Tasviriy faoliyatga o'rgatishning metod va usullari
Reja:
1.
Og'zaki metod va o'rgatish usullari.
2.
Badiiy adabiyotning obrazlaridan foydalanish.
3.
O'yinli o'rgatish usullari.
4.
Mashg'ulot davomida tarbiyachining ko'rsatmalari va
tushunchalari
5.
Amaliy metodlar.
6.
Evristik metod.
O'rgatish metodlari - pedagogikada qabul qilingan ta'rifga ko'ra, qo'yilgan
masalani yechish uchun tanlangan yagona yo'l sifatida ta'riflanadi. U
mashg'ulotdagi bolaning va tarbiyachining butun faoliyatini o'rgatish usullari
ayrim yordamchi vosita bo'lib, mashg'ulotdagi faoliyatning xususiyatini
aniqlamaydi, u ta'limda tor ma'nodagi ahamiyatga ega.
Ayrim metodlar mashg'ulot ishining umumiy yo'nalishini aniqlamay, balki
usul sifatida namoyon bo'ladi. Masalan, mashg'ulot boshida she'r (hikoya) o'qish
beriladigan vazifaga bolalarning qiziqishini uyg'otish uchun o'qilsa, boshqa
mashg'ulotlarda esa she'r o'qish tarbiyachi uchun xizmat qiladi, ya'ni mashg'ulot
boshlanishini tashkil qilish uchun qo'llaniladi.
Y.B.Babanskiy tasviriy san'at metodlarini faoliyatning umumiy xarakteriga
qarab, 3 guruhga klassifikatsiyalagan:
1-guruh: o'quv-bilish faoliyatini tashkil qilish va amalga oshirish. Bunga
o'quvchilarning ko'rgazmali, og'zaki, amaliy, induktiv va deduktiv, reproduktiv va
muammoli-izlanuvchan hamda mustaqil ishlari kiradi.
2-guruh: ta'lim berishning o'quv faoliyatini stimullashtirish (qiziqtirish va
rag'batlantirish) va motivatsiyalash (maqsadga yo'naltirish) metodlari. O'qishga
bo'lgan qiziqishini oshirish va motivlashtirish; burch va javobgarlikni
stimullashtirish motivlashtirish.
3-guruh: o'quv faoliyatida nazorat va o'z-o'zini nazorat qilish metodlari:
og'zaki nazorat va o'z-o'zini nazorat qilish;
yozma nazorat va o'z-o'zini nazorat qilish;
laboratoriya
amaliy
nazorat
va
o'z-o'zini
nazorat
qilish;
Y.B Babanskiyning taklif qilgan bu metodlari asosan maktab ta'limiga mos bo'lib,
ularning l-guruhidangina maktabgacha yoshdagi bolalarga ta'lim berishda
foydalaniladi, ya'ni bu: ko'rgazmali, og'zaki, amaliy metodlar hamda ko'nikma va
malakalarga ega bo'lish uchun qaratilgan qisman reproduktiv mashqlardir.
Maktabgacha ta'lim muassasasida bolalarning mustaqil ishlari katta o'rin
egallaydi, faqat bu mustaqil ishlarga bolalarning murakkab muammoli
masalalarni yechish kirmaydi, chunki bunday murakkab masalalar uzoq vaqtni
talab qiladi. Qolgan metodlar maktabgacha yoshdagi bolalar uchun murakkablik
qiladi, chunki ularning deyarli barchasi muammoli masalalarni yechish bilan
bog'liqdir. Maktabgacha ta'lim muassasasi uchun o'ziga xos bo'lgan asosiy
guruhni o'yin usullari tashkil etadi va bu o'yinlardan turli metodlar ichida
foydalanish mumkin.
Ko'rgazmali metod va o'rgatish usullari. Kuzatish metodi tasviriy faoliyatga
o'rgatish tizimining umumiy asosini tashkil qiladi. Chunki u atrof-muhitni
o'rganishda, bilish hamda uni aks ettirishda muhim omil sifatida xizmat qiladi.
Bolalarda qanchalik kuzatish, atrof-olam ko'rinishi bilan aloqa o'rnatish,
umumiylik va yakkalikni ajratish malakasi rivojlangan bo'lsa, shunchalik bolalar
ijodiy qobiliyatininng rivojlanishi bog'liq bo'ladi. Lekin kuzatishning o'zi
ko'rganni tasvirlab berishga to'la imkon bermaydi. Bolalarni tasviriylikning
muhim usullariga, turli tasviriy materiallardan foydalanish yo'llariga o'rgatish
zarur.
Ko'rgazmali
metod
va
o'rgatish
usullariga
naturadan,
rasm
reproduksiyalaridan,
namunadan,
boshqa
ko'rgazmali
qo'llanmalardan
foydalanish, alohida predmetlarni ko'rib chiqish, tarbiyachi tomonidan tasviriy
usullarini ko'rsatib berish, bolalarning bajargan ishlarini mashg'ulot yakunida
ko'rsatish, ularni baholash kiradi.
Naturadan foydalanish. Tasviriy san'atda naturadan foydalanish deganda,
kuzatish asosida predmet yoki ko'rinishning tasviri tushuniladi. Naturadan
foydalanib ishlanganda chizayotgan kishining ko'ziga nisbatan naturaning qay
holatda turganini hisobga olgan holda ma'lum bir nuqtayi nazardan turib, predmet
ko'rinishi tasvirlanadi. Bu naturadan olinib, tasviriy xususiyati mashg'ulot
mobaynida o'zgacha idrokning rivojlanishiga ko'makberadi.Bunda asosiysi
tomoshabinning idroki bo'lib, tekislikda tasvirlangan predmet (rasm, applikatsiya)
faqat bir tomondan idrok qilinadi; loydan buyum yasaganda va qurish-yasashda
bolalarda naturani o'girib qurish hamda hajm-shaklni turli xil burilishda tahlil
qilish imkoni bo'lishi kerak.
Maktabgacha yoshdagi bolalar bilan ishlashda naturadan foydalanishning
ayrim xususiyatlarini ko'rib chiqamiz. Natura xotiraning ishini yengillashtiradi,
negaki tasviriy jarayon idrok bilan birlashadi, yana esa u predmetning shaklini,
tuzilishini, rangini to'g'ri tushunib, yetkazib bera olishga yordam beradi. 4-5
yoshdagi maktabgacha ta'lim bolalarining qobiliyatlaridan qat'i nazar, maktab
o'quvchisi yoki rassomning natura bilan ishlashiga nisbatan qaraganda,
bolalarning tasvirlangan obyektini tahlil qilishlari, shu natura bilan ishlashlarining
o'ziga xos farqi bor. Maktabgacha ta'lim bolalari uchun sodda shaklli, aniq
chizmali va aniq qismlarga ajratilgan predmet natura sifatida tanlanadi. Naturani
shunday joylashtirish kerakki, hamma bolalar shu naturani ayni bir xarakterli
tomonidan qabul qilishlari kerak. Masalan, bolalar mashinani yon tomonidan,
qo'g'irchoqni oldidan chizadilar va bunda hajmini yetkazib berolmaydilar. Agar
guruhda bolalar soni ko'p bo'lsa, barchasiga teng ko'rinishi uchun 2-3 ta bir xil
predmet qo'yiladi. Tarbiyachi naturani bolalar bilan birgalikda detallarga ajratib
ko'rib chiqadi, bunda u tahlil jarayonini osonlashtirib, o'z so'zlari, harakatlari
bilan yo'naltiradi. Bu jarayon ma'lum bir idrok madaniyatini, rivojlangan analitik
fikr yuritishni talab qiladi. Bunday ko'nikmalar bolalarda 5-6 yoshda rivojlana
boshlaydi. Bu yoshda bolalar tasvirlayotgan ishlarini naturaga nisbatan
taqqoslashga urinadilar. Masalan, katta guruhda naturadagi archa shoxlarini
tasvirlayotganda, bolalar shoxni fazoda joylashtiradilar (vertikal yoki qiya
holatda) va shoxdagi shoxchalarning sonini, o'lchamlarini chap va o'ng tomondan,
to'q yoki och rang bilan chizadilar. Natura sifatida tirik qushlar, hayvonlardan
foydalanish mumkin emas. Ularning harakatlari, tovushlari bolalarni rasm
chizishdan chalg'itadi, bolalarning predmetni kerakli holatda idrok qilishlariga,
diqqatlarini bir nuqtaga qaratishga xalaqit beradi.
Shunday qilib, o'rgatish metodi sifatida naturadan foydalanish tasvirlashning
butun jarayonini o'z ichiga mujassamlashtiradi:
predmetning birlamchi tahlili:
tasvirni naturaga nisbatan taqqoslash:
natijaning shaklini, holatini, rangini taqqoslash:
natijadagi rasm va naturani taqqoslash yo'li bilan baholash:
Mashg'ulot boshida predmetlarni ko'rib chiqish. Kichik va
o'rta guruhlarda ko'pincha mashg'ulot boshida alohida predmetlar
ko'rsatiladi. Bolalar diqqatini topshiriqqa qaratish va tasavvurlarini jonlantirish
maqsadida bolalarga koptok, lenta (tasma), belkurak va shu kabilar ko'rsatiladi.
Mashg'ulotning qolgan vaqti mobaynida esa bolalar o'z tasavvurlari asosida
chizadilar. Ular rasmlarini ko'rgan predmetlariga nisbatan taqqoslay olmaydilar
va predmetlarni idrok qilishlariga qaytib murojaat qilmaydilar.
Katta guruhda ham predmetlarni ko'rib chiqish uchun imkon bo'ladi.
Masalan, «Uch ayiq» ertagi mavzusibo'yicha rasm chizishdan yoki buyum
yasashdan avval, tarbiyachi bolalarga o'yinchoq ayiqni ko'rib chiqishni, predmet
shaklining asosiy xususiyatlarini va ayrim qismlarning proportsiya nisbatlarini
aniqlashni, so'ng predmetning burilisbiga nisbatan shu ayrim qismlarning
o'zgarishini kuzatishni taklif qiladi. Bolalar rasm chizishda ertakning qaysi
epizodini tanlasalar, ayiqni ham shu epizodga nisbatan mos holatda tasvirlaydilar.
Namunadan foydalanish. Namunadan foydalanish ko'proq o'rgatish usuliga
taalluqlidir. Namuna o'rgatish metodi sifatida tasviriy faoliyatning shunday
turlaridan
foydalaniladiki,
qayerda
atrofni
idrok
qilish
taassurotini
mustahkamlash maqsadi emas, balki shu faoliyatning ayrim alohida momentlarini
rivojlantirish masalasi tursa. Ko'proq dekorativ va konstruktiv (applikatsiya)
ishlarida foydalaniladi.
Dekorativ naqshni hosil qilish usuliga o'rgatish - badiiy didni
rivojlantirishdir. Bolalarning umumiy estetik didlarini oshirish uchun chiroyli
predmetlarni tomosha qildirish kerak. Masalan, gilamlar, vazalar, kashtalar va
hokazo.
Dekorativ rasm chizish mashg'ulotlarida bolalar ko'rgan predmetlarini aks
ettirib, ulardagi naqshlarni qayta chizibgina qolmay, balki mustaqil ravishda
naqshlarni aks ettirib, yorqin rang va shakllarni moslashtirib chizishni ham
o'rganadilar. Shuning uchun boshlang'ich bosqichda bolalar namunadan naqsh
elementlarini chizib oladilar, keyinchalik elementlarning o'rnini va rangini
o'zgartirib boradilar. Bolalar ma'lum bir malakaga ega bo'lganlaridan keyin, bir
necha xil namunalarni bolalar ixtiyoriga ko'rsatish mumkin. Ba'zi mashg'ulotlarda
tarbiyachi namunani qo'yadi va bolalar ko'rib chiqib, tanishib, tarbiyachining
ko'rsatmasisiz mustaqil ravishda ishlaydilar. Predmetli rasm chizish yoki buyum
yasashda namuna ko'chirib olish uchun emas, balki tasvirlanayotgan predmet
haqidagi tasavvurni aniqlash uchun qo'yiladi.
Rasmlardan foydalanish. Rasmlar asosan bolalarning atrof-muhit haqidagi
tasavvurlarini aniqlash uchun va tasviriy usullarini, vositalarini tushuntirish
uchun xizmat qiladi. Pedagog va psixologlarning tashviqotlari shuni ko'rsatadiki,
2 yoshdagi bolalar rasmni predmet tasviri sifatida tushunib yetadilar. Lekin
rasmdagi personajlarning o'rtasidagi bog'liqlikni, ya'ni harakatlarni tushunish
kechroq, 4-5 yoshlarda yuzaga keladi. Masalan, 2 yoshli bola rasmdagi
hayvonlarn «turibdi» deydi, 4-5 yoshligisi esa «gapiryapti», «yuryapti»,
«kelyapti» va hokazo deydi.
Bolalarning kuzatishlari ko'pincha qisqa muddatli bo'ladi (Masalan, shahar
sharoitida hayvonlarni kuzatish). Shuning uchun rasmlardan foydalanish qayta
idrok qilishga va keyingi tasvir uchun xarakterli bo'lgan eng asosiysini aniqlashga
yordam beradi. Rasmlar ana shunday sharoitlarda kerak bo'ladi: kerakli predmet
qo'l ostida yo'q paytida yoki bo'lmasa, tekislikda tasvirining ayrim usullari bilan
tanishtirish uchun xizmat qiladi. Masalan, tarbiyachi bolalarga uzoqlashgan
predmetni tushuntirish uchun rasmni ko'rsatadi. Hayotda bolalar shu uzoqdagi
predmetlarni birchiziqda joylashgan, deb idrok qilsalar, rasmda tarbiyachi
uzoqlashganini ko'rsatib, tushuntirib beradi, 6 yoshdan boshlab shu maqsad bilan
rasmdan foydalanish mumkin. Rasmni ko'ra turib, bola yerni bir chiziq bilan
emas, balki keng yer bo'lagi bilan chizishni, uzoqlashayotgan predmetlar
yuqoriroqda, yaqindagilari pastroqda va qog'oz chetiga joylashishini tushunib
yetadi. Rasm mashg'ulot davomida bolalar oldida qoldirilsa, bolalar tushunib
yetmay nusxa ko'chirishga o'rganib qoladilar. Bu yoshda esa bolalar nusxa
ko'chirish bilan emas, balki ijod bilan rasm chizishlari kerak. Ba'zida mashg'ulot
davomida bolalarga ayrim detallarni aniqlab olish uchun rasmni ko'rsatish kerak
bo'ladi. Keyin esa rasm olib qo'yiladi, chunki bolalar nusxa ko'chira boshlaydilar.
Tarbiyachi tomonidan ishlash usulini ko'rsatib berish. Maktabgacha ta'lim
muassasida ta'lim jarayoni bolalar o'rganishi kerak bo'lgan tasviriy ko'nikma va
malakalarning
o'lchamini
aniqlab
beradi.
Keng
bo'lmagan
doiradagi
malakalarning o'lchamini aniqlab beradi. Keng bo'lmagan doiradagi malakaga ega
bo'lgan bola turli xil predmetlarni tasvirlay oladi. Masalan, uyni chizish uchun,
to'g'ri to'rtburchak shaklini chizishni bilish, ya'ni chiziqlarni to'g'ri burchak ostida
birlashtirishni bilish kerak. Ana shu chizish usullari mashina, poyezd va boshqa
to'g'ri to'rtburchakli predmetlarni chizishda qo'llaniladi. Tarbiyachi tasviriy
vositalarini ko'rsatib berishi ko'rgazmali amaliy usul bo'lib, bu usul bolalarni
kerakli shaklni aniq tajriba asosida ongli ravishda chizishga o'rgatadi. Ko'rsatma 2
xil turda bo'ladi:
1)
imo-ishora bilan ko'rsatish;
2)
chizish usuli bilan ko'rsatish.
Har ikkala turida ham ko'rsatma og'zaki tushuntirish yo'li bilan olib boriladi.
Imo-ishora
bilan
predmetning
qog'ozda
joylashishi
tushuntiriladi.
Qo'lningyokiqalamchaningqog'oz bo'ylab harakati, hatto 3-4 yoshli bolalar uchun
yetarli bo'ladi. Imo-ishora orqali bola xotirasidagi qiyin bo'lmagan predmetning
asosiy shaklini yoki uning alohida qismlarini eslaydi.
Bolalar biror predmet yoki hodisani tarbiyachining qaysi harakat ishorasi
orqali idrok qilgan bo'lsalar, xuddi shu harakat-ishorani tarbiyachi mashg'ulotda
qaytarsa, bolalar ko'rganlari bilan chizmoqchi bo'lganlari o'rtasida aloqadorlikni
ongli ravishda sezadilar. Masalan, uy qurilishini bolalar kuzatayotganlarida
tarbiyachi qurilayotgan uyning korpus chiziqlarini tepaga qarab qurilayotganligini
harakatlari bilan ko'rsatadi, xuddi shu harakatlarni mashg'ulot boshida qaytarar
ekan, bolalar xotirasidagi ko'rganlarini qayta esga tushiradi. Ishora bilan bola
xotirasidagi predmet shaklini eslashga hamda chizish mobaynida bolaning qo'l
harakatlarining yo'nalishi aniqlanadi. Bolaning yoshi qancha kichik bo'lsa, uni
chizishga o'rgatishda shunchalik qo'l harakatlarining ishorasini ko'rsatish muhim
rol o'ynaydi.
Kichik guruhdagi bolaning harakatlari yaxshi rivojlanmagan bo'lsa va bola
o'z harakatlarini boshqara olmasa, tarbiyachi bolaning qo'lini ushlab, birgalikda
harakat bilan chizadi. Bunday ish usuli shu harakatlarini o'zi his qilishi uchun
qo'llaniladi. Agarda predmetning shakli murakkab bo'lmasa, ishora bilan butun
predmetni chizish mumkin. Masalan, koptok, kitob yoki olma shaklining
detallarini, archa shoxining joylashishi, qush bo'ynining qiyaligi. Tarbiyachining
ko'rsatma berishi mashg'ulotda qanday topshiriq berilishiga bog'liq. Tarbiyachi
mashg'ulotda predmet shaklini to'g'ri harakatlari bilan chizib ko'rsatadi. Bu
asosan, kichik guruhda o'tkaziladi. Masalan, bolalarga yumaloq shakldagi
predmetlarni chizishni o'rgatish uchun tarbiyachi koptok yoki olmani, o'z
harakatlari bilan tushuntirgan holda chizib ko'rsatadi. Agar predmetni
tasvirlayotganda uning detallarini aniq ketma-ketlikda chizish kerak bo'lsa,
tarbiyachi predmetni boshidan yakuniga qadar chizib ko'rsatadi. Faqat bunda
bolarning diqqatini jalb qilish uchun tarbiyachi bolalarga «Endi nimani chizish
kerak?» degan savolni beradi.
Katta guruhdagi bolalar ko'pincha qisman ko'rsatmalar berish o'rinli bo'ladi.
Bolalar hali chizishni bilmaydigan predmetning biror detalini yoki alohida
elementini chizishda ko'rsatmalar beriladi. Masalan, 4-5 yoshli bolalar
daraxtning tanasini uchburchak shaklida, keng asos bilan chizadilar. Bu ko'pincha
tarbiyachining og'zaki tushuntirishidan kelib chiqadigan kamchilikdir. «Daraxt
tanasining yuqori qismi tor, quyi qismi esa keng bo'ladi». Og'zaki aytib berish
bilan birga, qo'l harakatlari bilan chizib ko'rsatish lozim. Katta guruhda esa
«Chiroyli uy» mavzusida bolalar rasm chizayotganlarida, tarbiyachi doskada
uyning oyna-eshiklari turli xil shaklda bo'lishini ko'rsatib beradi. Bunday
ko'rsatma bolaning rasmini umumiy chizmada hech qancha chegaralamaydi.
Malakalarni mustahkamlash uchun qaytarilayotgan mashqlarda, so'ng ulardan
mustaqil ravishda foydalanishda ko'rsatma faqatgina individual ravishda, ma'lum
bir ko'nikmaga ega bo'lmagan bolalarga beriladi. Doimiy ravishda ko'rsatma
berish
bolalarning
passivlashishiga
hamda
fikrlash
jarayonlarining
tormozlanishiga olib keladi. Chunki bolalar tarbiyachining ko'rsatmasini va
yordamini kutib, o'rganib qoladilar. Tarbiyachining ko'rsatmasi yangi texnik
usullarni tushuntirishdagina kerak.
Bolalar ishlarini tahlil qilish. Bolalar o'zlari bajargan yoki do'stlari bajargan
ishni mustaqil ravishda tahlil qilib, baho berishlari 5 yoshga borib to'la
shakllanadi. Kichik guruhdagi bolalar o'z harakatlarini va ularning natijalarini
nazorat qila olmaydilar, shuning uchun ular o'z ishlarini bajarayotgan vaqtda
mamnun bo'lgan bo'lsalar, ularning natijasidan ham mamnun bo'lishi uchun
tarbiyachidan maqtov eshitishni kutadilar. Kichik guruhda tarbiyachi bolalarning
ishlarini baholayotganda tahlil qilmaydi, balki 4-5 yaxshi bajarilgan ishlarni
bolalarga ko'rsatadi. Shu bilan birga, qolgan bolalar ishlarini ham maqtaydi,
chunki maqtov bolalarning ushbu mashg'ulotga nisbatan qiziqishrni saqlab
qolishga yordam beradi. Rasmlarni ko'rsatishning maqsadi esa bolalarning o'z
ishlarini natijasiga jalb qilishdir.
O'rta va katta guruhlarda tarbiyachi bolalarning ishlarini ko'rsatadi va
kamchiliklarini aytib o'tadi. Bolalar kamchiliklarini qanchalik ko'ra bilsalar,
keyingi rasmlarini shunchalik ongli ravishda chizib boradilar.
Mashg'ulot yakunida tarbiyachi bolalar ishlaridan birini olib, ijobiy
tomonlarini ko'rsatadi. Masalan, «Ranglarini yaxshi tanlaganini - och rang bilan
to'q rang yonma-yon yaxshi ko'rinishi, chiziqlarning ozoda va aniq chizilganligini
va hokazo». Agarda kamchiliklar ko'pchilik bolalarda uchrasa, shu kamchilikni
bartaraf qilish uchun bolalarga savol beradi va diqqatini qaratadi.
Agarda bir bolaning kamchiligi bo'lsa, u holda yakkama yakka tushuntirish
munosibdir, chunki jamoa oldida birgina bolaning ishini tahlil qilish faqatgina
shu bolaning o'zi uchungina tushunarli bo'ladi.
Katta guruhda tahlilga barcha bolalarni jalb qilmoq zarur. Ba'zida esa
tarbiyachining o'zi baho beradi. Masalan, yaxshi chizmaydigan bolaning ishidagi
kamchiliklarni boshqa bolalar aytishlarini tarbiyachi oldindan bila turib, o'zi avval
shu bola bajargan ishining ijobiy tomonlarini aytib o'tadi. Vaqtni tejash
maqsadida tarbiyachi 5-6 ta bolaning ishini olib, tahlil qiladi, faqat har
mashg'ulotda birxil bolalarning ishlarini olib baholash yaramaydi. Chunki doimiy
maqtov asosida o'sha bolalarda haddan tashqari ishonch, boshqalardan ajralib
turish rivojlanadi. O'ta qobiliyatli bolalar bilan ularning layoqatlarini hisobga
olgan holda, alohida ish olib boriladi. Ba'zida tarbiyachi tahlil qilish uchun
bajarilgan ishlarni bolalarning o'zlariga topshiradi. Bunda barcha bolalarning
ishlari stolga yoyiladi yoki stendga mahkamlanadi va bolalar o'zlari eng yaxshi
bajarilgan ishlarini tanlaydilar. So'ng tarbiyachi tahlil qiladi. Ko'proq bolalarga (6
yoshda) o'z ishini naturaga nisbatan o'zi baholashga imkon berish kerak. Chunki
bola o'z ishiga hamda do'stlarining ishlariga salbiy tomondanbaho berishga
o'rganadi.
Dostları ilə paylaş: |