Sual 20. Azərbaycanda aqrar islahatlar.
Bazar iqtisadi sistemi dövründə bütün dünya dövlətlərində sənaye təsərrüfatm
bir çox sahələrinə nisbətən daha çox mənfəət gətirən sahədir. Bazar
iqtisadiyj^atı inkişaf etdikcə, xüsusilə indiki mərhələdə kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalında sənayenin rolu əvvəlki dövrlərə nisbətən artmışdır. Lakin
buna baxmayaraq sənayeni xammalla, əhalini ərzaqla təmin etməkdə kənd
təsərrüfatı istehsahrun müstəsna əhəmiyyəti vardır və onun rolu nəinki azalmış,
əksinə, daha da artmışdır. Şübhəsiz, müasir dövrdə kənd təsərrüfatı istehsalı ən
çox intensivləşmə yolu üə inkişaf etdirilməlidir. Tədris prosesində mövzımun
aşağıdakı istiqamətləri açılmalıdır:
• Aqrar bölmədə istehsal ixtisaslaşdırılarkən təkcə iqtisadi faydalılıq əsas
götürülməməlidir. Eyni zamamda istehsalm ixtisaslaşdırılması dədə-baba
ənənələrinə, istehsa- Im ekoloji vəziyyətə təsiri, bununla əlaqədar olaraq
əhalinin sağlamlığmda rolu, siyasi amillər və digər başqaları nəzərdən
54
qaçırılmamalıdır. Bir sözlə, millətin müasix və perspektiv mənafeyi nəzərə
aimrnalıdır.
•Taxılçıhq daha çox uyğun olmuşdur. Lakin Sovet hakimiyyəti illərində SSRİ-
nin toxuculuq sənayesinin tələba- tmı ödəmək məqsədi ilə Azərbaycanda
pambıqçılıq saliəsi həddindən artıq genişləndirilmiş və monokultur təsərrüfat
sahəsinə çevrilmişdir. Bu, aran rayonlarmda kəndin həyat tərzini dəyişmişdir.
Belə ki, kəndin tarixən formalaşmış təsərrüfat formalarını, adət-ənənəsini, milli
dəyərlərini və xüsusiyyətlərini, onlarm an saxlamaq, qoyun-quzu, inək- camış
bəsləmək, toyuq-cücə artırmaq vərdişləri demək olar ki, aradan çıxmışdır.
Yayda zəhərlənən olsa belə, bir qab qatıq tapmaq problemə çevrilmişdir.
Kəndlilər yağ, pendir və digər heyvandarlıq məhsulları, habelə tərəvəz almaq
üçün şəhərlərə üz tutmağa məcbur edilmişdir. Bunlar pam- bıqçüığm taxılçılığı
sıxışdırması hesabma olmuşdur.
• Məlumdur ki, taxılçılıq ilə heyvandarhq arasmda pro- porsionaUıq mövcuddur.
Başqa sözlə, taxılçılığm inkişafı Uə heyvandarhğın, quşçuluğun inkişafı düz,
pambıqçıhq üzrə ixtisaslaşma isə heyvandarlığm, quşçuluğun inkişafma tərs
mütənasibdir. İnzibati-amirlik iqtisadi sistemi dövründə adı çəkilən sahələr
arasmda proporsionallığa nəzər salsaq, onun pozulmasmm insan amilinin
formalaşmasmdakı rolu aydm olar. Çünki taxılçılıq üzrə ütisaslaşma əhalinin
həyat səviyyəsinin yaxşılaşmasına birbaşa təsir göstərdiyi halda, pambıqçıhq
dolayı yolla, həm də çox cüzi təsir etmişdir. Ona görə ki, taxılçılıq inkişaf edən
rayonlarda kəndlilərin xüsusi mal-qarası, ev quşları saxlamaq imkanı daha geniş
olur, bu da onlarm heyvandarlıq məhsullarma olan tələba- tmm pambıqçılıq
rayonlarına nisbətən daha dolğun ödəməyə imkan vermişdir. Bundan başqa,
pambığm birbaşa şəxsi istehlaka daxil olması c[eyıi-mümkündür, toplanan
pambığı dövlət maya dəyərindən çox-çox aşağı qiymətə alaraq emal
müəssisələrinə göndərmişdir. Taxılçılıqda isə bir qədər başc[a cür idi. Belə ki,
taxıl biçilərkən onun müəyyən hissəsi, yerə tökülmüş, yerli əhaH onu yığaraq
çörəyə olan tələbatmm xeyli hissəsini bunun hesabma ödəmişdir. Taxılçılığın
inkişafı həm də çöl heyvan və quşlarmın da çoxalmasına şərait yaratmışdır. Bu
da əhalinin qida məhsulları ilə təmin olunmasmm bir mənbəyini təşkil etmişdir.
Çünki insanlar qanuni və ya qanunsuz yolla çöl quşlarmı, çöl heyvanlarmı
ovlamaqla öz dolanışıqlarmı xeyli yaxşılaşdıra biliblər. Pambıqçıhq isə bu
imkan və mənbələri də kəndlilərin əlindən almışdır. Bir tərəfdən zəhərli
maddələr bəzi quşlarm, heyvanlarm sıradan çıxma- sma, digər tərəfdən tuqay
meşələrinin kütləvi şəkildə qırılması, bataqlıqlarm qurudulması hesabma
55
pambıqçılıq sahəsini genişləndirməklə çöl heyvanlarmm yem mənbəyi və
yaşayış şəraiti aradan götürülmüşdür.
•Tütünçülük gəlirli sahə olsa da, Azərbaycanm milli mənafeyinə uyğun deyil.
Çünki həmin zonada təsərrüfatm digər formaları həm iqtisadi səmərəlilik
baxımmdan, həm də əhalinin sağlamlığı nöqteyi-nəzərindən daha faydalıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, kənd təsərrüfatı istehsalmm tütünçülük üzrə
ixtisaslaşdırılmasmı o dövlətlər edirlər ki, həmin regionda istehsahn səmərəliliyi
baxımmdan onım alternativi olmur. Azərbaycanm bu zonasmda isə onun
alternativi vardır.
• Kənd təsərrüfatı istehsalmm intensivləşdirilməsinin bir istiqaməti də irriqasiya
və meliorasiya işinin inkişaf etdirilməsidir. Elektrik enerjisi alınması,
suvarmarun genişləndirilməsi üçün Mingəçevir Şəmkir, Naxçıvan, Tərtər SES-
lərinin, su anbarlarmm tikilməsi, suvarma kanallarmm, elektrikötürücüsü
xətlərinin çəkilməsi geniş sahədə torpaqlarm itirilməsinə səbəb olmuşdur.
• Son illər ərzində aqrar sahənin inkişafı üzrə də mühüm dövlət proqramları
reallaşdırılmışdır. Aqrar sahənin inhişafı yoxsulluğun azaldhması və regionların
sosial-iqtisadi inkişafına dair qəbul edilən dövlət proqramlarında aparıcı yeri
tutub. «2003-2005-ci illər üçün Azərbaycan Respublikasmda yoxsulluğun
azaldılması və iqtisadi inkişaf üzrə Dövlət Proqramı», «Azərbaycan
Respublikasmda kiçik və orta Scihibkarlığm inkişafı üzrə Dövlət Proqramı
(2002—2005-ci illər)», «Azərbaycan. Respublikası regionlarmm sosial-iqtisadi
inkişafı Dövlət Proqramı (2004- 2008-ci illər)» və digər qəbul olunmuş
sənədlərdən irəli gələn vəzifələrin yermə yetirilməsi, o cümlədən fermerlərə
maliyyə və texniki dəstəym göstərilməsi, sahibkarhğm inkişafı, regionlarda
infrastruktur layihələrinin həyata keçirilməsi əhahnin istehlakmda yerli
məhsuUarm xüsusi çəkisinin artmasmı təmia edib. «2008-2015-ci illərdə
Azərbaycan Respublikasmda regionlarm sosial-iqtisadi inkişafı proqra- mı»da
əsasən regionlarda işsizliyin aradan qaldırılmasma və ərzaq təhlükəsizliyinin
təmin olunmasına yönəldilib. Bu problemlərin həlli aqrar sahənin mkişaf
strategiyasmm əsa- smı təşkil edir və aqrar sektorla sıx bağlıdır.
• Aqrar sektonm inkişafı və ərzaq məhsullarmm iste- hsalmm artırılması üçün
yeni texnologiyalarm və müasir texnikanın cəlb edilməsi həlledici əhəmiyyət
kəsb edir. Lakin yeni texnologiyalarm cəlb edilməsi, müasir kənd təsərrüfatı
texnikalarmm alınması böyük vəsaitlər tələb etdiyindən dövlətin dəstəyi
olmadan bu sahədə dönüş yaratmaq mümkün olmazdı. Bımu nəzərə alaraq
56
Azərbaycan prezidenti 2004-cü ildə «Aqrolizinq» ASC-nin yaradılması barədə
sərəncam verib. «Aqrolizinq» ASC-yə mineral gübrələrin, pestisidlərin,
texnoloji avadanlıqlarm, tinglərin, buğda toxumlarmm, cins damazlıq heyvanları
ölkəyə gətirilib istehsalçılara çatdırılması və digər funksiyalar həvalə edilib.
«Aqrolizinq» ASC dövlət büdcəsi hesabma aimmış kənd təsərrüfatı texnikaları
və texnoloji avadanlıqlar fiziki və hüquqi şəxslərə dəyərinin 20 faizini
qabaqcadan, qalan hissəsini isə 10 il müddətinə qədər (dəyərindən asılı olaraq)
ödəmək şərti ilə lizinqə verir və ya lizinq yolu ilə satır. İndiyədək «Aqrolizinq»
ASC xəttiylə 9452 ədəd müxtəlif markalı kənd təsərrüfatı texnikaları alınıb.
Dövlət siyasətinin əsas istiqaməti həm də ona yönəlib ki, daxili ərzaq bazarı
idxaldan maksimum azaldılsm və ərzaq ehtiyatlarmm yaradılması üçün
kompleks tədbirlər həyata keçirilsin. 2008-ci ilin mayında isə ölkə prezidenti
tərəfindən əhalinin ərzaq məhsulları ilə etibarlı təminatma dair ayrıca Dövlət
Proqramı qəbul edilib. Bu proqram 2008-2015-ci illəri əhatə edir. Həmin Dövlət
Proqramı Azərbaycanda aqrar sektorun inkişafı və ərzaq təhlükəsizliyinin təmin
olunması baxımmdan ən mühüm sənəd hesab olunur. Kənd təsərrüfatında
həyata keçirilən iqtisadi islahatların hüquqi əsasını Azərbaycan Respublikasının
Milli Məclisi tərəfindən 1991-1995-ci illər ərzində «Torpaq Məcəlləsi»,
«Mülkiyyət haqqında», «Sahibkarlıq fəaliyyəti haqqında», «İcarə haqqında»
Respublika Qanunu qəbul edilmişdir. Aqrar islahatlarının tənzimlənməsində
1993-cü ilin fevralında qəbul olunmuş «Torpaq vergisi haqqında» res publika
qanununun da özünəməxsus rolu vardır. Adı çəki lən Qanununa torpaq
vergisinin tətbiqində məqsəd, torpaq vergisinin dərəcələri, torpaq vergisi üzrə
güzəştlər, torpağa görə verginin müəyyən edilməsi qaydası, torpağın normativ
qiyməti və başqa məsələlər öz əksini tapmışdır. Burada qeyd edilir ki, torpaq
vergisinin tətbiqində məqsəd torpaqdan səmərəli istifadəni təmin etmək,
torpaqların keyfiyyətini və münbitliyini artırmaq, onları mühafizə etmək, dövlət
torpaq kadastrı və yer quruluşu tədbirlərini həyata keçirmək üçün vasitələri
səfərbər etməkdir.1994-cü ildə «Aqrar islahatının əsas istiqamətləri haq qında»
Respublika Qanununun layihəsinin müzakirəyə tə qdim olunması iqtisadi
islahatların həyata keçirilməsində irəliyə doğru bir addım olmuşdur. Burada
qanunun məqsəd və vəzifələri, aqrar islahatlarının əsas istiqamətləri, islahatın
əsas prinsipləri, aqrar islahatının obyektləri və subyektləri, dövlət mülkiyyətinin
respublika, bələdiyyə və xüsusi mülkiyyətə ayrılması və başqa mühüm məsələlər
öz əksini tapmışdır. Məqsəd bazar iqtisadiyyatına məxsus olan müxtəlif
mülkiyyət formaları və buna uyğun təsərrüfatlar yaratmaq yolu ilə aqrar bölməni
böhrandan çıxarmaq, iqti sadiyyatın sabitləşdirmək, əhalinin sosial-iqtisadi
57
vəziyyəti ni yaxşılaşdırmaq əsas kimi müəyyən edilmişdir. Vəzifə isə torpaq və
əmlak üzərində yeni mülkiyyət formalarının, ba zar iqtisadiyyatına uyğun
istehsal və sosial infrastrukturun yaradılmasını təmin etməkdir. Adı çəkilən
Qanunun layihəsi iki ilə yaxın müzakirə olunduqdan sonra 1996-cı ilin
avqustunda «Torpaq islahatı haqqında» Respublika Qanunu qəbul edildi. Lakin
bu qa nunun qəbulu lazım olduğundan çox gecikdirilmişdir. Bu isə
respublikanın iqtisadiyyatına mənfi təsir göstərmişdir. Bunun əsas səbəbi isə
subyektiv amillərlə bağlıdır. Belə ki, yerli idarə orqanları aqrar islahatını qəsdən
ləngitmişlər ki, kolxoz və sovxozların əmlakını öz xeyirlərinə bölsünlər və buna
müəyyən qədər nail oldular. Artıq aqrar bölmədə kütləvi özəlləşdirmə həyata
keçirilən zaman demək olar ki, kənd təsərrüfatı texnikası və ictimai malqaranın
əsas hissəsi yerli rəhbərlər tərəfindən mənimsənilmişdir. Aqrar islahatlarının
həyata keçirilməsinin sürətləndi rilməsində 1996-cı ilin fevralında Azərbaycan
Prezidenti Heydər Əliyevin sədrliyi ilə kənd təsərrüfatı məsələlərinə həsr
olunmuş müşavirənin mühüm əhəmiyyəti olmuşdur. «Aqrar bölmədə islahatlar
strateji yolumuzdur» devizi al tında keçirilən bu müşavirədə aqrar islahatının
nöqsan və səhvləri hərtərəfli təhlil olunmuş və onun istiqamətləri
müəyyənləşdirilmişdir. Azərbaycan Prezidenti yekun müşa virədə yekun nitqi
söyləyərək təxirəsalınmaz vəzifələri müəyyən etmişdir. O demişdir: «Eyni
zamanda bizim bu gün buraya yığışmağımızın məqsədi kənd təsərrüfatında
islahatların gedişi və onların sürətini artırmaq məsələsinin müzakirəsi ilə
bağlıdır». Respublika prezidenti aqrar islahatı haqqında qanu nun qəbul
olunmasının gecikdirilməsini kəskin tənqid etmiş, onun aqrar islahatlarının
həyata keçirilməsinə mənfi təsir göstərməsi qeyd edilmişdir. Adı çəkilən
müşavirə qısa müddət ərzində öz müsbət nəticəsini vermişdir. Belə ki, 1996-cı
ilin iyul ayında «Torpaq islahatı haqqında» Azər baycan Respublikasının
Qanunu qəbul edildi. Adı çəkilən qanunda qeyd edilir ki, torpaq islahatı
haqqında Azərbaycan Respublikasının qanunvericiliyi Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyasından, «Aqrar islahatlarının əsasları haqqında»,
Azərbaycan Respublikasının qanunun dan, bu qanundan, Azərbaycan
Respublikasının “Torpaq Məcəlləsindən” və digər normativ aktlardan ibarətdir.
«Torpaq islahatı haqqında» qanunda torpaqların xüsusi mülkiyyətə və istifadəyə
verilməsi, torpaq islahatının aparılması şərtləri müəyyənləşdirilmişdir. Qanunun
mühüm tərkib hissələrindən biri aqrar islahatlarında mərkəzi yer tutan torpaq
üzərində mülkiyyət formalarının qərarlaşması məsələsidir. Burada hər şeydən
əvvəl dövlət mülkiyyətində saxlanılacaq torpaq sahələrinin adları sadalanır.
Buraya dövlət hakimiyyət orqanlarının yerləşdiyi torpaqlar, dövlət obyektlərinin
58
dağ-mədən sənayesinin, təsdiq edilmiş faydalı qazıntı yataqlarının, vahid
nəqliyyat, rabitə və müdafiə obyektlərinin, dövlət sərhəd zonalarının, mühüm
meliorasiya və su təsərrüfatı obyektlə rinin yerləşdiyi torpaqlar, yay və qış
otlaqlarının, malqara düşərgələrinin və köç yollarının torpaqları, təbiəti
mühafizə, təbii-qoruq, sağlamlaşdırma, istirahət, tarix-mədəniyyət təy inatlı
torpaqlar və başqaları daxildir. Qanunda eyni zamanda bələdiyyə mülkiyyəti
üçün ay rilan torpaq sahələri də müəyyənləşdirilib. Bu qanuna görə dövlət
mülkiyyətində qalacaq və xüsusi mülkiyyətə veriləcək torpaq sahələrini
respublikanın ümumi torpaq fondundan çıxdıqdan sonra yerlə qalan torpaqlar
bələdiyyə mülkiyyəti nə verilir. Buraya hər şeydən əvvəl ümumi istifadədə olan
torpaq sahələri daxildir. Ümumi istifadədə olan torpaqlara, bir qayda olaraq,
şəhərlərin, qəsəbələrin və yaşayış məntə qələrinin küçələrin, meydanların,
yolların, bağların, meşə parkların, sututarların, stadionların, idman meydançaları
nın və sair altındakı, habelə əhalinin malqarası üçün örüş sahələri, yaşayış
məntəqələrarası və təsərrüfatdaxili yolların, tarlaqoruyucu meşə zolaqlarının,
yerli əhəmiyyətli su təsər rüfatı obyektlərinin, hidromexaniki qurğuların və
ümumi istifadə olan digər obyektlərin yerləşdiyi torpaqlar və başqa ları daxildir.
«Torpaq islahatı haqqında» qanun qəbul edildikdən sonra aqrar islahatının
kompleks şəkildə həyata keçirilmə sini təmin etmək məqsədilə «Kooperasiya
haqqında», « Meliorasiya və iiriqasiya haqqında», «Müəssisələr haqqında» və
sair digər qanunlar da qəbul edildi. Bu qanunların icrası nı təmin etmək,
həmçinin torpaq və əmlakın bölüşdürülərək özəlləşdirilməsi, yeni özəl qurumlar
yaradılması, onların dövlət qeydiyyatına götürülməsi və s. barədə onlarla qərar,
əsasnamə, qayda və digər zəruri normativ sənədlər hazırla naraq icra üçün
islahat komissiyalarına verilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |