149
Bu sözün eyni mənada istər qədim türk mətnlərində , istərsə
də orta çağlara aid yazılı abidələrdə işlənməsi qeydə alınmışdır.
Sarı Aşıq da bir bayatısında bu sözü işlətmişdir:
Mən aşiq, tərsinə qoy,
Tər təni tər
sinə
qoy.
Yaxşını qibləsinə
Aşığı tərsinə qoy
.
Soğulmaq
- suyu çəkilmək, suyu qurumaq:
Zamanlar keçərü dönər fələklər,
Də ŋ izlər
soğulur,
ölür səməklər.
Bu söz eyni mənada “Kitabi-Dədə Qorqud”da da işlənmiş-
dir:
“Qanlı-qanlı suların soğulmuşdı, çağladı axir”
. Qeyd edək
ki, dastanın 1988-ci il Bakı nəşrində bu söz
“sovğulmuşdı”
kimi
verilmiş və kitabın izahlı lüğətinıdə də elə bu şəkildə qeydə alın-
mışdır.
Şamil Cəmşidov onu
“soğulmuşdu”
kimi transfonelite-
rasiya etmişdir . Bizim fikrimizcə, bu sözü yazılışına görə məhz
“soğulmuşdı”
kimi oxumaq məqsədəuyğundur. Qeyd edək ki,
“soğulmaq”
feili XIV-XVI yüzilliklərə aid bir sıra türk mətnlə-
rində işlənmiş və əksər halda elə “Kitabi-Dədə Qorqud”un Drez-
den nüsxəsindəki kimi yazılmışdır. V.Radlov da onun
“torpağa
batmaq
(suyun, qurdun) və
“qurumaq”
mənalarını göstərmişdir.
Onu da qeyd edək ki, “Tarama sözlügü”ndə verilən nümunələrin
çoxunda
“soğulmaq”
feili “Kitabi-Dədə Qorqud”da olduğu ki-
mi,
“su”
sözü ilə işlənmişdir. Bizim fikrimizcə, çağdaş ədəbi di-
limizdə işlənən
“suyu sovulmuş dəyirmana oxşayır”
ifadəsində-
ki
“sovulmuş”
sözü
“soğulmaq”
lekseminin fonetik dəyişikliyə
uğramış formasıdır (sözdə ğ-v səs əvəzlənməsi baş vermişdir). X
əsrə aid
“Altun yaruq”
adlı qədim türk mətnində bu söz
“soqul-
maq”
şəklində (
“suyu çəkilmək”
mənasında) işlənmişdir. Sözün
bu fonetik variantı göstərir ki, zaman
keçdikcə onun tərkibindəki
“q” samiti “ğ” samiti ilə əvəzlənmişdir.