297
yayıldığı halda vaskulit inkişaf edir, renovaskulyar dəyişikliklər (hi-
pertenziya, retinopatiya) aşkar olur. Bəzən müasir aktiv terapiyadan
da böyrəklərin zədələnməsi müşahidə oluna bilər. Dermatomiozitdə
sidik sindromu bəzən mioqlobinuriya nəticəsində baş veir –
sidik
tünd-qəhvəyi rəngdə olur. Bu halda qanda fermentlərin (KFK) yük-
sək aktivliyi qeyd olunur.
Müalicə. İdiopatik dermatomiozitin müalicəsi kortikosteroidlər
(prednizolon 60-100 mq/gün, metilprednizdon), polkortolon (triamsi-
nolon) verilmir, çünki əzələ zəifliyini artırır.
Standart terapevtik doza
qlyukokortikoid üçün 1mq/kq/gün sayılır, 4 həftə ərzində müsbət nə-
ticə alınmadıqda preparatın dozası artırılır, 2-3 ay və daha çox qəbul
olunur, sonra doza endirilərək davamedici dozaya keçilir.
Müsbət
effekt olmadıqda 4-6 həftə sonra doza azaldılır (KFK səviyyəsi nəza-
rət olunur). KFK normal səviyyəsi artan miopatiya ilə birlikdə ste-
roid mənşəli olur və dozanı azaltmaq lazım olur.
Remissiya dövrün-
də kortikosteroidlər tam kəsilir. Dermatomiozit zamanı kortikoste-
roidlər, aminoxinolin preparatları (plakvenil, delaqil) ilə birlikdə,
uzunmüddətli tətbiq edilir. Amma bu zaman neyromiopatiya baş ve-
rə bilər ki, bu da preparatların həmən kəsilməsinə göstərişdir.
Kortikosteroidlərin istifadəsinin mümkünsüzlüyü
təqdirdə və ya-
xud onlara rezistentlik olduqda sitostatiklər (metotreksat, azatioprin,
siklofosfamid) tətbiq edilir.
Dostları ilə paylaş: