DAŞ YUXULAR 83
Vahaba Türk sәrkәrdәsinin şәxsәn özü - Әdif bәy peşkәş
elәmişdi. Necә ki, o dәhşәtli basqından Anikonun sağ-
salamat xilas olmağına inanmaq olmur, elәcә qadının әllәri
ilә gülüstana dönәn bu hәyәtin nә vaxtsa Әdif bәyin
dәstәsi tәrәfindәn qanla suvarıldığına da inanmaq çәtindir.
Әlbәttә, Aniko bunun fәrqindә olmaya bilmәzdi. Bәlkә elә
onun әlvan güllәrә bu qәdәr bağlılığı da sәbәbsiz deyildi,
bu yolla o, mәhv edilmiş qohum-әqrabasının xatirәsini әziz
tutur, onların nakam ömrünü bu işıqlı dünyada bir az da
uzatmaq istәyirdi. Bәlkә, qәtlә yetirilәn hәr bir ermәninin
ölmәdiyini, bu yer üzünün gözәl güllәrinә döndüyünü
sübut elәmәk istәyirdi? Vә bәlkә istәyirdi bu Allahdan gizli
olmayan mәtlәbi hәr bir әylisli müsәlman bәndәsi dә
yadında saxlasın? Çox gümün, o vaxtlar bu hәyәtә tökülәn
nahaq qan arvadın yaddaşında cövlan edirmiş. Qanlı
yaddaşın әzabından xilas olmaq üçün yeganә әlac ona
qalırmış ki, hәyәtinә gül-çüçәk әksin, Vәng kilsәsindә
güllәrdәn ibarәt böyük bir xiyaban salsın!
Sadayın yaddaşında Aniko hәm gözәl insan vә qadın
kimi, hәm dә başqalarından fәrqlәnәn şәn vә cingiltili sәsi
ilә qalmışdı. Onun sәsi bütün Әylisi - onun evlәrini,
kilsәlәrini, dağlarını, yollarını, çaylarını, bulaqlarını dolaşır,
sәhәrin açıldığını xәbәr verәn zәng kimi sәslәnirdi. Çünki
hәmişә sübh tezdәn yuxudan oyanır, hündür artırmaya
çıxıb uca sәslә nәsә deyir, elә bil bununla Әylis
müsәlmanlarını xәbәrdar elәmәk istәyirdi ki, hәlә Әylisdә
ermәni sәsi yaşayır.
Haykanuşdan fәrqli olaraq o, Vәng kilsәsinә hay-
küylә gedirdi: köhnә fayton yoluyla şәstlә addımlayır vә
ucadan danışırdı. Hamı eşidә-eşidә xatırlayıb Esxinin