www.vivo-book.com
194
üstəlik də, indi onlarla bir yerdə olmağın yaxşı deyil. Dayan!
– nənə danışmaq istəyən Polinanın sözünü kəsdi, – mən hələ
sözümü qurtarmamışam. Səndən heç nə tələb eləmirəm.
Mənim evim Moskvadadı, özün bilirsən, saraydı, istəyirsən,
bütöv bir mərtəbəni tut, istəyirsən,
əgər xasiyyətim xoşuna
gəlmirsə, həftələrlə yanıma gəlmə. Hə, istəyirsən, ya yox?
– İcazə verin, əvvəlcə soruşum: doğrudanmı, indi
getmək istəyirsiniz?
– Zarafatmı eləyirəm, anam? Dedimsə, gedəcəyəm.
Mən bu gün sizin viran qalmış ruletkanızda on beş min rubl
batırdım. Beş il qabaq Moskva altında taxta kilsəni daşla
təzədən tikməyə söz vermişəm, onun əvəzində burda havaya
sovurdum varımı. İndi anam, kilsə tikməyə gedirəm.
– Bəs,
su necə olsun, nənə? Axı siz müalicəvi su
içməyə gəlmişdiniz...
– Cəhənnəm olsun sizin o su! Məni hirsləndirmə,
Praskovya.Qəsdənmi belə eləyirsən? De görüm, gedirsən, ya
yox?
– Mənə təklif elədiyiniz sığınacağa görə, – Polina mütəəssir
halda sözə başladı, –
sizə çox minnətdaram, nənə. Mənim