O‘rta va uzoq masofalarga yugurish texnikasini o‘rgatish. Yaxshi sportchining to‘g‘ri yugurishi, uning erkin va keng xarakatlari-yugurishi texnikasini tinmay takomillashtirish natijasidir. O‘quv mashg‘ulotlari stadion yo‘lkalarida va ochiq joylarda o‘tkaziladi. Quyida o‘rgatish tartibi- aloxida vazifalar va ularni xal qilish vositalari ko‘rsatilgan.Undan tashqari uslubiy ko‘rsatmalar xam berilgan.
Yugurish texnikasi xakida tasavvur xosil qilish.
O‘rta va uzoq masofalarga yugurish texnikasi xususiyatlarini tushuntirish.
Yugurish texnikasini o‘qituvchi yoki malakaviy yuguruvchi tomonidan ko‘rsatib berish.
Uslubiy ko‘rsatma. Yugurish texnikasi xaqida to‘g‘ri tasavvur hosil qilish uchun, kinokolsovkalar, kinoprogrammalar va rasmlar, suratlardan foydalaniladi.
O‘rta masofalarga yugurish texnikasi. O‘rta masofalarga yugurish yuqori startdan boshlanadi. Faqat 800 m ga yugurish ayrim paytlarda past startdan boshlanadi. Yuguruvchi start holatida kuchliroq oyog‘ini start chizig‘i yaqiniga, ikkinchi oyog‘i uchini esa 30-50 sm orqaroqqa qo‘yadi. Lekin, yiqilib tushmaslik va yugurishni oldin boshlamaslik uchun u,o,m ning proeksiyasi oyoq uchidan oldinga o‘tib ketmasligi kerak. Oldingi oyog‘iga nisbatan qarama-qarshi tomondagi qo‘lni bukib oldinga chiqariladi. Masofa qanchalik qisqa bo‘lsa, yuguruvining startda turishi shunchalik past startga yaqin bo‘ladi. Sportchi, signal berilgan zahoti yugurishni boshlaydi; birinchi qadamlarda uning gavdasi ko‘proq engashgan bo‘lib, keyinchalik asta-sekin tiklanadi. Qadamlar kengligi osha boradi, yugurish tezlasha boradi, sportchi tezlikni oshirib olib, qisqa vaqt ichida erkin yugurishga o‘tadi.
Masofa bo‘ylab yugurish. Masofa bo‘ylab yugurish paytida gavda to‘g‘ri yoki sal engashgan bo‘ladi. Gavdani oldinga sal engashtirib turish depsinish kuchidan to‘liq foydalanishga va oldinga tezroq siljishga imkon beradi. Oldinga haddan tashqari engashib olish “yiqilar daraja” yugurishga sabab bo‘lib, natijada bukilgan oyoqni olg‘a uzatish qiyinlashib, qadamlar qisqalashadi-da, tezlik kamayib ketadi. Gavda holati to‘g‘ri bo‘lsa, muskullar va ichki organlar ishlashi uchun qulay sharoit tug‘iladi. Depsinish fazasida tos oldinga chiqarilishi o‘rta va uzoq masofalarga yugurishning muhim xususiyati bo‘ylib, bu tayanch reaksiyasi kuchidan to‘liqroq foydalanishga imkon beradi. Boshning holati gavda holatiga yaxshigina ta’sir qiladi. Shuning uchun boshni to‘g‘ri tutib oldinga qarash kerak. O‘rta va uzoq masofalarga yugurish texnikasida oyoqlar qanday harakat qilishi juda muhim. Oyoq sal bukilgan bo‘lib, yerga mayin va elastik qo‘yiladi. Oyoq tagining bunday qo‘yilishi oyoqning yerga qo‘yilishi joyi bilan yuruvchi gavdasining u.o.m. proeksiyasi o‘rtasidagi masofani qisqartadi va tayanch reaksiyasining tormozlanuvchi kuchlari ta’sirini kamaytiradi.
Yerga tushgandan to vertikal holatgacha oyoq bukilishida davom etadi. Bunda sonning to‘rt boshli muskul cho‘zila boradi-da, natijada uning depsinish paytida qisqarishi osonlashadi. Oyoq tagining tepa tomon bukilishi ham yumshatishni yaxshilaydi. Hamma bo‘g‘inlar to‘liq to‘g‘rilansa, depsinish yaxshi bo‘ladi. O‘rta masofalarga yugurish paytida depsinish burchagi taxminan 50-55 ga teng bo‘ladi. Yerga tushganda to vertikal oyoq bukilishda davom etadi. Bunda sonning to‘rt boshli muskul cho‘zila boradida natijada uning depsinish paytida qisqarish osonlashadi. Oyoq tagining tepa tomon bukilishi ham yumshatishni yaxshilaydi. Hamma bo‘g‘inlar to‘liq to‘g‘rilsansa depsinish yaxshi bo‘ladi. Silkinch oyoqning tez oldinga chiqarilishi depsinishni yengillashtiradi. Eng yaxshi o‘rta masofaga yuguruvchilarda silkinch oyoq soni gorizontal darajasigacha ko‘tariladi. Depsinishni tugallagan oyoq muskullari uchish paytida bo‘shashib, oyoq tizza bo‘g‘inida bukilib, tezda oldinga chiqadi. Silkish bu muskullar tayanch fazasida katta ish qilgandan keyin ozgina vaqt dam olayotgan paytga to‘yg‘ri keladi.
Vertikal paytida yoki silkinch oyoq soni sal oldinga o‘tganda, silkinch oyoq eng ko‘p bukilgan bo‘ladi. Oyoq bukilgan bo‘lsa, uni oldinga tezroq uzatsa bo‘ladi, lekin bu bukilish majburiy bo‘lmasligi, antagonist muskullar eng ko‘p bo‘shashganda bo‘lishi kerak. Sonning olg‘a tomon katta tezlikda harakat qilishi va silkash vaqtida muskullarni bo‘shashtira bilish silkanch oyoqning tizza bo‘g‘inidan bukilishi burchagining katta-kichikligiga ta’sir etadi.Bu burchak turli yuguruvchilarda 25-50 atrofida bo‘ladi. O‘rta masofaga yugurishda sportchi minutiga 170-220 qadam qo‘yadi. O‘rta masofaga yuguruvchilar qadamining uzunligi hatto bir sportchining o‘zida ham bir xil bo‘lmaydi. Bu charchashga, ayrim masofa qisimlarida bir tekis yugurib bo‘lmaslikka, yo‘lak sifatiga, shamolga va sportchining kayfiyatiga bog‘liq. Yelka kamari bilan qo‘llarning harakati oyoqlar harakatiga bog‘liq. Bu harakatlarni yengil, bemalol bajarish kerak. Bu esa yelka kamari muskullarini bo‘shatishni bilishga bog‘liq. Qo‘llarning harakati yugurish paytda muvozanatni saqlashga yordam beradi. Qo‘llar harakatining amplitudasi yugurish tezligiga bog‘liq. Panjalar olg‘a harakatlanganda gavda o‘rta chizig‘ini kesib o‘tmaydi va taxminan o‘mrov suyagi darajasigacha ko‘tariladi. Qo‘llar mayatniksimon harakat qiladi, barmoqlar bemalolgina yumiq bo‘ladi, bilakka kuch berilmaydi, yelkalar yuqori tomon ko‘tarilmaydi. Qo‘l eng oldinga va eng orqaga kegan paytda eng ko‘p, vertikal paytida esa eng kam bukilgan bo‘ladi.
Marraga kelish qancha davom etishi, masofa qandayligiga va sportchi qancha kuchi qolganiga bog‘liq. Marraga kelishda qo‘l harakati tezlashadi, gada ko‘proq engashadi, depsinish burchagi esa kamyadi. Sportchi asosan qadamlar chastotasini oshirish hisobiga tez yugura boshlaydi. Burilishda yugurish texnikasining ba’zi bir xil xususiyatlari bor: bunda gavda chapga yo‘lka raxi tomon bir oz og‘adi, o‘ng qo‘l chap qo‘lga nisbatan kengroq harakat qiladi, o‘ng qo‘l tirsagi yon tomonga ko‘proq chiqadi, o‘ng oyoq tagi esa sal ichkariroq burilib yerga qo‘yiladi. Yuqori tezlikda yugurib boraverish natijasida organizmdagi kislorodga ehtiyoj ortadi; kislorod iste’mol qilish minutiga 4-5 litrgacha, o‘pkada havo almashinishi esa minutiga 100-120 litrgacha va bundan ham ortiqroq darajaga yetadi. Kislorodga ehtiyoj ortganini asosan nafas chastotasini oshirish hisobiga qondiriladi. Nafas chastotasi va chuqurligi bilan yugurish sur’ati o‘rtasida muayyan munosabat hosil bo‘ladi.
Nafas ritmi shaxsiy xususiyatlar bilan yugurish tezligiga bog‘liq. Yugurish unchalik tez bo‘lmaganda har 6 qadamda bir marta nafas olib-chiqarilsa, tezlik ortishi bilan bir nafas olib-chiqarish 4 qadamga va ba’zan hatto 2 qadamga to‘g‘ri keladi. Yugirayotganda nafasning qadamlar miqdoriga nisbatan masofa boshidan oxirigacha turg‘un bo‘lishi qiyin. Shuning uchun boshlanishdagi nafas olish keyinchalik tezlasha boradi. Yuguruvchi nafasni to‘xtatmasligi kerak. Ham burundan, ham yarim ochiq og‘izdan baravariga nafas olish kerak. Bunda eng muhim nafas chiqarish to‘la bo‘lishiga e’tibor berishdir.