Alisher Navoiy.
Saddi Iskandariy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
130
Bu fikr ichra royi xiradparvari
Ki, bir tosh uza iki kabki dariy
Ko‘rundiki, bir-birga aylab sitez,
Urushurlar erdi base tundu tez.
Biri
jussa ichra zabardastroq,
Yana bir haqir erdiyu pastroq.
Anga necha quvvat, munga oncha za’f,
De olg‘oncha quvvat, de olg‘oncha za’f.
Skandar chu ul za’fu quvvat ko‘rub,
O‘zi birla Dorog‘a nisbat ko‘rub,
Alar sori boqti taammul bila,
O‘ziyu aduvg‘a tafa’ul bila.
O‘zi jonibidin haqirin tutub,
Aduv o‘rnig‘a yona birin tutub.
Qilur
erdi ul harb nazzorasi,
Taraddud aro joni bechorasi.
Ki, nogoh havodin uqobe inib,
Qilib sayd olurg‘a shitobe inib,
Ulug‘rog‘ni sayd etti ul nav’ chust
Ki, go‘yokim ul xud yo‘q erdi nuxust.
Uqob ilgida bo‘lg‘och
ul bir taboh,
Yana birga bo‘ldi yeri jilvagoh.
Skandar bo‘lub xushdil ul holdin,
Tanumand o‘lub ko‘ngli bu foldin.
Bilibkim, anga xasm o‘lur zerdast,
Va lekin topar o‘zga yerdin shikast.
Bu ishdin o‘ziga shugun anglabon,
Yonib xasm qadrin nigun anglabon.
Sipohig‘a kirdi topib bu futuh,
Aningdekki, jonsiz badan ichra ruh.
Chu ul tog‘din
indi topib navo,
Quyosh chekti tog‘ keyin sori livo.
Alisher Navoiy. Saddi Iskandariy
Dostları ilə paylaş: