Şəkil 1.
Yerişlər: a-iri addımlarla; b-adi; v-əllər beldə; q-boyun arxasında; ğ-qollar müxtəlif vəziyyətdə; d,e-əllər
müxtəlif vəziyyətlərdə beldə; ə,j-pəncə-daban üzərində.
Şagirdlər yeriş zamanı bədəni gərginləşdirməməli, çevik və cəld olmalı, addım atdıqda dizləri
yüngülcə bükməli, ayaq yerə qoyularkən pəncə ilə daban eyni zamanda təmas etməlidir. Bundan əlavə,
addımları həddən artıq geniş atmamalı, ayaq pəncələri nə bayıra, nə də ki, daxilə çox meyl etməlidir,
addımların sürəti isə bərabər olmalı, qabağa baxmalı, gövdə düz saxlanılmalıdır. Tənəffüs aramla
edilməlidir. Nəfəs mütləq burunla alınıb-verilməlidir, 2-3 addımdan bir nəfəs alınmalı, 3-4 addımdan bir
isə buraxılmalıdır.
Birinci sinifdə yerişlər iri və adi addımlarla təlim edilir (şəkil 1, a,b). Həmin hərəkətlər əllərin
müxtəlif vəziyyətlərində də (şəkil 1, v, q, ğ, d, e, ə, j) icra olunur. Bu cür hərəkətlər əvvəlcə yerində, sonra
isə yeriş zamanı öyrədilir. Həmin hərəkətlərin aşağıdakı ardıcıllıqla mənimsənilməsi məsləhətdir.
1.
Əllər beldə və boyun arxasında olmaqla yeriş.
2.
Əllərin vəziyyətini ardıcıl olaraq dəyişdirməklə yeriş (məsələn: «bir-iki» sayda əllər beldə,
«üç-dörd» sayda əllər boyun arxasında və i.a.).
3.
Əllər beldə, boyun arxasında, çiyinlərdə olmaqla yeriş.
228
4.
Adi yerişin pəncə üzərində yerişlə növbələşdirilməsi (məsələn, 4 sayda adi yeriş növbəti 4
sayda pəncə üzərində yerişlə yer növbələşdirilir. Bu zaman əllər beldə olmalıdır).
Qaçış. Qaçışın texnikasına yiyələnmək uzun və mürəkkəb prosesdir: qaçış zamanı bədəni gərgin
saxlamamalı, baş, qamət əyilməməli, çiyinlər sərbəst saxlanmalıdır (şəkil 2). Qaçış zamanı ayağın yerə
dəyməsi pəncə-daban üstə olmalıdır.
Qaçışın yerişlə növbələşdirilməsi. Qaçışda tədricən düzgün və səlist addımlarla yerişə
keçirilməlidir. Bu hərəkət orqanizmi «qızışdırmaqla» onu dərsin əsas hissəsinə hazırlamaqda xüsusi
əhəmiyyət kəsb edir.
Qaçışa adi yerişdən tədricən sürətli yerişə keçməklə başlamalı, sonra da əksinə, yəni qaçışdan
sürətli yerişə və adi yerişə keçilməlidir. Bu zaman uşaqlar müntəzəm tənəffüs etməlidir. Hərəkətlər
müəllimin sayı ilə icra olunur. Qaçışdan yerişə keçilərkən, azad yeriş zamanı bir neçə bədəni sakitləşdirici
tənəffüs hərəkəti də edilməlidir.
Tullanmalar. Uzun ip üzərindən tullanmaq. İlk dəfə tullanmaları ipsiz yerinə yetirmək
məqsədəuyğundur. Belə tullanmalar aşağıdakılardır:
Şəkil.1
Şəkil.2
1. Əllərin müxtəlif vəziyyətlərində iki ayaqla yerində hündürlüyə tullanmalar. Həmin tullanmalar
zamanı hündürlük çox olmamalı, təkandan sonra ayaqlar dizdən düzəldilməli, pəncə üzərinə düşməli,
dizlər yerə düşmə zamanı bir qədər bükülməli, gövdə düz saxlanmalı və tənəffüsdə müntəzəmlilik
gözlənilməlidir (şəkil 3, a).
2. İlk dəfə (iki-üç dəfə) çox da hündürlüyə tullanmamalı. Hündürlüyə tullanma tədricən
artırılmalıdır. Tullanmada bu elementlərin yerinə yetirilməsi tələb olunur: ayaqlar aralanmalı, birləşməli,
qıçlar dizdən bükülməli, dizlər döşə yaxınlaşmalı, əllər isə qıça toxunmalıdır.
3. Əşya üzərindən tullanmaq (şəkil 3,b).
4. İrəliyə doğru iki ayaq üzərində hündürlüyə tullanmalar Hərəkətin yarış formasında
keçirilməsi faydalıdır. Çünki bu, bir tərəfdən tullanmanın icrasına şagirdlərin marağını, digər tərəfdən isə
onların emosionallığını artırır.
Məsələn, Kim bu məsafəni 10-15 m-ə və ya bu məsafədə tullanmanın miqdarını daha az edə bilər. Birinci
variant sürətin, ikinci isə gücün artmasına kömək edir.
Bu hərəkətlərdən sonra uzun ip üzərindən tullanmaq öyrədilir. İp üzərindən tullanmada aşağıdakı
ardıcıllığa riayət olunmalıdır:
1. Qaçaraq hündürlüyə 10-15 sm olan ip üzərindən ikiayaqlı təkanla tullanmaq. Tullanarkən və
tullanmadan sonra qıçlar dizdən bükülməli, yerə düşərkən hər iki ayağın pəncəsi yerə eyni vaxtda
dəyməlidir. Tullanmanı sağdan və soldan çəpəki üsulla qaçmaqla da yerinə yetirmək lazımdır.
2. Yellənən uzun (şəkil 4, a, b) və qısa ip üzərində hoppanmaq. Uşaqlar asılmış ipin ortasına
yaxın dururlar. İpi yellədərək ayağın altına doğru aparıldığı anda uşaqlar onun üzərindən hoppanırlar. Bu
229
cür hoppanmalar 3-5 dəfə təkrar olunur. Hərəkəti yellənən ipə doğru qaçıb iki ayaqla hoppanmaqda da
icra etmək olar.
Şəkil.3
Şəkil.4
3. Fırlanma ipin üzərindən hoppanmaq (şəkil 4,v). Yaxşı olar ki, bu hərəkətə fırlanan ipin
altından qaçıb keçməklə başlanılsın. Fırlanan ip döş səviyyəsinə çatdıqda onun altından qaçıb keçməlidir.
Bu hərəkət əllər beldə, yuxarıda və yanlarda olmaqla iki-üç şagirdin iştirakı ilə edilir. Bundan sonra
fırlanan ipin üzərindən yerində hoppanmalar yerinə yetirilir. Belə hoppanmada uşaqların yanı fırlanan ipə
tərəf olur. İp bir neçə dəfə fırlandıqdan sonra uşaqlar onun üzərindən hoppanmağa başlayır. Göstərilən
uşaqlar tərəfindən öyrənildikdən sonra onlar fırlanan ipə doğru qaçaraq iki ayaqla hopanırlar. Həmin
hərəkəti fırlanan qısa ipin üzərindən hoppanmaqla da icra etmək olar. Bütün bunlarla bərabər I
sinifdə30sm-dən 60 sm-dək hündürlükdən yerə düzgün və yumşaq tullanmağı, öyrətmək (Şəkil 4).
Cisim atmaq. I sinifdə uşaqlara, yerindən kiçik tennis topu atmaq öyrədilir. Həmin hərəkət
öyrədilərkən cismi atanın üzü onun atılma istiqamətində, sağ ayaq arxada, pəncə üzərində (əgər cisim sağ
əllə atılarsa) olur. Bu zaman qollar dirsəkdən bükülməli, bilək və top üzün səviyyəsində durmalıdır.
Bundan əlavə imkan dairəsində arxaya daha çox əyilməli, ağırlığı sağ ayaq üzərinə salmalı, qısa bir
vaxtda əldə olan topu gecikmədən boyun arxasına aparmalı, sağ ayaq bir qədər bükülməli, sol ayaq düz
olmalı, təzyiq isə dabana düşməlidir. Atma dövründə sağ ayaq diz oynağından açılmalı, ağırlıq mərkəzi
sol ayağa düşməlidir (şəkil 5,a,b). Bu vəziyyətdən əl sürətlə irəli getməli və top qüvvətlə atılmalıdır.
Topun atılmasında qola birlikdə çiyin də irəli getməlidir. İlk məşğələlərdə topu uzağa atmaq məsləhət
deyildir. O, əzələlərin gərginliyini qəflətən artırır ki, bu da cisim atılma texnikasının
Mənimsədilməsinə mənfi təsir göstərir. Bu cür toplarla edilən müxtəlif hərəkətlər sürəti, çevikliyi və
dəqiqliyi artırır. Bura 2,5 m hündürlükdə olan lövhəyə (1x1 m), Şəkil 5. a, b – cisim atmaq 2 m
məsafədən kiçik topu başın arxasından atmaq (həmin məsafəni oğlanlar üçün 6 m, qızlar üçün 4 m-dək
artırmalı), topu bir əllə atmaq, digəri ilə tutmaq; topu yerə vurmaq və sıçradıqdan sonra tutmaq; topu
divara vurmaq və tutmaq və s. hərəkətlər daxildir.
230
Şəkil.5.
II s i n i f
Yeriş. II sinifdə sürəti artırıb-azaltmaqla pəncələr üstə yeriş, eni 20 sm olan xətlər üzərində
pəncələr üstə yeriş, dizləri yuxarı qaldırmaqla yeriş və s. öyrədilir.
Qaçış. Eni 30 sm olan xətlər üzərində hündür startdan 40 m-dək qaçış. 100 m-dək məsafəyə
qaçışı yerişlə növbələşdirmək. Bu zaman şagirdlər 30 m qaçışdan sonra 20 m yeriməli, tempi
azaltmalıdırlar. Qaçarkən gövdəni, başı düz tutmalı, qolları dirsəkdən bükməli, tənəffüs normal olmalıdır.
Müəllim qaçış zamanı yaranmış nöqsanları qaçışdan sonra şagirdlərə başa salmalı və yaxud yerindəcə
düzəltməlidir.
Hoppanmalar. Fırlanan ip üzərində hoppanaraq bir ayaqdan digərinə keçmək. Bu, uşaqların
müvazinət saxlamaq qabiliyyətini inkişaf etdirmək üçün əhəmiyyətlidir. Hoppanma əvvəlcə ipsiz olmaqla
aşağıdakı qaydada yerinə yetirilir:
1. Əllər beldə, gah bu, gah da digər ayaq üzərində hoppanmaq;
2. Əllər beldə, hər iki ayaq üzərində hoppanmaq;
3. Əllər beldə, hər iki ayaq üzərində hoppanmaqla sağa, sola və arxaya dönmələr.
Uşaqlar həmin hərəkətləri mənimsədikdən sonra onlara fırlanan ipin üzərindən hoppanmaqla bir
ayaqdan digərinə keçmək öyrədilir. Bu cür hoppanma zamanı ip arxada olur, ağırlıq sağ ayaq üzərinə
düşür, sol ayaq dizdən az bükülür. Sonra ip başın üzərindən – arxadan irəliyə fırladılarkən sol ayaq
üzərinə hoppanmalı, sağ ayağı dizdən bükməklə müəyyən qədər hündürlüyə tullanılmalıdır.
Bir dərs müddətində hoppanmaların sayı 30-40 dəfədən çox olmamalıdır. 10-12 hoppanmadan
bir fasilə edilməlidir.
Yerindən uzununa tullanmaq (şəkil 6). Tullanmanın texnikası belədir, çıxış vəziyyətindən
pəncələr üstə qalxaraq, qolları sərbəst olaraq irəlidən yuxarıya qaldırmaq; bu zaman bədən və qollar
geriyə gərilir; sonra qollar qabaqdan aşağı salınmaqla aşağıdan arxaya aparılır, bu zaman bədən qabağa
əyilir, baş qabağa baxır. Şagird pəncə-daban üzərində durur, yarımoturuş vəziyyətini
Şəkil.6
Şəkil.7
alıncaya qədər bükülür, gövdə irəli əyilir; hər iki ayaqla təkan verib qolların yellədici təkanı ilə hündürə –
irəli tullanmalı. Uçuş mərhələsində şagird qıçları qabağa aparmalı, dabanlar üstə yerə düşməlidir.
Qaçaraq hündürlüyə tullanmaq. İbtidai siniflərdə qaçaraq hündürlüyə tullanmanın mövcud üç
üsuldan yalnız ikisi, yəni qaçaraq düzünə tullanmaq və qayçıvari üsulla tullanmaq tətbiq edilir. Hər iki
üsulda qaçış məsafəsi müxtəlif ola bilər. Düzünə tullanmada şagird plankaya(ipə) perpendikulyar
istiqamətdə qaçır, bir ayaqla (sol, yaxud sağ) təkan verir, uçuş zamanı ayaqlar birləşir, yerədüşmə
mərhələsində hər iki ayaq eyni vaxtda yerə düşür. Yerdəyişmə yaylı-yumşaq olmalıdır.
231
Qayçıvarı üsulda şagird plankaya (ipə) çəpəki mövqedən (sağdan və soldan) qaçır, sağ tərəfdən
qaçdıqda sol, sol tərəfdən qaçdıqda isə sağ ayaqla təkan verir. Bu zaman digər ayaq plankaya paralel
yuxarı qaldırılır. Daha sonra təkan ayağı plankadan aşırılır. Yerə düşərkən əvvəlcə plankanı keçən ayaq,
sonra isə təkan ayağı yerə düşür.
Bir ayaqla təkan vurub əli yuxarıda asılmış əşyaya toxundurmaq, qaçaraq bir ayaqla təkan vurub
iki ayaq üzərində yerə düşmək və s. hərəkətlər hündürlüyə tullanmağı təkmilləşdirmək üçün faydalıdır.
Qaçaraq uzununa tullanmaq üçün hazırlıq hərəkətləri. Bir dairədən digər dairəyə (bir-birindən
50-70 sm aralı 4-6 dairə çəkməli) və 100-110 sm (qızlar üçün 90-100 sm olmalıdır) enində olan zolaq
üzərindən tullanmaq. Bu cür uzununa tullanmaq elementlərini öyrənən zaman hər iki ayaq üzərində yerə
düşmək hərəkətlərini yerinə yetirməzdən qabaq birinci sinifdə keçirilmiş maneələr üzərindən hündürlüyə
və uzununa tullanmaları təkrar etdirmək lazımdır.
İkinci sinifdə uzununa tullanmada başlıca vəzifə uşaqların «təkan zonasından» düzgün təkan
verərək tullanması və daha uzağa tullanmasıdır. Tullanmanın qaçış təkan, uçuş və yerədüşmə
mərhələlərinin hər biri, ayrılıqda öyrədildikdən sonra qaçaraq uzununa tullanmaq icra edilir (şəkil 7).
Cisim atmaq. Birinci sinifdə öyrədilmiş cisim atmaq texnikası II sinifdə təkrar olunur. Bu zaman
həmçinin əldə edilmiş cisimatma vərdişləri daha da möhkəmləndirilir.
II sinifdə keçiriləcək cisim atmaya aşağıdakılar aiddir:
1. Hündürlüyü 3 m, eni 1x1 m olan lövhəyə oğlanlar 8 m, qızlar isə 6 m məsafədən kiçik top
atmaq;
2. Kiçik topu hündürlüyü 2,5 m olan ip maneəsindən, yaxud voleybol topu üzərindən atmaq;
3. Kiçik topu və ya digər münasib, həm də yüngül əşyaları yerindən uzağa atmaq.
Proqramın digər materialları ilə növbələşdirilməklə bütün tədris ili ərzində cisim atmaq
əhəmiyyətlidir. Təcrübədən aydın olur ki, bu, bir tərəfdən uşaqların bədən tərbiyəsinə olan marağını
artırır, digər tərəfdən uşaqları daha da fəallaşdırır. Cisim atmaq müntəzəm keçilmədikdə bu sahədə
yaranmış vərdişlər tez unudulur.
Şəkil 28. Qaçaraq uzununa tullanmaq.
III s i n i f
Qaçış. III sinifdən etibarən uşaqlara dairə ensiz koridor, top, pilləkənlər üzrə, habelə topun
üzərindən tullanmaqla qaçışlar öyrədilir.
40 metrədək sürətli qaçış. Sürətli qaçışa başlamazdan qabaq start xətti, qaçış cığırları və finiş
xətləri çəkilməli və müəyyənləşdirilməlidir. Sonra hər qrupda 5-6 nəfər olmaqla şagirdlər bir neçə
qruplara bölünürlər. Qruplar növbə ilə qaçış sahəsinə çağrılır və müəllimin komandası ilə qaçırlar. Qaçış
zamanı dizlər yuxarı qaldırılmalı, ayaqlar paralel qoyulmalı, bədən sərbəst tutulmalı, qollar döş qarşısında
dirsəkdən bükülməli, tənəffüs müntəzəm və sərbəst olmalıdır. Qaçışdan sonra tənəffüs hərəkətləri
edilməlidir.
Eni 60 sm olan maneə üzərindən (ağaclar və doldurulmuş toplar) qaçış. Əvvəlcə bir, sonra isə
bir neçə maneə üzərindən addımlayaraq qaçmaq lazımdır. Qaçarkən növbə ilə bu və ya digər ayaq maneə
üzərindən keçirilir. Bu zaman irəlidəki qıç yuxarı qaldırılır, gövdə qabağa əyilir. Arxadakı qıç isə maneə
üzərindən – yandan irəli aparılır.
Tullanmalar. III sinif şagirdləri üçün tullanma hərəkətləri aşağıdakılardır:
1.
Qısa fırlanan ip üzərindən hoppanmaq.
Həmin hərəkəti bir ayaqla hoppanıb, digər ayağın üzərinə düşməklə yerinə yetirmək.
2.
80 sm-lik hündürlükdə olan yumşaq maneə üzərinə tullanmaq.
3.
5-7 addım qaçaraq bir ayaqla təkan vurub hündürlüyə tullanmaq və hər
iki ayaq üzərində yerə düşmək (ipin, qarğının hündürlüyü 50-70 sm).
4.
Qaçaraq uzununa tullanmaq.
5.
Enli maneə (hündürlüyü 30-40 sm, eni 1,5-2 m) üzərinə tullanmaq.
6.
Addımla tullanıb hər iki ayaq üzərinə düşmək (tullanılacaq sahənin eni
40 sm-dir).
7.
Eni 40 sm olan zolaqlara (birinci zolaqla ikinci zolağın arası 110 sm, üçüncü zolaqla
dördüncü zolağın arası isə 190 sm olmalıdır).
232
Cisim atmaq. 1. Kiçik topu 10 m-dək (oğlanlar) və 8 m-dək (qızlar) məsafədən hündürlüyü 3 m
olan şaquli hədəfə atmaq.
2. Diametri 80 sm olan və üzərinə bir-birinin içərisindən çəkilmiş 3 dairəli hədəfə (birinci
dairənin diametri 40 sm, ikinci dairəninki 60 sm, üçüncü dairəninki isə 80 sm-dir) kiçik top atmaq. 3. 3 m
hündürlükdə qoyulmuş maneələrin (ip, basketbol lövhəsi) üzərindən kiçik top və başqa yüngül əşyalar
atmaq.
Qaçış cığırları. Qaçmaq üçün cığırlar düzəldilərkən «qaçış sahəsi»Nin torpağını dəyişdirmədən
eyni ilə də saxlamaq olar. Bu zaman meydançanın ən uzun hissəsi üzrə qaçış cığırları əhənglə və ağ
boyalı rənglə işarə edilə bilər. Cığırın uzunluğu 30-50-60 m, eni isə 3-6 sm götürülməlidir. Finiş xətti
işarə olunur (təbaşir ilə də ola bilər). Finiş xəttindən sonra ən azı 10-15 m boş sahə olmalıdır ki, qaçan
şagird divara, hasara, ağaca və s. əşyalara toxunmasın. Ümumiyyətlə, kiçik meydança olan yerlərdə
xüsusi meydança düzəldilmir, sadəcə olaraq qaçış üçün işarələr edilir.
Böyük sahəsi olan məktəblərdə xüsusi qaçış cığırları düzəldilməlidir. Belə cığırlar düz və otsuz
olmalıdır. Qaçış cığırları sahəsində olan torpaq 10-15 sm dərinliyində qazılıb daşdan, ağacdan,
kötüklərdən və b. qırıntılardan təmizlənməlidir. Sonra həmin yerə qumm tökülməli, sonra isə çınqıl ilə
hamarlanmalıdır. Daha sonra torpağa bir qədər su töküb ağır əşyalarla bərkidilməlidir. Yolların eni 1,25
m, xətlərin eni isə 5 sm olub, əhəng yaxud təbaşirlə işarələnməlidir. Start xətti çəkilməli və qaçış
cığırlarında hər 30, 40, 50 m-dən bir finiş xətləri çəkilməlidir.
Tullanmalar üçün yer. Tullanmalar üçün yer-çalalar düzəldilir ki, bunun da uzunluğu 6 m, eni 3
m, dərinliyi isə isə 40-50 sm olur. Tullanma çalaları narın qumla və yonqarla yer səthinə qədər
doldurulmalı, tullanmadan əvvəl mütləq qazılıb yumşadılmalıdır. Əgər uzununa və hündürlüyə tullanmaq
üçün eyni çala düzəldilirsə, meydançanın qısa tərəfi uzununa, uzun tərəfi isə hündürlüyə tullanmaq üçün
yararlı hala salınmalıdır. Qaçış cıırları həm düz və həm də bərkidilmiş torpaq sahələrindən ibarət
olmalıdır. Təkan sahələri daha möhkəm və bərk olmalıdır. Bu təkan vermək üçün əlverişli şərait yaradır.
Taxtadan ibarət təkan lövhəsinin uzunluğu 1 m, eni 30 sm, qalınlığı isə 2-3 sm olmalıdır. Uzununa
tullanma çalası elə düzəldilməlidir ki, qaçarkən gözə günəş şüası düşməsin. Uzununa tullanmada qaçış
cığırının uzunluğu 20-25 m, eni isə 1,5 m olmalıdır. Hündürlüyə tullanma üçün də elə yer seçilməlidir ki,
həmin hərəkət icra olunarkən şagirdlər ipi və ya plankanı yaxşı görə bilsin.
Hündürlüyə tullanmada planka (ip) qoymaq üçün xüsusi dayaqlar olmalıdır. Dayaqlarda
hündürlük 40 sm-dən başlayaraq 5 sm-dən bir artırılır.
Atmalar üçün yer. Atmalar üçün yeri avadanlıqla təchiz etməyə o qədər də ehtiyac yoxdur.
Cisim atılması məqsədilə boş sahədə səyyar lövhələr düzəldilməli, istifadədən sonra ləvazimat və
avadanlıqlar saxlanılan otağa qoyulmalıdır. Lövhələr elə sahəyə qoyulmalıdır ki, atılmış cisimlər kənara
çıxmayıb geriyə qayıtsın və yaxud da meydançadan kənara çıxmasın.
233
Yoxlama – test sualları
1.
Yüngül atletika hərəkətlərinin təliminin əsasları.
2.
Yüngül atletikanın öyrətmə metodları.
3.
Yüngül atletika dərslərinin quruluşu, hissələri və tipləri.
4.
Yerişin öyrədilməsi texnikası.
5.
Qaçışın öyrədilməsi texnikası.
6.
Hoppanmaların və cisim atmaların, akrobatika elementlərinin öyrədilməsi metodikası.
Yaradıcılıq işi üçün təxmini mövzular
1.
Yüngül atletikanın fiziki tərbiyə sistemində yeri.
2.
Qısa məsafəyə qaçışın öyrədilməsi metodikası.
3.
Qaçaraq uzununa tullanmağın öyrədilməsi texnikası.
234
3.5 Kross hazırlığı
5.1. Kross hazırlığının təlimi
İbtidai siniflərdə I sinifdən başlayaraq hər bir sinifdə 8 saat kross hazırlığı keçirilir. Kross
hazırlığı müxtəlif relyefli yerdə meşə-bağ cığırlarında, çay kənarında, parklarda, enişli-yoxuşlu, dərəli-
təpəli, hamar olmayan yerlərdə, sürüşkən torpaqları olan sahələrdə icra olunan yeriş və qaçışlardan
ibarətdir. Qısa və orta addımlarla yeriş və qaçışlar, müxtəlif yeriş və qaçışın növbələşdirilməsi kross
hazırlığına daxildir. Kross hazırlığı uşaqlarda hərəkət koordinasiyasını təkmilləşdirir. Bu baxımdan kross
hazırlığının düzgün təşkili və aparılması xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Şagirdlərin köməyindən istifadə edərək məktəbdəki idman meydançasında 300-400 m
uzunluğunda olan, «süni kross hazırlığı cığırları» düzəltməlidirlər. Kross hazırlığı cığırları adi qaçış
yollarından mütləq fərqlənməlidir. «Süni kross hazırlığı cığırları»nda bir sıra maneələr qoymaq lazımdır.
Yəni «süni kross hazırlığı cığırları» eni 150 sm olan xəndəklərdən və çör-çöpdən düzəldilmiş
kolluqlardan ibarət olmalıdır.
Kross hazırlığı məşğələlərinin istər ətraf yerlərdə təbii maneələrin dəf edilməsi və istərsə də
«süni kross cığırları»nda aparılmasına baxmayaraq o müntəzəm surətdə təmizlənməli və səliqəyə
salınmalıdır. Xüsusilə məşğələlərin keçirildiyi sahələrdə ağac kötükləri çıxarılmalı, çala-çökürlər
düzəlməli, daşlar və s. təmizlənməlidir. Bütün bunlar kross hazırlığı məşğələlərinin də zədələnmələrin
qarşısının alınmasında, kross məsafəsində yeriş və qaçış tempinin istənilən səviyyədə yerinə
yetirilməsində çox böyük əhəmiyyətə malikdir.
Sinifdə «süni kross hazırlığı cığırları»nda məşğələlər keçirilərkən 20-30 m uzunluğunda qum və
gildən düzəldilmiş xətlərdən (bunlar dərsə qədər hazırlanmalıdır), eyni zamanda asfaltlanmış sahələrdən
(səkidən) istifadə etmək lazımdır.
Proqramda kross hazırlığı üzrə nəzəri məlumatlar verilməklə yanaşı, həm də hərəkət
keyfiyyətlərini inkişaf etdirən praktik materiallar da tövsiyyə olunur.
Kross hazırlığı üzrə şagirdlərə aşağıdakı məlumatların mənimsədilməsi zəruridir. Məlumatlar
əsasən qarşıya qoyulmuş tələblərə, kross yerişi və qaçışı zamanı baş verə biləcək zədələnmələrin
qarşısının alınması qaydalarına əsaslanmalıdır. Bu qaydalara uşaqlar xəstə olarkən özlərinin sağlamlığını
qorumaq, mövösümə uyğun geyinməyi bacarmaq, həmçinin məşğələdən qabaq yeməmək, düzgün
tənəffüs etmək və i.a. daxildir. Bundan əlavə, hamar olmayan yerlərdə – yəni daşlı-kəsəkli və çala-çökük
yerlərdə, enişli-yoxuşlu sahələrdə, tikanlı sıx meşələrdə yeriş və qaçış məsafələrini düzgün qət etmək –
zədə almadan başa çatdırmaq və s. kross zamanı təhlükəsizlik qaydalarına daxildir.
Kross hazırlığında əsas nəzəri məlumatlar isə ilk kross hazırlığı dərslərindən başlayaraq 3-5
dəqiqə müddətində söhbət şəklində şagirdlərə çatdırılmalıdır. Növbəti bir neçə dərslərin şagirdlərin
biliyini yoxlamaq və onu daha da möhkəmləndirmək istiqamətində aparılması faydalı olardı. Şagirdlərə
kross hazırlığı haqqında verilən nəzəri məlumatlar şagirdlərin yaşına uyğun olmaqla əsasən onun
gigiyenik məsələlərinə həsr olunmalıdır. Bu işdə əsas diqqət şagirdlərin gijgiyenik tələbləri müntəzəm
surətdə necə yerinə yetirmələrinə cəmləşdirilməlidir. Həmin gigiyenik tələblər aşağıdakılardan ibarətdir:
hər gün ayaqları yatmazdan əvvəl yumaq, soyuq havada isti və təmiz yun, isti havalarda isə nazik
corablar, ketlər və yarım ketlər geyinmək lazımdır. Həmin geyimləri kənar vaxtlarda deyil, yalnız bədən
tərbiyəsi dərslərində geyinməlidir. Kross hazırlığı dərslərində məşq kostyumları, soyuq külək əsən zaman
möhkəm kurtka və əlcəkdən istifadə olunur.
Bütün siniflərdə kross qaçışı dövründə şagirdlərin düzgün olaraq tənəffüs etmələrinə xüsusilə
diqqət vermək çox vacibdir. Professor M.Mustafayevin dediyi kimi, maneələri dəf etməklə qaçış zamanı
vəziyyəti bir qədər də mürəkkəbləşir, çünki indii maneələri dəf etmək lazım gəlir. Orqanizmə təsiri etibarı
ilə qaçışın sürəti və işin müddəti şiddətli yeriş relyefindən asılıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, kross üzrə qaçışda yolun hamar olmaması kəskin dönüşlər, eniş və
yoxuşlar qaçışın ritmik xarakterini və dövrülüyünü pozur. Ona görə də kross qaçışı zamanı şagirdlər öz
hərəkətlərinin koordinasiyasını tez-tez dəyişməyi bacarmalıdır, bu isə sinir sistemində oyanmanın və
ləngimə proseslərinin tez-tez növbələşməsi nəticəsində mümkün olur.
Kroslar zamanı dərin fizioloji dəyişikliklər baş verir və oksigen tələbatı nəticəsində orta və hətta
böyük şiddətli iş səviyyəsinə müvafiq gəlir. Bu dəyişikliklər həm qaçışın özündən, həm də yolboyu rast
235
gələn maneələri dəf etməklə əlaqədar olaraq icra edilən cürbəcür başqa hərəkətlərdən (tullanma və s.) baş
v erir. Kroslarda orta şiddətli dövri iş ayrı-ayrı momentlərdə böyük və hətta maksimal şiddətli işlə
(xəndəkdən tullanmaq üçün uzaqdan gəlib qaçmaq və s.) quraşdırılır. Bütün bunları nəzərə alaraq kross
hazırlığı dərslərində dərin və ahəngli qaçış üzrə şagirdlərin bacarıqlarını formalaşdırmaq zəruridir.
Kross hazırlığı dərslərində şagirdlərin ayaq oynaq-bağ birləşmələrinin möhkəmləndirilməsinə
ciddi fikir vermək lazımdır. Ayaq pəncəsinin (ayaq tağının) inkişafı üçün xüsusi və hazırlıq
hərəkətlərindən istifadə olunur. Bu hərəkətlər pəncələr üzərində yeriş, ayaqların bayır kənarları üzərində
yeriş, dabanlar üzərindən pəncələr üzərinə yerişə keçmək, dönmə hərəkətləri (sağa və sola), ayaqların
daxilə və xaricə dairəvi hərəkətləri; iplər üzərində yerində və irəliyə doğru hoppanmalar; pəncə-daban
üzərindən pəncələr üzərinə qalxmaq və əvvəlki vəziyyətə qayıtmaq və s. daxildir.
Yeriş və qaçış təbii hərəkətlərdən olub bu sahədəki bacarıq və vərdişlərə uşaqlar lap kiçik
yaşlarından yiyələnmiş olurlar. Məktəb bədən tərbiyəsinin qarşısında duran başlıca vəzifələrdən biri isə
təbii hərəkət növlərindən yeriş və qaçış hərəkətlərini təlim etmək və hərəkətin bu növlərinin düzgün
əsasını yaratmaqdan ibarətdir. Eyni zamanda bədən tərbiyəsi dərslərində şagirdlərə gözəl yeriş və düzgün
qaçışı öyrətməklə bərabər, həm də bu sahədə qazanılmış həyat üçün zəruri olan bacarıq və vərdişləri
müxtəlif məsafələrə hərəkət zamanı yerinə yetirməyə alışdırmaq vacibdir. Buna görə də mövcud
proqramlarda digər təbii hərəkət növləri ilə yanaşı, ətraf yerlərdə şagirdlərə gözəl yeriş və düzgün qaçış
elementləri də aşılamaq tələb olunur.
IV sinifdən başlayaraq müxtəlif sahələrdə müxtəlif xüsusiyyətli yerişlər (qısa addımlarla, asta,
yeyin və s. yeriş) və orta templi qaçışa yiyələnməyin texnikası öyrədilir.
Yeriş hərəkətləri həm yerində, həm də hərəkət zamanı yerinə yetirilə bilər. Yeriş hərəkətləri
aşağıdakı formalarda icra olunur. Ayaq və pəncənin inkişafı üçün pəncə və dəban üzərində adi yeriş,
qabaqcadan hazırlanmış müəyyən xətlər üzərində yeriş, bədənin ağırlığını gah pəncə, gagh da dabanlar
üzərinə salmaqla yeriş, ayaqların bayır və içəri kənar hissəsi üzərində yeriş, pəncələrdən daban üzərinə və
əksinə keçməklə yerişlərdən istifadə olunur. Bu cür yerişlər asta, orta, yeyin tempdə və özü də ritmik
olaraq yerinə yetirilir. Yeriş vaxtı qol və qıçların hərəkətləri mütləq bir-birinə uyğun olaraq hərəkət
edilməlidir. Gövdə nə irəliyə, nə də ki, arxaya əyilməli, o, həmişə düzgün saxlanmalıdır.
Müşahidələr nəticəsində məlum olmuşdur ki, respublikamızın şəhər və rayon məktəblərində dərs
deyən sinif müəllimləri, o cümlədən ixtisaslı bədən tərbiyəsi müəllimləri şagirdlərin gözəl, rəvan və səlist
yerişə yiyələnmələrinə o qədər də diqqət yetirmirlər. Onu ikinci dərəcəli bir iş hesab edirlər. Onlar
deyirlər ki, məktəbyaşlı uşaqlar onsuz da yeriməyi bacarırlar, dərsdə yerişə xüsusi diqqət yetirmək, çox
vaxt ayırmaq məqsədəuyğun deyildir. Bədən tərbiyəsi dərslərində əsasən qaçış, tullanmalar, cisim atmaq,
dırmanmaq, müvazinət saxlamaq kimi təbii hərəkət növləri üzrə bacarıq və vərdişlər aşılanmalıdır.
Fikrimizcə, belə düşünənlər böyük səhvə yol verirlər. Ona görə ki, uşaqlar bütün məktəb yaş dövründə
sonrakı yaş dövrünə nisbətən anatomik və fizioloji cəhətdən daha sürətlə inkişaf edirlər. Həmin inkişaf
dövründə uşaqların orqanizmi möhkəm olmur. Orqanizm mühitin zərərli təsirlərinə daha tez məruz qalır,
onunla mübarizə etmək imkanı lazımi dərəcədə geniş olmur. Bu vaxt uşaq orqanizmində yerişlə əlaqədar
bir sıra xoşagəlməz qüsurlar meydana çıxa bilər. Uşaqlara yeriş hərəkətlərini öyrətməklə bir tərəfdən
həmin qüsurların əmələ gəlməsinin, digər tərəfdən isə yaranmış qüsurların nisbətən qarşısını almaq
mümkündür. Müəllim unutmamalıdır ki, şagirdləri sağlam və fiziki cəhətdən möhkəm böyütmək üçün
yeriş də xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Yeriş zamanı çiyin qurşağı, yuxarı və aşağı ətraf əzələlərinin hərəkət
fəaliyyəti xeyli artır. Belə yeriş hərəkətləri ürək əzələlərini, tənəffüsü məşq etdirərək onların funksional
hərəkətini yaxşılaşdırır.
Yeriş hərəkətlərinin başqa cəhətlərdə də böyük əhəmiyyəti vardır. Yeriş hərəkətlərini icra
etmədən birbaşa qaçış, tullanma və s. hərəkətlərin yerinə yetirilməsi ürəyin damarlara vurduğu qanın
miqdarını birdən-birə artırır. Bu isə uzun illər məşq etməmiş, ürək əzələlərini daha da
möhkəmləndirməmiş uşaqlarda nəbz vurğuları döyüntülərinin sayını çoxaldır, təngnəfəsliyin yaranmasına
səbəb olur. İstər hamar sahələrdə, istərsə də meşə cığırlarında, kələ-kötür yerlərdə yeriş vaxtı bədəni
gərginləşdirməməli, o çevik və sərbəst surətdə yerinə yetirilməlidir. Addımları atdıqda qıçları yuxarı
qaldırıb dizdən yüngül bükməli, dabanı birinci olaraq yerə qoymalıdır. Yeriş zamanı həddindən artıq
geniş addımlar atmamalı, pəncələr bayıra, nə də daxilə çox meyl etməməlidir. Kross və adi yeriş zamanı
addımların uzunluğunun bərabər olmasına çalışmalıdır. Gövdə isə düz tutulmalıdır. Bütün bunlar qamətin
236
düzgün inkişafı və formalaşması üçün xüsusilə vacibdir. Yerişlər zamanı tənəffüsə də diqqət verməli,
onun düzgün yerinə yetirilməsinə (sərbəst olmasına) səy göstərməlidir. Sərbəst yeriş dövründə təxminən
iki-üç addımdan bir nəfəs almalı, 3-4 addımdan bir isə nəfəsi buraxmalıdır. Düzgün yeriş qaydasına lazım
i səviyyədə yiyələndikdə orqanizmə düşən yükün miqdarı nisbətən azalır, ona az enerji sərf etmək lazım
gəlir, başqa soözlə desək, əzələ gücündən qənaətlə istifadə etmək imkanı genişlənir. Bu da uzaq məsafədə
yol getdikdə tez yorulmanınn qarşısını xeyli dərəcədə alır, Adam özünü yüngül hesab etməklə daha da
gümrahlaşır və çevikləşir. Bədən tərbiyəsi müəllimləri yuxarıda deyilənləri nəzərə alıb şagirdlərin yeriş
və duruşlarına diqqət yetirməklə qeyri-normal onurğa əyriliklərinin və yastıayaqlılığın qarşısını almaqda
böyük və əhəmiyyətli iş görə bilərlər. Müəllimin şagirdlərdə müşahidə etdiyi qüsurların aradan
qaldırılması üçün məktəb həkimi və valideynlərlə birlikdə iş aparması daha faydalı və daha təsirli olardı.
Qeyd etmək olardı ki, məktəbyaşlı uşaqların sağlamlığının daha da möhkəmləndirilməsində,
zehni qabiliyyətinin artırılmasında, bəzi xəstəliklərlə mübarizədə təmiz havada (təbii şəraitdə) qaçışla (adi
və kross) müntəzəm olaraq məşğul olmağın və onun texnikasına düzgün yiyələnməyin rolu böyükdür.
Məlumdur ki, qaçışda bütün əzələ qrupları, o cümlədən çiyin qurşağı, yuxarı və aşağı ətraf əzələləri, fəal
surətdə iştirak edirlər. Qaçışın təsiri ilə tənəffüs üzvləri və ürək qan-damar sistemi öz işini artırmalı
olur. Bu vaxt ürək qapaqları tez-tez yığılıb-açılır, hər dəfə yığılıb açıldıqda ağ ciyər arteriyasına və
aortaya vurulan qanın miqdarı tədricən azalmağa başlayır. Qanın oksigenlə təchiz olunması və karbon
qazının xaric olunmasını təmin edən tənəffüs aparatının işi sürətlənir. Qaçışla məşğul olmayan adamın
ürəyi qaçan zaman damarlara verilən qanın həcmini kifiayət qədər artıra bilmir. Bu zaman həmin adamın
ürək nəbz vurğuları tez-tez döyünür, onun işləyən mərhələsi müəyyən dərəcə azalır. Bu isə ürək
əzələsinin tədricən zəifləməsinə, fəaliyyətinin pozulmasına səbəb ola bilir. Gərgin qaçış dövründə
uşaqlarda nəbz vurğuları bir dəqiqədə 160-189-a çatsa belə, lazımi oksigeni qan vasitəsi ilə hüceyrələrə
çatdıra bilmir. Bu vaxt sinir hüceyrələri oksigensiz mühitdə zəifləyir və nəticədə baş gicəllənməsi, hətta
ürəkgetmə halları olur. Bu vəziyyəti tezliklə aradaq qaldırmaqdan ötrü şəkərli məhsuldan istifadə etmək
lazımdır. Müntəzəm şəkildə qaçış hərəkətləri ilə məşğul olanların ürək fəaliyyəti qüvvətli və enerjili olur
və həmin prosesdə ürək fünksiyasını asanlıqla yerinə yetirir.
Qaçış maddələr mübadiləsini də sürətləndirən əsas amillərdən biridir. Qaçış zamanı orqanizm
oksigenlə normal təmin olunmur, oksigenə olan ehtiyac isə qaçış elementləri yerinə yetirilib qurtardıqdan
sonra ödənilməlidir. Məhz bunlara görə də hərəkətləri qaçışdan sonra qəflətən dayandırmaq olmaz.
Hərəkətlər dərhal saxlandıqdan sonra bu, aşağı ətraf venalarının boşalmasına, qıçlara çoxlu miqdarda
qanın yığılmasına səbəb olur. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, həm də bu zaman ürəyə gələn venoz qanın
miqdarı xeyli azalır. Fizioloji tədqiqatlar göstərir ki, həmin prosesdə qan damarlarının fəaliyyətini nizama
salan reaksiyalar gecikdiyindən bədənin yuxarı hissəsi xüsusilə beyinə gedən qanın miqdarı azalır. Bunun
nəticəsində adam huşunu itirir. Belə bir vəziyyətin yaranmamasından ötrü qaçışdan sonra hərəkətin
sürətini tədricən azaltmaq və onu müəyyən müddətdə davam etdirmək lazımdır.
Kross qaçışlarının hamar sahələrdə aparılan qaçışlardan müəyyən fərqləri olsa da, onlar ümumi
cəhətdən bir-birinə uyğun şəkildə həyata keçirilir. Ətraf yerlərə (kələ-kötür sahələrdə, meşə cığırlarında)
kross qaçışı asta və orta tempdə keçirilməli, addımlar sərbəst olmalıdır. Qaçışın hamar olmayan sahələrdə
aparılmasına baxmayaraq, yerişdə olduğu kimi, başı və gövdəni düz tutmalı, qıç və qolların hərəkətləri
bir-birinə uyğunlaşdırılmalıdır. Bu zaman qollar dirsəkdən gərginləşdirilmədən bükülməli, sinə isə bir
qədər irəli çıxmalıdır. Bu cür qaçış hərəkətlərinin düzgün yerinə yetirilməsi qamətin formalaşmasına
müsbət təsir göstərir.
Qaçış zamanı pəncə və daban yerə qoyulmalıdır (Bədənin ağırlığı pəncə və daban üzərinə
düşməlidir). Həmin elementin bir neçə dərsdə təkrar olunması və öyrədilməsi məsləhət görülür.
Kross hazırlığı üzrə işlərin yaxşı nəticələnməsində onun düzgün olaraq planlaşdırılması da
mühüm əhəmiyyətə malikdir. Həmin material planlaşdırılarkən iqlim şəraiti, ətraf yerlərin relyefi
uşaqların fiziki hazırlığı və ətraf yerlərə onların nə dərəcədə bələd olması da ciddi surətdə nəzərə
alınmalıdır.
Kross hazırlığı hərəkətləri müntəzəmlilik və ardıcıllıq gözlənilməklə, şüurluluq və fəallıq, bilik,
bacarıq və vərdişlərin möhkəmləndirilməsi, müvafiqlik və fərdi yanaşma prinsipləri əsasında
aparılmalıdır. Kross hazırlığı dərslərində uşaqların nəbz vurğularına da diqqət yetirməlidir.
Hesablamalara görə 6-8 kros hazırlığı dərsindən sonra nəbz bir dəqiqədə 130, sonrakı dərslərdə isə 150
237
dəfə döyünürsə, bu normal sayılır. Kross hazırlığı dərslərində orqanizmə fiziki yükün normal verilməsi
isə ürəyin iş qabiliyyətini yüksəldir, ürək əzələ qüvvəsini artırır, möhkəmləndirir, eyni zamanda
hüceyrələrin qanla yaxşı təmin olunması üçün lazımi şərait yaradır. Nəbz vurğuları məsafənin yarısı qət
edildikdən sonra qaçışın qurtarmasına 6-10 saniyə qalmış yoxlanılır. Əgər qaçış qurtardıqdan sonra (10
saniyə sonra) nəbz döyünmələrinin sayı 100 % hesab edilirsə, bir dəqiqədən sonra nəbz döyünmələrinin
sayı 20%, 5 dəqiqədən sonra 50%, 10 dəqiqədən sonra isə 70-75%-ə qədər aşağı düşürsə, bu normal hal
kimi qəbul olunmalıdır.
5.2. Kross məsafəsinin öyrədildməsi metodikası
Yeriş və qaçış sahəsindən asılı olaraq addımların uzunluğu və hərəkətin tempinin artırılıb-
azaldılmasının düzgün müəyyənləşdirilməsi də zədələnmələrin qarşısının alınması üçün çox vacibdir.
Sürət isə qaçış addımlarının uzunluğundan və hərəkətin tempindən asılıdır. Hərəkətin tempi eyni vaxtda,
eyni miqdarda hərəkətlərin icrası deməkdir. Məsələn, 1 dəqiqə ərzində hərəkətlərin icra olunma miqdarı:
a) yeriş vaxtı müəllim hərəkətin düzgün icrası məqsədlə aşağıdakı tələbləri nəzərə almalıdır:
yeriş zamanı bədən demək olar ki, tam şəkildə şaquli vəziyyətdə saxlanmalıdır. Təkan qıçın dizdən və
ayağın oynaqlardan fəal açılması ilə həyata keçirilməlidir. Bədənin şaquli vəziyyətindən sonra daban
yerdən həmin an deyil, tədricən ayrılır. Daban yerdən o zaman ayrılır ki, digər ayaq – yəni havada olan
ayaq sərbəst olaraq yerə qoyulur. Havada olan ayaq irəli gedən dövrdə yüngülcə bükülür. O, yerə tam
daban üstündə qoyulur. Qollar isə geniş hərəkət etdirilir. Qollar arxaya gedərkən çiyinlər bir qədər
hündürə qaldırılır.
b) qaçışda təkana xüsusi diqqət yetirməlidir. Addımın axırında bud-çanaq, diz və ayaq oynaqları
maksimum dərəcədə tam açılmalıdır. Sürətli qaçışda təkanda sürətlə edilməli və 40-45
o
dərəcə altında
olmalıdır. Digər qıç və qol isə sürətlə irəli hərəkət etdirilməlidir. Yellənən qıç, dizdən dayaq ayağına
nisbətən irəli daha çevik atılmalıdır. Əks təqdirdə qaçışın sürəti aşağı düşəcəkdir. Addımın sonunda
yellənən ayaq yerə sürətlə və fəallıqla qoyulmalıdır. Bu hərəkətin yerinə yetirilmə vaxtını azaldır. Ayağın
yerə toxunan anında isə gövdə və çanaq irəli aparılır.
Qaçışın əvvəlində, yəni ayaqlar yorulmazdan qabaq yellənən ayağı pəncəsi üstə qoymaq
məsləhət görülür. Sonra isə ayaq pəncə-daban üstə tam olaraq yerə qoyulur. Ayağın bir qədər onun
xaricə tərəf olan hissəsi üstündə qoyulur. Ayağın bir qədər onun xaricə tərəf olan hissəsi üstündə
qoyulması daha faydalıdır. Bundan sonra, yəni ayaq pəncə-daban və yaxud daban üstə yerə qoyulur.
Yalnız ən yaxşı qaçanlar ayağı pəncə üstə yerə qoymağı bacarırlar. Bu an onlar qıçı tam açmalıdır.
Qollar isə həddən artıq dirsəklərdən bükülməməli və sinəyə möhkəmcə sixılmamalıdır. Qolları
irəli apararkən onlar gövdənin orta xəttinə yaxınlaşdırılır, arxaya gedərkən isə arxaya, daxilə tərəf
istiqamətləndirilir. Hərəkət zamanı qollar sərbəst hərəkət etdirilir. Bədən şaquli vəziyyətdə olduqda isə
(qollar arxaya gedərkən) diz bükülməlidir.
İndi də kross hazırlığından IV sinif üzrə dərs nümunələrini verək.
5.3. IV sinifdə kross hazırlığı üzrə dərslərin məzmunu
Həmin dərsdə qaçış zamanı intensiv olaraq artan gərginliyə qarşı davamlılıq keyfiyyətinin
inkişafı üçün müxtəlif hərəkət növləri verilir. Bu hərəkət keyfiyyətləri əsasən yeriş və qaçış üzrə
məsafələrin tədricən artırılması və dərinləşdirilməsi hesabına inkişaf etdirilir. Təkrar çıxmasın deyə, hər
dərsdə həmin hərəkətləri qeyd etməyi lazım bilmədik.
I dərs. Vəzifə: tapşırıq üzrə templə yerişin öyrədilməsi.
1. Kross hazırlığı məşğələlərində zədələnmələrin qarşısını almaq məqsədilə davranış qaydaları
haqqında.
2. Ümuminkişafetdirici kompleks hərəkətlər.
3. Ayaq-oynaq birləşmələrinin möhkəmləndirilməsinə tənəffüs prosesinin ritmik olaraq tənzim
edilməsi üçün xüsusi hərəkətlər.
4. Vaxt nəzərə alınmaqla 100 m məsafəyə yeriş, tapşırıq üzrə templə 100 m məsafəni 70-75
saniyə ərzində yerimək.
238
5. Səmərəli, rəvan qaçış üçün davamlılıq keyfiyyətini inkişaf etdirən müxtəlif xüsusiyyətli
hərəkətlər. 100 m qaçış, 100 m yeriş, 200 m qaçış, 100 m yeriş, 100 m məsafəyə 70-75 saniyə müddətində
templə yeriş, sərbəst qaçış.
II dərs. Vəzifə: Tapşırıq üzrə templə yeriş və qaçışın öyrədilməsi.
1.
Kross məsafəsində qaçış və yeriş tempi haqqında anlayış.
2.
Ümuminkişaf etdirici kompleks hərəkətlər.
3.
Xüsusi hərəkətlər (1-ci dərsə bax).
4.
Tapşırıq üzrə templə 100 m məsafəyə yeriş (1-ci dərsə bax). Vaxt nəzərə alınmaqla 100 m
məsafəyə qaçış (saniyəölçənlə), 30-32 saniyə ərzində 100 m məsafəyə sürətlə qaçış.
5.
Müxtəlif hərəkətlər (tapşırıq üzrə templə, yuxarıda göstərilmişdir): 100 m qaçış, 100 m
yeriş, 300 m qaçış, 200 m yeriş, 100m qaçış, 100 m yeriş.
III dərs. Vəzifə: qaçış və yeriş dövründə qolların düzgün olaraq hərəkət etdirilməsinin və tapşırıq
üzrə templə qaçışın öyrədilməsi.
1.
Kross məsafəsinə yeriş və qaçış, temp üzrə biliklərin yoxlanılması.
2.
Ümuminkişaf etdirici kompleks hərəkətlər.
3.
Xüsusi hərəkətlər (birinci dərsə bax).
4.
Boyuna ip aşırmaqla yeriş və qaçışlar. Bu zaman qollar dirsəkdən (oynaqlardan) bükülür,
ipin kənarları qurşaq səviyyəsində əllərlə tutulur.
5.
Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 300 m qaçış, 200 m yeriş, 100 m
qaçış, 100 m yeriş; qızlar üçün dərsdə verilmiş hərəkətlərdən istifadə edilir.
Q e y d: Mövcud dərslərdə verilmiş və gələcək dərslərdə veriləcək bütün hərəkətlər üzrə templər
təxminidir: hər 100 m qaçış üçün 30-35 saniyə, yeriş üçün 70-75 saniyə sərf olunması məsləhət görülür.
IV dərs. Vəzifə: Qaməti düzgün saxlamaqla qaçışın öyrədilməsi.
1. Qaçış üçün ümuminkişaf etdirici və xüsusi hərəkətlər.
2. «Qaçış dövründə hansı komandanın şagirdləri qamətini daha yaxşı saxlayırlar?» yarışı (100 m
məsafəyə).
3. Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 400 m qaçış, 200 m qaçış, 200 m yeriş;
qızlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 300 m qaçış, 200 m yeriş, 100 m qaçış, 100 m yeriş.
V dərs. Vəzifə: Qaçış vaxtı qamətin düzgün saxlanması və qolların düzgün hərəkət etdirilməsi
vəzifələrinin möhkəmləndirilməsi.
1. Nəbz vurğularını müşahidə etməklə fiziki inkişafa nəzarət edilməsi.
2. Qaçış hərəkətləri və ümuminkişaf etdirici hərəkətlər.
3. Qaçış və yeriş zamanı qamətin düzgün saxlanılmasının yoxlanması (şagirdlərin qaçış
dövründə bir-birini müşahidə etməsi).
4. Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 200 m qaçış, 200 m yeriş; 300 m
qaçış, 200 m yeriş; qızlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 300 m qaçış, 200 m yeriş.
VI dərs. Vəzifə: Ayağın kənar hissəsində qaçışın və həmin vəziyyətdən pəncə-daban üzərinə
keçməyin öyrədilməsi:
1.
Qaçışın sürətinin və məsafəsini artırıb-azaltmaqla nəbz vurğularının sayının dəyişdirilməsi.
2.
Nəbz vurğularının müəyyənləşdirilməsi.
3.
Ümumiinkişaf etdirici hərəkətlər.
4.
Ayağın inkişafı üçün xüsusi hərəkətlər.
5.
Ayağın kənar hissəsində qaçışdan pəncə-daban üzərinə (tam ayaq üzərində) qaçışa
keçməyin göstərilməsi və izahı. Asta qaçış zamanı ayaqların yerə tam qoyulmasına diqqət
yetirmək.
6.
Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 500 m qaçış, 200 m yeriş, 100 m
qaçış, 100 m yeriş; qızlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 100 m qaçış, 100 m yeriş.
VII dərs. Vəzifə: Ayağın düzgün qoyulmasının möhkəmləndirilməsi (6-cı dərsə bax).
1.
Nəbz vurğularının möhkəmləndirilməsi.
2.
Ümuminkişaf etdirici və qaçış hərəkətləri.
3.
Ayaqların möhkəmləndirilməsi üçün hərəkətlər.
239
4.
Orta templi qaçış və bu vaxt ayaqların düzgün qoyulmasına diqqət yetirmək (6-cı dərsə
bax).
5.
Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar (6-cı dərsə bax); qızlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 400 m
qaçış, 200 m yeriş, 200 m qaçış, 200 m yeriş.
Nəbzin yoxlanması: Qaçışdan sonra 10 saniyə, 2 dəqiqə, sonra isə 3,5 və 10 dəqiqə sonra.
VIII dərs. Vəzifə: Kross məsafəsinə zaçotların yoxlanılması.
1.
Ümuminkişaf etdirici kompleks hərəkətlər.
2.
Yuxarı start.
3.
Kross : oğlanlar – 500 m, qızlar – 300 m.
4.
Nəbzin yoxlanması – (7-ci dərsə bax).
IX-X dərs. Vəzifə: Düzgün qamət vəziyyətini və qaçış zamanı tənəffüsün ritmikliyinin
möhkəmləndirilməsi.
1.Ümuminkişaf etdirici və qaçış hərəkətləri.
2.Yerində qaçış və yeriş. Bu zaman tənəffüsün ritmik şəkildə düzgün olaraq edilməsinə diqqət
yetirmək.
3.Yeriş və qaçış zamanı tənəffüsün ritmikliyini və qamətin düzgün olmasının yoxlanması (şagirdlərin
biri hərəkəti yerinə yetirir, digəri isə ona nəzarət edir və əksinə).
4.Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar – 100 m qaçış, 200 m yeriş, 600 m qaçış, 200 m yeriş, 200 m qaçış,
200 m yeriş; qızlar – 200 m qaçış, 200 m yeriş, 400 m qaçış, 200 m yeriş, 200 m qaçış, 200 m yeriş.
XI-XII dərs. Vəzifə: Qaçış addımları texnikasının öyrədilməsi.
1.Ümuminkişaf etdirici hərəkətlər.
2.Ayağın inkişafı üçün hərəkətlər.
3.Qaçış addımları texnikasının izahı və göstərilməsi. Orta templə qaçış. Bu vaxt qaçış
addımlarının düzgün atılmasına fikir vermək.
4.«Kim düzgün və yaxşı qaçır?» (qızlar oğlanların qaçış addımlarının düzgünlüyünü
qiymətləndirir və əksinə).
5.Müxtəlif hərəkətlər: oğlanlar–100 m qaçış, 100 m yeriş; qızlar–100 m qaçış, 100 m yeriş, 400
m qaçış, 200 m yeriş, 200 m qaçış.
6.Nəbzin yoxlanması (7-ci dərsə bax).
XIII dərsə bax. Vəzifə: kross qaçışının mənimsənilməsi texnikasının yoxlanması.
1.Ümuminkişaf etdirici kompleks hərəkətlər.
2.Xüsusi qaçış hərəkətləri.
3.Yeriş və qaçışı mənimsəmək texnikasını yoxlamaq (Məsafə 100 m). Qaçış addımlarına,
tənəffüsə, ayaq pəncəsinin qoyulmasına, qolların işlədilməsinə və qamətə diqqət yetirmək.
4.Müxtəlif hərəkətlər: (11-ci dərsə bax).
5.Nəbzin yoxlanması (7-ci dərsə bax).
XIV dərs. Vəzifə. Kross qaçışını mənimsəmək texnikasının yoxlanması.
1.Ümuminkişaf etdirici kompleks hərəkətlər.
2.Xüsusi qaçış hərəkətləri.
3.Kross: oğlanlar – 5—m, qızlar – 3—m.
4.Kross üzrə məşğələlərə yekun vurulması.
Müxtəlif hərəkətlər üzrə yükün həcminin təxmini bölüşdürülməsi.
|