi. O, Zəburu oxuyarkən, bütün vəhşi heyvanlar onun ətrafında toplanır və onu dinləyirdilər. “Həqiqətən, Biz Davuda Öz dərgahımızdan bir lütf bəxş edib: Siz ey dağlar, siz ey quşlar! Onunla (Davudla) birlikdə Allahı təqdis edib şəninə təriflər deyin! –deyə buyurduq və dəmiri onun (onun əlindən) yumşaltdıq. (Davud dəmiri əritmədən əlində mum kimi yumşaldıb istədiyi şeyi ondan düzəldərdi).” (Səba surəsi, 10) “Biz (Davuda) sizi (düşmənlə) vuruşda qorumaq üçün zireh (toxu- maq) sənətini öyrətdik…” (Ənbiya surəsi, 80) Davud (əleyhissəlam) zireh toxumaqla həm əsgərlərini düşmənə qarşı mühafizə etmiş, həm də öz rizqini əlinin əməyi ilə qazanmışdır. Siyasi nü- fuz sahibi, bütün mal imkanları geniş bir peyğəmbər olmasına baxmayaraq əlinin əməyi ilə keçinmə yolunu üstün tutması çox mənalıdır. Onun bu davranışı idarəsi altındakılara olduğu kimi özündən sonra gələcək nəsillər üçün də bir nümunədir. Necə ki, Peyğəmbər (səllallahu əleyhi və səlləm) belə buyurmuşdur: “Heç kimsə əsla qazancından daha xeyirli bir ruzi yeməmişdir. Allahın Peyğəmbəri Davud (əleyhissəlam) da öz əlinin əməyini yeyir- di.” (Buxari, Büyu 15; Ənbiya 37) Ayəti-kərimədə belə buyrulur: “(Biz Davuda belə buyurduq): Geniş, uzun (insanın bədənini örtən) zirehlər düzəlt, (onları) toxuduğun zaman ölçüyə riayət et! (Zirehin həlqələri bir-birinə uyğun gəlsin, biri böyük, biri kiçik olmasın!) Və (siz də ey Davud ailəsi!) yaxşı işlər görün. Həqiqətən, Mən sizin etdiyiniz əməlləri görürəm!” (Səba surəsi, 11) “Ya Davud! Biz səni yer üzündə xəlifə (və ya əvvəlki peyğəmbərlərə xələf) etdik. Buna görə də insanlar arasında ədalətlə hökm et, nəfsdən gələn istəklərə uyma, yoxsa onlar səni Allah yolundan sapdırar. Şübhəsiz ki, Allah yolundan sapanları haqq-hesab gününü unutduqları üçün şiddətli bir əzab gözləyir!” (Sad surəsi, 26) Həzrət Davud, ilahi köməklə dəstəklənmiş, böyük orduları komanda etmişdi. Özünün bir çox mühafizi var idi. Ona peyğəmbərlik və Zəburla birlikdə yüksək elm də verilmişdi. O, saleh əməl sahibi və görüşlərində dəqiq bir kimsə idi. Ayrıca onun çox gözəl və hikmətli danışmaq kimi üstün nemətlərə sahib olduğu ayəti-kərimədə belə bəyan edilmişdir: 120 MN “Biz onun mülkünü (səltənətini) möhkəmləndirmiş, ona hikmət (peyğəmbərlik) və (haqla batili ayırd edib) düzgün hökm vermək qabiliyyəti bəxş etmişdik. (Davud çox müşkül məsələləri asanlıqla həll edər, ədalətli hökm çıxarardı).” (Sad surəsi, 20) Peyğəmbər və hökmdar olan Davud (əleyhissəlam), zamanını yerli- yerində istifadə edir, vaxtını dördə ayırırdı: Birinci vaxtda; ibadətlə məşğul olurdu. İkinci vaxtda; hüquqi məsələləri həll edirdi. Üçüncü vaxtda; xalqa vəz və nəsihət edirdi. Dördüncü vaxtda; şəxsi işlərini həll edirdi. Həzrət Davudun (əleyhissəlam) imtahan edilməsi Davud (əleyhissəlam), bütün peyğəmbərlər kimi bəzi imtahanlara məruz qalmışdı. Özünə bəşəri zəiflikləri və etməsi ehtimal xətalar göstərilmişdi. 121 MN O da dərhal tövbəyə yönəlmiş və Haqq Təala onu bağışlamışdı. Beləcə Allah Təala onu əbədiyyətə uzanan yoldakı təhlükələri öyrətmişdi. Davud (əleyhissəlam), ibadət və zikr üçün məbədə çəkildiyi zaman- larda xəlvət halında olar, yanına heç kimsə girməzdi. Bir dəfə yenə belə ibadətlə məşğul olduğu bir vaxtda yanına iki nəfər gəldi. Həzrət Davud, bu gözlənməyən vəziyyət qarşısında təlaşlandı. Çünki qapısı bağlı olan məbədə, heç kimsənin girə biləcəyini düşünmürdü. Gələnlərə, ibadətə ayrılmış vaxt içində olduğunu söylədisə də onlar: “İbadətin günü olmaz!”-dedikdən sonra arzularını belə ifadə etdilər: –Qorxma! Hüzuruna bizi mühakimə etməyin üçün gəldik. Biz, bir- birimizin haqqına təcavüz etmiş iki şikayətçiyik. Aramızda ədalətlə hökm ver! Davud (əleyhissəlam): –O zaman buyurun, -dedi. İki nəfərdən biri dedi ki: –Qardaşımın 99 qoyunu, mənimsə bir qoyunum var. Buna baxma- yaraq o, məndəki bu tək qoyunu da almaq istədi və bu işdə məni məğlub etdi. Davud (əleyhissəlam), hadisədə bir haqsızlıq görərək coşdu və digər şikayətçidən heç bir şey soruşmadan belə dedi: –O tək bir qoyunu da almaq istəyirsə, qardaşın sənə zülm edir. Allah Təalaya imanı olmayan kimsələr, belə zülm edərlər. Onsuz da yaxşı insan- lar çox az tapılır, dedi. Onlar da güldülər və getdilər. Davud (əleyhissəlam), hökm vermədə tələsmiş və qarşı tərəfi heç dinləmədən qərarını vermişdi. Halbuki məsələnin bütün yönü və ya bir qismi, qarşı tərəf dinləndiyi təqdirdə dəyişə bilər; haqlı zənn edilən haqsız, haqsız görünən də haqlı ola bilər. Bunun üçün Davud (əleyhissəlam), iki şikayətçinin dərhal arxasından xəta etdiyini anladı və bunun ilahi bir imta- han olduğunu fərq edərək dərhal səcdəyə qapandı; tövbə və istiğfar etdi. Allah Təala da onu bağışladı (Bax: Sad surəsi, 21-25) Peyğəmbərləri imtahan etməyə yönəlmiş olan bu cür hadisələr, onlara acizliklərini dərk etdirmək üçündür. Bu vəziyyət onların peyğəmbərliyinə və ismət sifətlərinə əsla xələl gətirməz. Yəni peyğəmbərlərin etdikləri xəta 122 MN şəklində görünən hadisələr, bizlə eyni xətaya düşdüyümüz zaman necə hərəkət edəcəyimizi göstərmək üçün baş vermişdir. Həzrət Davudun (əleyhissəlam) başına gələn bu hadisədən bizim də almağımız vacib olan mühüm dərslər var. Buna görə insanlar arasında hökm verəcək vəziyyətdə olan, ya da məsuliyyət götürmüş şəxslərin son dərəcə həssas olmaları və insanlar arasında ədalətlə davranmaları lazım gəlir. Necə ki, Hədisi-Şərifdə: “Ədalətlə hökm edənlər qiyamət günündə Rəhmanın sağında nurdan minbərlər üzərində olacaqlar… Bunlar hökmlərində, ailələri və məsul olduqları kimsələr haqqında ədalətlə davranmışlar.” buyrulur. (Əhməd İbn Hənbəl, Müsnəd, II, 160) Yenə Rəsulullah (səllallahu əleyhi və səlləm): “Qiyamət günündə insanların Allah Təalaya ən sevimli olanı və Ona ən yaxın yerdə olanı ədalətli idarəçilərdir. Qiyamət günündə insanların Allah Təalaya ən sevimsiz olanı isə Ona ən uzaq məsafədə olan zalım idarəçilərdir.” buyurmuşdur. (Tirmizi, Əhkam, 4; Nəsai, Zəkat, 77) Əshabi-Səbt (Şənbə əshabı) hadisəsi Misir ilə Mədineyi-Münəvvərə arasında, Qırmızı dəniz kənarında Eylə qəsəbəsində bir cəmiyyət yaşayırdı. Bunlara Əshabı-Səbt adı verilmişdi. Sayları yetmiş min nəfərdi. Bunlar, şənbə günləri ibadətdən başqa bir şeylə məşğul olmazdılar. Çünki o gün, ibadətin xaricindəki işlər onlara haram qılınmışdı. Ayrıca Həzrət Davuda (əleyhissəlam) ov etməmək üzrə də söz vermişdilər. Lakin şeytan, onlara vəsvəsə verməkdən geri qalmadı və onları belə aldatdı: “Sizə ov etmək deyil, ovladıqlarınızı yemək qadağan edildi!”- dedi. İlahi bir hikmətdir ki, balıqlar, şənbə günləri çoxalır, digər günlərdə azalırdı. Bu səbəbdən şeytanın vəsvəsəsi bəzilərinə çox cazibədar gəldi. Buna görə Mədyən xalqı arasında üç fərqli təbəqə ortaya çıxdı: Birinci təbəqə; Allahın əmrini dinləməyib balıq tutmağa davam etdilər. Həm yedilər, həm də satdılar. Bunlar şənbə günü tor atar, bazar günü də toru çəkərdilər. İkinci təbəqə; bunlar şənbə günü balıq ovlama günahına girməməklə birlikdə ilahi əmrə tabe olmayanlara qarşı, yalnız susdular. Xalqa nəsihət və ya xəbərdarlıq etmədilər. 123 MN Üçüncü təbəqə; bunlar ilahi əmri yerinə yetirdilər. Əmrə tabe olmay- anlara da nəsihət, xəbərdarlıq edirdilər. Bu günaha qarşı səssiz qalanlara isə susmaqla doğru etmədiklərini söyləyirdilər. Əmri bil-məruf edirdilər. Sükut edənlər, onlara xəbərdarlıq edənlərə: “Həlak olacaq qövmə nə üçün vəz edib özünüzü yorursunuz? Əməyinizə yazıq!…”-deyirdilər. Əmri bil-məruf edənlər: “Biz, Haqq Təalanın hüzurunda məsul olmamaq, məsuliyyətimizi yerinə yetirmədə gücümüzün çatdığı qədər səy etmək üçün belə edirik!”- deyə cavab verirdilər. Daha sonra ilahi əmrlərə özləri uymuş olduğu halda digərlərinin günahlarına dinməyənlər, asilərə gələcək olan müsibətin onlara da gəlməməsi üçün onlarla aralarında bir divar hördülər. Günlər keçib divarın arxasındakı səslər kəsildikdə, bir də baxdılar ki, bir gecədə günahkarların hamısı meymuna dönmüşdür!… Qohumlarının yanında, meymun görünüşündə üzgün və biçarə bir halda dolanıb durdular. Üç gün sonra da hamısı öldü. Beğavinin Məalimut-Tənzil adlı təfsirində: Özləri ov etməyən, lakin ov edənlərə də hər hansı bir xəbərdarlıq və nəsihət etməyərək səssiz qalan ikinci təbəqənin də digərləri ilə birlikdə meymun halına gəldiyi bildirilir. Qurani-Kərimdə bu cəhət belə ifadə edilir: “(Ey Peyğəmbərim!) Onlardan (yəhudilərdən) dəniz kənarında yerləşən qəsəbə haqqında xəbər al. O zaman onlar şənbə günü (balıq ovlamaqla Allahın əmrini pozub) həddi aşırdılar. O vaxt şənbə günü (işləmək, ov etmək qadağan edildiyi, ibadətlə məşğul olmaq buyrulduğu üçün) balıqlar (hər tərəfdən suyun üzərində görünüb) dəstə-dəstə onlara tərəf axışır, şənbədən başqa günlərdə isə gəlmirdi. İtaətdən çıxdıqları (günah işlədikləri) üçün Biz onları belə imtahana çəkirdik.” (Əraf surəsi, 163) “Onlardan (dəniz kənarındakı qəsəbədə yaşayan İsrail oğullarından) bir dəstə: “Allahın məhv edəcəyi və ya şiddətli əzab verəcəyi bir tayfaya nə üçün öyüd-nəsihət verirsiniz?” - dediyi zaman, (nəsihət verənlər) onlara cavab olaraq: (İnsanları yaxşı işlərə sövq etmək, pis 124 MN işlərdən çəkindirmək bizə vacib olduğundan) bu, Rəbbiniz qarşısında üzrxahlıq etmək üçündür. Bəlkə, onlar (bu öyüd-nəsihətdən nəticə çıxarıb) pis əməllərdən çəkinsinlər! – dedilər.” (Əraf surəsi, 164) “Onlar (balıq ovlayanlar) özlərinə verilən öyüdü unutduqları zaman Biz də (onları) pislikdən çəkindirənlərə nicat verdik, zülm edənləri isə itaətdən çıxdıqları, günah işlədikləri üçün şiddətli bir əzabla məhv etdik.” (Əraf surəsi, 165) “Qadağan olunduqları işə (balıq ovuna) saymazyana münasibət bəslədikləri vaxt onlara: Həqir (zəlil) meymunlar olun! –deyə əmr et- dik.” (Əraf surəsi, 166) Haqq Təala, bu hadisənin insanlar üçün bir ibrət və nəsihət olduğunu belə bildirir: “Biz bunu onlarla bir dövrdə yaşayanlar və sonradan gələnlər üçün ibrət və müttəqilərdən ötrü nəsihət olsun deyə etdik.” (Bəqərə surəsi, 66) Ayəti-kərimədə də ifadə edildiyi kimi Allah Təala, İsrail oğullarından pislikdə belə israr edən asi bədbəxtləri əvvəlcə meymun görkəminə salmış, sonra da həlak etmişdir. Bu hadisənin “insanların əslinin meymun olduğu” iddiası ilə bir əlaqəsi olmadığı kimi, belə bir boş sözə də dəlil ola bilməz. Həzrət Davuddan qalan xatirə: Səvmi-Davud Bir gün oruc tutub bir gün tutmamaq demək olan “Səvmi-Davud”, Həzrət Davuddan (əleyhissəlam) ümməti-Mühəmmədə qalan bir ibadət xatirəsidir. Həzrət Davuda xas bir tətbiq olduğu üçün bu orucun adına “Səvmi-Davud” deyilir. Abdullah ibn Əmr ibn əl-Asın (radiyallahu ənh) belə dediyi rəvayət edilmişdir: “Vallahi ömrüm boyunca gündüz oruc tutacağam; gecə namaz qılacağam”-deyə and içdiyimi Həzrət Peyğəmbərə (səllallahu əleyhi və səlləm) söyləmişdilər. Rəsulullah (səllallahu əleyhi və səlləm): –Belə söyləyən sənmisən? Mən də: 125 MN –Atam-anam Sənə fəda olsun, Ya Rəsulallah! Bəli, mən söylədim,- dedim. Mənə: –Sənin buna gücün çatmaz! Bəzən oruc tut, bəzən ye, bəzən yuxla; bəzən (təhəccüd) üçün qalx! Hər aydan üç gün oruc tut! Bir yaxşılığın qarşılığı on mislidir. Bu bütün ili oruclu keçirmək kimidir, buyurdu. Mən: –Bundan daha çoxuna gücüm çatar!-dedim. –O halda bir gün oruc tut; iki gün iftar et!- buyurdu. –Bundan daha çoxunu edə bilərəm!-dedim. –Elə isə bir gün oruc tut, bir gün tutma! Bu, Həzrət Davudun (əleyhissəlam) orucudur! Və orucların ən mötədilidir! buyurdu. Mən: –Bundan çoxuna da güc yetirə bilərəm!-dedim. –Bundan daha çoxu olmaz!-buyurdu.” (Buxari, Səvm, 55, 56, 57; Təhəccüd, 7, Müslim, Siyam, 181-193) Həzrət Davudun (əleyhissəlam) vəfatı Rəsulullah (səllallahu əleyhi və səlləm) belə buyurmuşdur: “Davud (əleyhissəlam) din barəsində çox həssas və namusuna olduqca düşkün biri idi. Evdən çıxdığı zaman qapını yaxşıca bağlayırdı. O, dönüncəyə qədər də kimsə oraya girməzdi. Davud (əleyhissəlam), bir gün yenə evdən çıxdı, qapını bağladı… Geri dönəndə evin ortasında duran bir adam gördü. Ondan “sən kimsən?”-deyə soruşdu. O: “- Mən elə biriyəm ki, krallardan qorxmaram və pərdələr/əngəllər mənə mane olmaz.”-dedi. Bunu eşidən Davud (əleyhissəlam): Vallahi o zaman sən ölüm mələyisən. Allahın əmri ilə xoş gəldin?-dedi. Bir müddət sonra ruhu təslim alındı…” (Əhməd ibn Hənbəl, Müsnəd, II, 419) Həzrət Davudun qırx il davam edən idarəsi, İsrail oğullarının ən parlaq zamanı olmuşdur. Bir nemət olaraq həm hökmdarlıq, həm də peyğəmbərlik verilmişdi. Özündən sonra yerinə oğlu Həzrət Süleyman keçmiş və ona da peyğəmbərlik verilmişdir. 126 MN Həzrət Davudun (əleyhissəlam) fəziləti • Davud (əleyhissəlam), bütün işlərində Allaha yönəlirdi. • Dörd böyük Kitabdan biri olan Zəbur ona endirilmişdir. • O, zikr etdiyi zaman dağlar və quşlar onunla birlikdə zikr edirdi. • O, quşların cəh-cəhinin mənasını başa düşür, onların dilini bilirdi. • Çox gözəl bir səsi var idi. O, Zəburu oxuduğu zaman, dağlar- daşlar, bütün quşlar qulaq asıb onu dinləyirdi. • O, çox zəngin bir hökmdar olmasına baxmayaraq öz əl əməyi ilə keçinirdi. Dəmiri əli ilə, mumu yoğururmuş kimi yoğurar, bundan zireh hazırlayardı. • O, haqqı batildən ayırd etmə qabiliyyətinə malik, fərasət və hikmət sahibi idi. • Onun dövləti, dövrünün ən heybətli və güclü dövləti idi. O, Qüdsü fəth edərək, paytaxt seçmişdir. • Davud (əleyhissəlam) Rəbbinə çox şükür edən bir qul idi. • Xülasə o, “Həqiqətən, Biz Davuda Öz dərgahımızdan bir lütf bəxş etdik…” (Səba surəsi, 10) ilahi xitabına nail olmuş üstün bir peyğəmbərdir. Zəbur və möhtəvası (əhatə dairəsi) Qurani-Kərimdə “Zəbur” və “Zübür” kəlmələri müxtəlif yerlərdə işlədilir. Zəbur, kitab; Zübür da kitablar mənasına gəlir. Qurani-Kərimdə, Həzrət Davudla əlaqədar olaraq Zəbur kəlməsi üç yerdə keçir. Zübur kəlməsi isə Həzrət Davudla əlaqədar deyil, peyğəmbərlərin ilahi kitablarla əlaqədar olaraq işlədilir. Bu ayədə olduğu kimi: Yüklə 2,91 Mb. Dostları ilə paylaş:
|