Ümumi Milli Məhsul (ÜMM), Xalis Milli Məhsul (XMM) və Milli Gəlir(MG)
anlayışı.
ÜMM həm mövcud ölkə daxilində, həm də həmin ölkəyə və ya onun milli
iqtisadiyyatına məxsus və xarici ölkələrdə yerləşən iqtisadi subyektlər tərəfindən
hesabat dövrü ərzində istehsal olunan son məhsulların və xidmətlərin
məcmusunun istehlak dəyəri əsasında qiymətləndirilən göstəricisidir. ÜDM öz
hesabat formasına görə ÜMM göstəricisinə çox yaxındır. Fərq ondadır ki, ÜDM
ancaq ölkə daxilində istehsal olunmuş məhsul və xidmətlərin dəyərini ifadə edir.
Həm ÜMM, həm də ÜDM göstəriciləri öz tərkibində istehlak edilən məhsul və
xidmətlərin maya dəyəri və satış xərcləri ilə bərabər əlavə dəyəri də (son
məhsula hesablanmış ƏDV formasında) cəmləşdirir. Yaradılmış ÜMM əlavə
47
edilmiş dəyərin məcmu kimi meydana çıxır. ÜMM-in quruluşu müxtəlif
ölkələrdə müxtəlifdir. İnkişaf etmiş ölkələrdə ÜMM-də xidmət sferasının payı
çoxdur. Bütün ölkələrin xarici ticarət dövriyyəsi eyni olmadığından
iqtisadiyyatların inkişaf səviyyələrini müqayisə etmək üçün ÜDM
göstəricisindən istifadə olunur. Çünki, bu göstərici hər bir ölkənin öz daxilində
əldə olunmuş son nəticələri özünə daxil edir (ticarət saldosu buraya daxil
edilmir). ÜMM-in çox mühüm bir çatışmazlığı vardır. Bu, ondan ibarətdir ki, o,
cari ildə istehsalın həcmi haqqında şişirdilmiş təsəvvür yaradır. Çünki ÜMM-in
tərkibində cari ildə istehsal prosesində istifadə olunan investisiya əmtəə-lərini
yenilərilə əvəz etmək üçün zəruri olan vəsait də öz əksini tapır. ÜMM-ə və
ÜDM-ə yeni yaradılmış dəyərlə yanaşı amortizasiya da daxildir (əsas kapitalın
bərpasına sərf olunan). İlkin amortizasiyanı ÜDM-dən çıxdıqda Xalis milli
məhsul (XMM) qalır. XMM-a dövlətin müəyyən etdiyi dolayı vergilər də
daxildir. Makroiqtisadi göstərici kimi XMM göstəricisi ÜMM və ya ÜDM-a
görə daha təkmil və real göstərici hesab edilir. Fərq ondadır ki, XMM-da
amortizasiya xərcləri nəzərə alınmır və özünü aşağıdakı bərabərlik formasında
ifadə edir.
XMM = ÜMM - amortizasiya ayırmaları
XMM-dən dolayı vergiləri çıxdıqda yerdə qalan milli gəlir (Milli gəlir) adlanır.
Bu və ya digər ölkənin iqtisadiyyatı miqyasında milli kapitallarla yeni yaradılan
dəyər xalis milli məhsul adlanır. Başqa cür desək, ümumi milli məhsuldan sərf
edilən istehsal vəsaitlərinin dəyərini çıxdıqda xalis milli məhsul əldə etmiş
oluruq. Öz natural-əşya formasına görə xalis milli məhsul istehsalın
genişləndirilməsi, ehtiyatlarının artırılması üçün nəzərdə tutulan, yeni istehsal
edilən istehsal vasitələrinin və istehlak şeylərinin bütün kütləsindən ibarətdir.
Ancaq XMM göstəricisinin müəyyən çatışmazlığı vardır. Belə ki, bəzi şeylər
(ictimai nemətlər) və xidmətlər var ki, satılmır və bazar qiyməti yoxdur. Bu
nemətlər və xidmətlər ÜMM xüsusi hesablama metodu üzrə daxil edilir. Bu,
şərti əlavə edilmiş dəyərdir. ÜMM göstəricisinin başqa bir çatışmayan cəhəti də
var. Belə ki, inflyasiya şəraitində bazar qiymətləri ÜMM-in həqiqi dəyərini
təhrif edir. Buna görə də nominal ÜMM və real ÜMM-i fərqləndirirlər. Nominal
ÜMM – cari bazar qiymətləri ilə son məhsul və xidmətlərin cəmidir. Real ÜMM
– baza ilinin qiymətləri ilə hesablanmış məhsul və xidmətlərin dəyərlərinin
cəmidir. Nominal və real ÜMM kəmiyyətlərini biləndən sonra onların fərqini
hesablamaq olar. bu ÜMM-in deflyatoru adlanır. ÜMM deflyatoru = Nominal
ÜMM/Real ÜMM yəni onların nisbətinə. Deflyator hesabat ilində məhsul
48
vahidinin orta qiymətindəki dəyişikliyi göstərir (baza ilinə nisbətən). Ölkədə
istehsalın ümumi həcmini düzgün hesablamaq üçün il ərzində istehsal olunan
bütün mallar və xidmətlər bir dəfədən artıq olmayaraq hesaba alınmalıdır. Əksər
istehsal tsiklini keçməklə satılmaq üçün bazara daxil olur. Əksər məhsulların
ayrı-ayrı hissələri və komponentləri bir neçə dəfə alınır və satılır. Beləliklə,
ÜMM-in hesablanmasında satılan məhsulun və təkrar satılan hissələrinin təkrar
hesabından qaçmaq üçün aralıq məhsullar istisna olmaqla yalnız son məhsulun
bazar dəyəri nəzərə alınır. Son məhsullar dedikdə yenidən satılmaq, yaxud
gələcək emal və ya təkrar emal üçün deyil, yalnız son istifadə üçün alınan
mallar və xidmətlər başa düşülür. Aralıq məhsullar dedikdə isə gələcək emal,
yaxud təkrar emal üçün və habelə yenidən satılmaq üçün alınan mallar və
xidmətlər başa düşülür. ÜMM-ə; yalnız satılan son məhsullar daxil edilir, ondan
aralıq məhsulların satışı kənarlaşdırılır. Çünki özünə yer tapan aralıq
sövdələşmələr son məhsula daxil olmuşdur. Bu baxımdan aralıq məhsulların
ayrıca uçotu ikiqat hesaba almaq deməkdir, bu da ÜMM-in həcminin süni
artırılması demək olardı. Aralıq məhsullar – ÜİM bir hissəsi olub hər il cari m
addi məsrəflər üçün ayrılır (xammal, material, yanacaq, enerji və s.). Bunlar
istehsaldan çıxmır. Son məhsul – il ərzində yaradılmış ÜMM qalan hissəsidir və
istehlaka daxil olur: əhalinin istehlakına, əmək vasitələrinin bərpasına və yığıma
gedir. Son məhsula aiddir: istehlak şeyləri, maşın və avadanlıqlar (illik
amortizasiya fondu), hazır tikinti obyektləri. Son məhsul təkrarlardan azaddır.
Makroiqtisadi göstərici kimi MG göstəricisi də xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Belə
ki, MG göstəricisi müəyyən hesabat dövrü ərzində yaradılmış yeni dəyəri ifadə
edir. XMM-dan doiayı vergilər çıxılır və yerdə qalan hissə milli gəlir hesab
edilir. Milli gəlir xalis milli məhsuldur və ölkədə il ərzində istehsal edilə mallar
və xidmətlərin tam dəyərinə bərabərdir. Müasir nəzəriyyələrə görə MG bütün
iqtisadi agentlərin gəlirinin cəmidir. MG maddi istehsal sferasında və qeyri-
maddi xidmət sahəsində yaradılır. Bu nəzəriyyələrə görə MG ÜDM istehsalı
zamanı ödənilmiş əmək haqqı, mənfəət, faiz və rentanın cəmindən ibarətdir,
yəni bu gəlirlərin cəmindən ibarətdir. MG-in ilkin bölgüsü zamanı istehsal
amilləri iştirakçılarının gəlirləri formalaşır, yəni fəhlə əmək haqqı alır, sahibkar
mənfəət, bank kapitalının sahibi faiz, torpaq mülkiyyətçisi isə renta alır. MG-in
ilkin bölgüsündən sonra onun yenidən bölgüsü baş verir və nəticədə cəmiyyətin
bütün üzvlərinin gəlirləri formalaşır. MG-in yenidən bölgüsündə dövlət büdcəsi
xüsusi rol oynayır. MG-in bölgüsü zamanı sərəncamda qalan şəxsi gəlirin
məbləği də müəyyən edilir. Sərəncamda qalan gəlir ev təsərrüfatının il ərzində
əldə etdiyi gəlirdir. Qazanılmış gəlirlərdən sosial sığorta ödəmələri, müəssisənin
49
mənfəətindən vergilər çıxılır, onlar əhalidə qalmır. Dövlətdən transfertlər
(müavinətlər) əhalinin sərəncamına keçir və onların gəlirlərinin bir hissəsini
təşkil edir. Beləliklə, sərəncamda qalan gəlir faktiki əldə edilmiş gəlirdir. MG-
dən – müəssisələrin mənfəətindən vergilər – sosial sığortaya ayırmalar – fərdi
gəlir vergisi – korporasiyaların bölünməmiş mənfəəti + transfert ödəmələri =
sərəncamda qalan şəxsi gəlir. Bu əhalinin bilavasitə istifadə edəcəyi gəlirdir.
Ancaq bu gəlirlərin hesablanması və əhalinin ehtiyaclarını ödəməsi dərəcəsi
qiymətlərin səviyyəsindən asılıdır.
Davamlı iqtisadiyyatın təmin olunmasının əsas göstəricisi rəqabət
qabiliyyətlilik və iqtisadi təhlükəsizlik göstəriciləridir. Ümumi halda bu
göstəricilər sisteminin tərkib hissəsini ümumi makroiqtisadi göstəricilər və
onların artırn dinamikası təşkil edir. Ümumən "iqtisadi artım" kimi
dəyərləndirilən bu göstəricilərin arxasında müəyyən dövr ərzində ümumi daxili
və ya milli məhsulun, milli gəlirin ümumi həcminin və onların ölkə əhalisinin
hər nəfərinə düşən və ya başqa sözlə adam başına düşən həcminin artım
dinamikası durur. Davamlı iqtisadi inkişafı xarakterizə edən göstəriciləri əsasən
iki qrupa bölmək olar: 1. İqtisadi göstəricilər qrupu; 2. Sosial göstəricilər qrupu.
Bu göstəricilərin özləri də sırf iqtisadi və ya sırf sosial göstəricilər kimi
birmənalı xarakter daşımır, qarşılıqlı olaraq ümumi sosial-iqtisadi xarakter
daşıyırlar. İqtisadi göstərici kimi daha çox milli iqtisadiyyatın inkişafının əsas
göstəriciləri olan ÜDM, ÜMM, MG, MS və sair göstəricilərin natural ifadədə
dəyər həcmi və onların ölkə əhalisinin hər nəfərinə düşən həcmi çıxış edir.
Milli iqtisadiyyatın inkişaf səviyyəsinin sırf sosial göstəriciləri kimi daha çox
aşağıdakı göstəricilərdən istifadə edilir:
- "həyat səviyyəsi" göstəricisi. Həyat səviyyəsi dedikdə insanların yaşayışı üçün
zəruri olan maddi və mənəvi nemətlərlə əhalinin təmin olunması, onların bu
nemətlərə olan tələbatlarının ödənilməsi səviyyəsi başa düşülür.
- "əhali gəlirləri". Əhalinin gəlirləri dedikdə müəyyən vaxt ərzində dəyər (pul)
və natural formada əldə edilən gəlirlərin cəmi başa düşülür.
- "yaşayış minimumu". Əhalinin yaşayış səviyyəsinin normal saxlanılması və iş
qüvvəsinin təkrar istehsalı üçün lazım olan əmtəə və xidmətlərin minimum
səviyyədə qəbul olunmuş istehlakını əks etdirir. Yaşayış minimumunun 2
növünü qeyd etmək olar:
50
- fizioloji (həyatı) minimum, yəni insanın ancaq fiziki tələbatlarının ödənilməsi
üçün zəruri olan nemətləri əhatə edir (ərzaq, geyim, mənzil və s.).
- sosial minimum, yəni insanın mənəvi və sosial tələbatının ödənilməsi üçün
lazım olan əmtəə və xidmətlərə çəkilən xərclər (məsələn, təhsil, mədəniyyət,
incəsənət, idman, elm və s.).
- "yoxsulluq səviyyəsi". Dünya təcrübəsində yoxsulluq səviyyəsinin
ölçülməsinin, bir çox, metodları mövcuddur. Yoxsulluq həddi iki əsas meyarla
müəyyənləşdirilir:
- "mütləq yoxsulluq həddi" - insanların yeməyə, geyinməyə və mənzilə olan
tələbatlarının qəbul olunmuş minimum səviyyədən aşağı olması;
- "nisbi yoxsulluq həddi" - insanların gəlirləri mövcud cəmiyyətdə qəbul edilmiş
standartlara uyğun olmur.
Bunlardan əlavə milli iqtisadiyyatın inkişafının sosial göstəriciləri kimi
aşağıdakılar da xüsusi əhəmiyyət kəsb edir:
- ölkədə mövcud olan işsizlik səviyyəsi və onun idarə edilməsi;
- inflyasiya səviyyəsi və onun idarə edilməsi;
- orta aylıq əmək haqqı və onun dinamikası;
- əhalinin təhsil səviyyəsi;
Dostları ilə paylaş: |