__________________Milli Kitabxana__________________ 9
təsəvvür etmək üçün analitik və sintetik yanaşmadan birgə istifadə
etmək lazımdır. Belə yanaşma üsulu məktəb kursunun
öyrənilməsində də öz əksini tapmalıdır.
ABŞ, Böyük Britaniya və bir sıra başqa inkişaf etmiş kapitalist
ölkələrində elmlərin öyrənilməsində sintatik ənənəyə daha çox
üstünlük verilir. Onlar bir neçə tədris fənnini birləşdirib vahid bir fənn
yaratmağa səy göstərirlər.
Bizim pedaqokika təhsilin məzmununun bu cür inteqrasiyasını
birtərəfli hesab edir və sovet məktəbləri üçün yaramadığını göstərir.
Çünki hər bir fənn didaktik cəhətdən işlənmiş bir elm sahəsini təmsil
edir. Fənlərin müstəqilliyinə qarşı çıxmaq həmin didaktik materialı
kənara atmaq deməkdir. Əvvəllər «Pedaqogika» nəşriyyatının
buraxdığı «Orta məktəbin təbiət fənləri materialında fənlərarası əlaqə»
adlı kitabda da göstərilir ki, hər bir fənn dialektik və didaktik cəhətdən
işlənmiş müvafiq elm sahəsinin əsaslarını öyrədən müstəqil bir elm
sahəsi kimi tədris edilməlidir. Orta məktəbdə təbiət elmlərinnn əlaqəli
öyrənilməsi prosesində də həmin mövqe əsas götürülür, lakin eyni
zamanda inteqrasiyadan geniş miqyasda istifadə edilir.
Yeri gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki, yuxarıda adını çəkdiyimiz
kitabda göstərildiyindən fərqli olaraq, tədris fənlərinin məzmununu
fənlərarası əlaqəyə yox, əksinə, fənlərarası əlaqəni məktəb kursunun
məzmununa tabe olmasına həmişə riayət etmək və həmin mövqedən
inteqrasiyanın inkişaf etdirilməsi zəruri xarakter almalıdır. Çünki
fənlərarası əlaqə fənlərin məzmununun məhsuludur və ayrı-ayrı
fənlərin öyrəndiyi hadisələrlə əlaqədar olaraq meydana gəlir.
§ 3. FƏNLƏRARASI ƏLAQƏNİN NÖVLƏRİ Pedaqoji ədəbiyyatın bir qismində fənlərarası əlaqə, müxtəlif
fənlərin tədris proqramlarının didaktik məqsədlə qarşılıqlı
razılaşdırılması kimi şərh olunur. Bu mənada fənlərarası əlaqə
anlayışı, məktəb proqramları tərtib edilərkən hər bir tədris fənnindəki
ardısıllığı muəyyən etmək məqsədini gü-