www.vivo-book.com
141
birbaşa vağzala yola salmaq onlardan ötrü bir az
qıcıqlandırıcı, hətta utandırıcıydı; burada o, şübhəsiz ki, hər
hansı gülməli bir hərəkət eləyərdi, həm də artıq camaatın
yanında; bununla belə, onların hamısı nənəni müşayiət
eləməyə can atdılar.
– Mənə nə dincəlmək? Yorulmamışam, onsuz da beş
gün oturmuşam. Sonrasa baxaq görək, burdakı bulaqlar,
müalicəvi sular necədi, hardadı. Sonrasa… nədi o, – sən
dedin, Praskovaya, – puantdı
55
, nədi?
– Puant, nənəcan.
– Puantdı, puant olsun. Bəs burda daha nə var?
– Çox şeylər var, nənə, – Polina çətinliyə düşdü.
– Hə, özün də bilmirsən! Marfa, sən də mənimlə
gedəcəksən, – qarı xidmətçisinə dedi.
– Axı o, nəyə lazımdı, nənəcan? – general qəfildən
təşvişə düşdü, – nəhayət, belə şey olmaz; çətin ki, Potapıçı
da vağzala buraxalar.
55
Dağda hasara alınmış ən yüksək nöqtə – frans.
www.vivo-book.com
142
– Bu nə axmaqlıqdı! O, nökərdi deyə, beləcə atıb
gedək? O da canlı adamdı axı; bax, bir həftədi yollarda
pələsəng olmuşuq, o da görmək istəyir. Məndən başqa
kiminlə gəzəcək? Təkbaşına heç burnunu da bayıra
çıxarmağa ürək eləməz.
– Amma nənə…
– Sən mənimlə gəzməyə utanırsan, nədi? Onda evdə
qal, dərdindən ölən yoxdu. Gör bir necə generaldı; mən
özüm də general arvadıyam. Hə, doğrudan da, siz dalımca
düşüb nəyə gəlmisiniz? Mən hər şeyə Aleksey İvanoviçlə
baxaram…
Ancaq De-Qriye hamının onu müşayiət eləməsinə təkid
etdi, onunla səfərə çıxmağın ləzzəti və sairə barədə ən
iltifatlı sözlər üyüdüb tökdü. Hamı yola düşdü.
– Elle est tombee en enfance, – De-Qriye generala
təkrar eləyirdi. – Seule elle fera des betises…
56
– sözünün
ardını eşitmədim, lakin görünür, onun nəsə niyyəti vardı,
bəlkə hətta ümidləri də qayıtmışdı.
56
amma o, axmaqlıq eləyəcək – frans.
|
