-birinchi boshlang‘ich oraliq eng kichik belgini, oxirgi oraliq esa eng katta belgini
o‘z ichiga olishi;
-qator oraliqlari o‘rganilayotgan to‘plam tuzilishini
obyektiv tasvirlovchi
taqsimotni shakllantirishi, me’yoriy mutanosiblik
nafaqat guruhlar orasida,
ularning ichida ham bo‘lishini ta’minlashi;
-markaziy oraliqlar mumkin qadar g‘ujjak variantalardan, ya’ni to‘liq
va zich
joylashgan birliklardan iborat bo‘lishi lozim.
Maxsus adabiyotda variatsion qator oraliqlarining maksimal yoki minimal
sonini aniqlash uchun
turli mezonlar taklif etilgan, ularning ko‘pchiligi yetarli
darajada aniqlik bilan o‘rtacha ko‘rsatkichlarni hisoblash
va shu bilan birga
ko‘rimli variatsion qatorlar tuzish imkonini beradi. Amerika statistigi Sterjess
(Sturgess,.1926) quyidagi mezonni taklif etgan:
K
1+3.32 logN = 1+1.441 lnN (6.1)
Bu yerda K - taqsimot oraliqlarining minimal soni;
N - to‘plam hajmi (birliklar soni);
log - o‘nli logarifm;
ln - natural logarifm.
K. Bruks va N. Karuzes tomonidan taklif etilgan
quyidagi formula Sterjess
mezoniga yaqin natija beradi:
K
5 logN (6.2)
O‘zgaruvchan belgining eng katta va eng kichik qiymatlari o‘rtasidagi farq
(variatsiya kengligi) ni oraliqlar (guruhlar) soniga bo‘lsak, oraliq kengligining
qiymati kelib chiqadi. Bu holda Sterjess mezoni
N
x
x
N
x
x
k
x
x
i
log
*
441
.
1
1
log
*
32
.
3
1
min
max
min
max
min
max
. (6.3)
K. Bruks va N.Karuzes mezoni
n
x
x
k
x
x
i
log
*
5
min
max
min
max
. (6.4)
Dostları ilə paylaş: